Φρέσκο! Η Καλλιθέα δίνει αναπάντεχο στυλ στο ελληνικό ποδόσφαιρο

Οι φανέλες είναι απλές, μπαλαδόρικες. Η φωτογράφηση του Chris Kontos άκρως σημερινή.

Η ζωή κυλά, συχνά, στον αυτόματο. Σταματάμε να κοιτάξουμε γύρω μας μονάχα όταν συναντάμε κάτι διαφορετικό. Δεν είναι, λοιπόν, παράξενο που η ολόφρεσκη παρουσίαση της νέας φανέλας για την ομάδα της Καλλιθέας συγκέντρωσε πολλά βλέμματα κι από ανθρώπους που δεν νοιάζονται για τη μπάλα.

Η φροντισμένη και ανανεωμένη οπτική ταυτότητα του ιστορικού σωματείου (την οποία επιμελήθηκε το Bureau Borsche με έδρα το Μόναχο) συγκρούεται με την προχειρότητα του πρωταθλήματος της Β’ Εθνικής, μιας διοργάνωσης με παγκόσμιες πρωτοτυπίες, όπως η αναβλητική διάθεση των υπευθύνων, η κυλιόμενη ημερομηνία έναρξης και η αποχώρηση ομάδων την τελευταία στιγμή. Αναφέρομαι μόνο σε όσα συμβαίνουν στο προσκήνιο, διότι είναι προτιμότερο να μην θίξουμε τι συμβαίνει πίσω από αυτό. Ο ρόλος μας είναι σαφώς ταπεινότερος.

H Καλλιθέα ιδρύθηκε το 1966 από την ένωση πέντε ομάδων της περιοχής, των οποίων η αδελφοποίηση και η απεικόνιση στο σήμα της ομάδας υποδηλώνουν την ειρηνική συνύπαρξη τους, αλλά και την ηρεμία στην περιοχή. Το γήπεδο της ομάδας είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά στάδια της χώρας, τυπικά ονομάζεται Γρηγόρης Λαμπράκης, αλλά όλοι το γνωρίζουν με το παρατσούκλι του, Ελ Πάσο. Ο λόγος που η ονομασία του φέρνει σε σπαγγέτι γουέστερν είναι επειδή βρίσκεται στο λόφο Σικελίας, όπου το περιβάλλουν ψηλά βράχια, ένα τοπίο που θύμιζε στους Καλλιθεάτες άγρια δύση. Τώρα, το στοίχημα είναι να το κάνουν να γεμίσει.

Mια γυναίκα να παρουσιάζει τη φανέλα μιας ποδοσφαιρικής ομάδας; Γιατί όχι;

Οι φανέλες είναι απλές, μπαλαδόρικες και οι φωτογραφίες του Chris Kontos (@kennedymagazine) αποτυπώνουν την αποφασιστικότητα με την οποία ξεδιπλώνεται το εγχείρημα. Δείχνουν σεβασμό τόσο στη φύση του αθλήματος και στο περιβάλλον που αυτό λαμβάνει χώρα, δεν είναι αλλόκοτες, ούτε προϊόντα κάποιων ιδιότροπων. Απλώς, σε ένα περιβάλλον που πρωταγωνιστούν η ανοργανωσιά και η καλτίλα, κάποιοι είδαν μια ευκαιρία, αποφάσισαν να δείξουν με πράξεις ότι υπάρχει ένας διαφορετικός δρόμος από αυτόν της μιζέριας. Το ποδόσφαιρο δεν έχει πεθάνει, απλώς αυτοί που ως τώρα ασχολούνται μαζί του είναι ανέμπνευστοι.

Ποιοι είναι λοιπόν αυτοί; Ιθύνων νους είναι ο Τεντ Φιλιππάκος, πρώην ατζέντης παικτών (είναι αδερφός του ομογενή πρώην ποδοσφαιριστή Πίτερ Φιλιππάκου), καθηγητής αθλητικού μάρκετινγκ στο NYU, δημιουργός ενός creative agency και CEO της Venezia FC. Εκείνος ηγήθηκε της προσπάθειας για την απόκτηση του πλειοψηφικού πακέτου της ομάδας από τον Andrew Barroway, έναν Αμερικανό διαχειριστή hedge fund. Τώρα πια, αποτελεί και τον πρόεδρο της Athens Kallithea FC.

Ο Φιλιππάκος το 2019 μιλούσε για την ευκαιρία δημιουργίας μιας ελληνικής premier league, για την ανάγκη μιας task force που θα πρότεινε λύσεις στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Είχε μάλιστα πει ότι γνώριζε προσωπικά μια γνωστή Αμερικανική streaming πλατφόρμα που ήθελε να έχει πρώτη τα διεθνή δικαιώματα προβολής του ελληνικού πρωταθλήματος, αν γίνονταν κάποιες συγκεκριμένες αλλαγές ως προς τη σχετική νομοθεσία. Μάλλον δεν έγιναν αυτές οι αλλαγές, ο Φιλιππάκος δεν το έβαλε κάτω όμως.

Πιθανώς, μέσα απ’ την αυτοπεποίθηση που απέκτησε απ’ το πρότζεκτ της Venezia, αποφάσισε να γίνει ο ίδιος το βουνό που πάει στο Μωάμεθ και αντί να περιμένει απ’ το ελληνικό ποδόσφαιρο να αλλάξει, επιχειρεί να γίνει δύναμη θετικής αλλαγής με την πρακτική εμπλοκή του. Δια του παραδείγματος, λοιπόν.

Η φανέλα έκανε γκελ στο Instagram.

Όσο για το όραμα; Τον φετινό Μάρτιο είπε πως ευελπιστεί το εγχείρημα της Καλλιθέας να επαναπροσδιορίσει τη θέση του ελληνικού ποδοσφαίρου στην κοινωνία, δουλεύοντας με τις μεγάλες ομάδες και τους βασικούς ενδιαφερομένους όχι ως αντίπαλοι, αλλά ως συνεργάτες. Ουσιαστικά προτείνει μια win win προσέγγιση, ώστε αντί να παλεύουν για τα ψίχουλα, να μεγαλώσουν την πίτα.

Είναι πλείστες όσες οι προσπάθειες αμερικανικών fund να μπουν στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Τα τελευταία χρόνια, έχει προκύψει και μια νέα μόδα με ντοκιμαντέρ και σειρές γύρω απ’ το ποδόσφαιρο (Ted Lasso, Welcome to Wrexham, κτλ.) που ακολουθούν ή πλάθουν ιστορίες εξιλέωσης, για αουτσάιντερ και τα λοιπά. Σαν αυτή που επιχειρούν να κάνουν στην Καλλιθέα, έχοντας θέσει σαν βασικό στόχο για τη χρονιά, την άνοδο στη μεγάλη κατηγορία, στην οποία έχει παίξει μόνο για τέσσερα χρόνια, από το 2002 ως το 2006.

Οι περισσότεροι από αυτούς, ωστόσο, δε το νιώθουν, δεν καταλαβαίνουν τι διακυβεύεται σε έναν αγώνα ποδοσφαίρου. Θα δυσκολεύονταν να μυρίσουν το άθλημα, ακόμα κι αν στέκονταν για ώρες πάνω από μια κατσαρόλα που θα έβραζε η μπάλα, γι’ αυτό πολλά σχετικά εγχειρήματα έχουν αποτύχει, ή οδεύουν προς την ολική καταστροφή. Δείτε την τραγική κατάσταση που έχει περιέλθει η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, σε κάθε παιχνίδι της οποίας οι οπαδοί ζητούν από τους Αμερικανούς ιδιοκτήτες (την οικογένεια Γκλέιζερ) να αποχωρήσουν.

Αριστερά η εντός έδρας εμφάνιση και δεξιά η εκτός έδρας.

Μια νέα φανέλα και μια έξυπνη, σύγχρονη παρουσίαση στο Instagram, δεν σημαίνει ότι νοηματοδοτείται οτιδήποτε. Παραμένει όμως μια κίνηση, ένα βήμα μπροστά, ή εν πάσει περιπτώσει, ένα βήμα έξω απ’ την πεπατημένη: είναι μια έκπληξη που μπορεί να γυρίσει μερικά βλέμματα ακόμα, γιατί όχι, ας το πιστέψουμε, στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Στην Καλλιθέα, μπορεί ο κόσμος να επιστρέψει στο γήπεδο, επειδή η μπάλα ξαναγίνεται κουλ, κάτι σαν το νέο talk of the town, σαν ένα καινούριο βιβλιοπωλείο ή ένα νέο εστιατόριο που πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτείς.

Διαβάστε ακόμα: το στυλ και η κοσμοθεωρία του φωτογράφου Chris Kontos που υπογράφει την καμπάνια της Καλλιθέας.

TAGS :
ποδόσσφαιρο στυλ

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook