Wine Vixen: οινική και γαστρονομική εξόρμηση στο Μέτσοβο

Αριστερά: η μαγευτική θέα στο Ανήλιο. Δεξιά: μια μετσοβίτικη καρμπονάρα.

Φέτος το πρώτο ταξίδι της χρονιάς έμελλε να γίνει με το ξεκίνημα της και έτσι ο δρόμος μου με έβγαλε στο Μέτσοβο. Είχα πάει ξανά πριν αρκετά χρόνια και το είχα λατρέψει οπότε με το που έπεσε η ιδέα στο τραπέζι ψήθηκα αμέσως. Υπέροχα κρασιά, φανταστικά τυριά, γραφικά χωριουδάκια, κρύο, χιόνι και μπόλικα ξύλα στη φωτιά συνθέτουν το σκηνικό της περιοχής. Τα έφαγα και τα γύρισα όλα και έτσι είπα να σας τα μαζέψω όλα μαζί και να σας ανοίξω την όρεξη για ορεινές εξορμήσεις.

Το Μέτσοβο είναι κεφαλοχώρι της Πίνδου, χτισμένο σε υψόμετρο 1100-1300 μέτρων. Η ιστορία του ονόματος του έχει δυο πιθανές εξηγήσεις. Η πρώτη υποστηρίζει ότι το “μέτσοβο” είναι σλαβική λέξη που σημαίνει το χωριό των αρκούδων, ενώ  κατά τη δεύτερη το όνομα Μέτσοβο προκύπτει από τη συνένωση των λέξεων μέσο+βούνι, εξαιτίας της γεωγραφικής του θέσης ανάμεσα σε δύο βουνά.

Το Μέτσοβο είναι η πατρίδα του ιστορικού οινοποιείου Κατώγι Αβέρωφ. Επιπλέον, μια επίσκεψη αξίζει και η Πινακοθήκη Αβέρωφ (δεξιά).

Το Μέτσοβο είναι η πατρίδα του ιστορικού οινοποιείου Κατώγι Αβέρωφ αλλά και της τυροκομίας Τοσίτσα, με βασιλιά το καπνιστό Μετσοβόνε.  Και τώρα που είπαμε κάποιες γενικές πληροφορίες πάμε στα πιο πρακτικά, ξεκινώντας με τη διαμονή. Υπάρχουν δυο φανταστικές επιλογές για να μείνετε, μια πιο προσιτή και μια πιο premium.

Το ξενοδοχείο Αβέρωφ.

Η προσιτή αλλά παράλληλα με φοβερή ιστορία είναι να μείνετε στο ξενοδοχείο του οινοποιείου Αβέρωφ. Έχει πανέμορφα και άνετα δωμάτια, παραδοσιακού στυλ (κάποια έχουν και τζάκι), σερβίρει φανταστικό και πλούσιο πρωινό ενώ βρίσκεται περίπου 1 χιλιόμετρο από το κέντρο του χωριού (που το περπατάτε άνετα με τα πόδια, γλιτώνοντας και το βραχνά του parking).

To Grand Forest είναι ένα πεντάστερο ξενοδοχείο με αδιανότητο εστιατόριο που το μενού του σχεδιάζει ο Γκίκας Ξενάκης.

Η πιο premium επιλογή διαμονής ακούει στο όνομα Grand Forest. Πρόκειται για ένα πεντάστερο ξενοδοχείο έξω από το χωριό και πιο κοντά στο χιονοδρομικό, με τα spa του, πιο πολυτελή και μοντέρνα αισθητική και αδιανότητο εστιατόριο που το μενού του σχεδιάζει ο Γκίκας Ξενάκης. Γενικά η συμβουλή μου είναι αν θέλετε να μείνετε στο κέντρο να ποντάρετε σε ξενοδοχείο με parking μιας και αν πάτε κάποιο πολύβουο Σαββατοκύριακο θα ζοριστείτε πολύ να βρείτε μια θέση.

Έχοντας ήδη μιλήσει για το Κατώγι Αβέρωφ δε χρειάζεται να τονίσω πόσο επιβάλλεται μια επίσκεψη στο οινοποιείο και για να κάνετε ξενάγηση και γευσιγνωσία αλλά και για να προμηθευτείτε κρασιά, αποστάγματα και κεριά (υπέροχα κεριά με βάση τις ποικιλίες Μαλαγουζιά, Traminer και Ξινόμαυρο). Είναι πραγματικά ένα πανέμορφο οινοποιείο, με ένα μίνι μουσείο στο εσωτερικό του και πολύ καλά κρασιά.

Aριστερά: ο Γαλαξίας. Δεξιά: το Μαντάνι.

Μην φύγετε χωρίς να δοκιμάσετε το Γινιέτς, ένα Cabernet Sauvignon που προέρχεται από τα πρώτα κλήματα που φυτεύτηκαν στην Ελλάδα (και που ήρθαν από το Chateau Margaux), το Ίνιμα ροζέ από Νεγκόσκα και το λευκό Traminer (Alba di Munte). Εξαιρετικό είναι και το απόσταγμα οίνου που κάνουν. Επιπλέον, μια επίσκεψη αξίζει και η Πινακοθήκη Αβέρωφ, όπου θα δείτε έργα των Βολανάκη, Παρθένη, Μαλέα, Χατζηκυριάκου–Γκίκα και πολλών άλλων.

Υπάρχει πλέον και δεύτερο οινοποιείο στην περιοχή, το Imperator Winery, ένα μοναστηριακό οινοποιείο που ιδρύθηκε το 2017. Προσφέρονται πακέτα γευσιγνωσίας μέσω του site τους αλλά μπορείτε να βρείτε και να δοκιμάσετε τα κρασιά του στα περισσότερα εστιατόρια της περιοχής. Εγώ δοκίμασα το Lacrima (Traminer) που είναι και το πιο δημοφιλές, το Chardonnay και ένα Cabernet based πληθωρικό ερυθρό κρασί, το Valia Calda. Ξεχώρισα το Chardonnay για τον φρέσκο και φρουτώδη χαρακτήρα του και την τραγανή οξύτητα του. Αξίζει να σημειωθεί πως σχεδόν σε όλα τα εστιατόρια και τις ταβέρνες της περιοχής μπορείτε να βρείτε τοπικά κρασιά και αποστάγματα σε εξαιρετικές τιμές (βρήκα το Ίνιμα ροζέ σερβιριζόμενο στα 16 ευρώ). Στηρίξτε τα τοπικά προϊόντα λοιπόν και προτιμήστε το επώνυμο εμφιαλωμένο κρασί και τσίπουρο.

Κεφτέδες με πράσα στον Γαλαξία (πιάτο μεγάλων αξιώσεων για Ξινόμαυρο και Βλάχικο).

Οφείλω να ομολογήσω πως 5 μέρες στο Μέτσοβο δεν έφαγα άσχημα πουθενά. Αν αγαπάτε το κρέας και τα τυριά τότε το Μέτσοβο θα σας ικανοποιήσει πλήρως. Κοντοσούβλι, λουκάνικο και παϊδάκι παίζουν πολύ δυνατά ενώ ακολουθούν χυλοπίτες, πίτες και πιάτα με τυριά όπως μπουγιουρντί με τοπικά τυριά. Άχαστη η τυρόπιτα ταψιού με μετσοβόνε από τον φούρνο Τσίμπα για πρωινό ή σνακ για το δρόμο της επιστροφής.

Επίσης φάγαμε χυλωμένη φασολάδα, χορτόπιτα με θεοτράγανο φύλλο, μπουγιουρντί με 5 τυριά και ζουμερό κοντοσούβλι κοτόπουλο στο Μετσοβίτικο Σαλόνι ενώ στο Κουτούκι του Νικόλα φάγαμε μαγειρευτά στο πήλινο για μερακλήδες (τσομπλέκι, μπεκρή μεζέ με τυριά). Το highlight βέβαια ήταν οι λαχανοντολμάδες της Γιολάντας και οι κεφτέδες με πράσα στον Γαλαξία (πιάτο μεγάλων αξιώσεων για Ξινόμαυρο και Βλάχικο).

Για πίτσα στο Λέλε.

Γενικά στον Γαλαξία εκτός από hearty μαγειρευτά θα βρείτε και ωραίες κοπές κρέατος, κυνήγι, πιάτα με φρέσκια τρούφα και μια λίστα κρασιών που ξεφεύγει από τα όρια της περιοχής. Πήγα δυο φορές και το καταευχαριστήθηκα. Σε περίπτωση που βαρεθείτε το κρέας στο Μέτσοβο υπάρχει πλέον και καταπληκτική ναπολιτάνικη πίτσα, με λεπτή ζύμη και “λεοπάρ”, αφράτο τελείωμα.

Την πίτσα αυτή θα τη βρείτε στο Λέλε και πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσετε την σπέσιαλ και την 4 τυριά αλλά και την μετσοβίτικη carbonara με αυγό, μετσοβόνε και ένα τοπικό αλλαντικό, το σαράτο (εγώ έδωσα ρέστα). Ναι ναι ξέρω όλοι θα πείτε για την ψησταριά 5 Φ, η οποία ήταν πάντα φίσκα αλλά η προβατίνα και το κοκορέτσι δεν είναι του γούστου μου (και πέστε να με φάτε) οπότε την απέφυγα. Αν πάλι εσείς γουστάρετε τέτοια φάση χτυπήστε μια κάρτα και εκεί.

Εκτός από τα 5 Φ όμως τέτοια φάση παίζει και στο μικρό χωριουδάκι Ανήλιο, κάτω από το χιονοδρομικό, που οι ψησταριές είναι μάλλον πιο πολλές από τα σπίτια. Κοντοσούβλι προβατίνας είναι το must και ο maitre της προβατίνας είναι η ταβέρνα Δέλφας. Προσοχή, αν έχετε σκοπό να πάτε κάντε οπωσδήποτε κράτηση πριν, γιατί τα Σαββατοκύριακα ή όταν έχει κόσμο το χιονοδρομικό γίνεται χαμός.

Ξινόμαυρο και κότσι με χυλοπίτες. Άχαστο.

Μιας και ανέφερα το χιονοδρομικό να σας πω πως μπορείτε να το επισκεφτείτε ακόμα κι αν δεν είστε δεινοί σκιέρ αφού έχει ένα κουκλίστικο chalet όπου μπορείτε να απολαύσετε τον καφέ σας ατενίζοτας τις χιονισμένες πλαγιές. Το χωριό που επιβάλλεται όμως να επισκεφτείτε είναι το Ανθοχώρι, Εκεί βρίσκεται το εστιατόριο-καφέ Μαντάνι και το μουσείο υδροκίνησης. Το Μαντάνι περιβάλλεται από καταρράκτες και τρεχούμενα νερά και το τοπίο είναι μοναδικό. Εμείς πήγαμε για τσίπουρο που κατέληξε σε φαγητό και περάσαμε φοβερά. Δοκιμάστε σίγουρα το τσίπουρο 18 Γράδα, τις πίτες ημέρας, το λουκάνικο με μετσοβόνε και το γαλοτύρι.

O φούρνος Τσίμπα.

Ειδική μνεία στον μεζέ που κατέφθασε με το τσίπουρο (μιας και η κουζίνα δεν είχε ανοίξει ακόμα), ένα πιάτο με ίσως το καλύτερο σπετζοφάι που έχω φάει ποτέ, παρέα με ψωμάκι και τυροκαυτερή (εμείς οι μερακλήδες καταλαβαινόμαστε ρε παιδί μου). Αν πετύχετε και κότσι με χυλόπιτες μην το χάσετε, ήταν λουκούμι. Ένα άλλο όμορφο και γραφικό χωριό είναι η Μηλιά, που αν έχετε χρόνο αξίζει να κάνετε μια βόλτα.

Μην φύγετε χωρίς να πάρετε μετσοβόνε αλλά και μετσοβέλλα, χυλοπίτες, γαλοτύρι, λουκάνικα και πήλινα σκεύη για τα γιουβετσάκια και τα σαγανάκι σας.

Διαβάστε ακόμα: Wine Vixen, τα δικά μου κρασιά της χρονιάς!

TAGS :
wine vixen

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook