Πρώτη ματιά στο Sowl: Στο Θησείο με ψυχή

Η είσοδος του νέου πολυχώρου στον πεζόδρομο της Ηρακλειδών.

Αυτό που μου αρέσει τελευταία είναι ότι μερικές γειτονίες της Αθήνας που είχαν «ξεχαστεί» ξαναπαίρνουν ζωή. Μια από αυτές είναι και το Θησείο και πιο συγκεκριμένα ο πεζόδρομος της Ηρακλειδών.

Σε αυτόν τον πεζόδρομο και στον παλιό στάβλο του Όθωνα, εκεί όπου παλιότερα στεγαζόταν ο γνωστός μας «Στάβλος» και αργότερα το ιδιόμορφο «Rood», ο Γιάννης Μωράκης, ο Γιώργος Μελισσάρης και η Αλεξάνδρα Δράκου έστησαν μια καινούργια πρόταση τόσο για café, ποτό και φαγητό όσο και για τέχνη και μουσική. Είναι το «The Sowl». Κοινώς ένας πολυχώρος. Όπως δηλαδή αρμόζει σε αυτό το όμορφο κτίριο.

Taco gyro με λεπτοκομμένο χοιρινό ψημένο στη σχάρα και γιαούρτι!

Στο άκουσμα των νέων, δεν μπορούσα να μην πάω να το δω από κοντά. Όταν μάλιστα έμαθα και το τι ετοιμάζουν στην κουζίνα, τότε έτρεξα. Το εγχείρημα φαντάζει πραγματικά ενδιαφέρον: ελληνικά παραδοσιακά πιάτα μαζί με urban μεξικάνικη κουζίνα. Πίσω από αυτό, κρύβεται ο chef Μάνος Ευσταθίου, ο οποίος έχει αναλάβει εξ ολοκλήρου τον κατάλογο των ελληνικών πιάτων. Για εκείνον του mexican street-food, οι chefs του εστιατορίου «Niño Viejo» και του «Hoja Santa» της Βαρκελώνης (τα δύο μεξικάνικα του Ferran Andria) ήρθαν και έβαλαν το χεράκι τους.

Όταν περάσεις την πόρτα και βρεθείς στην εσωτερική αυλή, το πρώτο πράγμα που σε παρασέρνει είναι η ζεστασιά. Ξύλο, γήινα χρώματα, σχοινιά για κουρτίνες, όμορφες καλάθες για φωτιστικά, ένα σιντριβάνι στο κέντρο και πολλά όμορφα μαξιλάρια σε απαλά χρώματα συνθέτουν το σκηνικό του «The Sowl». Και όταν σηκώσεις το κεφάλι ψηλά, βλέπεις ένα τροπικό κήπο να κρέμεται από πάνω σου.

15 διαφορετικά κοκτέιλ απαρτίζουν τον ενδιαφέροντα κατάλογο του “The Sowl”.

Διαλέγω ένα τραπέζι στη γωνία, σε θέση που μου επιτρέπει να βλέπω τι παίζει, και μαζί μου κάθεται η γοητευτική Αλεξάνδρα. «Πώς σου φαίνεται», ρωτάει και ξεκινάει να μου λέει τι είναι αυτό που φαντάζεται γι’ αυτόν το χώρο: «Θέλω να συνδυάσω την τέχνη με τη διασκέδαση. Ένα πράγμα που εδώ στην Ελλάδα δεν είναι τόσο συνηθισμένο. Και αυτός ο χώρος μου το επιτρέπει.Είμαστε ακόμα στην αρχή, αλλά σύντομα έχουμε στο νου να κάνουμε πολλά πράγματα.

Για παράδειγμα, στο κελάρι θα παλαιώνουμε τεκίλα, στο χώρο που ήταν πριν το shop μάλλον θα φιλοξενούμε τον ραδιοφωνικό σταθμό «Best», ο οποίος ανοίγει ξανά, και εδώ πίσω μας είναι το ατελιέ όπου οι bartenders θα κάνουν mixology». Mου δείχνει το χώρο και εγώ κολλάω το κεφάλι στο τζάμι για να δω. Έχουν στήσει ένα ολόκληρο εργαστήρι με ό,τι μπορείς να φανταστείς.

Ξύλο, γήινα χρώματα, μεγάλα τραπέζια και πολλά φυτά που κρέμονται περιμετρικά συνθέτουν το σκηνικό του The Sowl.

Διαβάστε ακόμα: “By the glass”: Τώρα και δυνατό brunch στη Στοά Ράλλη. 

«Στις δύο αίθουσες μπαίνοντας λείπουν μερικά πράγματα, αλλά ακολουθούν το ίδιο στυλ με το υπόλοιπο μαγαζί. Χρώματα από το Μεξικό, όπως και ένα μέρος από το κατάλογο μας» μου λέει, κι εμένα γυαλίζει το μάτι μου! Μου εξηγεί ότι ο κατάλογος θα περιλαμβάνει πιάτα από την ελληνική κουζίνα, παραδοσιακά αλλά με μια πιο σύγχρονη ματιά, και μεξικάνικη κουζίνα «του δρόμου» (αλλιώς street food).

Η αδυναμία μου στο τσίλι, το λάιμ και τον κόλιανδρο με έκανε να δοκιμάσω αυτήν την πρώτη φορά τα πιάτα που παίζουν με αυτά τα υλικά. Για αρχή, μια δροσερή σαλάτα από καλαμπόκι, κολοκυθάκι κομμένο σε κύβους, κρεμμύδι και πράσο που σε κάθε μπουκιά έβγαζε και άλλη γεύση. Πότε του γλυκάνισου, πότε του κόλιανδρου και πότε του λάιμ.

Tres flautas, τηγανητά ρολά γεμιστά με τρία διαφορετικά κρέατα: μοσχάρι, χοιρινό, κοτόπουλο.

Η quesadilla με κοτόπουλο, λειωμένη γκούντα (χωρίς μεξικάνικες υπερβολές στην ποσότητά της) και salsa verde (σάλτσα από πράσινες ντομάτες ελαφρώς πικάντικη) ήταν ένα τίμιο και ισορροπημένο πιάτο. Η τηγανητή μπανάνα με την πιπεριά jalapeños, σε αντίθεση, έκαιγε ευχάριστα και μου άρεσε πολύ (δεν άφησα τίποτα στο πιάτο απ’ αυτό). Τα tacos, τόσο αυτά με το κοτόπουλο όσο και με τον μπακαλιάρο ήταν εντυπωσιακά σερβιρισμένα, ελαφριά, νόστιμα και είχαν παρέα τους μια πράσινη σάλτσα από καπνιστή πιπεριά jalapeños και λάιμ που τους έδινε περισσότερη ένταση και μια ευχάριστη σπιρτάδα.

Αριστερά: Σχοινιά αντί για κουρτίνες και όμορφοι φωτισμοί. Λεπτομέρειες που κάνουν τη διακόσμηση του ακόμα πιο ενδιαφέρουσα. Δεξιά: Quesadillas με κοτόπουλο και καυτερή πράσινη σάλτσα.

Από την άλλη, το taco gyro (με λίγα λόγια, το ελληνικό taco), με μοσχάρι και γιαούρτι (πρόταση του chef) σου έδινε την εντύπωση ότι τρως γύρο, αλλά σε μια προσεγμένη εκδοχή του. Τέλος, το tres flautas, τρία τηγανητά ρολάκια γεμισμένα το καθένα με διαφορετικό κρέας (μοσχάρι, χοιρινό και κοτόπουλο) ήταν τραγανά, χωρίς ίχνος λαδιού και έκαναν ωραίο παιχνίδι με τις τρεις διαφορετικές σάλτσες που τα συνόδευαν.

Σε γενικές γραμμές, η μεξικάνικη κουζίνα που παρουσιάζει το «The Sowl» είναι φειδωλή σε ό,τι αφορά το καυτερό, αλλά και το τυρί, πράγμα που την κάνει πιο προσιτή στο ελληνικό κοινό και πιο ελαφριά. Έχει όμορφες τεχνικές και πράγματα που πλησιάζουν κατά πολύ σε αυτό που γεύονται οι Μεξικανοί στην πατρίδα τους.

Φυσικά, με το «The Sowl» και τον chef του άφησα ανοιχτούς λογαριασμούς, μιας και δοκίμασα το ένα μέρος του καταλόγου. Σύντομα θα επιστρέψω για να δοκιμάσω την ελληνική πλευρά του menu, αλλά και τα κοκτέιλ του. Όποτε μείνετε συντονισμένοι.

Η ζεστή και φιλόξενη αυλή με το σιντριβάνι και την επιβλητική μπάρα.

//«The Sowl», Ηρακλειδών 10, Θησείο, τηλ. 210 3450003.

Διαβάστε ακόμα: Οι μυστικές διευθύνσεις της Αντζελίνας Καλογεροπούλου (Two Minutes Angie). Από πού ψωνίζει για το σπίτι της η δημοφιλής food blogger;

TAGS :
sowl γεύση εστιατόρια

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook