Τα 10 κρασιά της Κρήτης που πρέπει να δοκιμάσετε τώρα

Mια θαυμαστή κρητική δεκάδα κρασιών που αξίζει να δοκιμάσουμε άμεσα.

Η Κρήτη αποτελεί τα τελευταία κυρίως χρόνια μια πολύ σημαντική οινοπαραγωγική ζώνη της Ελλάδας. Τα βουνά, τα θαλασσινά αεράκια, η έντονη ηλιοφάνεια και το ζεστό της κλίμα δημιουργούν πολλές και διαφορετικές κλιματολογικές συνθήκες που ευνοούν αρκετές ποικιλίες ή στυλ κρασιών.

Στην αρχή ας πούμε η Κρήτη έγινε γνωστή για τα πλούσια κόκκινα κρασιά της που συνήθως πάντρευαν το Syrah με το Κοτσιφάλι ή τη Μανδηλαριά. Αυτή η τάση μάλλον ξεθώριασε και τώρα έχει γίνει στροφή στην… φινέτσα αλλά και στην ανάδειξη των τοπικών ποικιλιών. Βιδιανό, Μοσχάτο Σπίνας, Ρωμέικο, Λιάτικο, Θραψαθήρι και πολλές άλλες έχουν μπει δυναμικά στο παιχνίδι και πολύ μας αρέσει.

Η μεγάλη γκάμα των κρασιών της Κρήτης πλέον εγγυάται πως μπορεί να βρει κανείς οτιδήποτε ψάχνει είτε στυλιστικά είτε από άποψη τιμής. Η Κρήτη τα έχει όλα και συμφέρει. Καταλαβαίνετε επομένως πως το να διαλέξω 10 μόνο κρασιά μοιάζει άθλος. Τα ζύγισα από δω, τα ζύγισα από κει και κατέληξα πως αυτά είναι τα 10 κρασιά που θα επέλεγα εγώ να παρουσιάσω σε κάποιον που δεν έχει δοκιμάσει κρητικό κρασί ούτε ξέρει τις ποικιλίες και τις δυνατότητες του νησιού, προσπαθώντας παράλληλα να καλύψω ένα μεγάλο εύρος τιμών, ποικιλιών και διαφορετικών στυλ. Ελπίζω να τα κατάφερα. Φύγαμε;

Η Σητεία του Οικονόμου είναι ένα κρασί μονόκερος του Κρητικού αμπελώνα.

1. Σητεία ερυθρό Οικονόμου (49 ευρώ)

Τι να πω τώρα εγώ για αυτό το τόσο μεγάλο κρασί; Κατά πάσα πιθανότητα με το που διαβάσατε την πρώτη γραμμή έχετε ήδη ανατριχιάσει. Η Σητεία του Οικονόμου είναι ένα κρασί μονόκερος του Κρητικού αμπελώνα. Όλοι το θέλουν , όλοι το ψάχνουν και όλοι ονειρεύονται μια γουλιά του. Τα κρασιά του Γιάννη Οικονόμου αποτελούν case study αυτού που λέμε «κρασιά με προσωπικότητα». Ο ίδιος μετά το Margaux και το Piemonte γύρισε στον τόπο του για να κάνει τα κρασιά που θα λένε τις δικές τους ιστορίες και δε θα συγκρίνονται με κανένα άλλο. Θα κάνουν τη δική τους «σχολή».

Και το κατάφερε. Αντισυμβατικός και βαθιά φιλοσοφημένος σπάει όλους τους κανόνες αλλά πάντα με αιτιολογία και όχι για λόγους εντυπωσιασμού. Κάπως έτσι τάραξε τα νερά με τη Σητεία του, ένα χαρμάνι από Λιάτικο και Μανδηλάρι, που κυκλοφορεί όποτε εκείνος θεωρεί πως είναι έτοιμο (και όχι με πιστή χρονολογική σειρά). Η Σητεία είναι ένα κρασί λεπτεπίλεπτο σαν πέταλα από τριαντάφυλλο αλλά και δυνατό όσο και τα αγκάθια του. Λουλούδια, κόκκινα φρούτα, δέρμα, νωπό χώμα, ξηροί καρποί και «αυστηρά» μπαχάρια όπως μοσχοκάρυδο και καρδάμωμο συνθέτουν ένα μπουκέτο που αλλάζει συνεχώς στο ποτήρι. Όπως καλά φαντάζεστε ένα τόσο ξεχωριστό και ιδιαίτερο κρασί θέλει και το ανάλογο πιάτο. Ένα φτερωτό κυνήγι που σιγομαγειρεύεται μέχρι να μελώσει ή ένας πονηρός λαγός στιφάδο θα σας προσφέρουν σίγουρα μεγάλες συγκινήσεις.

Mιλάμε για ένα Βιδιανό που ξεχειλίζει φρούτο και φινέτσα.

2. Ελιά Βιδιανό Αμπελώνες Καραβιτάκη (16,40)

Νομίζω πως πλέον για τους Αμπελώνες Καραβιτάκη δε χρειάζονται συστάσεις. Κάποιοι μάλιστα μπορούν να πουν πως ίσως έχω υπερβάλει αλλά πιστέψτε με, τα κρασιά τους το αξίζουν 1000%. Οι άνθρωποι του οινοποιείου από την άλλη είναι ίσως από τους πιο αγαπημένους μου στο χώρο (άνθρωπος είμαι η Vixen και έχω αδυναμίες). Και εκεί έρχεται αυτό που πίστευα από πάντα, πως οι ωραίοι άνθρωποι κάνουν μοιραία ωραία κρασιά. Το Βιδιανό λοιπόν είναι η μεγάλη αγάπη του Νικόλα.

Το παλεύει όσο δεν πάει δοκιμάζοντας διαφορετικά πρωτόκολλα οινοποίησης, blend από διαφορετικά αμπελοτόπια και για την Ελιά Βιδιανό, βαρέλια. Πολλά βαρέλια. Την πρώτη χρονιά που την κυκλοφόρησε θυμάμαι είχαμε δοκιμάσει τουλάχιστον 3 διαφορετικές εκδοχές μέχρι να καταλήξει. Το αποτέλεσμα τον δικαίωσε όμως μιας και μιλάμε για ένα Βιδιανό που ξεχειλίζει φρούτο και φινέτσα. Μέρος του κρασιού παλαίωσε σε δρύινα βαρέλια από τα Βόσγια Δάση για τουλάχιστον 6 μήνες και αυτό δίνει τόσο όσο πικάντικο χαρακτήρα χωρίς να επισκιάζει τον χαρακτήρα της ποικιλίας (που κάποιοι παρομοιάζουν με Viognier). Βάλτε δίπλα του ένα φίνο ριζότο με mascarpone, χτένια και αρακά ή ψητά πελαγίσια ψάρια και έχετε σίγουρη επιτυχία.

Ο Nostos της Αλεξάνδρας είναι αφιερωμένο στην επιστροφή της Αλεξάνδρας στην Κρήτη.

3. Nostos Alexandra’s Οινοποιία Μανουσάκη (15,10)

Δυσκολεύτηκα πολύ να διαλέξω ένα μόνο κρασί από τα κρασιά του Afshin και της Αλεξάνδρας. Mourvedre, Roussanne, Grenache, Ρωμέικο όλα τους τόσο καλοφτιαγμένα και νόστιμα. Μίλησε το συναίσθημα όμως κυρίες και κύριοι. Ο Nostos της Αλεξάνδρας, το κρασί που είναι αφιερωμένο στην επιστροφή της Αλεξάνδρας στην Κρήτη, είναι ποτισμένο με συναίσθημα και τρυφερότητα, γεγονός που διαπιστώνει κανείς σε κάθε γουλιά.

Το χαρμάνι του Ροδανού (Grenache-Syrah-Mourvedre), με το γαλλικό και αμερικάνικο βαρέλι, δίνει ώριμα μαύρα φρούτα, γλυκά μπαχάρια, βότανα και μωβ λουλούδια και φέρνει λίγο σε μαμαδίστικα πρωινά που οι φέτες με το βούτυρο και τη Βonne Μaman φρούτα του δάσους είναι έτοιμες και με περιμένουν στο τραπέζι της αυλής. Κρασί χάδι κυριολεκτικά. Επιπλέον από φέτος την ετικέτα έχει επιμεληθεί η ίδια η Αλεξάνδρα και πραγματικά είναι ένα ποίημα! Αξίζει να σημειωθεί πως για πολλούς είναι ένα από τα πιο value for money κρασιά της Κρήτης! Τι να φάτε; Το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι φιλέτο πάπιας με σάλτσα κόκκινων φρούτων αλλά μιας και είμαστε Κρήτη βάλτε ένα σιγομαγειρεμένο αρνάκι με δεντρολίβανο.

Το Θραψαθήρι ταιριάζει με κουνελάκι λεμονάτο, με γραβιέρα και φασκόμηλο.

4. Θραψαθήρι Αρμί Κτήμα Λυραράκη (15,80)

Την θυμάμαι αυτή την πρώτη γουλιά πριν αρκετά χρόνια. Θυμάμαι το λουκούμι περγαμόντο, τα λευκά άνθη, τη βανίλια, την καρύδα (έχει και γαλλικό και αμερικάνικο παλιό βαρέλι) το αχλάδι και τη βελούδινη υφή στο στόμα. Όπως πιθανόν να έχετε καταλάβει ερωτεύομαι πολύ εύκολα κρασιά (πολύ πιο εύκολα από ότι ανθρώπους) και όλα έχουν σαν κοινό χαρακτηριστικό πως γράφουν μέσα μου, γρατζουνάνε παιδικές μνήμες ή αναμνήσεις και η γεύση τους μένει ανεξίτηλη (τα θυμάμαι μετά από πολλά χρόνια, όπως συμβαίνει και με το Θραψαθήρι).

Οι λιγοστές φιάλες του το καθιστούν δυσεύρετο γεγονός που συμβάλει στη δημιουργία ενός μύθου γύρω από το όνομα του. Από την άλλη το βαρύ όνομα του Λυραράκη δίπλα δεν μπορούσε να υποσχεθεί τίποτα λιγότερο από αυτό. Με τι να το πιείτε; Με κουνελάκι λεμονάτο, με γραβιέρα και φασκόμηλο.

To Εuphoria είναι γλυκό, πλούσιο, μελένιο και ξηροκαρπάτο.

5. Euphoria Ντουράκης (28,20)

Το Ρωμέικο αλλιώς! Και πως αλλιώς; Γλυκό, πλούσιο, μελένιο και ξηροκαρπάτο. Για να μην αρέσει σε κάποιον το Euphoria θα πρέπει να προσπαθήσει πάρα πολύ και μάλλον στο τέλος θα αποτύχει. Το κρασί που όπως λέει το όνομα του φέρνει ανάταση ψυχής από την πρώτη γουλιά είναι ένα γλυκό κρασί από Ρωμέικο που τα σταφύλια λιάζονται για 9 μέρες και μετά αφού συμπυκνωθούν τα σάκχαρα και τα αρώματα τους ξεκινάνε τη ζύμωση. Είναι εξαιρετικό για να κλείσει ένα επίσημο δείπνο ή για να συνοδεύσει παραδοσιακά επιδόρπια όπως μπακλαβά, καρυδόπιτα, γαλακτομπούρεκο ή μιας και είμαστε Κρήτη, ξεροτήγανα με μέλι και παγωτό ανθότυρο.

Η Διαμαντόπετρα μπορεί να τους ικανοποιήσει όλους.

6. Διαμαντόπετρα Λευκή Οινοποιείο Διαμαντάκη (11,40)

Το λευκό διαμάντι του Διαμαντάκη, η Διαμαντόπετρα αποτελεί ένα από τα σταθερά αγαπημένα μου λευκά Κρητικά κρασιά και όχι μόνο για να απολαμβάνω με φίλους άλλα και για να προτείνω όταν η παρέα είναι κάπως …ετερόκλητη. Τι θέλω να πω με αυτό; Όταν η παρέα απαρτίζεται από πολλά άτομα τα γούστα είναι δύσκολο να συμπέσουν. Ο ένας θέλει αρωματικό λευκό, ο άλλος οξύτητες, ο άλλος βαρέλι, ο άλλος εντάσεις.

Ε λοιπόν όσο περίεργο κι αν ακούγεται η Διαμαντόπετρα μπορεί να τους ικανοποιήσει όλους. Το χαρμάνι από Ασύρτικο και Βιδιανό έχει ντελικάτη προσωπικότητα αλλά και δύναμη, ενώ το γαλλικό βαρέλι υπογραμμίζει το σύνολο διακριτικά. Θα το συνδύαζα με μια κρητική μακαρονάδα με απάκι, ξύσμα λεμονιού, αυγό και παλαιωμένη γραβιέρα (κάτι σαν Κρητική carbonara βρε αδερφέ).

Το Μοσχάτο που ανακαλύφθηκε στο χωριό Σπίνα πριν αρκετά χρόνια έμελλε να κάνει μεγάλη καριέρα τόσο εντός όσο και εκτός Κρήτης.

7. Μοσχάτο Σπίνας Οινοποιείο Στραταριδάκη (10,00)

Το Μοσχάτο Σπίνας του Στραταριδάκη ήταν ένα από τα πρώτα κρασιά που δοκίμασα στο botilia και με είχε εντυπωσιάσει που εκτός από ανθικό (όπως όλα τα Μοσχάτα) είχε κι ένα βοτανικό χαρακτήρα που πολύ μου άρεσε. Το Μοσχάτο που ανακαλύφθηκε στο χωριό Σπίνα πριν αρκετά χρόνια έμελλε να κάνει μεγάλη καριέρα τόσο εντός όσο και εκτός Κρήτης. Σε αυτό εκτός από το αρωματικό του προφίλ συνέβαλε και η τραγανή, λεμονάτη οξύτητα του που μπορεί να ταιριάξει εξαιρετικά με φρέσκα τυράκια, σαλάτες, μαρινάτα ψάρια και θαλασσινά tartare.

Η ποικιλία του Δάφνιου, το Λιάτικο, είναι ίσως η πιο κομψή κόκκινη ποικιλία της Κρήτης.

8. Δάφνιος ερυθρό Οινοποιείο Δουλουφάκη (8,70)

Σε προηγούμενο άρθρο με τα best under 10 κρασιά είχατε λίγο λυσσάξει που δεν είχα βάλει το Δάφνιο. Καλέ η Vixen έχει πάνω από όλα πρόγραμμα και φύλαγε το Δάφνιο για αυτό ακριβώς το άρθρο. Ο Δάφνιος του Νίκου Δουλουφάκη ήταν ίσως το πρώτο ερυθρό κρασί της Κρήτης που έδειξε πως η Κρήτη μπορεί να κάνει και φίνα, ζουμερά και φρουτώδη κόκκινα και όχι μόνο πλούσια, έντονα και βαρελάτα.

Η ποικιλία του Δάφνιου, το Λιάτικο, είναι ίσως η πιο κομψή κόκκινη ποικιλία της Κρήτης, οπότε αυτό σε συνδυασμό με το 6μηνο βαρελάκι αποτελεί εγγύηση φινέτσας και φρούτου (θα μπορούσε να πει κάποιος). Και έτσι είναι! Ελαφρώς δροσερό αποτελεί ιδανική επιλογή για καλοκαιρινό κόκκινο αλλά και εξαιρετική συνοδεία για καλοκαιρινά bbq και ποικίλα μεζεδάκια.

To Koτσιφάλι ταιριάζει με καλοκαιρινά λαδερά, ελαφριές καλοκαιρινές μακαρονάδες με ωμή σάλτσα ντομάτας.

9. Κοτσιφάλι Οινοποιείο Νίκος Γαβαλάς (8,60)

Έχω ένα φίλο οινοποιό που μου έχει ζαλίσει το κεφάλι με το Κοτσιφάλι (ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝ ΑΠΟ ΚΡΗΤΗ) και το πόσο φανταστική ποικιλία είναι και τι ωραία, ζουμερά και κομψά κόκκινα κρασιά μπορεί να δώσει. Για να το λέει κάτι θα ξέρει σκέφτηκα (συνήθως ξέρει τι λέει δηλαδή αλλιώς δε θα τον έκανα παρέα).

Ψάχνοντας και δοκιμάζοντας είδα πως ίσως και να έχει δίκιο και η επιβεβαίωση για αυτό ήρθε από το Κοτσιφάλι του Γαβαλά. Χωρίς ίχνος βαρελιού και με πλούσιο κερασένιο χαρακτήρα και βυσσινάτη οξύτητα είναι τόσο απολαυστικό μόνο του όσο και με «παρέα». Καλοκαιρινά λαδερά, ελαφριές καλοκαιρινές μακαρονάδες με ωμή σάλτσα ντομάτας, ελαιόλαδο, κάπαρη και καυτερή πιπερίτσα και πλατό τυριών θα του ταιριάξουν γάντι.

Η Malva έχει αρώματα αχλαδιού, μπανάνας, πεπονιού, λεμονανθών, ρίγανης και ροδάκινου.

10. Malva Ιδαία Οινοποιητική

H Malvasia ή αλλιώς Malva της Ιδαίας Οινοποιητικής είναι μια νέα κυκλοφορία με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αρώματα αχλαδιού, μπανάνας, πεπονιού, λεμονανθών, ρίγανης και ροδάκινου σου κλείνουν το μάτι πονηρά όσο η δροσιστική οξύτητα ισορροπεί με το λιπαρό στόμα. Είπε κανείς sushi;

Διαβάστε ακόμα:  Τι κρασί να παραγγείλουμε στην ψαροταβέρνα;

TAGS :
wine vixen κρασί

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook