Γαρίδα tempura με σαλάτα παντζάρι, ζεστή μαγιονέζα με μανταρίνι, pesto από σταμναγκάθι και φέτα. Όταν οι μεσογειακές γεύσεις συναντούν την Άπω Ανατολή.

Λίγος υπαρξισμός ποτέ δεν πρέπει να λείπει από τα πιάτα μας. Οπως ακριβώς το έλεγε και ο μέγας του «είδους» Ζαν Πολ Σαρτρ: «Δεν είναι θέμα αδιαφορίας αν μας αρέσουν τα όστρακα, τα σαλιγκάρια ή οι γαρίδες. Μακάρι μόνο να γνωρίζαμε πώς να ξεδιπλώσουμε την υπαρξιακή σημασία αυτών των τροφίμων». Ποιος ο λόγος να μην το σκεφτούμε λίγο παραπάνω πριν βάλουμε την πρώτη πιρουνιά στο στόμα μας;

Γιατί μας αρέσουν οι γαρίδες; Απάντηση: διότι οι ψαράδες που γνωρίζουν όλα τα κρυφά της θάλασσας τις ονομάζουν πριγκίπισσες – και είναι. Είναι νόστιμες και αν τις πετύχετε στην καλύτερη εποχή τους (από τον Απρίλιο έως το τέλος του καλοκαιριού), τότε γίνονται ακόμη πιο γευστικές. Aπό την κλασική γάμπαρη με το σταχτί χρώμα έως την απλή με το ελαφρά ρόδινο χρώμα κι από την κόκκινη έως το γαριδάκι που ψαρεύεται στα Δωδεκάνησα.

Για το νέο μενού του Roof Garden της Μεγάλης Βρεταννίας, οι σεφ χρησιμοποιούν διαφορετικές γαρίδες σε διαφορετικές παρασκευές. Αναδεικνύοντας την πεμπτουσία, σε υφή και γεύση της καθεμιάς, είτε η ζουμερή της σάρκα ασπρίζει στα κάρβουνα, είτε μένει ροδαλή και ημιδιάφανη σε ωμή μορφή.

Το θεματικό μενού περιλαμβάνει πέντε πιάτα με αντίστοιχες εκδοχές της γαρίδας, με γνώμονα την ελληνικότητα των προτάσεων, την χρωματική παλέτα των πιάτων και τις μετρημένες αντιστίξεις στις γεύσεις.

Με μαγευτική θέα την Ακρόπολη, το Σύνταγμα να απλώνεται σαν χαλί μπροστά σας, τη Βουλή απέναντι με την αγέρωχη θωριά της και τον κόσμο να πηγαινοέρχεται στο κέντρο, η ταράτσα του ονομαστού ξενοδοχείου γίνεται αυτομάτως ένα ησυχαστήριο, μια παύση μέσα στη βουή της πόλης.

Εκεί θα βρείτε από εγχώριους επιχειρηματίες, δημοσιογράφους και πολιτικούς (σε ένα lunch break πριν επιστρέψουν στην καθημερινή τους σχόλη) έως Σαουδάραβες που έχουν έρθει για business στην Αθήνα και έχουν καταλύσει στη Μεγάλη Βρεταννία. Εμείς γευματίσαμε δίπλα στον πρώην υπουργό Ιωάννη Βαρβιτσιώτη, έναν πολιτικό- ευπατρίδη της παλαιάς φρουράς.

Στο θέμα μας, όμως: στο GB Roof Garden δεν πηγαίνεις για να δεις (μόνο) κόσμο, αλλά και για να βιώσεις μια εμπειρία: Από το καλωσόρισμα του μαιτρ Μιχάλη Λαδά που συνδυάζει υποδειγματικά την επισημότητα με τη ζεστασιά ως την κατάλληλη πετσέτα που θα προσγειωθεί στα πόδια σου ανάλογα με το χρώμα του παντελονιού σου (π.χ. μαύρη στο μαύρο για να μην κάνει χνούδι).  Και βέβαια για να απολαύσεις ένα όμορφο γεύμα ή δείπνο. Εν προκειμένω το νέο μενού «shrimp & more».

Σπιτικό tagliolini με γαρίδα ταρτάρ και ψητές γαρίδες, αυγοτάραχο και κουμκουάτ. Η Ιταλία συνομιλεί ευθέως με τα Επτάνησα.

Θεματικό μενού; Να ένα ρίσκο που μόνο αν υπάρχει όχι μια κεντρική ιδέα πίσω από την ομοιοτυπία των υλικών αλλά και μια συνολική άποψη στην εκτέλεση των πιάτων, μπορεί να φέρει αποτέλεσμα. Εκ του αποτελέσματος είναι φανερό πως αυτό είχε στο μυαλό του και ο Δημήτρης Μπούτσαλης και ο Αστέριος Κουστούδης (executive chef του ξενοδοχείου) όταν αποφάσισαν να δημιουργήσουν πέντε συνταγές με γνώμονα την ελληνικότητα των προτάσεων, την χρωματική παλέτα των πιάτων και τις μετρημένες αντιστίξεις στις γεύσεις (σε αρώματα και υφές).

Το εναρκτήριο πιάτο, αυτό που σου στέλνει την πρώτη νότα ιωδίου στον ουρανίσκο είναι ένα κλασικότροπο καρπάτσιο γαρίδας μαριναρισμένο με χαμομήλι, λεμόνι, γύρη, τσιπς λαχανικών και σαμπαγιόν γαρίδας (25 ευρώ). Η ωμότητα του βασικού υλικού σε συνδυασμό με τους βρεγμένους πόρους της σάρκας από το λεμόνι και το χαμομήλι σε εισαγάγουν ήπια σε ό,τι θα επακολουθήσει. Πάνω από όλα, όμως, ανάβουν τους κάλυκες – σαν μια μηχανή που χρειάζεται το απαραίτητο ζέσταμα για να εκκινήσει.

Ο Chef de Cuisine του GB Roof Garden Restaurant and Bar, Δημήτρης Μπούτσαλης.

Αφηνόμαστε στη βελούδινη υφή της πυκνής σούπας από κολοκύθα και κάστανο, αρωματισμένη με σπόρους κακάο, τρούφα με ένα τορτέλο στην καρδιά της γεμιστό με γαρίδα (22 ευρώ). Σ’ αυτό το πιάτο προσέχει κανείς τρία στοιχεία: η υφή της σούπας είναι κρεμώδης, αλλά γήινη. Παρατηρείς το “στιλβωμένο” καφέ χρώμα, απότοκο του παντρέματος του κάστανου με την κολοκύθα, ορέγεσαι τη σπιρτάδα του κακάο που υπάρχει στο πίσω μέρος του «σκηνικού» και, τρίτον αλλά βασικό, “παραβιάζεις” ελαφρά με το κουτάλι σου το τορτέλο (ναι, το ζυμαρικό δημιουργεί αυτή την ελαφρά ταλάντωση όταν είναι αλ ντέντε βρασμένο) για να έρθεις αντιμέτωπος με μια δροσερή νότα (αυτά τα μυρωδικά!) γαρίδας.

Αν δεν έχετε σε μεγάλη υπόληψη τις αγκινάρες (κακώς) εδώ θα δείτε την αξία τους, σε συνδυασμό με το αέρινο φρικασέ.

Ακολουθεί η γαρίδα tempura με σαλάτα παντζάρι, ζεστή μαγιονέζα με μανταρίνι, pesto από σταμναγκάθι και φέτα (28 ευρώ). Ενδέχεται να το σκεφτείτε, αλλά και πάλι: υπάρχουν τόσα «ταπεινά» υλικά στο ελληνικό τραπέζι, σαν το παντζάρι, τη φέτα ή το σταμναγκάθι που τα θεωρούμε τόσο δεδομένα, που δεν τους δίνουμε περισσότερη αξία σε σχέση με άλλα πιο ευφάνταστα. Εδώ, σ’ αυτό το πιάτο υπάρχει μια αυθεντική αύρα ελληνικότητας. Πάλι τα χρώματα σε υποδέχονται ζεστά, πάλι η γαρίδα κυριαρχεί, αλλά το ενδιαφέρον στοιχείο είναι ο συνδυασμός των ελληνικών γεύσεων με την ιαπωνικής εκδοχής τηγάνισμά της. Το πολυπολιτισμικό ζύγι σε ένα πιάτο έχει κι αυτό τη σημασία του.

Με θέα την Ακρόπολη. Τι άλλο να ζητήσεις;

Τέταρτο πιάτο είναι τα σπιτικά tagliolini με γαρίδα ταρτάρ και ψητές γαρίδες, αυγοτάραχο και κουμκουάτ (31 ευρώ). Αλλο ένα πάντρεμα που συνέχει το πιάτο: η Ιταλία και τα Επτάνησα χαιρετούν από το βάθος, οι ψητές γαρίδες στέκουν στο ύψος των περιστάσεων, το αυγοτάραχο θέλγει οπτικά και γευστικά και το όλον γίνεται μια σπίθα μέσα στο στόμα. Είναι το καλύτερο πιάτο του μενού.

Τελευταίο πιάτο είναι οι γαρίδες στη σχάρα, με σιγομαγειρεμένες αγκινάρες φρικασέ με μανιτάρια, κάστανα, χόρτα και μυρωδικά (38 ευρώ). Γιατί αυτός ο επίλογος είναι ο ενδεδειγμένος; Διότι είναι το συνελόντι ειπείν του μενού. Είναι η συναρίθμηση όλων των προηγουμένων. Είναι η ταυτοποίηση υλικών που συνάντησες σε προηγούμενα πιάτα και τώρα έρχονται να σε συναντήσουν ξανά εν συγχορδία. Αν δεν έχετε σε μεγάλη υπόληψη τις αγκινάρες (κακώς) εδώ θα δείτε την αξία τους, σε συνδυασμό με το αέρινο φρικασέ.  Οι γαρίδες είναι ψημένες όσο χρειάζεται (να διατηρούν τη δομή και τους χυμούς τους), ενώ τα κάστανα, τα χόρτα και τα μυρωδικά είναι σαν να κρατούν το ίσο.

 

//Info
GB Roof Garden Restaurant & Bar (Βασ. Γεωργίου Α’ – Ξεν. «Grande Bretagne»)
Καθημερινά μεσημέρι και βράδυ. Το μενού θα σερβίρεται έως τις 20 Δεκεμβρίου 2019.

 

Διαβάστε ακόμα: Mεσημέρια της Κυριακής στου Vezené. Είναι αυτό το πιο σέξι μενού της Αθήνας;

 

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top