Τα κρασιά που μας εντυπωσίασαν, αυτά που μας ενθουσίασαν, εκείνα που προκάλεσαν, που συζητήθηκαν, που διαμόρφωσαν μια νέα τάση. Eις υγείαν!

Κάθε χρονιά έχει τα πάνω της, τα κάτω της και τις ιδιαιτερότητες της και τίποτα δεν εκφράζει τη μοναδικότητα κάθε χρονιάς όσο μια φιάλη κρασί. Και προσέξτε, δεν το λέω μόνο από άποψη κλιματολογική, καιρικών συνθηκών κτλ. αλλά από άποψη πολιτική, κοινωνική και συναισθηματική. Τα κρασιά που μας εντυπωσίασαν, αυτά που μας ενθουσίασαν, εκείνα που προκάλεσαν, που συζητήθηκαν, που διαμόρφωσαν μια νέα τάση ή ακόμα και πραγματικότητα στο κρασί, είναι αυτά που αντικατοπτρίζουν την μοναδική, οινική χρονιά του 2021, με τα καλά και τα κακά της! Για εμάς, αυτά είναι τα παρακάτω 10 κρασιά.

Το F του Φοίβου καταφέρνει και συνδυάζει δυο σπουδαίες ποικιλίες, το Ασύρτικο και το Μοσχάτο με μεγάλη μαεστρία.

Χύθηκαν τόνοι μελάνι για το F by Foivos μιας και ήταν ένα από αυτά που σερβιρίστηκαν στο επίσημο δείπνο της ΠτΔ, για την επέτειο 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση.

1. F by Foivos Φοίβος Παπαστρατής

Χύθηκαν τόνοι μελάνι για αυτό το κρασί μιας και ήταν ένα από αυτά που σερβιρίστηκαν στο επίσημο δείπνο της ΠτΔ, για την επέτειο 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση. Μα καλά, σερβίραμε κρασί που δεν είναι ΠΟΠ, που δεν είναι κάποιου μεγάλου, αναγνωρισμένου παραγωγού, που έχει και βιδωτό καπάκι; Σκάνδαλο! Για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους: Αρχικά, πολύ μεγάλα κρασιά όπως το Masseto ΔΕΝ είναι ΠΟΠ (τα έχουμε ξαναπεί). Δεύτερον, το F του Φοίβου καταφέρνει και συνδυάζει δυο σπουδαίες ποικιλίες, το Ασύρτικο και το Μοσχάτο με μεγάλη μαεστρία, τέτοια που το καθιστά ικανό να σταθεί δίπλα σε πολλά και διαφορετικά πιάτα. Και επιπλέον ναι, δεν είναι από κάποιον μεγάλο και σπουδαίο παραγωγό που έχει αποδείξει διαχρονικά την αξία του αλλά από έναν από τους νεότερους και πολλά υποσχόμενους Έλληνες οινοποιούς.

Πού είναι το κακό σε αυτό αναρωτιέμαι, αν το κρασί είναι καλό (που είναι); Γιατί να μη δώσουμε χώρο και στο νέο αίμα; Μου θυμίζει λίγο την περίοδο που έψαχνα για δουλειά σε νοσοκομεία και μου έλεγαν «ναι έχετε πολλά προσόντα αλλά δεν έχετε εμπειρία». Που να τη βρω στα 24 αν κανείς δε μου δώσει την ευκαιρία; Για το βιδωτό καπάκι δε θα σχολιάσω καν, υπάρχει αντίστοιχο Andro άρθρο. Οπότε το ρεζουμέ είναι πως αφού έχουμε τόσους αξιόλογους παραγωγούς, γνωστούς ή άγνωστους, με τόσα ωραία κρασιά, γιατί να πίνουμε τα ίδια και να μην αφήνουμε χώρο για νέες εμπειρίες;

Κλείνοντας, σε αυτό το δείπνο αναδείχτηκε μια άλλη όψη του ελληνικού αμπελώνα, διαφορετική από αυτή που παρουσιάζαμε τόσα χρόνια, γεγονός που δεν το βρήκα κακό, αντιθέτως μαρτυρά πως εκεί έξω υπάρχει δυναμική. Ήταν δηλαδή καλύτερο που σερβίραμε σφυρίδα με Merlot από το 1821 (που είναι και επίκαιρο); Ας μη γκρινιάζουμε για τα πάντα. Go Φοίβο, go!


 

Ο Λαβύρινθος 21 κυκλοφόρησε μόνο σε 1.000 φιάλες, μέσα σε πολυτελή κασετίνα, από τις οποίες διατέθηκαν μόνο 300 στην ελληνική αγορά.

Ο συλλεκτικός Λαβύρινθος 21 περιλαμβάνει 21 χρονιές και φτιάχτηκε για τον εορτασμό της επετείου 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821.

2. Λαβύρινθος 21 Κτήμα Σκούρα

Ότι ο Γιώργος Σκούρας είναι πολύ μπροστά από την εποχή του δεν είναι μυστικό. Οπότε ας πούμε πως η σκέψη πίσω από το Λαβύρινθο 21 δεν μας εξέπληξε ιδιαίτερα. Την περιμέναμε κάπως (έτσι μας έχει συνηθίσει).  Ο Λαβύρινθος είναι ένα πρωτοποριακό κρασί που φτιάχνεται με τη μέθοδο της solera, δηλαδή σε ένα βαρέλι 1000 λίτρων παλαιώνουν όχι μια, αλλά πολλές διαδοχικές χρονιές του Μέγα Οίνου. Το 2001, στο βαρέλι των 1000 λίτρων μπήκε για πρώτη φορά η χρονιά 1999 του Μέγα Οίνου. Ο Μέγας Οίνος είναι η ναυαρχίδα του Γιώργου Σκούρα και αποτελείται από Αγιωργίτικο (80%) και Cabernet Sauvignon (20%), τα οποία προέρχονται από παλιά κλήματα, που φύονται σε υψόμετρο 700 μέτρων.

Ο συλλεκτικός Λαβύρινθος 21 περιλαμβάνει 21 χρονιές και φτιάχτηκε για τον εορτασμό της επετείου 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821. Κυκλοφόρησαν μόνο 1000 φιάλες, μέσα σε πολυτελή κασετίνα, από τις οποίες διατέθηκαν μόνο 300 στην ελληνική αγορά. Φυσικά ο χαμός (καλός και κακός γιατί η γκρίνια είναι κάτι σαν εθνικό σπορ) έγινε όταν στη δημοπρασία για καλό σκοπό η κασετίνα με τον αριθμό 1 και 21 έπιασαν τα 6000 η κάθε μια. Θρίαμβος για το Κτήμα Σκούρα και παράδειγμα προς μίμηση για πολλούς.


 

To Ήδυσμα Δρυός Xi Ξινόμαυρο της Τέχνης Οίνου είναι ένα μεγάλο κρασί.

Το καλύτερο κρασί του Διαγωνισμού Θεσσαλονίκης ήταν ένα Ξινόμαυρο από τη Δράμα. To Ήδυσμα Δρυός Xi Ξινόμαυρο της Τέχνης Οίνου

3. Ήδυσμα Δρυός Xi Ξινόμαυρο Κτήμα Τέχνη Οίνου

Άλλη πέτρα του σκανδάλου από δω. Το καλύτερο κρασί του Διαγωνισμού Θεσσαλονίκης είναι ένα Ξινόμαυρο από τη Δράμα, όχι από τη Νάουσα ή το Αμύνταιο. Την άποψη μου για το θέμα την έχω αναλύσει και σιχαίνομαι να επαναλαμβάνομαι οπότε θα σας πω λίγα λόγια για το κρασί. Μετά από την όμορφη κουβέντα που είχα με τον κύριο Παπαδόπουλο, της Τέχνης Οίνου, κατάλαβα πως αυτό το κρασί είναι αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς, πάθους για το αντικείμενο και φυσικά πειραματισμού. Και πιστέψτε με αυτό είναι κάτι που μπορεί κανείς να γευτεί σε κάθε γουλιά. Ναι είναι ένα μεγάλο κρασί και ναι άξιζε τη διάκριση του. Αν το έχετε δοκιμάσει καταλαβαίνετε τι εννοώ, αν όχι λυπάμαι αλλά πιθανόν να χάσατε την ευκαιρία σας. Λιγότερες από 1.000 φιάλες, για πόσα στόματα να φτάσουν;


 

Οι Σπάνιες Γαίες έχουν βυσσινάτη οξύτητα, μπόλικο κόκκινο φρούτο, λουλούδια, γλυκά μπαχάρια και νύξεις σοκολάτας.

Ο Μαύρος Κώνος είναι ένα Αγιωργίτικο από τον Ασπρόκαμπο, από υψόμετρο 800 μέτρων που έχει δημιουργηθεί μελετώντας και την παραμικρή λεπτομέρεια.

4. Σπάνιες Γαίες Μαύρος Κώνος Στροφιλιά

Ότι είμαι wine nerd μέχρι το κόκκαλο δεν το αρνούμαι. Δε γινόταν λοιπόν να μην ενθουσιαστώ από το νέο δημιούργημα της Στροφιλιάς. Ακούγοντας τον κύριο Γιάννη Λίγκα να μιλάει για πειραματισμούς, για φασματομετρίες και υπερήχους είχα τρελαθεί. Επιτέλους έβλεπα μπροστά μου αυτό που για χρόνια ονειρευόμουν, το πάντρεμα των δυο μεγάλων μου ερώτων, της Βιοχημείας και του Κρασιού. Και το καλύτερο; Το πάντρεμα τους γέννησε ένα υπέροχο κρασί, τον Μαύρο Κώνο.

Ο Μαύρος Κώνος είναι ένα Αγιωργίτικο από τον Ασπρόκαμπο, από υψόμετρο 800 μέτρων που έχει δημιουργηθεί μελετώντας και την παραμικρή λεπτομέρεια. Η μηλογαλακτική προηγείται τις αλκοολική ζύμωσης (άλλο σκάνδαλο από ‘δω) και έπειτα το κρασί ωριμάζει σε παλιά και νέα γαλλικά βαρέλια. Το αποτέλεσμα είναι αιθέριο, με βυσσινάτη οξύτητα, μπόλικο κόκκινο φρούτο, λουλούδια, γλυκά μπαχάρια και νύξεις σοκολάτας. Ακριβώς όπως μου αρέσει!


 

Το Rosé de Xinomavro 2007 είναι ένα κρασί πάνω από 10 χρονών όταν έχουμε μάθει να πίνουμε τα ροζέ της τρέχουσας χρονιάς.

Ένα ροζέ από Ξινόμαυρο, από ένα αμπελοτόπι με μεγάλο υψόμετρο και παλαίωση σε βαρέλι στη λογική που κάνουν τις ροζέ παραδοσιακές Rioja.

5. Rosé de Xinomavro 2007 Απόστολος Θυμιόπουλος

Για να είμαι ειλικρινής, όταν μου είπε θα σου βάλω ένα ροζέ του 2007 να δοκιμάσεις σκέφτηκα πως, πάει, τρελάθηκε ο Αποστόλης. Όταν το δοκίμασα όμως τρελάθηκα εγώ. Ένα ροζέ από Ξινόμαυρο, από ένα αμπελοτόπι με μεγάλο υψόμετρο και παλαίωση σε βαρέλι στη λογική που κάνουν στη Rioja τις ροζέ παραδοσιακές Rioja. Παράλληλα, μιλάμε για ένα κρασί πάνω από 10 χρονών όταν έχουμε μάθει από το Δεκέμβριο ήδη να πίνουμε τα κρασιά της τρέχουσας χρονιάς. Ναι νομίζω πως δε θα μπορούσε να το τολμήσει και να το καταφέρει άλλος από το Θυμιόπουλο αυτό. Το κρασί έχει εξαντληθεί οπότε δεν ξέρω αν έχει νόημα αυτό που θα πω αλλά όπου το βρείτε χτυπήστε το. Πολύπλοκο όσο δεν πάει, γοητευτικό και φουλ γαστρονομικό, είναι από τα κρασιά που δεν ξεχνάς ποτέ.


 

Συμπύκνωση φρούτου, λιπαρότητα, οξύτητα, πολυπλοκότητα…ένα ποίημα. Τρως κόλλημα με το Liberté.

Το Liberté του Πάνου Τζήμα ήταν κλάσεις ανώτερο από τις Προβηγκίες, στα ίδια λεφτά, που κυκλοφορούν στην Ελλάδα.

6. Liberté Jima Winery

Θα ξεκινήσω κάνοντας τις συστάσεις. Τον Πάνο Τζίμα τον γνωρίζετε; Όοοοοχι; Καλά, δεν ξέρετε τι χάνετε! Ο Πάνος είναι ένας άνθρωπος που, όπως πολλοί από μας, ερωτεύτηκε το κρασί και έκανε ότι μπορούσε για να φτάσει αυτό τον έρωτα στα άκρα, από MSc και WSET Diploma μέχρι να φτιάξει το δικό του οινοποιείο στην Άρτα. Ότι έχω δοκιμάσει από τα χέρια του είναι εξαιρετικό αλλά με το Liberté έφαγα κόλλημα. Μου αρέσουν οι αντιθέσεις και οι άνθρωποι που σπάνε τα στεγανά οπότε όταν μου είπε πως μας στέλνει να δοκιμάσουμε ένα ροζέ από Merlot, αφιερωμένο στα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση με αρχική 20 περίπου ευρώ, σάστισα λίγο. Πως το σκέφτηκε, αναρωτήθηκα;

Έρχεται η φιάλη, κούκλα, φοβερή ετικέτα και στήσιμο. Οκ σκέφτομαι, καλά αρχίσαμε, ας δούμε όμως και το ζουμί. Ε λοιπόν, δεν έχω δοκιμάσει ξανά ροζέ με τόσο ντελικάτο χρώμα και μύτη, που να έχει τόση δύναμη στο στόμα. Συμπύκνωση φρούτου, λιπαρότητα, οξύτητα, πολυπλοκότητα…ένα ποίημα. «Φέρτε όλες τις Προβηγκίες να τις καταπιεί», αναφώνησα. Μπορεί να σκέφτεστε πως είμαι λίγο υπερβολική αλλά ειλικρινά ήταν κλάσεις ανώτερο από τις Προβηγκίες, στα ίδια λεφτά, που κυκλοφορούν στην Ελλάδα και για το λόγο αυτό εξαντλήθηκε εν ριπή οφθαλμού.


 

Η ετικέτα που σχεδίασε ο Μίκης Θεοδωράκης αναπαριστά μια μελωδία ενώ το περιτύλιγμα έχει αποτυπωμένο τον κοσμικό χάρτη του δημιουργικού του σύμπαντος.

Η αφιερωμένη φιάλη του Nittardi στον αείμνηστο Μίκη Θεοδωράκη απέκτησε φέτος τεράστια συλλεκτική αξία.

7. Casanuova Chianti Classico Fattoria Nittardi

Το κρασί αυτό έγινε διάσημο φέτος για έναν πολύ στενάχωρο λόγο, με τον θάνατο του μεγάλου Έλληνα. Η αφιερωμένη φιάλη του Nittardi στον αείμνηστο Μίκη Θεοδωράκη απέκτησε φέτος τεράστια συλλεκτική αξία. Η χρονιά του 2017 έχει ήδη λάβει εξαιρετικές κριτικές για το περιεχόμενο της αλλά είναι σίγουρα η ετικέτα και το περιτύλιγμα της αυτό που την έκαναν να «γράψει».

Η ετικέτα που σχεδίασε ο ίδιος ο Μίκης αναπαριστά μια μελωδία ενώ το περιτύλιγμα έχει αποτυπωμένο τον κοσμικό χάρτη του δημιουργικού του σύμπαντος. Το κρασί που περιέχεται μέσα είναι ένα εξαιρετικό Chianti, από Sangiovese που παλαιώνει για 14 μήνες σε γαλλικά δρύινα βαρέλια, κυρίως δεύτερης χρήσης. Ένα κρασί βαθιάς συναισθηματικής αξίας που αξίζει να έχετε στη συλλογή σας.


 

Το Muscat Samos του ’63 (!) είναι σαν κλείσιμο ματιού στο δυναμικό του ελληνικού κρασιού και σε αυτά που ακόμα δεν έχουμε ανακαλύψει.

Το 1963 που βλέπετε στην ετικέτα είναι η χρονιά του τρύγου και όχι δεν είναι μαρκετινίστικο κόλπο.

8. 1963 Muscat Samos EOΣ Σάμου

Drumrolls παρακαλώ… και τώρα που έχω την προσοχή σας, εξηγούμαι: Ναι, το 1963 που βλέπετε στην ετικέτα είναι η χρονιά του τρύγου. Όχι,δεν είναι μαρκετινίστικο κόλπο. Ναι, το κρασί είναι «ζωντανό» και τα σπάει.

Ακούμε μύθους και ιστορίες για το πόσο μπορούν να παλαιώσουν τα Μοσχάτα και μάλιστα αυτά της Σάμου αλλά μέχρι πριν λίγο καιρό δεν μου είχε δοθεί η ευκαιρία να δοκιμάσω κάποιο ώστε να το διαπιστώσω.

Όλη τη χρονιά που μας πέρασε έβλεπα εικόνες από φιάλες με ένα κεχριμπαρένιο ζουμί και τη χρονιά του 1963 πάνω και νόμιζα πως είναι κάποιο τρικ ή πως μιλάμε για μια και μοναδική φιάλη που κάνει το γύρο του Instagram. Τελικά σε μια πρόσφατη γευσιγνωσία από την Trinity και το Γιώργο Φλούδα, στο ΦΙΤΑ της καρδιάς μου, διαπίστωσα με τεράστια έκπληξη πως το κρασί και υπάρχει και μπορεί κανείς να το αγοράσει και αξίζει να το δοκιμάσετε έστω και μια φορά στη ζωή σας. Κλείσιμο ματιού στο δυναμικό του ελληνικού κρασιού και σε αυτά που ακόμα δεν έχουμε ανακαλύψει.


 

Βαθύ χρώμα, μωβ άνθη, μελάνι, μαύρα και κόκκινα φρούτα του δάσους, killer οξύτητα και τανίνες με τσαγανό. Aυτός είναι ο Αχέρων.

Φήμες λέμε πως «τσίμπησαν» και άλλοι οινοπαραγωγοί και ασχολούνται με την ποικιλία.

9. Αχέρων Κολλινιάτικο Οινοποιία Μαρκόγιαννη

Λέγεται πως η Ελλάδα έχει πάνω από 300 γηγενείς ποικιλίες σταφυλιού. Ναι μην ταράζεστε, δεν οινοποιούνται ή καλλιεργούνται όλες, αλλά πολύ λιγότερες από 100. Κάθε φορά λοιπόν που μια καινούργια πέφτει στο τραπέζι δε σας κρύβω πως ενθουσιάζομαι. Γνώριζα για την ύπαρξη του Κολλινιάτικου αρκετό καιρό πριν. Ήξερα πως αυτή η ποικιλία έπαιζε στο οινοποιείο Μαρκόγιαννη και συμμετείχε σε κάποιο πολυποικιλιακό ροζέ.

Οι άνθρωποι εκεί ξέρουν τι κάνουν οπότε όταν μας είπαν πως έχουν δει πως η ποικιλία έχει δυνατότητες δεν είχαμε παρά να περιμένουμε με ανυπομονησία. Και έτσι μια ωραία πρωία ο Αχέρων ήρθε στα χέρια μας. Βαθύ χρώμα, μωβ άνθη, μελάνι, μαύρα και κόκκινα φρούτα του δάσους, killer οξύτητα και τανίνες με τσαγανό. Καλόοο! Φήμες λέμε πως «τσίμπησαν» και άλλοι οινοπαραγωγοί και ασχολούνται με την ποικιλία.


 

Eντυπωσιάζεσαι με τη δομή και την πολυπλοκότητά της Ramnista. Λάτρεις του Ξινόμαυρου, σπεύσατε».

O Στέλλιος Μπουτάρης παλαίωσε αυτή τη Ράμνιστα του 2011 για να την κυκλοφόρησε 10 χρόνια μετά, τη σημαδιακή χρονιά του 2021.

10. Ramnista Bicentenaire Κτήμα Κυρ Γιάννη

Ακούστε τώρα εδώ φάση. Ο Στέλλιος Μπουτάρης το 2011 δοκίμασε τη Ράμνιστα του και είπε «ώπα εδώ έχουμε μια εξαιρετική χρονιά, με δρόμο μπροστά της». Φαντάζομαι δηλαδή ότι κάτι τέτοιο σκέφτηκε έτσι δαιμόνιο μυαλό που είναι και είπε να παλαιώσει αυτή τη Ράμνιστα του 2011 και να την κυκλοφορήσει 10 χρόνια μετά, τη σημαδιακή χρονιά του 2021.

Εδώ να πω πως αυτό με τα παλαιωμένα Ξινόμαυρα, που οι δημιουργοί τους επιλέγουν να κυκλοφορήσουν κάποια χρόνια αργότερα, βλέπω να γίνεται μια τάση με προοπτική και πάρα πολύ μου αρέσει. Νιώθω αυτό το pampering του «φροντίζω πριν από σας για σας». Το λοιπόν, πριν λίγες μέρες είχα την τύχη να τη δοκιμάσω και πραγματικά εντυπωσιάστηκα με τη δομή και την πολυπλοκότητά της. Λάτρεις του Ξινόμαυρου, σπεύσατε. Από την άλλη, επειδή και εγώ είμαι αρκετά πονηρή (vixen εξ ορισμού) σκέπτομαι μήπως να στοκάρω από τη θεϊκή χρονιά του 2017 για την επόμενη δεκαετία; Λέω εγώ τώρα…

 

Διαβάστε ακόμα: 21 γιορτινά κρασιά για να αποχαιρετήσουμε το 2021.

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top