Το αρχιτεκτονικό γραφείο Ksestudio επανασχεδίασε τον χώρο στέγασης ενός φροντιστηρίου μέσης εκπαίδευσης, σε υπάρχον κέλυφος σχεδιασμένο στις αρχές του 1990 στη Χαλκίδα, σκηνοθετώντας τους επιμέρους χώρους ως μια σειρά από επεισόδια, με υβριδικό χαρακτήρα και ασαφείς προσδιορισμούς, αποσκοπώντας στη δημιουργία μιας μαθησιακής κουλτούρας που ισορροπεί ανάμεσα στην προσεκτικά οργανωμένη μάθηση και την ελευθερία για αυτοσχεδιασμό και δημιουργία.
Oπως σημειώνουν οι αρχιτέκτονες του έργου: «Σκεφτήκαμε ένα χώρο μάθησης πέρα από το προκαθορισμένο ωράριο μαθημάτων, ένα μέρος που προσκαλεί μαθητές και μαθήτριες να περάσουν το απόγευμα τους για μελέτη και συζήτηση μεταξύ τους ή με τους δασκάλους όπου κάθε γωνιά είναι ένας εν δυνάμει χώρος διδασκαλίας».
Αν οι αίθουσες φιλοξενούν την οργανωμένη μάθηση κατά τις ώρες διδασκαλίας, οι χώροι κυκλοφορίας και αναμονής φιλοξενούν ένα διαφορετικό τρόπο συμπεριφοράς και συναναστροφής ο οποίος μπορεί να είναι εξίσου παραγωγικός.
Το φροντιστήριο αρθρώνεται πάνω σε έναν υπερμεγέθη διάδρομο ο οποίος τροφοδοτεί τις αίθουσες διδασκαλίας και υποστηρίζει μια σειρά κλειστών και ανοικτών χώρων ο οποίοι μπορούν να φιλοξενήσουν πληθώρα λειτουργιών και δραστηριοτήτων από συσκέψεις και γραμματειακή υποστήριξη, χώρους χαλάρωσης και γωνιές μελέτης.
Ο διάδρομος σηματοδοτείται από τα κρεμαστά φωτιστικά οροφής που αντικατοπτρίζονται στο συνεχές μαρμάρινο δάπεδο. Διασχίζοντάς τον, κανείς συναντά μια σειρά από επεισόδια, διαμορφώσεις υβριδικού χαρακτήρα, οι οποίες υιοθετούν διαφορετικές ταυτότητες κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Η βιβλιοθήκη, ανοιχτή στο χώρο αναμονής, διαμορφώνεται ως μικρό αμφιθέατρο και μπορεί να λειτουργήσει σαν καθιστικό αλλά και σαν σημείο μάθησης, ενώ ένα παλαιότερα ανεκμετάλλευτο δωμάτιο μετατράπηκε σε πολυχώρο αποθήκευσης και ανοιχτό μπαρ μελέτης. Η γραμματεία και το γραφείο του διευθυντή αντικαταστάθηκαν από ένα μεγάλο τραπέζι το οποίο φιλοξενεί πληθώρα συναντήσεων μεταξύ καθηγητών γονέων και μαθητών.
Μεγάλες κουρτίνες μπορούν να απομονώνουν μέρος του διαδρόμου δημιουργώντας μικρές ή μεγαλύτερες αίθουσες ανάλογα με τις ανάγκες του διδακτικού προγράμματος ενώ υπαίθρια καθιστικά με διαφορετικές ταυτότητες, προσανατολισμούς και φυτεύσεις αποτελούν σημεία συγκέντρωσης κατά τη θερινή περίοδο, πριν, μετά, αλλά και κατά τη διάρκεια των μαθημάτων.
«Δημιουργήσαμε ένα χώρο με ασαφείς προσδιορισμούς, χαλαρώσαμε τα όρια και προκαλέσαμε τους χρήστες να τον χρησιμοποιήσουν όπως θέλουν σε ένα περιβάλλον που μεταβάλλεται και ισορροπεί ανάμεσα στην προσεκτικά οργανωμένη μάθηση και την ελευθερία για αυτοσχεδιασμό και δημιουργία», λένε οι αρχιτέκτονες.
Φωτογραφίες: Αλίνα Λέφα
⇒ Για περισσότερα επισκεφθείτε το archisearch.gr.
Διαβάστε ακόμα: Ελληνικό χνάρι στην Champs-Élysées – ένα δικηγορικό γραφείο με χαρακτήρα και διαχρονικότητα.