Καίτη Γραμμά: «Δεν είμαι τηγανητή πατάτα για να αρέσω σε όλους»

Στο Coco-Mat hotel στο Κολωνάκι, φορά ανδρικό κοστούμι Γιαννέτος και ποζάρει αποκλειστικά στο φακό της Πηνελόπης Μασούρη.

Πριν λίγες μέρες η τηλεόραση του Antenna παρουσίασε μια κρυφή ιστορία του φετινού Greece’s Next Top Model. Ένα ξεχωριστό πλάσμα, η Καίτη Γραμμά (ή Katy Gramma), πήρε τα τέσσερα ενθουσιώδη yes των κριτών αλλά αυτό είναι κάτι που τελικά κανείς δεν θα δει στην οθόνη, καθώς το κορίτσι αυτό γεννήθηκε αγόρι και οι κανονισμοί είναι συγκεκριμένοι: Δηλωμένο στην ταυτότητα αγόρι, στο σπίτι των μοντέλων κοριτσιών δεν μπαίνει. Και έτσι χάθηκε από τα βαρετά τηλεοπτικά βράδια, μια ευκαιρία για ένα transgender «ξεμπουρμπούλιασμα» (όπως θα είχε χαρακτηριστεί), ένα αεράκι διαφορετικότητας, μια «εθνική πρώτη» που φυσικά και θα προκαλούσε συζητήσεις και βαθυστόχαστες αναλύσεις, από αυτές δηλαδή που κάθε αξιοπρεπές τηλεοπτικό κομμωτήριο οφείλει να κάνει.

Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, την ίδια ώρα στον υπόλοιπο πλανήτη, ο σχεδιαστής Marco Marante παρουσίασε τη νέα του συλλογή στην Εβδομάδα Μόδας της Νέας Υόρκης, χρησιμοποιώντας ούτε ένα ούτε δύο αλλά 34 μοντέλα transgender. Στο τελευταίο look book του Νεουορκέζικου brand Proenza Schouler των Jack McCollough και  Lazaro Hernandez, τρία transgender μοντέλα κλέβουν σελίδες και εντυπώσεις. Ενώ transgenders όπως οι Arisce Wanzer, Hari Nef, Andreja Pezic, Juliana Huxtable μεταξύ άλλων, διεκδικούν καταλόγους και εξώφυλλα με επιτυχία ανάλογη αυτής γνωστών τοπ μόντελς. Η παγκόσμια μόδα τρέχει να αγκαλιάσει τη διαφορετικότητα, ενώ τα κορίτσια που γεννήθηκαν αγόρια καπαρώνουν τη δική τους θέση στον ήλιο και αφηγούνται την δική τους ιστορία.

Τα κορίτσια που γεννήθηκαν αγόρια, βρίσκουν πλέον τη δική τους θέση στον ήλιο.

Με την 22χρονη Katy Gramma (ένα σύντομο ψευδώνυμο που της “κόλλησαν” όταν ζούσε στην Ιταλία αφού το πραγματικό της όνομα είναι…. σιδηρόδρομος), δώσαμε ραντεβού στο Μοναστηράκι. Ήρθε με μισή ώρα καθυστέρηση. «Είχα ξεχάσει πόση κίνηση έχει αυτή η πόλη» είπε, και ζήτησε συγνώμη. Όταν είναι στην Αθήνα μένει στην Πετρούπολη, την φιλοξενεί ο κολλητός της. «Τον έχω καταντήσει σοφέρ, έχει αυτοκίνητο και με βοηθά πολύ, σήμερα όμως δεν μπορούσε και να τα αποτελέσματα».

Καθόμαστε σε μια από τις ταράτσες του κέντρου. Έχει ήλιο, ζέστη, φορά ένα φουστάνι γεμάτο λουλούδια, με τιραντάκια. Ξανθό μαλλί, καθαρά πράσινα μάτια, ένα χαριτωμένο παχύ λάμδα γλιστράει ανάμεσα στις λέξεις της, μιλά γρήγορα χωρίς να χάνει στιγμή τον ειρμό της σκέψης. «Λίγο το πέρασμα από Νομική, λίγο το ότι είμαι Δίδυμος, δεν θέλει πολύ, γλώσσα δεν βάζω». Παραγγέλνει καφέ γλυκό, πολύ γλυκό. «Κανονικά, τον πίνω με έξι κουταλιές ζάχαρη, είμαι πολύ γλυκατζού.  Και με καλό ευτυχώς μεταβολισμό. Να δεις που θα τον φέρουν μέτριο, πάντα αυτό γίνεται». Τον φέρνουν σκέτο. Η ταράτσα είναι γεμάτη, μεσημέρι Σαββάτου, η πόλη έχει ξεχυθεί στα καφέ για να ανταλλάξει νέα και κουτσομπολιά. Βλέπω με την άκρη του ματιού μου τα αγόρια της διπλανής παρέας να της ρίχνουν ματιές. Απλές, όχι παράξενες, επεξεργάζονται το λευκό της δέρμα και το αγκαλιάζουν με πολλά θαυμαστικά. Σε αντίθεση με τις φωτογραφίες που θα έρθουν αργότερα στο γραφείο, πόζες που υπερισχύει το ανδρόγυνο, στην καθημερινότητα της, το κορίτσι -μέσα και έξω της- κυκλοφορεί ανέμελο.

Ανδρικό look Γιαννέτος (Κηφισιά) και θηλυκη πόζα.

-Μεγάλωσες στη Θεσσαλονίκη…

Από 8 χρονών. Μέχρι τότε οι γονείς μου -και οι δύο δημόσιοι υπάλληλοι- έπαιρναν συνέχεια μεταθέσεις, γι αυτό και έχω γυρίσει όλα τα σημεία της Ελλάδας σχεδόν. Από τότε όμως που θυμάμαι τον εαυτό μου είμαι εκεί. Πέρασα και στη Νομική επίσης στη Θεσσαλονίκη, έμεινα δύο χρόνια, και μετά ακολούθησαν η Αθήνα και το Μιλάνο για modelling.

-Η επαρχία τελικά αρνείται όσο νομίζουμε το διαφορετικό;

Σε μια πόλη μικρότερη της Αθήνας; Οπισθοδρομικοί και στενόμυαλοι είναι οι άνθρωποι της και δυσκολεύονται να αποδεχτούν κάθε τι άλλο από αυτό που γνωρίζουν. Όχι μόνο εμένα. Όμως αντίστοιχος είναι και ο κόσμος της Αθήνας, πιο οπισθοδρομικός από αυτόν του Μιλάνου, και πάει λέγοντας. Όσο αναπτυγμένες κι αν είναι οι πόλεις, πάντα θα βρίσκεις κόσμο θετικό που θα σε αποδέχεται και θα σε στηρίζει και πάντα θα βρίσκεις και το ακριβώς αντίθετο. Ο κόσμος εύκολα χλευάζει και εύκολα κοροϊδεύει. Όταν όμως κοιτάς τον στόχο σου, αυτό που θες να κάνεις, οι υπόλοιποι θα ακολουθήσουν. Και θα σταματήσουν, οι περισσότεροι, να σε χλευάζουν. Άμα είσαι όμως μπερδεμένη και πηγαίνεις μία πίσω, μία μπροστά και ξανά πίσω, έτσι και οι άλλοι θα μπερδευτούν και θα νομίζουν πως αυτό τους δίνει το δικαίωμα να παρέμβουν.

-Ήταν δύσκολα χρόνια, τα σχολικά;

Δεν έχω ζήσει ακραία περιστατικά στη ζωή μου. Σίγουρα έχουν υπάρξει κάποιες  άσχημες προστριβές που προσπαθώ να ξεχάσω αλλά είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού, τρεις, ούτε καν πέντε. Από εκεί και πέρα, το απομυθοποίησα και εγώ, είχα κατασταλαγμένη πολύ την εικόνα μέσα μου για το ποια είμαι και πως θα διαμορφώσω τη ζωή μου στο μέλλον. Από τα 15 ήξερα πως μόλις τελειώσω το σχολείο θα ξεκινήσω την διαδικασία για επαναπροσδιορισμό φύλου. Και πως μετά θα φύγω στο εξωτερικό για να γίνω επαγγελματίας μοντέλο.

“Στα 14, έτυχε μια μέρα και έμεινα μόνη στο σπίτι, στον ίδιο χώρο με ένα ζευγάρι ψηλοτάκουνα και αισθάνθηκα πως με τραβούσαν”. Φόρεμα, Kathy Heyndels.

-Πόσο εύκολο είναι να απομυθοποιήσεις κάτι που σε δυσκολεύει τόσο;

Ήξερα πως υπήρχαν δύο απόψεις. Ήξερα, το έβλεπα, πως υπήρχαν αυτοί που σε συμπαθούν και αυτοί που δεν σε συμπαθούν. Και ήμουν εντάξει με αυτό.  Όταν έρχεται ένας και μου λέει, δεν είσαι φυσιολογική, είσαι η αρρώστια της φύσης, αυτό δεν είναι κάτι που αυτός το χει βιώσει, αν το είχε δεν θα αντιδρούσε έτσι, οπότε δεν έχει κανένα βάρος η άποψη του για μένα. Σκοπός είναι να μένεις πιστή σε αυτό που θες εσύ, γιατί θα υπάρχουν πάντα άνθρωποι που θα σου στέλνουν θετικά μηνύματα στο Instagram και άλλοι που θα σου εύχονται να ψοφήσεις. Δε μπορείς να αρέσεις σε όλους.  Δεν είσαι τηγανητή πατάτα για να αρέσεις σε όλους.  Αν όμως σε έναν και μόνο άνθρωπο καταφέρεις να του αλλάξεις άποψη, ε τότε ναι, αυτό είναι κέρδος.

-Σε ποια ηλικία ανέβηκες για πρώτη φορά σε ψηλοτάκουνα;

Στα 14. Είχα μια ανεξήγητη αγάπη για τα ρούχα και τη μόδα από 5-6 χρονών παιδάκι. Στα 14, έτυχε μια μέρα και έμεινα μόνη στο σπίτι, στον ίδιο χώρο με ένα ζευγάρι ψηλοτάκουνα και αισθάνθηκα πως με τραβούσαν, τα τραβούσα και εγώ, σαν να κάνεις δίαιτα και να βλέπεις μια σοκολατίνα στο ζαχαροπλαστείο και να νιώθεις πως σου μιλάει.  Κάπως έτσι και εγώ, με το που ανέβηκα ξεκίνησα να περπατώ αλφάδι, ήταν σαν να έχω γεννηθεί για να κάνω αυτό το πράγμα. Νομίζω πως ήταν και η πρώτη φορά που ένοιωσα μια εικόνα του εαυτού μου που μου άρεσε. Κάθε βράδυ έβαζα το ξυπνητήρι στις 3 το βράδυ και περπάταγα  μέχρι τις  5 για να περάσω καλά. Χωρίς να ξέρω βέβαια τότε πως έκανα πασαρέλα .

-Μέχρι τότε δεν είχες την ανάγκη να είσαι κορίτσι;

Είχα, απλά δεν ήξερα τότε πως υπήρχε αυτή η δυνατότητα, να επαναπροσδιορίσεις το φύλο σου. Δεν ήξερα καν τι είναι αυτό. Έμαθα πως υπάρχουν τρανς άνθρωποι και πως μπορείς να αλλάξεις… συγνώμη, να επαναπροσδιορίσεις το φύλο σου, όταν άρχισα να βλέπω το America’s Next Top Model και την Isis King, την πρώτη υποψήφια transgender του διαγωνισμού.

-Είπες «αλλάξεις» και το διόρθωσες. Σε αγχώνουν οι λέξεις ;

Δεν με αγχώνουν, απλά νοιώθω πως πρέπει να προσέχω. Όχι μόνο για τα τρανς άτομα αλλά και για όλα αυτά που είναι διαφορετικά.

-Από μικρή ήξερες τι θέλεις;

Θέλω όλοι οι άνθρωποι να αγκαλιάσουν αυτό που είναι, να κυνηγήσουν με όσο πάθος έχουν αυτό που θέλουν. Φυσικά και ήξερα από την αρχή τι θέλω και ξέρω πως πολύς κόσμος είναι μπερδεμένος, πρέπει όμως να κλείνει τα μάτια και να σκέφτεται: «αν δεν είχα να δώσω λογαριασμό σε κανένα τι θα έκανα αυτή τη στιγμή, τι θα μπορούσα, τι θα ήθελα να κάνω;» και να το ακολουθήσει. Όσο κι αν του φωνάζουν τριγύρω του πως δεν θα τα καταφέρει ποτέ. Και γω, για μεγάλο διάστημα, είχα δίπλα μου ανθρώπους που μου φώναζαν πως δεν θα τα καταφέρω.

“Το να πας σε ένα πλαστικό και να γίνεις ίδια με την άλλη δεν είναι λύση, άντε να έχουμε όλες την τέλεια μύτη, τα τέλεια ζυγωματικά, τα τέλεια φουσκωμένα χείλη, ποια θα είναι δηλαδή το καλύτερο μοντέλο; Αυτή που έχει τα περισσότερα να δώσει στον πλαστικό;”.

-Δίνεις την αίσθηση πως όλα κυλούσαν τέλεια…

Βαρύ το να ζεις μια ζωή που δεν είναι δικιά σου, να ζεις τη ζωή κάποιου άλλου ανθρώπου. Βαρύ με το ζόρι να είσαι σε μια κατηγορία που δεν τη διάλεξες εσύ και να μην έχεις καμία ταύτιση με το να σε λένε αγόρι και αυτό να τρυπάει τα αυτιά σου. Είναι δύσκολο, αδύνατο, να καταλάβεις πως νοιώθει ο άλλος που δεν έχει το σώμα που θα ήθελε.

-Η οικογένεια σου πως δέχτηκε αυτή σου την ανάγκη;

Οι συνθήκες ήταν δύσκολες και ούτε η οικογένεια μου με στήριξε εξαρχής. Είχα μια μητέρα πάνω από το κεφάλι στα 16 μου που μου έλεγε πως δεν θα καταφέρεις τίποτα στη ζωή σου, πέρα από το  να καταντήσεις μια φτηνή πόρνη στην οδό Γιαννιτσών (η Συγγρού της Θεσσαλονίκης). Δεν μπορώ να την κατηγορήσω βέβαια γιατί αυτές ήταν οι εικόνες που είχε γι αυτό το θέμα, αυτό που ήξερε ήταν ότι οι περισσότερες διεμφυλικές κοπέλες αναγκάζονται και οδηγούνται στον αγοραίο έρωτα. Τότε, όταν η μητέρα μου έλεγε αυτά τα πράγματα, έκλαιγα και στεναχωριόμουν και δεν μπορούσα να το διαχειριστώ. Έκλαιγα και μελάνιαζα και τους εξηγούσα πως ή θα ζήσω ως γυναίκα ή δεν θα ζήσω καθόλου… Και τώρα με στηρίζουν και ψυχολογικά και οικονομικά και κάνουν ό,τι κάνουν όλοι οι γονείς. Τελικά είμαι χαρούμενη, γιατί αυτό με πείσμωσε και με θύμωσε πολύ, αυτός ο λάθος τρόπος που σκεφτόταν η μητέρα μου με βοήθησε και δεν οδηγήθηκα εκεί που φοβόταν.

-Έχεις αδέρφια;

Έχω ένα αδερφό που είναι η μεγάλη μου αδυναμία μου και μια αδερφή, υπέροχη και κουκλάρα – είμαστε ψηλόσογο, ευτυχώς δεν πήραμε από τη μαμά που είναι η κοντή της οικογενείας. Ο αδερφός μου ήταν πάντα υπερπροστατευτικός, δεν άφηνε από την αρχή κανένα να με πληγώσει, κανένα να με πειράξει, ήταν ο κλασικός μεγάλος αδερφός, ο προστάτης. Ήταν η ντουλάπα μου –έκανε μπάσκετ τότε, ήταν και γυμνασμένος πολύ. Φοβάμαι πως δεν θα μπορέσω να αγαπήσω άλλο άντρα όπως αγαπώ τον αδερφό μου.

-Σε λίγες μέρες θα κάνεις επέμβαση επαναπροσδιορισμού φύλου. Πόσο δύσκολη είναι μια τέτοια διαδικασία;

Εδώ και ένα χρόνο έχω ξεκινήσει ορμονοθεραπεία. Η διαδικασία ξεκινά με το να πας σε ένα ψυχίατρο και αυτός να δώσει την άδεια πως υπάρχει διαταραχή ταυτότητας φύλου και πως δεν πάσχεις από άλλη ψυχιατρική ασθένεια που μπορεί να σου δημιουργεί τη ψευδαίσθηση πως θες να κάνεις επαναπροσδιορισμό, ενώ δεν θες.  Και μετά έρχεται η επέμβαση, πολύ δύσκολη και πολύμηνη διαδικασία που δυστυχώς υπάρχουν κορίτσια εκεί έξω που το κάνουν χωρίς ψυχιατρική άδεια και σωστή παρακολούθηση.

-Θα «φτιάξεις» και πρόσωπο;

Μου πρότειναν κάποια πράγματα αλλά δεν θέλω να τα κάνω γιατί θα έχω πρόβλημα στο modeling. Πέρα από τη φυσικότητα καλό είναι να είσαι ξεχωριστή. Σε μια τεράστια διεθνή αγορά, από τις χιλιάδες δίμετρες κουκλάρες κάνουν καριέρα αυτές που έχουν κάτι διαφορετικό. Αυτή είναι η μαγκιά, να κάνεις το δικό σου statement. Το να πας σε ένα πλαστικό και να γίνεις ίδια με την άλλη δεν είναι λύση, άντε να έχουμε όλες την τέλεια μύτη, τα τέλεια ζυγωματικά, τα τέλεια φουσκωμένα χείλη, ποια θα είναι δηλαδή το καλύτερο μοντέλο; Αυτή που έχει τα περισσότερα να δώσει στον πλαστικό; Είκοσι χρόνια δεν είχα στήθος, δεν είπα, ωραία, να δεις τώρα θα βάλω ένα D να μη χωράω σε κανένα ρούχο, να μη μπορώ να δουλέψω σε τίποτα.  Δεν θα προσαρμοστεί η βιομηχανία της μόδας στις δικές σου ανασφάλειες. Κάθε κορίτσι έχει βέβαια το δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει στον εαυτό της, απλά μετά δεν θα μπορεί να κάνει σωστά αυτή τη δουλειά.

-Ποιο είναι αυτό που σου αρέσει τόσο πολύ σε αυτή τη δουλειά;

Το να με επιλέξουν μέσα από ένα σύνολο ανθρώπων. Θεωρώ πως είναι σπουδαίο να τους πείσεις, πως μπορούν να ακουμπήσουν τη δουλειά τους, επάνω σου. Είναι ύψιστη ευχαρίστηση.

-Ο έρωτας στα χρόνια της κρίσης…

Όποτε είμαι ερωτευμένη νιώθω σαν να έχω δύναμη να μετακινήσω τον πλανήτη!

“Όσο περίεργο κι αν σου φαίνεται, σε δέκα χρόνια με φαντάζομαι με οικογένεια και πολλά παιδιά”.

-Ως transgender πως νιώθεις να σε προσεγγίζουν στον έρωτα;

Κοίτα, ο κόσμος πάντα μας αντιμετώπιζε σαν σεξουαλικά αντικείμενα με συναισθηματικά κενά. Πολλοί είναι αυτοί (σίγουρα περισσότεροι από όσους θα περίμενε κάποιος) που θέλουν να κοιμηθούν με μια τρανς κοπέλα, αλλά ελάχιστοι είναι αυτοί που θα ξυπνήσουν μαζί της το επόμενο πρωί. Είναι σχεδόν τόσο αυταπόδεικτη αυτή η στάση που δεν μπορώ να καταλάβω καν πως εξηγείται. Αν έπρεπε να παίξω αυτόν τον άχαρο ρόλο και να προσπαθήσω να εξηγήσω από που προκύπτει αυτή η σεξουαλικοποίηση ενός άγνωστου ατόμου θα εντόπιζα δύο πιθανές αιτίες: Πρώτον ότι έχει καθιερωθεί πως τα τρανς άτομα είναι επαγγελματίες εργάτριες του σεξ, επειδή εξαναγκάζονται οι περισσότερες να καταφύγουν στον αγοραίο έρωτα. Και δεύτερον, όσο περίεργο και αν σου φαίνεται στο μυαλό του μέσου ανθρώπου αυτή η ανατομική ποικιλομορφία που έχει μια τρανς γυναίκα φαντάζει αισθησιακή: όταν είσαι διεμφυλική, όπως λέει και η ίδια η λέξη διαθέτεις πρωτογενή αντρικά χαρακτηριστικά και δευτερογενή γυναικεία χαρακτηριστικά. Τι σημαίνει αυτό αυτομάτως; Πως είσαι σε θέση να ικανοποιήσεις όλους τις πιθανούς σεξουαλικούς προσανατολισμούς. Καθίστασαι έτσι με κάποιον τρόπο σαν σεξουαλικό πασπαρτού, ήδη μόνο και μόνο από την ανατομία σου και τελικά είναι πολύ δύσκολο κάποιος να δει πέρα από αυτό.

-Πως βλέπεις τον εαυτό σου σε δέκα χρόνια;

Εύχομαι να έχω περπατήσει σε πασαρέλες μεγάλων οίκων, να έχω κάνω μεγάλες καμπάνιες και μετά, όσο περίεργο κι αν σου φαίνεται, να έχω μια οικογένεια με πολλά παιδιά. Μ’ αρέσει αυτή η ιδέα πολύ!

Ευχαριστούμε το ξενοδοχείο CocoMat της Πατριάρχου Ιωακείμ στο Κολωνάκι, για τη φιλοξενία.
Ρούχα: Κοστούμι Γιαννέτος, φόρεμα Kathy Heyndels.
Βοηθός Φωτογράφου: Hλίας Kοντογιώργος.

Διαβάστε ακόμα: Μιλώντας για έρωτα, θρησκεία και πολιτική με την trans ακτιβίστρια Ίλια Παπαδοπούλου.

TAGS :
katy Gramma transgender μοντέλο τρανς

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook