Mε αυτή τη δεκάδα δεν έχετε να φοβηθείτε τίποτα στα τραπέζια σας.

Τι κρασί πάει με όλα ή βασικά με πολλά (γιατί πρακτικά τίποτα δεν πάει φανταστικά με όλα, το κρασί δεν είναι coca cola); Δε γίνεται να μην το έχετε σκεφτεί ποτέ, ιδίως όταν στην ελληνική κουλτούρα η λογική του μεζέ, αλλά και των πολλών διαφορετικών εδεσμάτων που παρελαύνουν συνήθως στα τραπέζια, βασιλεύει.

Ποντάρω τα Louboutin μου ότι έστω και μια φόρα έχετε προβληματιστεί με το τι κρασί να επιλέξετε στο εστιατόριο ή στο σπίτι, όταν οι μισοί τρώνε κρέας και οι άλλοι ψάρι για παράδειγμα. Υπάρχει άραγε κάποια γκάμα κρασιών που να μπορεί να συνοδεύσει με μαεστρία πολλά και ετερόκλητα πιάτα; Δε θα σας πω ψέματα όταν μιλάμε για πολλά, διαφορετικά πιάτα και ένα μόνο κρασί δε μπορούμε να μιλάμε για το απόλυτο food and wine pairing.

Ψάχνουμε ένα κρασί που να μπορεί να σταθεί δίπλα σε πολλά και ετερόκλητα πιάτα με αξιοπρέπεια και ενίοτε με τσαμπουκά.

Τι ψάχνουμε λοιπόν; Ένα κρασί που να μπορεί να σταθεί δίπλα τους με αξιοπρέπεια και ενίοτε με τσαμπουκά. Ούτως ή άλλως η έννοια του μοιράσματος και της παρέας είναι αυτή που κυριαρχεί, το κρασί απλά θα ρυθμίσει τις λεπτομέρειες για να περάσετε μια αξέχαστη βραδιά (γιατί καμία καλή ιστορία δεν ξεκίνησε με σαλάτα).

Παράλληλα αξίζει να έχουμε στο νου πως δεν έχουμε όλοι τα ίδια γούστα. Εγώ για παράδειγμα μπορεί να γουστάρω Ξινόμαυρο με τσίτα τα γκάζια αλλά η παρέα να θέλει αρωματικά λευκά. Τι γίνεται σε αυτή την περίπτωση; Στα πολλά και πάντα οινικά καλέσματα μου έχω ανακαλύψει μερικά ας πούμε Passepartout ή όπως μου αρέσει να τα αποκαλώ κρασιά-χαμαιλέοντες που πάντα με ξελασπώνουν και αρέσουν σε όλους. Το clue είναι να είναι στρογγυλά, χωρίς πολλές γωνίες και να έχουν σώμα και δομή που να μπορεί να τα βγάλει πέρα ακόμα και με πιο απαιτητικά πιάτα. Πάμε να τα δούμε;

Το Pinot Noir ταιριάζει με πολλά, από ψάρι μέχρι pizza και το αγαπούν όλοι.

To Pinot Noir Villa Wolf έρχεται και σε σούπερ τιμή που το κάνει μια αναγκαία και παράλληλα προσιτή, καθημερινή πολυτέλεια.

1. Pinot Noir Villa Wolf

E καλά δεν πέφτετε και από τα σύννεφα που το Pinot Noir ταιριάζει με πολλά και το αγαπούν όλοι! Για το λόγο αυτό φταίει το καθαρό κόκκινο φρούτο του, η δροσιστική οξύτητα και οι μεταξένιες τανίνες του που το καθιστούν απόλυτα φιλικό προς το χρήστη. To συγκεκριμένο έρχεται και σε σούπερ τιμή που το κάνει μια αναγκαία και παράλληλα προσιτή, καθημερινή πολυτέλεια. Ταιριάζει με πολλά, από ψάρι μέχρι pizza και θα αρέσει σε όλους, σίγουρα.


 

Το Μοschopolis 8 μπορεί να σταθεί επάξια δίπλα σε τόνο, μελιτζάνες ιμάμ, σουβλάκια, μουσακά, ζυμαρικά και η λίστα δεν τελειώνει.

Το Moschopolis 8 είναι ένα ροζέ με χαρακτήρα κόκκινου.

2. Moschopolis 8

Το Moschopolis 8 είναι ένα ροζέ με χαρακτήρα κόκκινου και ένα από τα αγαπημένα μου ροζέ. Το χαρμάνι από Ξινόμαυρο και Syrah παλαιώνει για 8 μήνες σε γαλλικά δρύινα βαρέλια και έτσι αποκτά πληθωρική δομή αλλά και έναν πολύπλευρο χαρακτήρα που μπορεί να σταθεί επάξια δίπλα σε τόνο, μελιτζάνες ιμάμ, σουβλάκια, μουσακά, ζυμαρικά και η λίστα δεν τελειώνει…


 

Σκεφτείτε συναγρίδες, παιδάκια αρνίσια, αστακομακαρονάδα, ριζότο με μανιτάρια, λαχανοντολμάδες, μαζί με το Chardonnay El Enemigo.

Tο Chardonnay El Enemigo είναι ίσως ο πιο badass χαμαιλέοντας του πλανήτη.

3. Chardonnay El Enemigo Bodega Aleanna

Το Chardonnay είναι γνωστός χαμαιλέοντας αλλά το Chardonnay El Enemigo είναι ίσως ο πιο badass χαμαιλέοντας του πλανήτη. Πρόκειται για ένα Chardonnay από υψόμετρο 1500 μέτρων, που παλαιώνει για 12 μήνες σε μεγάλα γαλλικά δρύινα βαρέλια, τους 10 κάτω από flor (όπως τα sherry). To αποτέλεσμα είναι πλούσιο, λιπαρό, γήινο, ξηροκαρπάτο με λεμονάτη οξύτητα και αποτελεί τη λύση στο αιώνιο δίλημμα «εγώ ψάρι, αυτός κρέας, τι θα πιούμε; ». Σκεφτείτε συναγρίδες, παιδάκια αρνίσια, αστακομακαρονάδα, ριζότο με μανιτάρια, λαχανοντολμάδες, φιλέτο μοσχάρι με σάλτσα bearnaise και ότι άλλο σας κατέβει (εκτός από τούρτα και μπακλαβά) γιατί όπως θα έλεγαν σοφά και στην Κρήτη «ότι βάλεις πάει».


 

Προτιμάτε pizza, κεμπάπ, ινδικό, ταρτάρ τόνου ή μοσχαριού, καραβίδες ψητές, σουτζουκάκια ή πικάντικες μακαρονάδες; Όλα παίζουν με το Rosé de Ximomavro.

Χρώμα ζωηρό και σε καμία περίπτωση παλ αλλά μια μύτη που τα σπάει κυριολεκτικά.

4. Rosé de Xinomavro Αμπελώνες Θυμιόπουλου

Ήταν η πρώτη φορά που είδα ροζέ σε σκούρο μπουκάλι και που η τρέχουσα χρονιά ήταν δυο χρόνια πίσω. Χρώμα ζωηρό και σε καμία περίπτωση παλ αλλά μια μύτη που τα έσπαγε κυριολεκτικά. Γλυκό ντομάτακι, αποξηραμένη φράουλα, τριαντάφυλλο, μαντζουράνα, κίτρο, ροζ γκρέιπφρουτ, πετροκέρασο και μια νότα βανίλιας. Στο στόμα τα ίδια με μια υποψία τανινών, ποίημα! Σας αρέσουν τα πλούσια λευκά, τα αρωματικά, τα ροζέ, τα ελαφριά κόκκινα, το Ξινόμαυρο; Δε γίνεται να μην το λατρέψετε. Προτιμάτε pizza, κεμπάπ, ινδικό, ταρτάρ τόνου ή μοσχαριού, καραβίδες ψητές, σουτζουκάκια ή πικάντικες μακαρονάδες; Δε γίνεται να μην ταιριάξει.


 

Το Héritiers du Comte Lafon Viré-Clessé είναι η λευκή Βουργουνδία που ταιριάζει με όλα.

Το Héritiers du Comte Lafon Viré-Clessé είναι σαν πασπαρτού.

5. Héritiers du Comte Lafon Viré-Clessé

Κάθε φορά που ένας sommelier έχει δίλημμα όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη Βουργουνδία. Και θα σας δώσω και παράδειγμα αληθινό. Πριν λίγες μέρες ήμασταν σπίτι μου και είχαμε αποφασίσει να τσιμπήσουμε εκλεκτά αλλαντικά (finocchiona, jamon iberico, speck) παρέα με ψητό camembert με τρούφα, burrata caprese και focaccia της Κora με ψητά ντοματίνια. Ξεκινάμε με ένα glouglou wine από το Cahors, δεν ταίριαζε. Βάζουμε ένα ροζέ τύπου Provence, κάπου κώλωνε. Αφήστε λέω έχω τη λύση, το Héritiers du Comte Lafon Viré-Clessé. Με το που ακούμπησε το ποτήρι άρχισαν τα «Αχ και μ’ εκείνο πάει και με το άλλο και πως ταιριάζει με τον ξηροκαρπάτο χαρακτήρα του jamon αλλά και με το βουτυράτο camembert έπος είναι». Επομένως η λύση είναι μια, δώστε στο λαό λευκή Βουργουνδία (και με πλακάτ στο Σύνταγμα).


 

Η Λημνιώνα Oenops ταιριάζει με πολλά, από κοκορέτσι μέχρι ροφό στιφάδο.

Φινέτσα, καθαρότητα φρούτου, γήινος χαρακτήρας και μεταξένια δομή.

6. Λημνιώνα Oenops Winery

Κάποιοι λένε πως είναι το ελληνικό Pinot, εγώ ενώ βλέπω τις ομοιότητες ποντάρω στη βοτανική-ανθική εξτραβαγκάνζα της Λημνιώνας και στο πιο «γλυκό» φρουτάκι της που την κάνουν να ξεχωρίζει. Η συγκεκριμένη του Νίκου Καρατζά, της Oenops, απλά δεν υπάρχει. Φινέτσα, καθαρότητα φρούτου, γήινος χαρακτήρας και μεταξένια δομή. Μπορώ να τη φανταστώ σχεδόν με τα πάντα. Από κοκορέτσι μέχρι ροφό στιφάδο. Δοκιμάστε την και θα με θυμηθείτε.


 

Caponata, pasta alla Norma, καλαμάρι τηγανητό: όλα αυτά και ακόμη περισσότερα ταιριάζουν με το Terre Nere.

Το Terre Nere Etna Rosso είναι λεπτεπίλεπτο και ανθικό αλλά παράλληλα με τσαγανό και mineral χαρακτήρα.

7. Terre Nere Etna Rosso

Σας τα έχω ξαναπεί, αυτοί οι Ιταλοί είναι μεγάλες «μαφίες» σε ότι αφορά φαΐ και κρασί και ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν. Αν κάνετε μια βόλτα στη Σικελία (που σας το εύχομαι) θα δείτε πως κάνουν λίγο πολύ ότι εμείς. Σε ένα τραπέζι πάνω θα βρείτε busiate al pesto Trapanese (πέστο με φιστίκι), caponata, pasta alla Norma με φρέσκο τόνο, καλαμάρι τηγανητό, pesce spada alla siciliana (ξιφίας με τοματίνια, ελιές, κρεμμύδια και καυτερή πιπεριά), pasta fritta μέχρι και πατσά κοκκινιστό! Και τι νομίζετε ότι πίνουν με όλα αυτά; Κοφτερά κρασιά από την Αίτνα, κατά προτίμηση κόκκινα. Εγώ αγαπώ το Terre Nere Etna Rosso γιατί είναι λεπτεπίλεπτο και ανθικό αλλά παράλληλα με τσαγανό και mineral χαρακτήρα.


 

Το Riesling Red Slate Dr Loosen μπορεί να ταιριάξει με σούσι αλλά και… αρνάκι λεμονάτο με πατάτες!

Η εκδοχή του Red Slate είναι πιο fruit forward και όχι τόσο αυστηρή και mineral.

8. Riesling Red Slate Dr Loosen

Πιθανόν να θυμάστε και από προηγούμενο άρθρο, το Everything happens for a Riesling, πως το Riesling είναι από αυτές τις ποικιλίες που είναι, εκτός από τρελά δημοφιλής, αρκετά πολυσχιδής και συνδυάζουν πολύ, ζουμερό και έντονο φρούτο, μαζί με ανθικά στοιχεία, ορυκτότητα και ατσάλινη οξύτητα. Η εκδοχή του Red Slate είναι πιο fruit forward και όχι τόσο αυστηρή και mineral και μπορεί να ταιριάξει από vitello tonnato, sushi, thai μέχρι αρνάκι λεμονάτο με πατάτες. Είπατε κάτι;


 

Η Barbera προσαρμόζεται αρμονικά με burger αλλά και με χταπόδι κρασάτο.

Η Barbera είναι για πολλούς η μικρή αδερφή του Nebbiolo.

9. Barbera d’ Alba Massolino

Η Barbera είναι για πολλούς η μικρή αδερφή του Nebbiolo γιατί μοιράζονται πολλά αρωματικά χαρακτηριστικά αλλά δομικά είναι ένα κλικ πιο μαλακιά και ζουμερή. Στις μοντέρνες εκδοχές, όπως αυτή του Massolino, το φρούτο κυριαρχεί και καλύπτει όλη τη γκάμα των άγριων μούρων και των κερασιών ενώ παράλληλα πλαισιώνεται από τριαντάφυλλα, βιολέτες και αποξηραμένα βότανα. Θα το συνδύαζα με πολλά και διαφορετικά πιάτα. Από burger και rib eye μέχρι χταπόδι κρασάτο και ζυμαρικά με πλούσιες σάλτσες.


 

Το Selene Beaujolais Villages μπορεί να συνδυαστεί με τόνο tataki, καρέ αρνιού, ζυμαρικά arrabbiata, πίτσες ή carpaccio μοσχάρι.

Το Gamay, η ποικιλία πίσω από το Beaujolais, είναι μια ποικιλία με καθαρό κόκκινο φρούτο, λουλουδάτες νότες, δροσιστική οξύτητα και σχετικά μαλακές τανίνες.

10. Selene Beaujolais Villages

Μη ακούτε τι λένε, όλοι λατρεύουν το Beaujolais. Κι όταν μιλάω για Beaujolais δεν εννοώ τα Nouveaux αλλά τα Villages ή κάποιο Cru (βλέπε Morgon). Το Gamay, η ποικιλία πίσω από το Beaujolais, είναι μια ποικιλία με καθαρό κόκκινο φρούτο, λουλουδάτες νότες, δροσιστική οξύτητα και σχετικά μαλακές τανίνες. Η φίνα προσωπικότητα του Gamay το κάνει ιδιαιτέρως αγαπητό τόσο στο κοινό όσο και στους sommelier καθώς τους λύνει πολλές φορές τα χέρια σε ποικίλα ταιριάσματα φαγητού (χαμαιλέοντας 100%).  Μπορεί να συνδυαστεί με πικάντικα sushi bowl, τόνο tataki, καρέ αρνιού, arrabbiata, pizza, carpaccio μοσχάρι και πόσα ακόμα πιάτα. Το συγκεκριμένο, το Selene Beaulolais Villages, εκτός από απίθανη και τελείως artistic ετικέτα, έχει και ένα ζουμπουρλούδικο περιεχόμενο που θα σας αλλάξει τελείως γνώμη για το Beaujolais. Μη σνομπάρετε, δοκιμάστε.

 

Bonus tip 1: ο μεγαλύτερος χαμαιλέοντας είναι η Σαμπάνια ή η Cava (για πιο οικονομική επιλογή). Η οξύτητα και οι φυσαλίδες τους βοηθούν σε πολλά παντρέματα αλλά όσο περίεργο κι αν σας ακούγεται… δεν αρέσουν σε πολλούς! Για το λόγο αυτό επιλέξτε τα μόνο αν γνωρίζετε πως η παρέα σας ανήκει σε αυτούς που τα αγαπούν.

Bonus tip 2: αρκετές φορές η πρωτεΐνη του πιάτου έρχεται σε δεύτερη μοίρα όταν υπάρχει κάποια έντονη σάλτσα. Για πιο ασφαλείς πειραματισμούς (και σαν πολύ γενικός κανόνας) όταν παντρεύουμε κόκκινο κρέας με λευκό κρασί προτιμάμε η σάλτσα να είναι λευκή ή λεμονάτη και το ανάποδο για τα ψαρικά.

 

Διαβάστε ακόμα: Τα 10 κρασιά της Κρήτης που πρέπει να δοκιμάσετε τώρα.

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top