Το Πρίμα Πλώρα, στην πόλη του Ρεθύμνου, εκτός από γευστικότατα πιάτα έχει και μια καταπληκτική θέα.

Το μεγαλύτερο νησί της Ελλάδος, ευλογημένο από τους θεούς. Ανέγγιχτη και εύφορη φύση, με μακραίωνο ποιμενικό πολιτισμό, με πεδιάδες με χιλιάδες ελαιόδεντρα, απέραντους αμπελώνες και την πιο πλούσια χλωρίδα της Ευρώπης. Με την κρητική κουζίνα, την πιο υγιεινή και νόστιμη κουζίνα του κόσμου να αποτελεί το λίκνο του ευρωπαϊκού γαστρονομικού πολιτισμού.

Η Κρήτη που είναι πασίγνωστη για τον πανάρχαιο πολιτισμό της και τις μοναδικές φυσικές ομορφιές της αποτελεί και τον πρώτο τουριστικό προορισμό της Ελλάδος. Παρ’ όλη την ενασχόλησή των κατοίκων με την τουριστική βιομηχανία, το νησί εξακολουθεί να διατηρεί έναν σημαντικό παραγωγικό πληθυσμό ο όποιος ασχολείται με τον πρωτογενή τομέα: κυρίως με το λάδι, το αμπέλι, με καλλιέργειες οπωροκηπευτικών, με την κτηνοτροφία και την τυροκομία. Δεν είναι τυχαίο η Κρητική διατροφή αποτελεί το πρότυπο της μεσογειακής κουζίνας και το 2012 αναγνωρίστηκε από την Unesco ως πολιτιστική κληρονομιά ολόκληρης της ανθρωπότητας.

Ο νότος του Ρεθύμνου είναι αυτός που με κέρδισε ολοκληρωτικά. Ένας τόπος σκληρός. Που ανάγκασε τους ανθρώπους με το τίποτα και με το λίγο, να δημιουργούνε μαγεία στο τσουκάλι τους.

Μεγάλο κομμάτι της Κρητικής διατροφής καταλαμβάνουν τα χόρτα και τα βότανα που δωρίζει απλόχερα η φύση: Πάνω από 1700 είδη φυτών συναντούμε στο νησί, με τα 160 από αυτά να φύονται μοναχά εκεί. Ενώ τα ίχνη του μακραίωνου πολιτισμού που συναντάμε στην Κρήτη, απ’ άκρη σ’ άκρη του νησιού, δεν θα μπορούσε να μην μαρτυρούν αρχαίες γαστρονομικές πρακτικές παρασκευής ζυμαρικών και αρτοπαρασκευασμάτων: παξιμάδια, σκιουφιχτά μακαρόνια, σφακιανές μυζηθρόπιτες, η χανιώτική τούρτα, τα καλιτσούνια, τα λαδοτήγανα ή ξεροτήγανα και πολλά άλλα. Είναι δε ατελείωτη η ποικιλία και των γαλακτοκομικών προϊόντων: γραβιέρες, ξινομυζήθρα, στάκα, ξίγαλο, φρέσκοι και ξηροί ανθότυροι, τυρομαλάκα και άλλα. Η Κρήτη προσφέρει στον επισκέπτη αγόγγυστα από άκρη σε άκρη της φυσική ομορφιά, πολιτισμό και σοφή γαστρονομία.

Η δική μου γνωριμία με τις ομορφιές της ξεκινάει από τα μικράτα μου και συγκεκριμένα από τα Σφακιά: εκεί οι γονείς μας άφηναν στους παππούδες, να περάσουμε τα καλοκαίρια. Η κουρά των προβάτων στο μιτάτο, τα φουριάρικα (που ζουν ελεύθερα στη φύση) ζώα, οι γιαγιάδες να φτιάχνουν ξινόχοντρο, καλιτσούνια, σφακιανές πίτες, γεμιστούς κολοκυθανθούς και κρητικό γαμοπίλαφο … Τέτοιες ήταν οι πρώτες μου επαφές με την κρητική γαστρονομία.

Έτσι, όταν μεγάλος ερωτεύτηκα ξανά την Κρήτη, ο νότος του Ρεθύμνου και των Χανίων είναι αυτός που με κέρδισε ολοκληρωτικά. Ένας τόπος σκληρός. Που ανάγκασε τους ανθρώπους με το τίποτα και με το λίγο, να δημιουργούνε μαγεία στο τσουκάλι τους.

Ιδού οι «μυστικές» μου διευθύνσεις στο Ρέθυμνο, που μοιράζομαι μαζί σας.

 

Στην επόμενη σελίδα: Στο Πρίμα Πλώρα η παράδοση συναντάει το σήμερα.

1 2 3 4 5 6 7

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top