Wine Vixen: τα δικά μου κρασιά της χρονιάς!

Η Εύα Μαρκάκη τα έβαλε κάτω και επέλεξε τΑ 12 κρασιά του 2024 που της έμειναν περισσότερο.

Κάθε χρόνο κάνω έναν “απολογισμό” με τα κρασιά που κατά τη γνώμη μου ξεχώρισαν, ή απασχόλησαν περισσότερο για την χρονιά που πέρασε. Φέτος όμως θα συμπεριλάβω σε αυτή τη λίστα και κάποια κρασιά που για μένα έγραψαν συναισθηματικά και απέκτησαν άλλο υπόβαθρο, εκτός από αυτά που δοκίμασα και ξεχώρισα. Θα κάνω λοιπόν κάτι σαν προσωπικό ημερολόγιο/ αναδρομή με τα 12 κρασιά του χρόνου, ένα για κάθε μήνα.

Το Ausbruch είναι ένα γλυκό κρασί με βοτρύτη.

1. Schrock & Kracher Ausbruch 2006 – Ιανουάριος

Η χρονιά μου ξεκίνησε με το πρώτο σεμινάριο του Master of Wine στην Αυστρία. Το λένε σεμινάριο αλλά αυτό που πραγματικά εννοούν είναι “το βάπτισμα του πυρός”, όπου στο τέλος του δεν ξέρεις ποιος είσαι και τι σε βρήκε. Την πρώτη μέρα λοιπόν χωριστήκαμε σε ομάδες και επισκεφτήκαμε κάποια οινοποιεία της Rust. Eμένα μου έτυχε το κουκλίστικο και πραγματικά boutique οινοποιείο Heidi Schröck & Söhne (κάνει νομίζω μαξ 50.000 φιάλες). Η σπεσιαλιτέ της περιοχής είναι το Ausbruch, ένα γλυκό κρασί με βοτρύτη. Δοκιμάσαμε πολλές χρονιές, όλες μοναδικές, αλλά εμένα, που είμαι και παραμυθατζού, με κέρδισε αυτό του 2006 που είχε γίνει σε συνεργασία με το διάσημο οινοποιείο Kracher. O Alois Kracher ήθελε πάντα να εξερευνήσει την καρδιά του Ausbruch, τη Rust και έτσι είχε την ιδέα να ενώσει τις δυνάμεις του με τη Heidi και να κάνουν αυτό το πραγματικά μοναδικό κρασί. Σκεφτείτε πως στο wine searcher είναι στο τοπ 10 της περιοχής. Γευστικά είναι πολυεπίπεδο, με αρώματα μαρμελάδας βερίκοκο, καραμελωμένη φλούδα πορτοκάλι, ανθόμελο, σαφράν, κονσέρβα ανανά και μάνγκο. Η Heidi μας είπε πως όταν έχει ανάγκη από ένα mood booster, το σερβίρει με ρολάκια από φύλλο, γεμιστά με Roquefort, αχλάδι και μέλι από πάνω.

Οι Σαντορίνες του Αργυρού γενικότερα σκοράρουν πάντα ψηλά, έχοντας μάλιστα δημιουργήσει ένα πολύ χαρακτηριστικό και αναγνωρίσιμο στιλ.

2. Cuvée  Monsignori Αργυρός – Φεβρουάριος

Φέτος έκανα 3 φορές γενέθλια, με την τρίτη να είναι στο διαγωνισμό της Θεσσαλονίκης, όπου ήμουν κριτής για 3η φορά. Το κρασί που ξεχώρισε ήταν το Cuvée Monsignori του Αργυρού, που αν με ρωτάτε, δεν αποτελεί έκπληξη. Οι Σαντορίνες του Αργυρού γενικότερα σκοράρουν πάντα ψηλά, έχοντας μάλιστα δημιουργήσει ένα πολύ χαρακτηριστικό και αναγνωρίσιμο στιλ όλα αυτά τα χρόνια. Παράλληλα ενώ εντυπωσιάζει φρέσκια είναι ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ με 5-10 χρόνια στην πλάτη.

Το La Taille Aux Loups Les Hauts De Husseau 2020 που αποτελεί πολύ κάτσε-καλά κατηγορία της ποικιλίας.

3. Domaine de la Taille aux Loups 2020 – Μάρτιος

Ήταν το τελευταίο μου βράδυ στην Αθήνα, το τριήμερο που είχα έρθει για το Οινόραμα. Αυτό το 3ήμερο ήταν φανταστικά αναζωογονητικό και απαραίτητο για να δω αγαπημένες φάτσες και να φορτίσω μπαταρίες. Έκλεισε φαντασμαγορικά, με ένα τελευταίο μπουκάλι κρασί στο Oinoscent, που προέκυψε έτσι την τελευταία στιγμή. Φτάνοντας εκεί, μου λέει ο Δημήτρης (Σκούρας) “έλα, πάμε στο κελάρι να διαλέξουμε”. Εγώ περνούσα φάση Chenin Blanc και έτσι καταλήξαμε στο La Taille Aux Loups Les Hauts De Husseau 2020 που αποτελεί πολύ κάτσε-καλά κατηγορία της ποικιλίας. Τα σταφύλια προέρχονται από αμπέλια ηλικίας 70-90 ετών και τα βασικά χαρακτηριστικά του είναι η ακρίβεια, η φινέτσα και η ισορροπία μεταξύ εκφραστικού φρούτου και κοφτερής οξύτητας. Οινοποιητικά, οφείλει την υπέροχη δομή του και την πολυπλοκότητα του στην επαφή με τις οινολάσπες για 16-18 μήνες και στο συνδυασμό παλιών και νέων βαρελιών.

Η ποιότητα και η ένταση των τανινών ήταν αδιανοήτως μεταξένια και σχετικά ήπια για Nebbiolo.

4. Roagna Langhe Rosso 2017 Απρίλιος

Δοκίμασα αυτό το κρασί σε τυφλή δοκιμή σε ένα από τα αγαπημένα μου wine bar του Λονδίνου, μαζί με ακόμα 2 φίλους από Ελλάδα που είχαν επισκεφτεί το Λονδινάκι στα πλαίσια έκθεσης του Wines of Greece. Απέτυχα παταγωδώς να το ταυτοποίησω και μάλλον θα αποτύγχανα και πάλι αν δοκίμαζα ξανά. Γιατί; Η ποιότητα και η ένταση των τανινών ήταν αδιανοήτως μεταξένια και σχετικά ήπια για Nebbiolo και ο αιθέριος φραουλένιος χαρακτήρας που έπαιζε σε πρώτο πλάνο με πήγαν σε Valpolicella. Τα νεαρά αμπέλια και το χαρμάνι διαφορετικών περιοχών ίσως κρύβεται πίσω από αυτό. Σε κάθε περίπτωση, μιλάμε για απίθανα γοητευτικό κρασί που αξίζει να αναζητήσετε.

Κρασί με τρελή συμπύκνωση, μέλια, πετρέλαια, τσακμάκι, αλμυρές νότες, ώριμα εσπεριδοειδή, γιαρμάδες και μια στιβαρή οξύτητα.

5. Θαλασσίτης Cellar Aged 2013 Κτήμα Γαίας – Μάϊος

Το Πάσχα έκανα ένα ταξίδι αστραπή στην Ελλάδα και ψάχνοντας στον συντηρητή μου βρήκα έναν Θαλασσίτη του 2013, που πολύ ευγενικά μου είχαν στείλει από το οινοποιείο. Ο Θαλασσίτης αυτός ήταν μέρος του πειράματος στο οποίο συμμετείχε και ο βυθισμένος, απλά ο συγκεκριμένος είχε παλαιώσει στο κελάρι (εξ ου και η Cellar Aged ένδειξη). Χωρίς υπερβολή, ήταν μια κρασάρα με τα όλα της. Με τρελή συμπύκνωση, μέλια, πετρέλαια, τσακμάκι, αλμυρές νότες, ώριμα εσπεριδοειδή, γιαρμάδες και μια στιβαρή οξύτητα που αποτελούσε την ραχοκοκκαλιά του κρασιού. Φοβερή εμπειρία.

Τον Ιούνιο το Δάκρυ του Πεύκου έσπασε κάθε κατεστημένο και προκατάληψη σκοράροντας 97 βαθμούς στο Decanter.

6. Δάκρυ του Πεύκου Κεχρής – Ιούνιος

Τον Ιούνιο το Δάκρυ του Πεύκου έσπασε κάθε κατεστημένο και προκατάληψη σκοράροντας 97 βαθμούς στο Decanter και λαμβάνοντας την διάκριση Best in Show, που ποτέ μα ποτέ δεν είχε κερδίσει ρετσίνα προηγουμένως. Δεν μπορώ καν να μετρήσω πόσες φόρες έχω μιλήσει, έχω γράψει ή έχω πιει αυτό το κρασί. Την αγαπώ βαθιά αυτή τη Ρετσίνα, την βασίλισσα όλων των Ρετσινών, φρέσκια και παλαιωμένη, με κρέας ή ψάρι, την Καθαρά Δευτέρα ή το Πάσχα, Καλοκαίρι ή Χειμώνα και έτσι αυτή η αναγνώριση έβαλε ένα χαμόγελο στα χείλη μου και τόνισε λίγο την εθνική μου περηφάνεια για τη Ρετσίνα μας.

Ένα κρασί με 12 χρόνια στην πλάτη είναι ακόμα νεαρό, η οξύτητα του κόβει σαν λεπίδα και δείχνει πως δεν έχει καν ξεκινήσει να κουράζεται έχοντας άνετα άλλα 12 χρόνια παλαίωσης στο τσεπάκι.

7. Dr Loosen Ürziger Würzgarten Reserve Riesling 2012 Ιούλιος

Τα κρασιά του Έρνι τα έχω στην καρδιά μου για εκατομμύρια λόγους (γιατί είναι τυπάρα και κάνει κρασάρες, γιατί είναι αυτό που λέμε too hard to kill, γιατί είναι για μένα το σημείο αναφοράς για όλα τα Riesling του Μοζέλα και άλλα πολλά).  Στον ίδιο διαγωνισμό που ανέφερα παραπάνω λοιπόν αυτό το κρασί πήρε 97 βαθμούς και Best in Show διάκριση. Λίγο αργότερα μέσα στον Ιούνιο είχα την ευκαιρία να το δοκιμάσω ξανά (είναι το αγαπημένο μου αμπελοτόπι μαζί με Wehlener). Ένα κρασί με 12 χρόνια στην πλάτη είναι ακόμα νεαρό, η οξύτητα του κόβει σαν λεπίδα και δείχνει πως δεν έχει καν ξεκινήσει να κουράζεται έχοντας άνετα άλλα 12 χρόνια παλαίωσης στο τσεπάκι. Το ακόμα πιο εντυπωσιακό δε είναι πως αν επιλέξετε να το πάρετε “φρέσκο” και να το παλαιώσετε στον συντηρητή σας, η τιμή που θα πληρώσετε για αυτό είναι προκλητικά μικρή για την ποιότητα και τη συγκίνηση που μπορεί να σας προσφέρει.

Το Liassimo είνα το τελευταίο δημιούργημα του οινοποιείου στο οποίο ακόμα υπάρχει λίγο από το “χέρι” του Χαρίδημου.

 8. Liassimo Οινοποιείο Χατζηδάκης – Αύγουστος

Το δοκίμασα τον Μάρτιο στο Οινόραμα και εντυπωσιάστηκα πολύ. Με το που κυκλοφόρησε λοιπόν η αγαπημένη οικογένεια Χατζηδάκη, που ποτέ δε με ξεχνά, μου έστειλε μια φιάλη στο σπίτι. Το Liassimo είνα το τελευταίο δημιούργημα του οινοποιείου στο οποίο ακόμα υπάρχει λίγο από το “χέρι” του Χαρίδημου εφόσον πρόκειται για ένα γλυκό κρασί από Μανδηλαριά που γίνεται με τη μέθοδο τύπου solera, συνδυάζοντας τις χρονιές 2002 έως 2021 (μια ιδέα που γεννήθηκε από τον οινολόγο Σπύρο Παπανδρέου). Είναι ισορροπημένα γλυκό, ελαφρώς τανικό και εντυπωσιακά πολύπλοκο αλλά κυρίως είναι ένα κρασί που ξεχειλίζει συναίσθημα και ιστορία, κλείνοντας το μάτι στην νέα εποχή του οινοποιείου. Θα το συνδύαζα με μπλε τυριά με χαρακτήρα, παρέα με παστελαριές.

Είναι από τα κρασιά που πρέπει να δοκιμάσει κανείς για να καταλάβει τι παίζει.

9. Blanc de Rose 2009 Θυμιόπουλος – Σεπτέμβριος

Τι να πω για αυτό το κρασί που να είναι ικανό να το περιγράψει πλήρως και να αποτυπώσει το μεγαλείο του; Είναι από τα κρασιά που πρέπει να δοκιμάσει κανείς για να καταλάβει τι παίζει μιας και ο τρόπος με τον οποίο έγινε θα μπορούσε να αποτελέσει διδακτορική διατριβή στο πανεπιστήμιο του Montpellier. Είναι λευκό, είναι ροζέ, είναι και πορτοκαλί, είναι πολύπλοκο και απαιτεί χρόνο και το ιδανικό πιάτο για να να το γευτούμε όπως πρέπει. Για αυτό το κρασί εγώ ας πούμε έφτιαξα δυο διαφορετικά πιάτα, όπου το κάθε ένα υπογράμμιζε μια άλλη διάσταση του κρασιού. Ένα κρασί μοναδικό στο είδος του, που τάραξε τα νερά του 2024.

Το Colares είναι οινική περιοχή της Πορτογαλίας, που φημίζεται για τα εξαιρετικής ποιότητας, Highlander, ερυθρά κρασιά της.

10. Antonio Bernardino Colares Tinto 2010 – Οκτώβριος

Άμα δεν σας προτείνει η Wine Vixen κρασί με όνομα Colares τότε ποιος; Πέραν από το προβοκατόρικο του πράγματος όμως, το Colares είναι οινική περιοχή της Πορτογαλίας, που φημίζεται για τα εξαιρετικής ποιότητας, Highlander, ερυθρά κρασιά της. Η ποικιλία ονομάζεται Ramisco και δίνει χαμηλόβαθμα ερυθρά, με υψηλές τανίνες και τεράστιο δυναμικό παλαίωσης. Εγώ στην πρώτη έξοδο με φίλους, μετά τον επαναπατρισμό μου, ήπια την χρονιά του 2010 που ούτε κατά διάνοια δεν έδειχνε την ηλικία της. Αυτό που έχει ακόμα περισσότερο ενδιαφέρον όμως είναι ότι μπορείτε να απολαύσετε πολύ παλιές χρονιές σε εντυπωσιακά προσιτές τιμές. Με την πρώτη ευκαιρία θα ήθελα να δοκιμάσω του 1999.

Όπως ο Κυρ Γιάννης έτσι και ο Διάπορος του, θα αποτελούν πάντα σημείο αναφοράς για το ελληνικό κρασί.

11. Διάπορος Κυρ Γιάννη – Νοέμβριος

Τον Νοέμβριο η είδηση της απώλειας του Γιάννη Μπουτάρη σκόρπισε θλίψη στον οινικό και μη χώρο. Πρωτοπόρος, οραματιστής και πάνω από όλα “κρασάς” ο Γιάννης Μπουτάρης άφησε το στίγμα του στο ελληνικό κρασί όσο λίγοι. Από ετούτη εδώ τη στήλη αποχαιρετώ αυτόν τον σπουδαίο άνθρωπο με ένα ποτήρι Διάπορο, το μεγάλο κρασί του οινοποιείου Κυρ Γιάννη, που κερδίζοντας ένα ακόμα χρυσό στο Decanter αποδεικνύει για ακόμα μια φορά γιατί κάποια κρασιά γίνονται διαχρονικά, κερδίζοντας πάντα τις εντυπώσεις, χωρίς να ακολουθούν τις τάσεις και τη μόδα της κάθε εποχής. Όπως ο Κυρ Γιάννης έτσι και ο Διάπορος του, θα αποτελούν πάντα σημείο αναφοράς για το ελληνικό κρασί.

Ένα Pinot Noir κέντημα, με κομψό δυναμισμό.

12. Tout près Pinot Noir ByFarr – Δεκέμβριος

Αυτό το κρασί το είχα δοκιμάσει πρώτη φορά τον Μάιο, σε ένα μαραθώνιο tasting για Pinot Noir, από διάφορα μέρη του κόσμου. Από την πρώτη στιγμή που έφερα το ποτήρι στη μύτη εντυπωσιάστηκα από την εκφραστικότητα του φρούτου και τη φινέτσα του. Σκεφτόμουν, αυτό σίγουρα έχει μεγάλο ποσοστό whole bunch fermentation, οπότε αναζήτησα περισσότερες πληροφορίες για αυτό το κρασί. Ο Gary και ο Nick Farr έχουν “μαθητεύσει” σε iconic οινοποιεία του κόσμου, με βασικότερο το Domaine Dujac, στο οποίο ο Gary κάνει κάθε χρόνο ένα “προσκύνημα”. Ακολουθεί λοιπόν παρόμοιο πρωτόκολλο οινοποίησης και φτιάχνει ένα Pinot Noir κέντημα, με κομψό δυναμισμό. Αξίζει να σημειωθεί πως το οινοποιείο Wine By Farr ανακηρύχθηκε Australian Winery of the Year το 2022 και το συγκεκριμένο κρασί ανήκει στο τοπ 5 των κρασιών της περιοχής αλλά είναι και το δεύτερο κρασί (από αυτή την περιοχή) σε αναζητήσεις από χρήστες του Wine Searcher. Το κρασί αυτό πρωταγωνίστησε σε ένα καθυστερημένο δείπνο “πανηγυρισμών” για το MW οπότε εκτός από φοβαρή κρασάρα για μένα έχει και πια και βαθιά συναισθηματική αξία, όπως όλα τα σπουδαία κρασιά αυτής της ζωής.

ΥΓ.: Τη χρονιά αυτή, έχασα πολλά, κέρδισα κάποια, άλλαξα σπίτι και χώρα διαμονής, διάβασα ατελείωτες ώρες, έκλαψα άλλες τόσες, δοκίμασα τα περισσότερα κρασιά που έχω δοκιμάσει ποτέ σε μια χρονιά (ίσως να ξεπερνούν και τα 1000),  κυρίως όμως κοίταξα τον εαυτό μου στα μάτια και μετρήσαμε τις δυνάμεις μας για να πάρω κουράγιο μέρες που δε μπορούσα να κάνω ούτε βήμα. Τέλος, έμαθα να μη φοβάμαι το σκοτάδι πια (μεταφορικά και κυριολεκτικά).

Καλή χρονιά λοιπόν, και εύχομαι το 2025 να δώσει χωρίς να πάρει.

Διαβάστε ακόμα: Wine Vixen. 6+1 ελληνικά Chardonnay που «σηκώνει» ο χειμώνας.

TAGS :
wine vixen

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook