Η γευσιγνωσία είναι σύγκριση. Ένα κακό κρασί δεν αποτελεί κακό δείγμα καλού κρασιού, αλλά τέλειο δείγμα ενός κακού κρασιού. («The wine tasters» του Jacob Duck)
Οι Ιδέες αντιστοιχούν σε θεμελιακές έννοιες και όχι σε υλικά πράγματα. Τα πράγματα μιμούνται τις Ιδέες. Η ποιότητα ενός κρασιού μπορεί να είναι εσωτερική ιδιότητα του αντικειμένου και τελείως εξωτερική του κριτικού, έχοντας ως πρότυπο το αληθινό, την αρχέτυπη εικόνα κατά τον Πλάτωνα.
Οι παραγωγοί που κάνουν καλά κρασιά είναι αυτοί που μπορούν να αναγνωρίσουν την ποιότητα. Κάθε παραγωγός κάνει τόσο καλά κρασιά ανάλογα με το ποσό καλά ξέρει να δοκιμάζει. Αυτό όμως δεν το αντιλαμβάνονται όλοι. Οι ναρθηκοφόροι είναι πολλοί, αλλά οι γνήσιοι Βάκχου λίγοι.
Ο Πλάτων είπε ότι κάθε άνθρωπος που γνωρίζει το καλό στοχεύει οπωσδήποτε σε αυτό. Είπε επίσης ότι η τέχνη που χρησιμοποιεί ένα προϊόν είναι πάντοτε ανώτερη από εκείνες που το παράγουν. Άρα η τέχνη της κατανάλωσης είναι ανώτερη από αυτή της παραγωγής του.
Μια και μόνη επιστήμη υφίσταται, αυτή της ωραιότητας. Ο μοναδικός βίος που αρμόζει στον άνθρωπο είναι αυτός της θέασης της απόλυτης ωραιότητας. Η ωραιότητα στα κρασιά είναι η σωστή αναλογία ανάμεσα στα συστατικά του, με ευχάριστη και δυσάρεστη οσμή και γεύση. Η αναζήτηση της ιδανικής αναλογίας είναι θέμα του ειδικού.
Όταν πρόκειται για μελλοντικά ζητήματα, ο εδικός αποτελεί το καλύτερο μέτρο των εμπειριών των άλλων και των δικών του. Η δουλειά του είναι εξαιρετικά δύσκολη, αφού η άμεση θέαση της υπέρτατης πραγματικότητας όχι μόνον δεν επιδέχεται μετάδοσης αλλά αφού περάσει δεν μπορεί καν να ανακληθεί στη μνήμη.
Για το λόγο αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο να περιγράψουμε την πραγματικότητα ενός κρασιού. Υπάρχουν κρασιά που προσεγγίζονται μόνον με τη «μυστικιστική γευσιγνωσία», η οποία γίνεται βιωματικά και όχι με διαλογισμό. Γι’ αυτό δεν επιδέχονται περιγραφής, μετάδοσης άλλα ούτε και ανάκλησης στη μνήμη. Μόνον τα πρώτα ονόματα είχαν δοθεί με το αληθές όνομά τους. Εμείς σήμερα δεν τα γνωρίζουμε πλέον.
Η γευσιγνωσία είναι σύγκριση. Ένα κακό κρασί δεν αποτελεί κακό δείγμα καλού κρασιού, αλλά τέλειο δείγμα ενός κακού κρασιού. Ένα κρασί μόνον σε σχέση με κάποιο άλλο μπορείς να το περιγράψεις. Λέγοντας αυτό το κρασί είναι ξινό υπονοείς ότι είναι ξινό σχέση με κάποιο άλλο. Η ίδια ή από μόνη της αποτελεί ακυρολογία.
Περιγράφοντας ένα κρασί δεν κάνουμε αυτόματα και την εκτίμησή του. Κάθε επιστήμη είναι μέτρηση και όχι περιγραφή. Γι’ αυτό και η βαθμολόγηση είναι απαραίτητη. Επειδή όμως το 82 δεν είναι 81 συν 1 (αλλά ο ακέραιος μετά το 81), δεν μπορούμε να εκφράσουμε πόσο καλύτερο θεωρούμε ένα κρασί με βάση τη βαθμολογία που του δίνουμε από ένα άλλο με διαφορετική βαθμολογία.
Η απόλαυση συνοδεύει μεταβατικά σταδία, ανολοκλήρωτες εξελίξεις και γίνεται αισθητή όσο συμβαίνει η εξέλιξη. Παύει όταν πραγματοποιηθεί ο τελικός μόνιμος στόχος της. Η απόλαυση του κρασιού, όπως και κάθε άλλη απόλαυση, αποτελεί γίγνεσθαι και ποτέ είναι.
Διαβάστε ακόμα: Τα top 10 delicatessen και «ψαγμένα» μπακάλικα των σεφ για τις γιορτές.
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
