Ήρθε η ώρα για την αποχώρηση; (φωτογραφία: lapresse).

Στις 16 Απριλίου 2003 κόντρα στους Σίξερς, ο Μάικλ Τζόρνταν αποφάσισε να πει το οριστικό «αντίο» στο μπάσκετ. Είχε προηγηθεί, φυσικά, το σοκαριστικό «στοπ» το 1993, μια από τις πιο ηχηρές αποχωρήσεις επαγγελματία παίκτη από την ενεργό δράση, και μια δεύτερη το 1999.

Ωστόσο, τι τα θέλετε, ο χρόνος είναι αμείλικτος ακόμη και για τους σπουδαίους. Ο «αέρινος» Τζόρνταν κουβαλούσε ήδη τέσσερις δεκαετίες στην πλάτη του και για έναν παίκτη που είχε γαλουχηθεί να παίζει σε υψηλότατο επίπεδο, κάτι λιγότερο θα ήταν αποτυχία ολκής.

Για τον ΛεΜπρον κάτι λιγότερο από το δαχτυλίδι του πρωταθλητή είναι σκέτη αποτυχία.

Άλλος αδήριτος νόμος του αθλητισμού (και της ζωής): όταν τελειώνει κάτι, τελειώνει με δάκρυα. Οχι, ο ΛεΜπρον Τζέιμς δεν άφησε χθες (22/5) τους κρονούς των ματιών του να τρέξουν. Ισως διότι ακόμη μέσα του παλεύουν αντίρροπες δυνάμεις.

Ωστόσο, η ήττα από τους Νάγκετς στους τελικούς της Δύσης (με ηχηρή «σκούπα» 4-0) δεν γίνεται να μην τον πόνεσε. Και, όχι, δεν είναι γιατρικό στην πληγωμένο εγωισμό του ότι οι Λέικερς φέτος ήταν φτιαγμένοι για λίγα πράγματα και ότι ήταν ήδη μέγιστο «ταβάνι» ότι κατάφεραν να φτάσουν έως τους τελικούς της Δύσης. Για τον ΛεΜπρον κάτι λιγότερο από το δαχτυλίδι του πρωταθλητή είναι σκέτη αποτυχία.

Η παραφιλολογία γύρω από το μέλλον του (άρα και το πιθανό τέλος της καριέρας του) πυροδοτήθηκε από τον ίδιο. Μετά το τέλος του τέταρτου αγώνα της σειράς κλήθηκε – όπως γίνεται μόνιμα τα 2-3 τελευταία χρόνια- να απαντήσει σε ερώτηση για το μέλλον του και – για πρώτη φορά – φάνηκε να σκέφτεται την αποχώρηση Συγκεκριμένα, απάντησε: «Θα δούμε τι θα γίνει. Δεν ξέρω τι θα γίνει. Πρέπει να σκεφτώ πολλά για εμένα σχετικά με το μπάσκετ».

Προφανώς και τον πόνεσε το 4-0 από τους Νάγκετς στους τελικούς της Δύσης (φωτογραφία: si.com).

Μπορεί στο ΝΒΑ, αλλά και στον αθλητισμό γενικότερα, να ισχύει το «ουδείς αναντικατάστατος», ωστόσο πέραν του κυνισμού που διέπει το σύγχρονο επαγγελματικό μπάσκετ, υπάρχει και μια ειδική κατάσταση στην οποία εντάσσονται μόνο λίγοι και εκλεκτοί. Ο Μπράιντ, ας πούμε, δεν λείπει; Ναι, και με το παραπάνω.

Ο ΛεΜπρον είναι ο τελευταίος μιας παλιάς φουρνιάς παικτών που πρόλαβαν να παίξουν, έστω και λίγο, αντίπαλοι με κάποιους από τους μεγάλους προπάτορες και σίγουρα ως πιτσιρικάς τους πρόλαβε να παίζουν. Είναι ευτύχημα να θέλεις να μοιάσεις στον Τζόρνταν, τον Μάτζικ, τον Μαλόουν και όλους εκείνους που πρόσφεραν αίγλη, άρτο και θέαμα στο άθλημα.

Έπειτα από 20 συναπτά χρόνια στο ΝΒΑ και με την ταυτότητά του να γράφει ότι διάγει τον 38ο χρόνο ζωής, ο ΛεΜπρον παραμένει ένας παθιασμένος άνθρωπος.

Ο δημοσιογράφος του ΤΝΤ, Κρις Χέινς, ανέφερε στον λογαριασμό του στο twitter ότι ο ΛεΜπρόν δεν είναι καθόλου σίγουρος για το μέλλον του και ότι, όντως, σκέφτεται για πρώτη φορά τόσο έντονα να κρεμάσει τα παπούτσια του. Οπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά;

Πριν από λίγες ημέρες, ο Καρμέλο Άντονι (επιστήθιος φίλος του ΛεΜπρον) ανακοίνωσε το δικό του «αντίο» από την ενεργό δράση. Να έχει κάποια σχέση αυτό με τον «Βασιλιά»; Διόλου απίθανο. Έπειτα από 20 συναπτά χρόνια στο ΝΒΑ και με την ταυτότητά του να γράφει ότι διάγει τον 38ο χρόνο ζωής, ο ΛεΜπρον παραμένει ένας παθιασμένος άνθρωπος, αλλά, ίσως, όχι μόνο για το μπάσκετ.

Mε τον γιο του, Μπρόνι (φωτογραφία: Jay LaPrete/Associated Press).

Αν υπάρχει μια αχτίδα ελπίδας να συνεχίσει λίγο ακόμη, έρχεται από την εκπεφρασμένη θέλησή του να αγωνιστεί μαζί με τον μεγάλο του γιο, Μπρόνι. Αυτό θα ήταν ο τελευταίος σταθμός της καριέρας του. Για να γίνει, όμως, αυτό θα πρέπει να κάνει υπομονή δύο ακόμη χρόνια.

Ο Μπρόνι την προσεχή σεζόν θα αγωνιστεί στο NCAA με το κολέγιο του USC και στην συνέχεια θα πρέπει να δηλώσει διαθεσιμότητα στο NBA Draft, να επιλεγεί από μία ομάδα και να αγωνιστεί στο NBA την σεζόν 2024/25. Άρα, ενδέχεται η σύνταξη να «παγώσει» για λίγο.

Πόσο κοντά στο τέλος μπορεί να είναι ένας παίκτης όταν στο υποτιθέμενο τελευταίο του αγώνα σημειώνει 40 πόντους, παραλίγο να κάνει triple double και βρέθηκε στο παρκέ επί 47 λεπτά;

Από την άλλη, πόσο κοντά στο τέλος μπορεί να είναι ένας παίκτης όταν στο υποτιθέμενο τελευταίο του αγώνα σημειώνει 40 πόντους, παραλίγο να κάνει triple double και βρέθηκε στο παρκέ επί 47 λεπτά; Παρεμπιπτόντως, φέτος τελειώνει τη σεζόν με θαυμαστούς μέσους όρους (28.9 πόντους, 8.3 ριμπάουντ και 6.8 ασίστ μέσο όρο σε 36 λεπτά συμμετοχής).

Προφανώς και δεν έχουμε να κάνουμε με έναν παίκτη που βρίσκεται σε κατιούσα, αλλά στη δική του περίπτωση το κίνητρο είναι μια μηχανή που λειτουργεί με τους δικούς της ρυθμούς και όχι με τους απόλυτους αριθμούς της στατιστικής.

Για έναν παίκτη που έχει κερδίσει τέσσερα πρωταθλήματα NBA (δύο με τους Χιτ και από ένα με τους Καβαλίερς και τους Λέικερς), έχει λάβει ισάριθμα βραβεία MVP τελικών, τέσσερα βραβεία MVP της κανονικής περιόδου του NBA, είναι ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών στο NBA σε κανονική περίοδο και playoffs και ο μοναδικός στην ιστορία της λίγκας με +30.000 πόντους, +10.000 ριμπάουντ και +10.000 ασίστ στην καριέρα του, τα συγκυριακά επιτεύγματα δεν του λένε τίποτα.

Το βέβαιο είναι ότι η LeBron James legacy είναι πλουμιστή και δεν χωράει καμία αμφισβήτηση. Και τώρα να σταματήσει θα έχει κατακτήσει κορυφές που άλλοι μόνο να τις ονειρευτούν μπορούν. Αν θα λείψει σε περίπτωση που αποχωρήσει; Θα θέλει ερώτημα; Πολύ.

 

Διαβάστε ακόμα: Mamba Mentality. Aυτή είναι η νοοτροπία που οδήγησε τον Κόμπε στην κορυφή.

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top