Ένας «χαμουτζής» δοκιμάζει τα κρασιά των Βορείων

Ολα τα εύγευστα και ενδιαφέροντα κρασιά της Β. Ελλάδας έκαναν την εμφάνισή τους στην εκδήλωση ΒοΟινά που έγινε στη Μ. Βρεταννία.

Επί τέλους Κυριακή, ώστε να μπορεί να χωρέσει στο πρόγραμμα περισσοτέρων, πράγμα που έγινε φανερό από πολύ νωρίς. Και πολύ ωραία οργάνωση, με τσιπσοειδή κριτσίνια άπαιχτα, για μερικό στανιάρισμα.

Οι βόρειοι μας έχουν τους χαμουτζήδες στα λευκά, κινδυνεύουν από τις βροχές, αλλά όταν τη σκαπουλάρουν, ο παρατεταμένος τρύγος τους βγάζει λευκά με καθαρότερα, πιο ευδιάκριτα και εκρηκτικά αρώματα,  υψηλές οξύτητες και ισορροπία επί ξηρού ακμής. Αν πέσουν και σε δροσερή χρονιά, όπως η περσινή, βγαίνουν κρασιά για το παγκόσμιο.

Κάποια στα Βοροινά του ’19  στη Μ. Βρετανία έκαναν στράκες. Και είχαμε και καινούργιες αφίξεις. Σταχυολογώ, έτσι να δώσω το στίγμα απλά και να τσιγκλίσω τα περίεργα άτομα που ενδιαφέρονται σοβαρά για το κρασί…
Να γράφω  Ξ αντί  Ξινόμαυρο για ευκολία; Ευχαριστώ.

Έλινος. Πανελλήνια πρώτη το ερυθρό αφρώδες από Ξ τους, στο γλυκούτσικο, επειδή λένε, τα κορίτσια είναι που διαλέγουν το κρασί και θεωρούν πως τους αρέσει η ζαχαρίτσα-έχω δει κάτι κορίτσια στα μπαρ να ανοίγουν κάτι ζόρικα στυφάδια, αλλά άσε καλύτερα…  Καλή προσπάθεια, νόστιμο και ενδιαφέρον, αλλά στα σοβαρά, πιστεύω πως αν πάμε τα σάκχαρα στα μέχρι 12 γρ θα είναι μία σοβαρότερη πρόταση φαγητού. Επίσης,  για κάποιο λόγο νοιώθω πως το κόκκινο αφρώδες θα κάτσει καλύτερα στη συντηρητική περσόνα μας, θα μοιάζει λιγώτερο δηθενιά στα μάτια μας, μάλλον έχει μέλλον.  Νάχαμε και  λίγο περισσότερη εκχύλιση με τανινούλες; ( ζητάει το κορίτσι μέσα μου).

Νέο blanc de noir Ξ από τους ίδιους, με λίγο χρωματάκι ανοιχτό κρεμμυδί , γκριζάρει. Εκρηκτική μύτη, ορυκτή και τα λεμονάτα της ποικιλίας δεύτερο βιολί, φοβερό πολύπλοκο στόμα με διάρκεια, δεν περιγράφεται, δοκιμάστε το, όπως και τα υπόλοιπα πολύ καλά κρασιά των παιδιών, το Μαύρο τους, ας πούμε από Ξ.

Στο workshop με τον Γιάννη Καρακάση, Master of Wine, κατά τη διάρκεια των ΒορΟινών με θέμα «Terroir και τυπικότητα στο Cabernet Sauvignon της Βόρειας Ελλάδας».

Δύο Φίλοι. Το καλύτερο Gewurstraminner  τους έβερ και το ροζέ τους από Ξ, ίσως το καλύτερο της αίθουσας. Εκρηκτικές μύτες, δομή, πολυπλοκότητα,  ισορροπία, the works.Το Pinot Noir τους, από τα καλύτερα Ελληνικά, φέτος στα καλύτερά του, ξεχώρισε επίσης, όπως και τα γλυκά τους. Να πιείτε και το Μοσχόμαυρο σε λευκή οινοποίηση, το παίζουν μόνοι τους. Και όλα σε καλές τιμές.

Kitrvs. Εδώ με ένα εξαιρετικό Verdicchio, με 20% βαρέλι πλέον, αέρινο, που όμως προσθέτει δομή, εκρηκτικό φέτος, κλασσικό, με μακρά επίγευση πικραμυγδαλάτη, εκτός από τη γνωστή ξεχωριστή Μαλαγουζιά τους και το ιδιαίτερο, κομψό, αλλά δεμένο Syrah. To σχετικά  νέο Aglianico τους επίσης όλο και καλύτερο, πιο γεμάτο και πάντα με καλή δομή, φέτος πολύ στιβαρό. Σοβαρές δουλειές.

Τα αήττητα κρασιά της Βιβλία Χώρα.

Είναι μάταιο να μιλήσω για τη Βιβλία Χώρα, αήττητη ΠΑΕ. Ο world class Όβηλος από Ασσύρτικο-Semillon εν ου παικτοίς, το Κτήμα  από Ασσύρτικο- Sauvignon Blanc με νότες από Sancerre, το λευκό Πλαγίως, ένα Chardonnay με λίγο Ασσύρτικο και υπέρκομψο βαρέλι με εκφραστικότητα σεμιναρίου και τοπ Βιδιανό με 10% Ασύρτικο, μάλλον το καλύτερο όλων. Ένας Βίβλοινος ροζέ, μπεστ οβ και κάτι παλιοκόκκινα μακράς παλαίωσης.

Κυρ-Γιάννη. Και εδώ το καλύτερο έβερ Esprit du Lac με τα διπλά αρώματα και σώμα από το σύνηθες, χωρίς να χάνει την κομψότητά του και τα πρίμιουμ  λευκά, Ταρσανάς, Ντρούμο και Πάλπο, ήγουν Ασσύρτικο, Σοβινιόν και Σαρντονέ αντίστοιχα, σε νέα ύψη εκφραστικής δύναμης. Μπλε τρακτέρ, λευκό και ερυθρό, δύο κρασιά just πριν το δεκάρικο, στο δύσκολο σημείο και τα καταφέρνουν πολύ καλά αμφότερα. Τελευταίο άφησα το σκοτεινό μάγκνουμ που περιείχε ένα χαρμάνι  Ξ  με Μαυροδάφνη, επίσης εξαιρετικό, πυκνό, ιώδες, βαθύ, σοβαρό. Ένας διαννούμενος συνδυασμός. Free Mavrodaphne!  Ναι, και μετά όλοι θα τρέχουν, γιατί θα τους πάρει αμπάριζα, όπου μπαίνει σε χαρμάνι  κάνει τη διαφορά, στα σωστά χέρια.

Δοκιμάστε το Μαυρούδι, και τα λοιπά της εταιρίας Τσάνταλη.

Τσάνταλης. Organic  Ασύρτικο και Ραψάνη. Το πρώτο με δική του ορυκτότητα και φυτικότητα –βρεγμένη πέτρα και σανό, ναι ξέρω , hay ακούγεται πιο κομψό-πολύ ιδιαίτερο κρασί, αξίζει να το δοκιμάσετε, σε χαμηλή τιμή, μπεστ μπάι. Η Organic Ραψάνη, δυστυχώς μόνο αχ! θα πω, γιατί ενώ είναι επίσης σε χαμηλή τιμή και ιδιαίτερη, την πίνουν αλλού και δε μας δίνουν. Πιείτε όμως Μαυρούδι, και τα λοιπά της εταιρίας.

Κτήμα Στεργίου. Θα σταθώ στο ιδιαίτερο λευκό τους από Ασσύρτικο με Riesling, η γνωστή πονεμένη ιστορία της δεύτερης ποικιλίας που δε βρίσκει πατρίδα στη χώρα μας, όλα τα μέρη ζεστά της φαίνονται…Όμως! Το Ασσύρτικο χτίζει μια ραχοκοκαλιά και το άλλο, παρόλο που δεν μπορεί να αναπτύξει την χαρακτηριστική του οξύτητα, βγάζει τον πολύπλοκο χαρακτήρα του, πράγμα που φαίνεται καθαρά στην παλαίωση, με την φιάλη του 2016. Να την πάρετε, αν υπάρχει, ή παλαιώστε γιορσέλβς.

Γκλίναβος. Ωραίο Βλάχικο, αν σας αρέσει η μάλλον αραιά, αλλά ιδιαίτερη  ποικιλία με την υψηλή οξύτητα και ακόμα καλύτερο Πινό. Για κάτι στιβαρό, οι Δρυάδες με CBS, Merlot, Βλάχικο, Μπεκιάρι.  Και αν θέλετε να χαλαρώσετε, μερικές φιάλες Παλιοκαιρίσιο με αυγά με λουκάνικα. Αναβίωση της χωρικής οινοποίησης της Ζίτσας, όπου συνοινοποιούσαν Βλάχικο με Ντεμπίνα για να φτιάξουν ημιαφρώδες ροζέ, που εμφιάλωναν σε μπουκάλια μπύρας, για περαιτέρω ζύμωση, κάτι σαν μεθοδο Ancestrale, της νοτίου Γαλλίας.

Τα κρασιά του Μπουτάρη σε παράταξη. Ξεχωρίζει το εμβληματικό Ξ 1879.

Μπουτάρη Οινοποιητική. Ωραίες παλιές χρονιές από την εταιρία και το εμβληματικό Ξ 1879, μοναχικό και κλασσάτο.

Ο Χατζηβαρύτης είναι συνώνυμος με τη Γουμένισσα.

Χατζηβαρύτης. Συνώνυμος με τη Γουμένισσα. Η φρέσκια του 2016 νεανική με καθαρή μύτη ντομάτας, διακριτικό βαρέλι και μακρούτσικο τελείωμα. Το 2012 έχει άλλο βάθος από την παλαίωση και το 2011 είναι η μεγάλη χρονιά με απίστευτη ένταση και εκπληκτική καθαρότητα στη μύτη και το στόμα, υπάρχουν φιάλες, μόνο στο οινοποιείο στα 20κάτι, σπεύσατε.

Ο Τρυγίας από Ξ λευκής οινοποίησης, ζυμωμένο και ωριμασμένο σε βαρέλι, φίνο, διακριτικό, ξεχωρίζει από τον Φουντή.

Φουντής. Εξαιρετικό Κτήμα ερυθρό, πυκνό, με σφιχτή δομή, ισορροπία, πολυπλοκότητα και μακρά απολαυστική επίγευση. Ο Τρυγίας από Ξ λευκής οινοποίησης, ζυμωμένο και ωριμασμένο σε βαρέλι, φίνο, διακριτικό, ορυκτό και πολύπλοκο, επίσης άπαιχτο. Με προσμονή τη χρονιά του ’18!

Φυσικά υπάρχουν και άλλα οινοποιεία με καλά κρασιά. Αλλά δεν βαρεθήκατε να διαβάζετε; Επί πλέον, ούτε ο Θεός δεν τα μοίρασε ίσα.

// Ιnfo
Την Κυριακή 3 Φεβρουαρίου, στο ξενοδοχείο Grande Bretagne, στην Πλατεία Συντάγματος πραγματοποιήθηκε η γνωστή εκδήλωση γευστικής δοκιμής της ένωσης οινοποιών «Οίνοι Βορείου Ελλάδος» γνωστή ως «ΒορΟινά».

Διαβάστε ακόμα: Μακεδονικό ζήτημα και στο κρασί. Μάλιστα, ο αμπελώνας των «βορείων» είναι εξαιρετικός.

TAGS :
κρασί

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook