Αριστερά: Οι απόκρημνες πλαγιές του Mosel που γεννούν τα μεγάλα Riesling. Δεξιά: Ο Ernie Loosen δημιουργεί κάποια από τα ωραιότερα Riesling του κόσμου, από ξεχωριστά αμπελοτόπια.

Ήταν Μεγάλη Πέμπτη, πριν κάμποσα χρόνια, απογευματάκι. Με την κολλητή και την αδερφή μου τιμούσαμε το τελετουργικό της Μεγάλης Εβδομάδας και πίναμε τα κρασιά μας στο Oinoscent (αχ πόσο μας λείπει και φέτος). Έτρωγα λαβράκι μαρινάτο με πουρέ σελινόριζας και έπινα Chardonnay (ναι θυμάμαι αδιανόητες λεπτομέρειες γενικά και ειδικά) και ξαφνικά προσγειώνεται μπροστά μου ένα ποτήρι.

Μου λέει ο Άρης «δοκίμασε το, θα σου αρέσει και ταιριάζει και με αυτό που τρως». Παύση και μετά πυροτεχνήματα. Οξύτητα που κόβει σαν ξυράφι αλλά και φρούτο, τροπικό, πυρηνόκαρπο, που σκάει σαν έκρηξη στο στόμα ενώ σταδιακά βγαίνουν μέλια, λουλούδια και μια εθιστική αλμύρα. «Αν έπρεπε να διαλέξω να πίνω μόνο μια λευκή ποικιλία στη ζωή μου θα διάλεγα το Riesling γιατί δε θα βαριόμουν ποτέ» συμπληρώνει. Σήμερα εκείνος μπορεί να έχει αλλάξει γνώμη, εγώ όμως παραμένω απόλυτα ερωτευμένη – και πιστή (αυτά πάνε μαζί)- στη λατρεμένη λευκή Γερμανική ποικιλία.

Το Riesling ήταν προνόμιο των ευγενών αφού αυτοί το απολάμβαναν αρχικά.

To Riesling κατάγεται από το Ρήνο ποταμό και η πρώτη φορά που αναφέρθηκε η ποικιλία ήταν στις 13 Μαρτίου το 1435. Το Riesling ήταν προνόμιο των ευγενών αφού αυτοί το απολάμβαναν αρχικά. Λίγο αργότερα, 200 χρόνια μετά δηλαδή, το Riesling έκανε το πρώτο μπαμ. Κομβικό σημείο ήταν η επιστροφή της Αλσατίας στη Γαλλία που σηματοδότησε την αναφύτευση των κατεστραμμένων αμπελώνων με Riesling. Αυτό φάνηκε καλή ιδέα και σε πολλά Γερμανικά οινοποιεία όπως το μυθικό Schloss Johannisberg.

Η τότε κυβέρνηση δίνοντας μεγάλη έμφαση στην ποιότητα αποφάσισε να «ξηλώσει» όλα τα αμπέλια που έδιναν κακής ποιότητας φρούτο και αυτό οδήγησε στην εκτίναξη του Riesling στα ύψη. Μοιραία αυτό δεν κράτησε πολύ, ο παγκόσμιος πόλεμος έφερε εξαθλίωση και στροφή στην ποσότητα. Ποικιλίες (ακόμα και υβρίδια) που μπορούσαν να δώσουν μεγάλους όγκους άρχισαν να μονοπωλούν το ενδιαφέρον. Τέτοιες ήταν και είναι το Silvaner και το Müller-Thurgau (το υβρίδιο που λέγαμε, από διασταύρωση Riesling με Madeleine Royale). Και μετά ήρθε το τέλος ή αλλιώς το Liebfraumilch, ένα λευκό ημίγλυκο κρασί από πολλές λευκές ποικιλίες μαζί (βάλτα όλα μέσα Sven, δεν πετάμε τίποτα, θέλουμε όγκο λέμε).

Το Liebfraumilch ήταν για το Riesling και τη Γερμανία ότι η Ρετσίνα για το Σαββατιανό.

Το Liebfraumilch ήταν για το Riesling και τη Γερμανία ότι η Ρετσίνα για το Σαββατιανό (κατά κάποιο τρόπο). Το Liebfraumilch, που σημαίνει στο περίπου «το γάλα της Παρθένου Μαρίας», ήταν το φτηνό, κακής, ή μέτριας ποιότητας στην καλύτερη, κρασί που κυρίως εξαγόταν δημιουργώντας αρκετά ανάμικτα αισθήματα για το γερμανικό κρασί. Η προτεραιότητα λοιπόν στην ποσότητα και το «γάλα της Παρθένου Μαρίας» παραγκώνισαν τα μονοποικιλιακά, single vineyard ποιοτικά κρασιά.

Αλλά το Riesling ποτέ δεν πεθαίνει (διπλής)… και σαν φοίνικας αναγεννήθηκε από τις στάχτες του και σάρωσε τα πάντα σαν ωστικό κύμα μετά από τσουνάμι. Σήμερα κάνει κάποια από τα ακριβότερα (και καλύτερα) λευκά κρασιά του κόσμου και έχει κατακτήσει τόσο την Ευρώπη όσο και τον κόσμο. Αμερική, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Καναδάς και Νότιος Αφρική αποτίουν φόρο τιμής στο βασιλιά του Ρήνου, το Riesling. Ο λόγος για αυτό, εκτός από την ελκυστική προσωπικότητα της ποικιλίας, είναι ότι το Riesling μπορεί και προσαρμόζεται στα διαφορετικά εδάφη και μικροκλίματα τέλεια, εκφράζοντας με απόλυτο τρόπο το terroir.

Tο Riesling μπορεί και προσαρμόζεται στα διαφορετικά εδάφη και μικροκλίματα τέλεια, εκφράζοντας με απόλυτο τρόπο το terroir (Φωτογραφίες: Οινοποιείο Dr Loosen).

Αυτό μοιραία οδηγεί σε πολλά διαφορετικά στυλ κρασιών. Από ζουμερά και φρουτώδη Riesling στην Αλσατία, μέχρι πιο αυστηρά και mineral στη Γερμανία ή λεμονάτα και ανθικά στην Αυστραλία. Παράλληλα, στην οινοποίηση δε θέλει πολλά πολλά. Ούτε μηλογαλακτική, ούτε νέο βαρέλι, ούτε batonnage. Θα έλεγε κανείς πως στην περίπτωση του Riesling ισχύει το less is more καθώς η ποικιλία και το terroir μιλάνε από μόνα τους και έχουν πολλά να πουν!

Είναι ένα τόσο ιδιαίτερο και εντυπωσιακό κρασί που μοιραία χαράσσεται στη μνήμη για πάντα και αναπολεί κανείς την πρώτη γουλιά που δοκίμασε ποτέ.

Η άλλη «μαγκιά» είναι πως μπορεί να δώσει κρασιά με διαφορετικά επίπεδα γλυκύτητας: από ξηρά και ημίξηρα μέχρι πολύ πολύ γλυκά, όπως τα θρυλικά trockenbeerenauslese και τα icewines! Επιτρέψτε μου μια μικρή παρένθεση για το trockenbeerenauslese. Πρόκειται για ένα γλυκό κρασί από σταφύλια που έχουν προσβληθεί από βοτρύτη, τα οποία μαζεύονται ρώγα ρώγα και αφού ο χυμός τους έχει φτάσει σε τρομακτικά επίπεδα συμπύκνωσης (γι’ αυτό και η τσουχτερή τιμή του). Είναι ένα τόσο ιδιαίτερο και εντυπωσιακό κρασί που μοιραία χαράσσεται στη μνήμη για πάντα και αναπολεί κανείς την πρώτη γουλιά που δοκίμασε ποτέ όπως αναπολεί και το πρώτο φιλί ενός μεγάλου έρωτα. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά το Riesling κάνει ΚΑΙ αφρώδη, από απλά sparkling wines μέχρι Cremant d’Alsace και Winzersekt!

H απόλυτη μαγεία του Riesling όμως είναι η αντοχή και η εξέλιξη του στο χρόνο. Μπορεί σήμερα να δοκιμάσει κανείς ένα Riesling Grosses Gewachs (τα κρασιά που γίνονται από Grosses Lages, κάτι σαν το grand cru της Βουργουνδίας σύμφωνα με την κατηγοριοποίηση VDP) του 1970 και να παραμιλήσει (εγγυημένα) με τα πολύπλοκα petrol, mineral, μελένια αρώματα του. Και εδώ θα μου πείτε καλά εντάξει μιλάμε για κρασί κορυφαίας ποιότητας γιατί να μην παλαιώνει;

Μια εκλεκτή πεντάδα από θαυμαστά Reisling που μας προτείνει η Wine Vixen του Andro, Eύα Μαρκάκη.

Δοκιμάστε χοιρινή πανσέτα σιγοψημένη με μέλι, πορτοκάλι και five spices με ένα παλαιωμένο Riesling από το Rheingau ή το Wachau.

Και η πληρωμένη απάντηση έρχεται από πρόσφατη δοκιμή του Dr L Riesling του 2013 και του 2014. Η συγκεκριμένη ετικέτα αποτελεί την οικονομική ετικέτα του Loosen γιατί κατά τον Ernie «όλοι έχουν δικαίωμα στο καλό Riesling». Το «ταπεινό» αυτό κρασί με το βιδωτό πώμα μας άφησε κυριολεκτικά άφωνους με την εντυπωσιακή φρεσκάδα και την πολυπλοκότητα του 6-7 χρόνια μετά τον τρύγο και μας έκανε να αναφωνήσουμε πως ναι, το Riesling είναι ο Benjamin Button των κρασιών.

Καλά όλα αυτά θα μου πείτε αλλά πώς γίνεται να μην το βαριέσαι ποτέ; Θα σας δώσω ένα απλό αλλά ουσιαστικό παράδειγμα για τον πολυδιάστατο χαρακτήρα και τη δυναμική της ποικιλίας. Έχετε επίσημο τραπέζι σπίτι με ορεκτικό, πρώτο πιάτο, κρέας, ψάρι και επιδόρπιο. Σπάτε το κεφάλι σας τι να σερβίρετε. Μπορεί να μην το πιστεύετε αλλά μπορείτε να συνοδεύσετε κάθε πιάτο με ένα διαφορετικό Riesling που να ταιριάζει τέλεια.

Αν πάλι προτιμάτε κάτι πιο γλυκό και ντελικάτο, τότε προτιμήστε το Robert Weil Riesling Kabinett.

Παραθέτω μια τυχαία σειρά πιάτων και κρασιών που έρχεται στο μυαλό μου: καλωσόρισμα με Cremant d’Alsace Riesling, ταρτάρ από φαγκρί με lime, yuzu και ginger με Riesling από Αλσατία, ριζότο με σπαράγγια, αρακά, λεμόνι και κατσικίσιο τυρί με Riesling από Eden Valley, λαβράκι με beurre blanc και σαλάτα μαραθόριζας-εσπεριδοειδών με Riesling από το Pfalz, χοιρινή πανσέτα σιγοψημένη με μέλι, πορτοκάλι και five spices με ένα παλαιωμένο Riesling από το Rheingau ή το Wachau, πλατό με καρίκι Tήνου, Gorgonzola και Valencay με Auslese Riesling και κλείσιμο με pavlova με τροπικά φρούτα, σαντιγί και lemon curd με Icewine. Είπατε κάτι;

Αν θέλετε να γίνουμε φίλοι και να πίνουμε μαζί Riesling for ever and ever θα σας δώσω μερικές ετικέτες που μιλάνε στην καρδιά μου και μοσχοβολάνε…πετρέλαιο! Στα οικονομικά το Dr L Riesling, dry ή off dry, δεν έχει ταίρι. Αν ανέβουμε λίγο κατηγορία τότε το Pewsey Vale Riesling, The Contours Eden Valley ή το Villa Wolf Forster Pechstein μπορούν να χαρίσουν μεγάλες συγκινήσεις αφού κάποιος καλός κυριούλης τα κράτησε και τα παλαίωσε πριν από μας για μας.

Άμα σας αρέσουν τα στιβαρά, τα «ζόρικα», με λεμονάτες οξύτητες που παίρνουν κεφάλια και mineral χαρακτήρα τότε το Trimbach Riesling Grand Cru Mandelberg, το F.X. Pichler Durnsteiner Kellerberg Riesling και το Riesling Donnhoff θα σας εντυπωσιάσουν σίγουρα και θα κερδίσουν μια θέση στην καρδιά σας. Αν πάλι προτιμάτε κάτι πιο γλυκό και ντελικάτο, για το block foie gras σας βρε αδερφέ ή κανένα πικάντικο ασιατικό πιάτο τότε το Robert Weil Riesling Kabinett θα σας γοητεύσει. Κλείνοντας να πω πως αν ο σκοπός σας είναι να εντυπωσιάσετε το έτερον ήμισυ ή μια κοκκινομάλλα με εμμονή στα Manolo τότε ο δρόμος για την καρδιά του/της περνάει από τον πικάντικο κήπο του Dr Loosen, το Dr Loosen Urziger Wurzgarten GG, και καταλήγει φυσικά στο beerenauslese του ίδιου κτήματος.

 

Διαβάστε ακόμα: Τοp-5 Ασύρτικα της Σαντορίνης που πρέπει να δοκιμάσετε… χτες!

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top