Κατσικάκι ψητό, με ένα μεταξένιο φρικασέ από άγρια χόρτα, στου Vezené. Συνοδεία εξαιρετικού ξινόμαυρο του Δαλαμάρα. Πάντα θα αγαπάμε τον συνδυασμό, αλλά μήπως φέτος το Πάσχα να δοκιμάσουμε κάτι διαφορετικό; (Φωτογραφία Andro.gr)

Σκάνδαλο! Όχι Ξινόμαυρο με το αρνί; Θα τρελαθούμε τελείως; Και τι θα πιούμε δηλαδή; Σαμπάνια; Πιθανόν να σκέφτεστε τέτοια ή άλλα παρόμοια διαβάζοντας αυτό τον τίτλο αλλά μη βιάζεστε να με κατηγορήσετε πως δεν ξέρω τι λέω και διαβάστε παρακάτω παρακαλώ. Νομίζω πως στο τέλος αυτού του άρθρου ίσως και να σας έχω πείσει.

Έχουμε και λέμε λοιπόν. Το αρνάκι (ή το κατσικάκι) είναι ένα λιπαρό κρέας, με αρκετά έντονη κρεάτινη γεύση και νύξεις από …bret (οι ζωικές νότες που βρίσκουμε στα κρασιά και σε μικρή δόση χαρίζουν πολυπλοκότητα, κοινώς προσπαθώ να είμαι ευγενική για τη μυρωδιά της αρνίλας).

Η έντονη γεύση του αρνιού, παρέα με τη λιπαρότητα, έρχεται και κουμπώνει πολύ καλύτερα με ένα κοφτερό λευκό κρασί.

Όταν το ψήνουμε στη σούβλα ή στο φούρνο με πατάτες, ο σκοπός είναι το κρεατάκι να λιώσει και να κάνει τραγανή κρούστα (πετσούλα βρε!). Στην περίπτωση αυτή λιώνει το λίπος και ντύνει τη σάρκα και το σύνολο είναι για κάποιους αμαρτωλά νόστιμο. Όλο αυτό το λιπαρό σύνολο όμως ζητάει οξύτητα για να ισορροπήσει. Καλά θα πείτε, και δεν έχει οξύτητα το Ξινόμαυρο;

Έχει και παραέχει αλλά έχει και τανίνες. Κατά τη δική μου ταπεινή άποψη οι πληθωρικές τανίνες του βγάζουν μια έντονη μεταλλική γεύση μαζί με το αμνοερίφιο και τονίζουν το ζωώδη χαρακτήρα του (αν αυτό είναι κάτι που απολαμβάνετε μπορείτε να σταματήσετε εδώ την ανάγνωση, αν όμως είστε σαν έμενα συνεχίστε). Η έντονη γεύση του αρνιού, παρέα με τη λιπαρότητα, έρχεται και κουμπώνει πολύ καλύτερα με ένα κοφτερό λευκό κρασί (αφήστε που θα έχετε νταλακιάσει κι από τη ζέστη και τη σούβλα).

Αν βάλετε το αρνάκι σε φούρνο με δεντρολίβανα, λεμόνια και σκόρδα ανοίξτε ένα Δάκρυ του Πεύκου ή ένα killer Σαββατιανό.

Tα Λαούδια του Τσέλεπου είναι μια πολύ καλή επιλογή αν ψάχνετε ένα Ασύρτικο από Σαντορίνη.

Tα λευκά κρασιά 

Εγώ ποντάρω σε Ασύρτικο από Σαντορίνη, ιδανικά με 2-3 χρόνια στην πλάτη. Κορυφαίες επιλογές για την περίσταση είναι η Σαντορίνη του Αργυρού, τα Λαούδια του Τσέλεπου, ο Λούρος του Χατζηδάκη, το Μυστήριο του Καραμολέγκου και το Νυχτέρι του Βενετσάνου. Άλλες επιλογές που θα μπορούσαν να δουλέψουν είναι Chenin Blanc και Chablis. Αν πάλι βάλετε το αρνάκι σε φούρνο με δεντρολίβανα, λεμόνια και σκόρδα ανοίξτε ένα Δάκρυ του Πεύκου ή ένα killer Σαββατιανό (εγώ λατρεύω το Vientzi του Παπαγιαννάκου) και θα με θυμηθείτε.


 

Οι Γάλλοι συνδυάζουν παραδοσιακά το αρνάκι με βότανα Προβηγκίας με Cote Rotie.

Ιδανική επιλογή είναι το Cote Rotie του Saint Cosme.

Tα κόκκινα κρασιά 

Δε θέλετε λευκό; Οκ δε θα τα χαλάσουμε εκεί. Βάλτε δίπλα στο αμνοερίφιο σας κόκκινα κρασιά με φρούτο, στρογγυλεμένες τανίνες, οξύτητα και σώμα. Τι θα λέγατε για ένα Cote Rotie; Οι Γάλλοι συνδυάζουν παραδοσιακά το αρνάκι με βότανα Προβηγκίας με Cote Rotie. Έχοντας δοκιμάσει το συνδυασμό σας λέω πως παίζει κλάμα. Έρχεται η βιολέτα, το πιπέρι και το μύρτιλο και ντύνουν υπέροχα κάθε μπουκιά. Ιδανικές επιλογές είναι το Cote Rotie του Saint Cosme, του Yves Cuilleron ή του Guigal, αν αγαπάτε το βαρέλι.

Η Ribera Del Duero Aalto είναι μια πολύ καλή εναλλακτική σε κόκκινο κρασί.

Εναλλακτικά θα πήγαινα σε μια σαρκώδη Ribera del Duero όπως η Ribera Del Duero Aalto, το Psi ή η Pesquera του Alejandro Fernantez. Κλείνω αυτή την ενότητα με ζουμπουρλούδικα Μπορντουδάκια που είναι παντός καιρού. Θα προτιμήσω να έχουν βάση το Cab (Franc ή Sauvignon) για να έχουν πιο ρωμαλέα δομή και αυτή τη βοτανικότητα που θα ταιριάξει ταμάμ με το αμνοερίφιο (εγώ όσο ψήνετε το αλείφω με ένα λαδολέμονο τύπου και για πινέλο χρησιμοποιώ δεντρολίβανο). Σας έχω δυο επιλογές αστέρια το Chateau Capbern από το Saint Estephe και το Chateau Lagrange από το Saint Julien. Στον ελληνικό αντίποδα Μέγας Οίνος του Σκούρα (αμέ)!


 

Φροντίστε να έχετε κάποιο Sauvignon Blanc ή μια Μαλαγουζιά για τις… πρασινάδες σας.

Το 1/3000 Sauvignon Blanc του Τσάνταλη μπορεί να ταιριάξει με τις σαλάτες σας.

 

Tα συνοδευτικά

Κλείνω το κομμάτι αμνοερίφιο και πάω στα συνοδευτικά. Ξεκινάμε με σαλάτες με πρασινάδες, μαρούλια, άνηθα και τα σχετικά τα οποία αν δεν παίξουν σε σαλάτα θα παίξουν σίγουρα σε σαλάτα. Φροντίστε να έχετε κάποιο Sauvignon Blanc ή μια Μαλαγουζιά για αυτά τα πρώτα.

Οι δικές μου προτάσεις είναι 1/3000 Sauvignon Blanc του Τσάνταλη, το Santa Digna του Miguel Torres και το Sancerre του Vacheron. Για τη Μαλαγουζιά σας παραπέμπω στο αντίστοιχο άρθρο. Bonus tip: θα ταιριάξουν φανταστικά και με τα φρέσκα κατσικίσια τυράκια που είναι της εποχής.


 

Θέλουμε φρούτο, γλύκα από το αλκοόλ για να δέσει με την αντίστοιχη γλύκα που έχει το λιπάκι στο κοκορέτσι.

To Domaine Pegau Châteauneuf-du-Pape Cuvée Réservée για να συνοδεύσετε τη λιπαρότητα που βγάζει το κοκορέτσι.

Κοκορέτσια, γαρδούμπες και φρυγαδέλια

Μετά πάμε κοκορέτσια, γαρδούμπες και φρυγαδέλια (θα το κάψουμε, κυρ Στέφανε). Εδώ θα προτείνω Grenache μονοποικιλιακά ή σε blend. Γιατί; Θέλουμε και πάλι φρούτο, γλύκα από το αλκοόλ (για να δέσει με την αντίστοιχη γλύκα που έχει το λιπάκι), πικάντικο χαρακτήρα και γήινη διάσταση. Ξεκινάμε με Ισπανία, με το Com tu Clos Mogador και το La Bruja de Rozas, μετά πάμε Ροδανό στο Domaine Pegau Châteauneuf-du-Pape Cuvée Réservée και κλείνουμε με Κρήτη με το Grenache του Μανουσάκη. Bonus track το θεϊκό Bin 138 Penfolds που οκ, μπορεί να μη υπερισχύει το Grenache στο χαρμάνι αλλά αυτό GSM (Grenache – Syrah – Mourvedre) και θα ταιριάξει και θα σας συναρπάσει. Αν θέλετε να επιμείνετε ελληνικά θα προτείνω να παίξετε με Λημνιώνα, είτε του Ζαφειράκη είτε με την Anafora της Τέχνης Οίνου.

To Γη και Ουρανός του Θυμιόπουλου είναι μια καλή επιλογή από Ξινόμαυρο.

Όλα σας τα είπα, δεν πιστεύω να έχετε παράπονο! Και εσείς οι πιστοί που μείνατε μαζί μου μέχρι το τέλος, δε θα χάσετε! Για να τα λέμε όλα, δεν είπε κανείς πως το αρνί ή το κατσίκι δεν ταιριάζουν με Ξινόμαυρο απλά, κατά τη δική μου γεύση, δεν είναι ο ιδανικός συνδυασμός για τους λόγους που εξήγησα παραπάνω. Από την άλλη όσο και να ταιριάζουν (ή όχι) γιατί να μην εξερευνήσουμε κάτι διαφορετικό; Το κρασί άλλωστε δεν έχει στεγανά. Εγώ μπορεί να μην είμαι fan του ντουέτου Ξινόμαυρο- αρνάκι αλλά αν εσείς είστε προτιμήστε το Γη και Ουρανός του Θυμιόπουλου, τη Ράμνιστα του Κυρ Γιάννη ή το Xinomavraw από Oenops, αν είστε της μοντέρνας σχολής ή Νάουσα της Κελεσίδου ή του Καρυδά, αν είστε της ρουστίκ!

Καλό Πάσχα!

 

Διαβάστε ακόμα: Τα κορυφαία διεθνή κρασιά του Πάσχα, από την ομάδα των Cellier

 

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top