Νew entries: «Ξέρω ποια κρασιά θα πιείτε φέτος το καλοκαίρι»

Οκτώ βασικές οινικές επιλογές για το καλοκαίρι.

Ήρθε το καλοκαίρι επιτέλους! Μπήκαμε στον Ιούνιο, έχουμε αρχίσει τα μπάνια, έχουμε δώσει μισό νεφρό για 2 κιλά κεράσια, έχουν αρχίσει δειλά δειλά να παίζουν μπάλα τα θερινά και μας έχει πιάσει λίγο πολύ όλους αυτή η θερινή ραστώνη (αυτό που νιώθεις σα γάτα στη Σύρο, στα Βαπόρια και θες να κοιμηθείς κάτω από τα αλμυρίκια). Ξέρω ξέρω πολλοί είστε εσείς που αυτή την περίοδο το γυρνάτε στη μπύρα και στα κοκτέιλ ΑΛΛΑ δε θέλω τέτοια (κλέφτες θα γίνουμε δηλαδή εμείς;).

Επιμένω στο κρασί κυρίες και κύριοι, δροσιστικό, φρουτώδες, τσαχπίνικο και άλλα τέτοια και με αρκετά new entries φτιαγμένα ταμάμ για καλοκαίρι και όλα τα καλοκαιρινά σενάρια (και εδέσματα) που παίζουν στο μυαλό μου και άρα και στο δικό σας.

Το Sancerre Domaine du Nozay είναι από τα κρασιά που δεν τα ξεχνάς εύκολα.

Ξεκινάμε με τι άλλο φυσικά, με λευκά. Ένα από τα νέα και πολύ πολύ ωραία που δοκίμασα είναι το Aori του Αιμίλιου Αντρέι. Πρόκειται για ένα Μοσχάτο Σπίνας πολύ διαφορετικό από όσα έχω δοκιμάσει. Έχει λεμονάτη οξύτητα, βοτανική αίσθηση και έναν ελαφρώς mineral χαρακτήρα που το κάνουν ιδανικό σύντροφο για μαρινάτα ψαράκια και μύδια σαγανάκι με μουστάρδα και λεμόνι. Απαραίτητη προϋπόθεση να παίζουν ηχητική υπόκρουση τζιτζίκια σε έξαλλη συναυλία.

Μετά, μεταφερόμαστε Λίγηρα για ένα Sancerre του ονείρου, το Sancerre Domaine du Nozay. Δεν το χορταίνω με τίποτα και είναι σίγουρα ένα από τα κρασιά που μπορώ να πίνω σχεδόν καθημερινά και να μην το βαρεθώ. Ο λόγος; Μυρίζει σαν την αυλή της γιαγιάς μου τον Αύγουστο: φύλλα συκιάς, λεμόνι και αγιόκλημα. Αυτά τα κρασιά που σκαλίζουν μνήμες είναι ο λόγος που ασχολήθηκα με το κρασί. Ταιριάζει απίστευτα με κολοκυθάκια γεμιστά (ανθούς αν είστε τόσο τυχεροί), ντολμαδάκια της μαμάς και πιπεριές γεμιστές.

Το Dr Bürklin-Wolf Riesling Trocken είναι φίνο Riesling.

Μετά έχουμε αυτά τα καλοκαιρινά πρώτα ραντεβού στο ΦΙΤΑ ή στον Πεζούλα που θα τα φάτε τα ceviche και τα tartare σας οπότε φροντίστε να έχετε πάρει μαζί σας ένα φίνο Riesling όπως το Dr Bürklin-Wolf Riesling Trocken (τo έχουμε ξαναπεί άλλωστε άμα δεν του/της αρέσει το Riesling είναι red flag!). Έχει χαμηλό αλκοόλ, ώριμο φρούτο και δροσιστική οξύτητα που θα ταιριάξει τέλεια και με τα πιάτα και με τη φάση. Άλλη μια προωτοεμφανιζόμενη και πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση είναι η Μονεμβασιά του Κυρ Γιάννη.

Σας είχα μιλήσει ξανά για αυτό στο Οινόραμα αλλά το κρασί εμφιαλώνεται τώρα που μιλάμε και αναμένεται να κυκλοφορήσει εντός ολίγων ημερών μαζί με το ροζέ αδερφάκι του από Φωκιανό. Πρόκειται για δυο κρασιά ανάλαφρα, με φρέσκο φρούτο, λουλουδάτο στοιχείο και αναζωογονητική οξύτητα. Με άλλα λόγια είναι τα κρασιά που θέλω να πίνω μετά το μπάνιο στο ταβερνάκι παρέα με διάφορα μεζεδάκια, από αθερινάκι τηγανητό με χόρτα μέχρι ντοματοκεφτέδες και μπουγιουρντί.

Το M de Minuty είναι αιθέριο, φρουτώδες και με μια οξύτητα που θυμίζει ροζ γκρέιπφρουτ.

Πάμε ροζέ. Ξεκινάω με Προβηγκία και μάλιστα όχι μια αλλά δυο. Η πρώτη είναι κλασσική και δική μου αγαπημένη και είναι το M de Minuty. Αιθέριο, φρουτώδες και με μια οξύτητα που θυμίζει ροζ γκρέιπφρουτ, πως να μην το λατρέψει κανείς; Το φαντάζομαι σε μπαλκόνι παρέα με πλατό τυριών και αλλαντικών, βολάκι Άνδρου με chutney φράουλα και φοκάτσια με τοματίνια της Kora. Η δεύτερη είναι το Pomponette Domaine de Sulauze. Το ρομαντικό όνομα ταιριάζει γάντι με το περιεχόμενο που θυμίζει μαλλί της γριάς, τριαντάφυλλο και πετροκέρασο. Αν δεν το πιείτε παρέα με burrata με τοματίνια και φράουλες χάνετε.

Το Λημνιό ροζέ του Γκιρλέμη είναι όσο λιπαρό χρειάζεται.

Πάμε σε ελληνικό έδαφος τώρα. Αγαπώ να συνδυάζω το Λημνιό ροζέ του Γκιρλέμη με ψητή γάμπαρη και κοιλιά τόνου με caponata. Είναι όσο λιπαρό χρειάζεται για να δέσει με τις υφές των αμαρτωλών εδεσμάτων και η δροσιστική οξύτητά του φρεσκάρει τον ουρανίσκο για την επόμενη μπουκιά (με τη λογική που θα στάζαμε λίγο λεμονάκι στα θαλασσινά μετά το ψήσιμο).

Το επόμενο ροζέ είναι το ροζέ που περίμενα όλο το χρόνο. Κυκλοφορεί επισήμως τη Δευτέρα και αμφιβάλλω αν θα βγάλει όλο το καλοκαίρι. Το Geranium του Νίκου Καραβιτάκη, ένα Grenache από παλιά κλήματα, με ωρίμαση σε οινολάσπες και ένα τσικ βαρελάκι κλείνει πονηρά το μάτι στο Miraval και εντυπωσιάζει από την πρώτη γουλιά. Σε άλλο άρθρο θα σας πω πως γεννήθηκε γιατί ξέρω όλη την ιστορία από το μηδέν. Δε βλέπω την ώρα να το απολαύσω παρέα με το κριθαρότο γαρίδας του Μακαρέλου ενώ ταΐζω τα κεφάλια στη Σαρδέλα (η μασκότ του μαγαζιού). Επιπλέον, δε γίνεται να λείπει ροζέ από Ξινόμαυρο ούτε αυτό το καλοκαίρι.

Με τι θα συνδυάζουμε τα λαδερά, τα καγιανά και τα κεφτεδάκια με τη σάλτσα τομάτας; Αν είστε του φίνου τότε το Eruption Rosé Noema Winery θα σας ενθουσιάσει με τα ντελικάτα φραουλένια και ανθικά αρώματά του. Αν πάλι προτιμάτε τα πιο ρουστίκ τότε το Ξινόμαυρο ροζέ από το Κτήμα Ζην Ηδέως με τον έντονο ντοματένιο χαρακτήρα του θα ταιριάξει και με όλα τα παραπάνω αλλά και με μουσακά.

Κλείνοντας θέλω να πω πως η μαγκιά ενός οινοποιού φαίνεται όταν μπορεί να κάνει εξαιρετικά κρασιά σε όλες τις τιμές. Δε μπορεί κανείς να αρνηθεί το μεγαλείο του Σκούρα ιδίως όταν δοκιμάζει Άκρες. Η τιμή μικρή αλλά το κρασί μεγάλο. Οι Άκρες ροζέ είναι το αγαπημένο μας κρασί παραλίας οικογενειακώς. Έχει stelvin (που να κουβαλάς ανοιχτήρια), είναι ελαφρύ, με τραγανή οξύτητα και πίνεται εύκολα τόσο σκέτο όσο και με «παρέα». Στοκάρετε.

Το Malbec Fresh Dona Silvina έχει ζουμερό μαύρο φρούτο, μαλακές τανίνες και νύξεις καραμέλας βουτύρου και λεβάντας.

Ναι και κόκκινα θα πιούμε φέτος (και κάθε χρόνο). Αποφεύγουμε τα πολλά βαρέλια, το υψηλό αλκοόλ και τις έντονες τανίνες, δροσίζουμε καλά και απολαμβάνουμε. To πρώτο κρασί που μου έρχεται στο νου σκεπτόμενη τα παραπάνω είναι το Malbec Fresh Dona Silvina. Ζουμερό μαύρο φρούτο, μαλακές τανίνες και νύξεις καραμέλας βουτύρου και λεβάντας το καθιστούν πραγματικά απολαυστικό ακόμα και με ψάρι.

Μετά πάμε σε κάτι πιο περίεργο αλλά σούπερ εντυπωσιακό, το Naude Cinsault Old Vines. Ο οινοποιός είναι μορφή της περιοχής και αναζητώντας παλιά κλήματα σε όλη τη Νότια Αφρική κάνει φανταστικά κρασιά που συνδυάζουν κομψότητα και ελαφρότητα με συμπύκνωση και πολυπλοκότητα. To Cinsault του το ερωτεύτηκα γιατί ήταν όσο γήινο και «ζωώδες» μου αρέσει και με τόνους κόκκινων φρούτων και βοτάνων.

Το Beaujolais La Galoche Domaine Saint-Cyr βγάζει βύσσινο, μαρμελάδα σμέουρο, μαύρο τσάι και βότανα.

Καλά, για στόμα δε μιλάω, μετάξι. Θα το συνδύαζα άνετα με γιουβέτσι κοτόπουλο, σκουμπράκια πλακί, καλαμάρι γεμιστό και μακαρόνια με κιμά. Λίγο πριν γυρίσουμε σε ελληνικά σύνορα θα ήθελα να σας μιλήσω λίγο για το Gamay και το Beaujolais. Αν υπάρχει ένα κόκκινο κρασί που να του ανήκει ο τίτλος του summer wine αυτό είναι δικαιωματικά το Beaujolais. Προσοχή, δεν εννοώ το nouveau αλλά τα μεγαλύτερα και πιο σοβαρά αδερφάκια του.

Το M Μούχταρο Merlot του Σαμαρτζή έχει Δεξαμενή, δομή και οξύτητα από το Μούχταρο και βελούδινη υφή από το Merlot.

Το Beaujolais La Galoche Domaine Saint-Cyr για παράδειγμα, είναι ένα από τα ωραιότερα δείγματα που έχω δοκιμάσει. Βύσσινο, μαρμελάδα σμέουρο, μαύρο τσάι και βότανα συνδυάζονται σε ένα πολύ φίνο πακέτο που μπορεί να συνοδεύσει από tartare τόνου μέχρι carpaccio μοσχάρι και πίτσα. Τέλος έχουμε το M Μούχταρο Merlot του Σαμαρτζή. Δεξαμενή, δομή και οξύτητα από το Μούχταρο και βελούδινη υφή από το Merlot. Ναι, είναι φρουτώδες αλλά όχι φρουτοχυμός. Θα του πήγαινε πολύ ένα ιμάμ με φέτα αλλά και σουπιές στιφάδο.

Το Prosecco Zonin είναι μια πολύ επιλογή για αφρώδες κρασί.

ΥΓ Πιείτε αφρώδη! Θέλετε Jacquesson, Taittinger, Ruinart, Roederer; Θέλετε Prosecco Zonin ή Franciacorta Ca’ Del Bosco; Θέλετε πιο εξωτικά αφρώδη όπως το Dr Loosen Extra Dry; Θέλετε ελληνικά όπως η Amalia του Τσέλεπου και το Brut Speciale του Καρανίκα; Δοκιμάστε τα και διαλέξτε όποιο σας ταιριάζει καλύτερα! Το καλοκαίρι είναι η σίγουρα η εποχή τους.

Διαβάστε ακόμα: Πώς παγώνουμε το κρασί στο άψε σβήσε;

TAGS :
wine vixen κόκκινο κρασί κρασί ροζέ

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook