11 εμβληματικές Alfa Romeo για τα 111 χρόνια της μάρκας

Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα πόσες Tipo 33 Stradale κατασκευάστηκαν. Οι εκτιμήσεις κυμαίνονται από εννέα έως 18 κομμάτια. Όσες κι αν υπάρχουν σήμερα πάντως, είναι ανεκτίμητες (photo wallpaperflare.com).

Όσοι προσέχατε στο σχολείο θα θυμάστε το Ευκλείδειο θεώρημα που λέει ότι μπορείς να τραβήξεις μια ευθεία γραμμή από ένα τυχαίο σημείο προς οποιοδήποτε άλλο, ή κάπως έτσι. Εκτός βέβαια αν σχεδιάζεις Alfa Romeo.

Βέβαια, το ντιζάιν δεν ήταν το φόρτε του κ. Ευκλείδη· εκείνος τη συντομοτέρα οδό αναζητούσε, έχοντας κατά νου την αγνή γεωμετρία. Το θεώρημα της Alfa Romeo όμως είναι λίγο διαφορετικό και λέει πως ένα σχέδιο επιτρέπεται να στερείται λογικής αρκεί να προέρχεται και από το μυαλό και από την καρδιά.

Είναι κι αυτό το όνομα… Από τότε που ο Shakespeare ανακάλυψε ένα ξεχασμένο ρομάντζο με τίτλο Η Τραγική Ιστορία του Ρωμαίου και της Ιουλιέττας κάποιου παντελώς άγνωστου Arthur Brook (μεταφρασμένο, κατά πως φαίνεται, από μια νουβέλα ενός ακόμα πιο άγνωστου Matteo Bandello) και το μετέτρεψε σε επιτυχημένο θεατρικό έργο, το όνομα Romeo έγινε συνώνυμο με τον έρωτα.

Και τι επιτυχημένη που ήταν η προσθήκη στο αρκτικόλεξο που προέκυψε από την Anonima Lombarda Fábbrica Automóbili (η οποία είχε διαδεχτεί, το 1910, τη Società Anonima Italiana Darracq που είχε ιδρύσει, το 1906, ο Γάλλος Alexandre Darracq) του επωνύμου του Nicola Romeo! Λες “Alfa Romeo” και είναι σαν να δίνεις ερωτικό κατευόδιο σε κάποια ξεχασμένη ρομαντική γλώσσα.

Η συνέχεια είναι πασίγνωστη: 111 χρόνια καινοτόμου σχεδίασης στη διάρκεια των οποίων η μιλανέζικη μάρκα μάς χάρισε αξέχαστα μοντέλα. Και κάμποσα βέβαια δικαιολογημένα ξεχασμένα, παρά την ύπαρξη αυτών των τελευταίων η Alfa Romeo άντεξε 111 ολόκληρα χρόνια.

Εδώ όμως θα εστιάσουμε στα πρώτα. Να λοιπόν 11 εμβληματικές Alfa Romeo, χωρίς ιδιαίτερη σειρά, ούτε καν χρονολογική.

#1. Tipo 33 Stradale (1967)

Η έκδοση δρόμου (“stradale”) της αγωνιστικής Tipo 33 της Autodelta (αγωνιστικού τμήματος της μάρκας), με χαμηλό (μόλις 99 εκ.), αλουμινένιο αμάξωμα σε σχέδιο του Franco Scaglione, 2λιτρο V8, 230 άλογα και 6άρι κιβώτιο (όπως στην αγωνιστική 33) κατασκευάστηκε στην Carrozzerria Marazzi, στο Μιλάνο, για να κάνει, υποτίθεται, την αγωνιστική τεχνογνωσία της Alfa Romeo «προσιτή» στο κοινό. Ήταν, το 1968, το ακριβότερο αυτοκίνητο στον κόσμο.

«Πρωταγωνιστώντας» στην ταινία Ο Πρωτάρης (1967), η Duetto Spider έκανε γνωστό στο ευρύ κοινό και τον πρωτοεμφανιζόμενο Dustin Hoffman και τη μουσική των Paul Simon και Art Garfunkel (photo favcars).

#2. Duetto Spider (1966)

Έχοντας διαδεχτεί τη Giulia Spider, το διθέσιο cabriolet ήταν το τελευταίο αυτοκίνητο που λέγεται ότι σχεδίασε προσωπικά ο Battista Pininfarina, με χαρακτηριστικό του γνώρισμα την «ουρά σουπιάς» – του αυτοκινήτου όχι του disegnatore Battista. Η Duetto έμεινε στην παραγωγή, με κινητήρες 1.3, 1.6 και 1.75 και μικρές αισθητικές παρεμβάσεις, για τρεις ολόκληρες δεκαετίες.

Αν και ουσιαστικά σπορ αυτοκίνητο για τον δρόμο, η 8C 2300 νίκησε σε πολλούς αγώνες της δεκαετίας του ’30 – ανάμεσά τους, στις 24 Ώρες του Le Mans, τέσσερις μάλιστα φορές (photo wallpaper16).

#3. 8C 2300 (1931)

Η πρώτη 8κύλινδρη, μη κατασκευασμένη αποκλειστικά για αγώνες Alfa Romeo ήταν διάδοχος της 6κύλινδρης 6C 1750. Δημιούργημα του θρυλικού μηχανικού Vittorio Jano, η υπερτροφοδοτούμενη, 8κύλινδρη εν σειρά 8C 2300 έβγαζε 140 άλογα στις 5000 rpm και ήταν ικανή να διατηρεί συνεχείς ταχύτητες πάνω από 160 km/h – που ήταν και το σημαντικότερο ζητούμενο για τους αγώνες της εποχής. Για τους οποίους, υποτίθεται, πως δεν είχε σχεδιαστεί…

Η Autodelta κατασκεύασε συνολικά 112 Giulia ΤΖ1 και 12 TZ2. Κάθε μια απ’ αυτές είναι από τις πλέον συλλεκτικές Alfa Romeo σήμερα (photo favcars).

#4. Giulia Tubolare Zagato (1963)

Αυτή η έκδοση της Giulia όφειλε την ονομασία της στο σωληνωτό (tubolare) πλαίσιο της Autodelta το οποίο ζύγιζε κάτι παραπάνω από 60 κιλά. Σε αυτό στηριζόταν ένα αλουμινένιο αμάξωμα του Zagato, μόλις 92 κιλών, με αποτέλεσμα το συνολικό βάρος της ΤΖ να μην ξεπερνά τα 660 κιλά. Έτσι, τα 112 άλογα (170 για τις αγωνιστικές TZ2) του 4κύλινδρου 1.6 ήταν υπεραρκετά.

Όπως ήταν τότε συνηθισμένο, το πρωτότυπο που η Alfa Romeo παρουσίασε εσπευσμένα στην Έκθεση EXPO 1967 του Μόντρεαλ δεν είχε συγκεκριμένο όνομα. Άρεσε όμως τόσο πολύ στους επισκέπτες που έγινε γνωστό ως… Montreal (photo fcaheritage.com).

#5. V8 Montreal (1970)

Το πρωτότυπο που παρουσίασε η Alfa Romeo στην έκθεση EXPO 1967 του Μόντρεαλ σχεδιάστηκε, μετά από καθυστερημένη πρόταση των οργανωτών, μέσα σε μόλις εννέα μήνες από τον 29χρονο τότε Marcello Gandini στο «μαγαζί» του Bertone. Ήταν, εξ ανάγκης, βασισμένο στη Giulia Sprint GT και είχε κάτω από το καπό του τον αναιμικό κινητήρα 1.6 απόδοσης 90 ίππων.

Το μοντέλο όμως παραγωγής που παρουσιάστηκε στη Γενεύη τρία χρόνια αργότερα διέθετε έναν V8 2.6 που έβγαζε 200 άλογα –μια χαρά ιπποδύναμη για αυτοκίνητο του 1970– και 5άρι μηχανικό κιβώτιο από τη ZF. Μέσα σε εφτά χρόνια, κατασκευάστηκαν σχεδόν 4.000 Montreal.

H Giulia Sprint GTA ήταν τόσο ικανή στην πίστα ώστε στον πρώτο της αγώνα, το 1966 στη Monza, πήρε τις πρώτες εφτά θέσεις (photo classicdriver.com).

#6. Giulia Sprint GTA (1965)

Αν υπάρχει μια Alfa που όλοι αναγνωρίζουν ως Alfa αυτή είναι η (Tipo 105/115) Giulia GT που παρουσιάστηκε το 1963 για να μείνει στην παραγωγή, με διάφορες εκδόσεις κινητήρων, μέχρι το 1977. Το μικρό, κομψό coupé ήταν σχεδιασμένο από τον Ercole Spada, στου Zagato, και ήταν φυσικά βασισμένο στη Giulia sedan.

Η Giulia GTA (“A” για allegerita=ελαφρωμένη) διέθετε αμάξωμα από αλουμίνιο, ενώ ιδιαίτερη φροντίδα είχε δοθεί από την Autodelta και στην ελάφρυνση των μηχανικών μερών και των τροχών, μιας και οι πελάτες των GTA τις αγόραζαν κυρίως για να τις βάζουν στην πίστα. Η ισχύς του 4κύλινδρου 1.6 με τον διπλό εκκεντροφόρο και τα δυο μπουζί ανά κύλινδρο έφτανε τα 170 άλογα.

Η 8C 2900B Touring Berlinetta θεωρείται το «Ιερό Δισκοπότηρο» των συλλεκτών Alfa Romeo. Μια από τις πέντε της Carrozzeria Touring πουλήθηκε το 2017 έναντι €16,7 εκ. (photo hemmings).

#7. 8C 2900B Touring Berlinetta (1937)

Πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Alfa Romeo κατασκεύαζε κυρίως αγωνιστικά αυτοκίνητα – τα μοντέλα για τον δρόμο ήταν λίγα και ακριβά. Η Σειρά 8C παρουσιάστηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’30, αρχικά με 8κύλινδρο εν σειρά κινητήρα 2300 κ. εκ. που στη συνέχεια μεγάλωσε στα 2900 κ. εκ. αποδίδοντας έως και 220 άλογα.

Μόνο 10 8C 2900Β κατασκευάστηκαν με το μακρύ (lungo) αμάξωμα, με τις σπανιότερες απ’ αυτές να είναι οι πέντε που κατασκεύασε η Carrozzeria Touring του Μιλάνου μεταξύ 1937 και 1939.

Διόλου τυχαίο είναι πως η SZ είναι περισσότερο γνωστή ως “Il Mostro” (To Τέρας) (photo motor1).

#8. SZ (1988)

H SZ ήταν η πρώτη σπορ Alfa Romeo που κατασκευάστηκε με τα χρήματα της Fiat, ιδιοκτήτη της Alfa Romeo από το 1986. Αν και το SZ σημαίνει Sprint Zagato, τα πρώτα σχέδια του ES 30 (Experimental Sportscar 3.0) ήταν του Γάλλου Robert Opron (σχεδιαστή και των Citroën XM, GS και CX) που ανήκε τότε στην ομάδα του Walter de Silva.

Κινητήρας ήταν ένας 3λιτρος, 12βάλβιδος V6 με 210 άλογα που, σε συνδυασμό με το μικρό βάρος του πλαστικού αμαξώματος, χάριζε αξιοζήλευτες επιδόσεις. Η παραγωγή, από τη Zagato, του διθέσιου coupé κράτησε μέχρι το 1991 φτάνοντας τα 1.036 κομμάτια, ενώ μεταξύ 1992 και 1994 κατασκευάστηκαν και 278 σπάνιες ανοιχτές RZ (Roadster Zagato).

To “8C” παραπέμπει στις 8κύλινδρες Alfa Romeo που κυριαρχούσαν στις πίστες τη δεκαετία του ’30, ενώ “Competizione” λεγόταν η 6C 2500 Berlinetta που ο Juan Manuel Fangio οδήγησε στα Mille Miglia του 1950 (photo wallpaperflare.com).

#9 8C Competizione (2007)

Παρουσιάστηκε ως concept το 2003 στη Φρανκφούρτη, αλλά χρειάστηκε να περάσουν τέσσερα χρόνια μέχρι να μπει στην παραγωγή. Με το που ανακοινώθηκε πάντως πως η 8C Competizione θα κατασκευαζόταν, η Alfa Romeo δέχτηκε πάνω από 1.400 παραγγελίες. Τελικά, κατασκευάστηκαν 500 8C Competizione και άλλες 500 8C Spider. Κινητήρας ήταν ένας V8 4.7 από τη Maserati με ισχύ 450 άλογα.

Τελικά, μόνο τρεις 1900 C52 Disco Volante κατασκευάστηκαν: δυο Spider και η Coupé της φωτογραφίας (photo classicdriver.com).

#10. 1900 C52 Disco Volante (1952)

O «Ιπτάμενος Δίσκος» της Alfa Romeo ήταν ουσιαστικά πρόταση των αντιπροσώπων της εταιρείας στις ΗΠΑ. Η κατασκευασμένη από την Carrozzeria Touring 1900 C52 ήταν δημιουργία του Gioacchino Colombo. Σε μια δύσκολη οικονομικά εποχή για τη μάρκα, βασιζόταν στη 1900 Berlina της οποίας τον 4κύλινδρο κινητήρα, μεγαλωμένο στα 2.000 κ. εκ. και βελτιωμένο ώστε να αποδίδει 160 άλογα, χρησιμοποιούσε.

Σε συνδυασμό με ένα εντυπωσιακά χαμηλό βάρος μόλις 735 κιλών, η Disco Volante ξεπερνούσε τα 220 km/h τελικής ταχύτητας. To 2012, η Carrozzeria Touring παρουσίασε, ως concept, μια αναβίωση της Disco Volante βασισμένη στην Alfa 8C Competizione του 2007.

Η Alfasud αγαπήθηκε από τους δοκιμαστές αυτοκινήτων όσο λίγα άλλα αυτοκίνητα. Κρίμα που σκούριαζε με την πρώτη στάλα βροχής… (photo fcaheritage)

#11. Alfasud (1971)

Στα τέλη της δεκαετίας του ’60, για να μπορέσει η Alfa Romeo να μπει στην ευρωπαϊκή αγορά των μικρών αυτοκινήτων, χρειαζόταν ένα καινούργιο μοντέλο που θα σχεδιαζόταν εξ αρχής. Χρειαζόταν όμως και λεφτά. Αυτά τα δανείστηκε από την ιταλική κυβέρνηση με όρο το αυτοκίνητο να κατασκευάζεται στη μαστιζόμενη τότε από την ανεργία Νότια Ιταλία. Έτσι γεννήθηκε το project (και το αυτοκίνητο) Alfa Sud.

Η προσθιοκίνητη Alfasud ήταν «παιδί» του Αυστριακού Rudolf Hruska που, μεταξύ άλλων, είχε εργαστεί στην εξέλιξη του Σκαθαριού της VW (και του τανκ Tiger της Wehrmacht), σε σχέδια του Giorgetto Giugiaro. Πρωτοπαρουσιάστηκε με έναν flat-four κινητήρα 1.2 και έμεινε στην παραγωγή, και με κινητήρες 1.3 και 1.5 μέχρι το 1984.

Διαβάστε ακόμα: Αlfa Romeo Tonale. Το ιταλικό crossover/SUV που σχεδιάστηκε από Έλληνα.

TAGS :
alfa romeo

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook