Το κρέας του βίσονα είναι εκλεκτό και πάνω από όλα διαιτητικό (thehonestbison.com).

Το πρόβλημα με το βίσονα έχει να κάνει με το ότι είναι κλειστοφοβικό ζώο. Χρειάζεται ανοιχτούς ορίζοντες και παρθένες εκτάσεις. Αν του περιορίσετε το ζωτικό του χώρο, θα μακελέψει ενδεχομένως οτιδήποτε κινείται, αλλά κυρίως θα τα παίξει. Σ’ έναν περιφραγμένο χώρο, το βουβάλι ασφυκτιά κι αγωνιά, επιδεικνύοντας κακό χαρακτήρα. Άρα και κακό κρέας. Στρεσάρεται. Η αδρεναλίνη τού βγαίνει απ’ τ’ αφτιά. Η σάρκα του γίνεται σαν σόλα ορθοπεδικού παπουτσιού. Είναι πολύ ευαίσθητο το κτηνάκι μας. Παρά την προϊστορική όψη του και τους φουσκωμένους μυς του. Η εκτροφή του απαιτεί αβρούς χειρισμούς. Σεβάσμια προσέγγιση και ιδιοσυγκρασιακό χαρακτήρα.

Περήφανο κι απρόβλεπτο το μηρυκαστικό μας έχει τη γεύση πολύ τρυφερού βοδινού και χυμούς καπνιστού σολομού. Οι γάμοι του Κάδμου και της Αρμονίας. Ως άλλοι Παρμαντιέ, του ψαχνού τούτη τη φορά, αξίζει να βάλετε τα φιλαράκια σας να το δοκιμάσουν ή να το γευτείτε πάνω στην κοιλίτσα της καλής σας. Το αποτέλεσμα θα είναι μια ταινία ουέστερν, αντάξια ενός Πέκινπα.

Για να εισαχθούν αμερικανικοί βίσονες στην Ευρώπη, χρειάστηκαν δυο χρόνια διαπραγματεύσεων με τους ερυθρόδερμους των Βραχωδών Ορέων. Βίσονες αληθινοί, αυθεντικοί. Που ξέρουν να πολεμούν τα τόξα και τα βέλη. Γι’ αυτό και κοστίζουν τα διπλά από μια μουγκανιστή αγελάδα. Να σημειωθεί πως αν και ανήκει πάνω κάτω στην ίδια οικογένεια, και πολλές φορές γίνονται παρανοήσεις, το βουβάλι είναι διαφορετικό από τον αυθεντικό βίσονα.

Οπως και να έχει, το κρέας του τελευταίου είναι εκλεκτό. Και διαιτητικό. Έχει δυο φορές λιγότερη χοληστερίνη, λιγότερο λίπος κι από στήθος κοτόπουλου και περισσότερες πρωτεΐνες. Μαζί, αντιοξειδωτικά, λεύκωμα, σίδηρο, λιπαρά ω3 και ω6. Φτιάχνουμε στιφάδο μ’ αυτό, λουκάνικα, πατέ, μπέικον, συγκλονιστικά steaks, το ρίχνουμε στη σχάρα. Ακόμα και μπουργκινιόν. Κι όχι στα βουβαλάκια εισαγωγής φίσκα στα αναβολικά. Καθίστε αναπαυτικά και δείτε το Χορεύοντας με τους λύκους.

Επειδή τα ζωντανά είναι νόστιμα, γι’ αυτό δεν συνάντησαν τους δεινόσαυρους στην εξόδιο ακολουθία των εξαφανισμένων ειδών. Σώθηκαν από τους εκτροφείς.

Είναι ενδιαφέρον ζώο ο «αυτοκράτορας του δάσους». Έχει μια ιστορία. Εντάξει, μπορεί να τον εισάγανε από Καναδά και ΗΠΑ, αλλά ως και το 19ο αι. βασίλευε στα βοσκοτόπια της Πολωνίας. Όμως, αποδεκατίστηκε το ’14-’18 και τις αναταραχές από την επανάσταση των Μπολσεβίκων και της επακόλουθης πολωνο-σοβιετικής σύγκρουσης. Στις 9 Φεβρουαρίου του 1921, το τελευταίο ελεύθερο ζώο σκοτώνεται. Το 1942, μόνον τριάντα καταδικασμένοι έχουν σωθεί. Μετά τον πόλεμο, έχει γίνει για τη χώρα σύμβολο της ίδιας της τής τραγωδίας. Σήμερα, στην Ευρώπη, o Bison Bonasus, άλλως βόνασος, αποτελεί προστατευόμενο είδος. Όλοι οι πεδινοί ευρωπαϊκοί βίσονες που ζούνε σήμερα κατάγονται από πέντε μόνο εξ αυτών και φτάνουν μετά βίας τις 3 χιλιάδες.

Ο βίσονας έχει μακρά ιστορία. Από την εποχή των Ινδιάνων έως τις μέρες μας (Getty Images).

Μόνον ο αμερικανικός βίσονας μπορεί να εκτραφεί και να καταναλωθεί. Ωστόσο, η ζωή δεν στάθηκε καλή μαζί του. Πριν από την άφιξη των Χλωμών Προσώπων, υπήρχαν μυριάδες βίσονες στην Αμερική. Γύρω στα 50 με 80 εκατομμύρια, εκτιμούν οι ειδικοί. Στα τέλη του αιώνα, απέμεναν 2 με 3.000. Μπούφαλο Μπιλ και κομπανία είχαν ξεπαστρέψει κοπάδια ολόκληρα. Αλλά κι οι Ινδιάνοι που τα χρησιμοποιούσαν ως μονάδα συναλλαγής στο αλισβερίσι τους με τους Λευκούς.

Επειδή τα ζωντανά είναι νόστιμα, γι’ αυτό δεν συνάντησαν τους δεινόσαυρους στην εξόδιο ακολουθία των εξαφανισμένων ειδών. Σώθηκαν από τους κτηνοτρόφους. Μ’ ένα τέτοιο παρελθόν, το βουβαλάκι μας δεν είναι ένα βοοειδές σαν όλα τ’ άλλα. Κατ’ αρχάς, είναι πολύ όμορφο. Ο Antonio de Solis, ένας Ισπανός ιστορικός του 17ου αι., λέει ότι «έχει την καμπούρα της καμήλας, τη χαίτη, την ουρά και τα πλευρά του λιονταριού, τα κέρατα και τις οπλές του ταύρου». Κι είναι πανέξυπνο: Σε αντίθεση με τις αγελάδες, οι οποίες ποδοπατούν αποβλακωμένες το χλοοτάπητα, εκείνα ποδοβολούν σε ινδιάνικη γραμμή, για να μη χαλάσουν το χορταράκι.

Μην ξεχνάμε ότι το κτηνάκι μας ζυγίζει περί τα 600 κιλά και μπορεί να φτάσει τους 1,5 τόνους. Μια βόμβα. Κι ότι τρέχει εξίσου γρήγορα μ’ ένα άλογο. Δεν είναι μανιτζέβελο να το οδηγήσεις στο σφαγείο. Έχεις τις αντιρρήσεις του. Και φροντίζει να τις κάνει γνωστές. Κάποιοι εκτροφείς λύνουν το πρόβλημα με μια τουφεκιά, όπως τον παλιό καλό καιρό. Άλλοι, επιχειρούν να το τρυφερέψουν, παντρεύοντάς το με αγελάδες. Απρεπής έρως. Ποιο το νόημα να μετατρέψεις το ζώο μας σε βόδι όπως εκείνες; Γιατί αυτά έχει ο γάμος.

Στο δήμο Ελασσόνας στη Λάρισα, ο Θωμάς Ντούμας άρχισε εκτρέφοντας 40 βίσονες σε μια έκταση 8.000 στρεμμάτων. Τους είχε φέρει από τη Βόρεια Ντακότα. Έχουν γίνει 80 με τα μικρά τους. Μπορείς πλέον να μιλάς για ελληνική φυλή. Ο Καθιστός Βούβαλος μίλησε…

 

Διαβάστε ακόμα: Καπόνι, ο μελίρρυτος καστράτο.

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top