Εκεί μας κατάντησαν: sushi στα μπουζούκια

Σημάδι ότι βγήκαμε από την κρίση (ή ότι ποτέ δεν θα βγούμε): Sushi στα μπουζούκια.

Τα μπουζούκια δεν ήταν πότε στο στιλ μου. Βέβαια δεν θα σας πω ότι δεν πήγαινα. Το αντίθετο μάλιστα. Λόγω δουλειάς τα είχα φάει με το κουτάλι. Ήταν άλλες εποχές τότε. Είχαν άλλη λάμψη και πολύ, μα πολύ κέφι. Αφήστε που ήταν ανοιχτά πιο πολλές μέρες και όχι μόνο όπως τώρα Παρασκευοσαββατοκύριακα. Από εκείνες λοιπόν τις δοξασμένες εποχές είχα να βρεθώ σε κάποια πίστα. Μέχρι προσφάτως που επισκέφτηκα το ΥΤΟΝ, στην Πέτρου Ράλλη, εκεί όπου εμφανίζεται ο γνωστός λαϊκός τραγουδιστής Νίκος Βέρτης. Είχα ακούσει για τον πανικό που γίνεται εκεί κάθε Σαββατόβραδο, όμως είναι άλλο να στο λένε και άλλο να το βλέπεις ο ίδιος.

Όμως, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Όσο και αν σας φανεί παράξενο ο σκοπός της επίσκεψης μου εκεί, δεν ήταν για να ακούσω το καλλιτεχνικό πρόγραμμα, αλλά για να δοκιμάσω το sushi (!) που σερβίρουν στο εστιατόριο The Y Project. Ίσως να είναι η πρώτη φορά που σε μια μεγάλη πίστα φιλοξενείται ένα εστιατόριο και σερβίρει, μάλιστα, ρολάκια ρυζιού με ωμό ψάρι.

Το εστιατόριο βρίσκεται στον πρώτο όροφο, δίπλα από την μεγάλη σκηνή του YTON the music show και πριν από το θεωρείο που φιλοξενεί τις πριβέ σουίτες του. Μην νομίζετε ότι έχει οπτική επαφή με την σκηνή, ούτε βέβαια με τον υπόλοιπο τεράστιο χώρο του YTON: Είναι λίγο κρυμμένο. Άλλωστε ο σκοπός του είναι να εξυπηρετεί ένα νόστιμο «πριν» την έναρξη του προγράμματος αλλά και ένα ίδιο «τέλος» με την λήξη του.

Fooding μοι εννεπε: Τρούφες, καβούρια, τόνος tataki και χρυσές σοκολατένιες μπάλες.

Ο χώρος του εστιατορίου είναι διακριτικά πολυτελής, ντυμένος στα μαύρα με κάποιες χρυσές και κόκκινες πινελιές ασιατικού ύφους. Δεν του λείπει το φως, ίσα ίσα. Στο βάθος της μικρής σάλας του, δεσπόζει ένα επιβλητικό κορίτσι manga. Δείγμα της γιαπωνέζικης pop κουλτούρας που πολύ θα ήθελα να το έχω σπίτι μου σε κάποια μεριά του σαλονιού μου.

Στα του φαγητού τώρα. O κατάλογος του, μικρός. Κοινώς τόσο-όσο. Τον επιμελείται ο σεφ Take που φαίνεται ότι το sushi το παίζει στα δάχτυλα, άλλωστε οι foodies θα τον θυμούνται από τα περάσματα του από εστιατόρια της Αθήνας και της Μυκόνου. Οι προτάσεις του εδώ είναι προσαρμοσμένες πιο πολύ σε εκείνους που δεν είναι ή δεν γνωρίζουν την sushi κουζίνα και φιλοσοφία.

Με λίγα λόγια είναι λίγο παραπάνω «φλύαρα». Δοκίμασα βασιλικό καβούρι και γαρίδες σε τραγανή τεμπούρα με πικάντικη μαγιονέζα, ταρτάρ καβουριού με ελαφρώς όξινη σος γιούζου καθώς και ένα απολαυστικό πικάντικο τόνο tataki με ψητό foie-gras. Από τα ρολάκια που ακολούθησαν εκείνο που μου τράβηξε κυρίως το ενδιαφέρον ήταν εκείνο με το λαβράκι.

Ο χώρος του εστιατορίου είναι διακριτικά πολυτελής, ντυμένος στα μαύρα με κάποιες χρυσές και κόκκινες πινελιές.

Κάπου εδώ θα πρέπει να σας αναφέρω την εξαιρετική λίστα με κοκτέιλ που έχουν φτιάξει. Για να σας είμαι απόλυτα ειλικρινής ήταν μια έκπληξη. Δεν περίμενα να βρω μια τόσο ολοκληρωμένη λίστα με ισορροπημένα ποτά που κάποια από αυτά ταίριαζαν άψογα με το φαγητό. Ο Χρήστος Λάγιος είναι εκείνος που την έχει επιμεληθεί και ξεχώρισα το καπνιστό Mr. Smoke sour –χωρίς να υπερβάλω είναι από τα καλύτερο κοκτέιλ που έχω δοκιμάσει τον τελευταίο καιρό- αλλά και το στιβαρό γλυκόπικρο Negroni που είχε τις σωστές αναλογίες και φυσικά ισορροπίες. Οι τιμές τους, λίγο «τσούζουν» αλλά μπουζούκια είναι αυτά.

Στιβαρό γλυκόπικρο Negroni που είχε τις σωστές αναλογίες και φυσικά ισορροπίες.

Ωραία έκπληξη και τα επιδόρπια που τα έχει αναλάβει ο Νίκος Στράγκας. Ένας εξαιρετικός ζαχαροπλάστης που δυστυχώς για μας τους οπαδούς των γλυκών, δεν δραστηριοποιείται στην Ελλάδα, αλλά στην Δανία. Το προφιτερόλ με τα τραγανά, μικρά σουδάκια και την ζεστή σοκολάτα να τα λούζει ήταν μια αμαρτία, όπως και η χρυσή σφαίρα που μέσα της έκρυβε μια κρέμα καραμέλας-πραλίνας. Αξιόλογη ήταν, επίσης, και η μους bitter σοκολάτας με ζελέ από κερασί.

Εν ολίγοις: Γεύσεις της μόδας, σε υψηλές τιμές. Αν σας αρέσει ο Βέρτης, δύσκολα θα βρείτε καλύτερη κουζίνα ανοιχτή στις 3 το πρωί. Ειδάλλως, σας βλέπω για “βρώμικο”.

//Το The Y Project λειτουργεί κάθε Σάββατο και Κυριακή, από τις 22:00 ως τη 01:00 και ξανά από τις 02:15 ως τις 04:00. Πέτρου Ράλλη 38, Αιγάλεω, τηλ. 210345 3139.

Διαβάστε ακόμα: «Privilege Athens», επιστροφή στα 90’s με αναπάντεχα ευχάριστο φαγητό.

TAGS :
εστιατόρια σούσι

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook