«Η αρχιτεκτονική λειτουργεί σαν μια γιγάντια ομπρέλα που καλύπτει όλους τους τομείς της αισθητικής».

Ένας αρχιτέκτονας που αγαπάει το στυλ. Ούτε ακούγεται παράδοξο ούτε και πρέπει να είναι. Ο Νικόλας Μπαρελιέ είναι από ιδιοσυγκρασία αλλά και από επαγγελματική πεποίθηση ένας καλοντυμένος άντρας. Η δική του αισθητική πρόσληψη του κόσμου περιλαμβάνει τις αμετάκλητες γραμμές της αρχιτεκτονικής αλλά και την καθημερινή απόλαυση που προσφέρει η υφή των ρούχων και η αίσθηση της φροντίδας για τον εαυτό μας.

Μπορεί αυτή η αγάπη για το ανδρικό στυλ, πέραν του αισθητικού αποτυπώματος, να αποκτήσει και επαγγελματική διάσταση; Αποδεικνύεται πως ναι, καθώς μέσα στην κρίση της πανδημίας, ο Μπαρελιέ δημιούργησε τη «SCALA di Barelier». Mια 100% «made in Greece» φίρμα  που σκοπό έχει να «εκδημοκρατίσει» το αμπιγιέ στυλ, απευθυνόμενος -σε προσιτές τιμές- σε ένα φρέσκο κοινό που θα ντύνεται με κοστούμι και γραβάτα όχι από υποχρέωση, αλλά από επιλογή. Ακόμα και για να πάει στο περίπτερο.

Μιλώντας στο Andro, ο αρχιτέκτονας δίνει το δικό του credo ως προς το στυλ που τον εκφράζει, τα επιχειρηματικά του σχέδια και τον τρόπο που ντυνόμστε σε αυτή την όμορφη γωνιά της μεσογείου. Το κλειδί της φιλοσοφίας του; Τα πάντα στη ζωή και στο στυλ πειθαρχούν σε «κλίμακες».

«Τα έτοιμα ρούχα δεν κάλυπταν τα αισθητικά μου κριτήρια, με αποτέλεσμα να στραφώ στη δημιουργία ενδυμάτων δικής μου σχεδίασης».

– Πώς προέκυψε το ενδιαφέρον και η αγάπη σας για το διαχρονικό, «κυριλέ» όπως (κακώς) το λέμε, ντύσιμο;

Οποιουδήποτε είδους σύνθεση, όπως είναι και το στυλ, εάν είναι αυθεντική και εμπεριέχει εσωτερικότητα, τότε γίνεται αυτόματα διαχρονική. Για εμένα, η ανάγκη για τη διαμόρφωση ενός προσωπικού στυλ, το οποίο, ενδεχομένως, μπορεί να χαρακτηριστεί διαχρονικό, προέκυψε αβίαστα, από τότε που μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου. Ήρθε μέσα από την επιθυμία μου να ενσωματώνω στοιχεία της προσωπικότητας και του χαρακτήρα μου σε ό,τι κάνω, άρα και στο πως ντύνομαι.

– Το ενδιαφέρον αυτό προηγήθηκε της αρχιτεκτονικής ή μεγεθύνθηκε από την ενασχόληση σας με το αρχιτεκτονικό σχέδιο;

Θα έλεγα ότι ισχύουν και τα δύο. Εκτιμώ ότι εκείνο που προηγήθηκε ήταν η αγάπη και το ενδιαφέρον μου για την αισθητική γενικότερα, μάλλον ασυναίσθητα, από την παιδική μου ηλικία. Ένιωθα έναν ενθουσιασμό για οποιαδήποτε ενασχόληση εμπεριείχε τη χρήση αισθητικού κριτηρίου, είτε ήταν σχέδιο ή ζωγραφική είτε σχηματισμός μορφών και όγκων, είτε ακόμα και επιλογή κάποιου συνδυασμού στο ντύσιμο. Ο ενθουσιασμός αυτός παραμένει αναλλοίωτος μέχρι σήμερα. Μέσα από τις σπουδές μου στην αρχιτεκτονική και ειδικότερα στο κομμάτι της αρχιτεκτονικής σύνθεσης, μου δόθηκε η δυνατότητα να «καλλιεργήσω» ακόμα περισσότερο το αισθητικό μου κριτήριο και να αποκωδικοποιήσω τον τρόπο και τα μέσα με τα οποίο μπορώ να δημιουργώ εικόνες, σε κάθε κλίμακα, αρχιτεκτονική και μη. Εξού και η ονομασία του brand «SCALA» = Κλίμακα.

«Το ένδυμα, δεν θα πρέπει να λογίζεται απλά ως ένα μέσο για την κάλυψη του σώματος και την προστασία από τις καιρικές συνθήκες, αλλά οφείλει να προκαλεί συναισθήματα» (Σακάκι (Giacca Doppiopetto Oro ), πουκάμισο (Camicia 1 Alta Cielo (3ply cotton), γραβάτα (Cravatta Bau ), παντελόνι (Pantalone 1 Alto Ecru).

– Πού τέμνεται η αρχιτεκτονική με το στυλ;

Το σημείο τομής εντοπίζεται στο πεδίο του ταμπεραμέντου και της ειλικρίνειας. Τόσο η αρχιτεκτονική, όσο και το στυλ, οφείλουν να εμπεριέχουν εσωτερικότητα και ειλικρίνεια, έννοιες που εφόσον υφίστανται, μπορούν να δημιουργήσουν συνθήκες ταύτισης και θαυμασμού από οποιονδήποτε πιθανό δέκτη/θεατή/χρήστη. Μιλώντας, συγκεκριμένα, για το ενδυματολογικό στυλ, θεωρώ ότι είναι μια αρχιτεκτονική σύνθεση σε κλίμακα 1:1.

– Η αρχιτεκτονική είναι άσκηση αισθητικής;

Γενικότερα, αποτελεί πεποίθησή μου ότι η αρχιτεκτονική λειτουργεί σαν μια γιγάντια ομπρέλα που καλύπτει όλους τους τομείς της αισθητικής. Ο αρχιτέκτονας καλείται να δημιουργήσει ένα έργο ορισμένου στυλ, περνώντας σταδιακά από διάφορες κλίμακες μελέτης. Οφείλει στον εαυτό του πρώτιστα, αλλά και δευτερευόντως στο έργο, να προσδώσει χαρακτηριστικά του ταμπεραμέντου και της προσωπικότητάς του στην τελική κατασκευή.

– Πώς πήρατε την απόφαση να φτιάξετε εταιρεία ρούχων;

Στην αρχή, ξεκίνησε σαν κάτι ιδιαίτερα προσωπικό. Τα έτοιμα ρούχα που υπήρχαν στο εμπόριο δεν κάλυπταν τα αισθητικά μου κριτήρια, με αποτέλεσμα να στραφώ στη δημιουργία ενδυμάτων δικής μου σχεδίασης, σε συνεργασία με τον ράφτη μου. Τότε αναρωτήθηκα, γιατί όλη αυτή η γνώση και αισθητική στο κομμάτι του ρούχου να χαθεί, ή να παραμείνει μόνο για προσωπική κατανάλωση; Έτσι αποφάσισα να τη μοιραστώ, μέσα από μια ready-to-wear συλλογή, η οποία απευθύνεται σε όλο τον κόσμο. Αυτό ήταν μια σημαντική παράμετρος που εξαρχής λειτούργησε ως απαράβατος κανόνας για εμένα, η προσπάθεια «εκδημοκρατισμού» του στυλ.

«Στόχος μου, η δημιουργία ενός ενδύματος που αποπνέει υψηλή αισθητική προσφέροντας, ταυτόχρονα, τρομερή άνεση και ευκολία στην καθημερινή του χρήση».

– Ξεκίνησε σαν προσωπικό πείραμα. Που μπορεί να φτάσει;

Στόχος μου είναι ο επαναπροσδιορισμός του ανδρικού κοστουμιού! Η δημιουργία ενός ενδύματος που αποπνέει υψηλή αισθητική προσφέροντας, ταυτόχρονα, τρομερή άνεση και ευκολία στην καθημερινή του χρήση. Η SCALA, αποτελεί ουσιαστικά μια ready-to-wear συλλογή βασισμένη στο προσωπικό μου στυλ και στη δική μου ερμηνεία του «διαχρονικού» άνδρα. Η φυσική κίνηση του ρούχου, σε σχέση με το ανθρώπινο σώμα, διαδραματίζει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της αισθητικής ταυτότητας της SCALA. Το σακάκι γίνεται ανάλαφρο, και άκρως λειτουργικό, σαν ένα «πέπλο» που αγκαλιάζει το σώμα και ανεμίζει παράλληλα με την κίνησή του, γεμάτο χάρη και κομψότητα.  Το ίδιο ισχύει και με τα παντελόνια. Λειτουργούν, επομένως, ως μια πολύ κομψή… «ζακέτα» και «φόρμα» (!) αντίστοιχα.

– Πως γίνεται να είναι άνετο ένα «στημένο» ρούχο;

Μα δεν είναι στημένο! Μέσα από ενδελεχή μελέτη του ανθρώπινου σωματότυπου, των αναλογιών και της κίνησής του, προέκυψαν γραμμές που αναδεικνύουν τις αρετές του, με κομψότητα και δίχως περιττά στοιχεία άνευ ουσίας, στο βωμό του «εντυπωσιασμού». Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, είναι οι πτυχές – «σούρες» στα μανίκια των σακακιών και των πουκαμίσων της SCALA, οι οποίες βελτιώνουν την ανδρική φιγούρα, κάνοντάς τη να φαντάζει πιο «γενναία», αλλά παράλληλα επιτρέπουν μεγαλύτερο εύρος κίνησης στον ώμο.

«Το κοστούμι όπως το ξέραμε, είναι καταδικασμένο να αφανιστεί».

«Ο πατέρας μου, λόγω της επαγγελματικής του ιδιότητας, φοράει σχεδόν καθημερινά κοστούμι, επομένως σίγουρα από παιδί είχα εικόνες από το συγκεκριμένο στυλ ρούχου». (Αριστερά: Κοστούμι (Safari Fango ), πουκάμισο (Camicia 1 Alta Lilla ), γραβάτα (Cravatta Marrone ).

– Από τη μία το στυλ της μάρκας σας είναι πολύ σοφιστικέ, από την άλλη οι τιμές είναι προσιτές. Σε ποιους άντρες απευθύνεστε;

Πρόθεσή μου αποτέλεσε, από τη σύλληψη της δημιουργίας του brand, ο «εκδημοκρατισμός» του στυλ όπως έλεγα παραπάνω.  Θέλω ο οποιοσδήποτε χρήστης του ρούχου να είναι σε θέση να κατανοήσει ενστικτωδώς, την αισθητική του ανωτερότητα. Η αισθητική, γενικότερα, είναι μια παρεξηγημένη έννοια. Η πραγματικά υψηλή αισθητική μπορεί να γίνει αντιληπτή από τον οποιονδήποτε, και οφείλει, κατά την άποψή μου να αφορά τον οποιονδήποτε καθώς αποτελεί ένα μέσο αναβάθμισης του ανθρώπου σε όλα τα επίπεδα.

– Επομένως απευθύνεστε σε όλους, τραπεζίτες και οικοδόμους. 

Σε όλους. Στον άντρα που φοράει ήδη στην καθημερινότητά του τέτοιου ύφους ρούχα, ο οποίος, μέσω της σύγκρισης, θα κατανοήσει καλύτερα την αισθητική της φιλοσοφία. Αλλά και σε εκείνον που δεν τα έχει φορέσει ποτέ στη ζωή του, γιατί πιθανώς θα τα θεωρεί ρούχα συγκεκριμένων περιστάσεων (γάμοι, βαφτίσεις κτλ.), κυρίως λόγω της άβολης αίσθησης που, η πληθώρα της συγκεκριμένης κατηγορίας ρούχων του εμπορίου, προκαλεί. Για το λόγο αυτό, οι τιμές έχουν κρατηθεί σε πολύ λογικά επίπεδα.

– Το καλό ρούχο το κάνει το ύφασμα, ο ρυθμός του, η ιστορία που έχει να αφηγηθεί ή κάτι άλλο;

Θα έλεγα πως το πραγματικά καλό ρούχο είναι εκείνο που αποτελεί τη μετουσίωση των ατομικών ιδεωδών του δημιουργού του, σε συνάρτηση με το ταμπεραμέντο του εκάστοτε χρήστη. Ένα τέτοιο ένδυμα είναι ικανό να προκαλέσει μοναδικά συναισθήματα ομορφιάς, άνεσης και αυτοπεποίθησης σε εκείνον που το φορά, αποτελώντας κομμάτι του κορμιού και της προσωπικότητάς του, αναβαθμίζοντάς τον αισθητικά. Το καλό ρούχο, επίσης, μπορεί να αντισταθεί στους αρνητικούς συνειρμούς του όποιου θεατή και ενσωματώνει αρετές μοναδικές, όπως λεπτότητα, δύναμη, φιλικότητα, εξυπνάδα και ευγένεια μέσα από το υλικό, την εφαρμογή, το σχήμα-πατρόν και το χρώμα του.

– Δίνετε μια φιλοσοφική διάσταση σε κάτι πρακτικό.

Το ένδυμα δεν θα πρέπει να λογίζεται απλά ως ένα μέσο για την κάλυψη του σώματος και την προστασία από τις καιρικές συνθήκες. Οφείλει να προκαλεί συναισθήματα, τόσο σε εκείνον που το βλέπει, όσο και σε εκείνον που το φοράει. Έτσι το ύφασμα, η γραμμή και η ιστορία που έχει να αφηγηθεί το ρούχο, διαδραματίζουν εξίσου σημαντικό ρόλο στην τελική εντύπωση, συνεργαζόμενα σε πλήρη αρμονία μεταξύ τους. Και στην περίπτωση αυτή βέβαια, όπως σε πολλά ζητήματα αισθητικής, η συνθήκη λειτουργεί συγκριτικά, δηλαδή μπορεί να νιώθουμε όμορφα σε ένα καλό ρούχο, αλλά μόλις δοκιμάσουμε ένα ακόμα καλύτερο η αίσθηση αυτή θα γίνει εντονότερη.

«Η πραγματικά υψηλή αισθητική μπορεί να γίνει αντιληπτή από τον οποιονδήποτε, και οφείλει να αφορά τον οποιονδήποτε».

Από τη νέα κολεξιόν της SCALA (scalawear.com).

– Τι είναι πιο σημαντικό σε ένα ρούχο: η πρακτικότητά του ή το αισθητικό του αποτύπωμα;

Θα έλεγα η συνύπαρξη των δύο αυτών στοιχείων στον βέλτιστο δυνατό βαθμό. Ένα πλήρως πρακτικό ρούχο, το οποίο στερείται αισθητικής, λειτουργεί σαν ένα κτίριο αφιερωμένο αποκλειστικά στην κάλυψη αναγκών διαβίωσης, δίχως να προκαλεί συναισθήματα στον χρήστη. Αντίθετα, ένα ρούχο το οποίο προκαλεί αποκλειστικά εντυπωσιασμό, δίχως να έχει ληφθεί υπόψιν η πρακτικότητά του, μπορεί να παραλληλιστεί με ένα κτίριο το οποίο έχει μια ενδιαφέρουσα όψη, αλλά μετά την είσοδο σε αυτό συνειδητοποιούμε ότι πάσχει σε βασικά ζητήματα λειτουργικότητας. Επομένως, η αισθητική και η πρακτικότητα, σε ένα είδος -το ρούχο- που λειτουργεί ως ένα «πρώτο κτίριο στο οποίο επιλέγουμε να μπούμε», είναι εξίσου σημαντικά.

– Αν δεν το απαιτεί ο ενδυματολογικός κώδικας στη δουλειά μας, γιατί να επιλέξουμε κοστούμια και γραβάτες αντί για T-shirts και φόρμες;

Για την αισθητική τους ανωτερότητα, φυσικά, εφόσον πληρείται, βέβαια, και η παράμετρος της άνεσης. Τα T-shirts και οι φόρμες εξυπηρετούν άριστα το σκοπό τους, σε στιγμές άθλησης ή χαλάρωσης στο σπίτι. Η ζωή όμως είναι μοναδική και οφείλουμε να επιδιώκουμε τη δημιουργία ξεχωριστών στιγμών και ποιοτήτων, μέσα από την ιδιαιτερότητα και τη διαφορετικότητα. Γιατί να μη γίνει η αρχή μέσω του ενδυματολογικού μας κώδικα;

– Μιλάμε για τάση επιστροφής στο κομψό ντύσιμο, αλλά κακά τα ψέματα κυριαρχεί το fast fashion. Πιστεύετε ότι το κοστούμι όπως το ξέρουμε είναι καταδικασμένο να αφανιστεί;

Το κοστούμι, όπως, τα τελευταία χρόνια, το γνωρίσαμε, είναι, πράγματι, καταδικασμένο να αφανιστεί. Είναι ένα εξαιρετικά στενό, κοντό, άβολο ένδυμα, το οποίο χρησιμοποιείται στην πληθώρα των περιπτώσεων, ως μια στολή, είτε για χώρους εργασίας, είτε σε συγκεκριμένες κοινωνικές περιστάσεις. Θεωρώ ότι θα πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερη προσήλωση στο σχεδιασμό του πατρόν γενικότερα, με γνώμονα το τρίπτυχο κομψότητα, αισθητική και λειτουργικότητα, είτε αυτό αφορά το κλασσικό ένδυμα, είτε κάποιο fast fashion ρούχο. Το κοστούμι, έχει τη δυνατότητα να προσφέρει μοναδικά χαρακτηριστικά στο χρήστη,  όπως στιβαρότητα, κομψότητα και πολυτέλεια. Χαρακτηριστικά τόσο διαχρονικά όσο και περιζήτητα. Επομένως, ελπίζω να συνεισφέρω στην επιβίωση του.

«Το κοστούμι της σειράς είναι συνήθως ένα εξαιρετικά στενό, κοντό, άβολο ένδυμα, το οποίο χρησιμοποιείται ως στολή εργασίας».

«Οι έννοιες “γρήγορο”, “μαζικό” και “αντιγραφή” αντιτίθενται εξ ορισμού στην έννοια του στυλ, όπως την αντιλαμβάνομαι προσωπικά».

– Θυμάστε το πρώτο ρούχο που φορέσατε και σας σημάδεψε;

Βεβαίως, ήταν μια μαύρη, βελουτέ κάπα, με μπορντό, σατέν φόδρα στο εσωτερικό, που μου είχε ράψει η γιαγιά μου, η οποία, παρεμπιπτόντως, ήταν εξαιρετική μοδίστρα. Θυμάμαι την αίσθηση του να τρέχω πέρα δώθε και να ανεμίζει πίσω μου το ρούχο, αίσθηση την οποία απολάμβανα ιδιαίτερα!

– Σας έρχεται στο νου κάποιο ρούχο πού φορούσε ο πατέρας ή ο παππούς σας;

Ο πατέρας μου, λόγω της επαγγελματικής του ιδιότητας, φοράει σχεδόν καθημερινά κοστούμι, επομένως σίγουρα από παιδί είχα εικόνες από το συγκεκριμένο στυλ ρούχου. Εκείνο, όμως, που μου έρχεται στο νου, από περιγραφές που έχω ακούσει, μιας και δεν πρόλαβα να τον γνωρίσω, είναι τα πουκάμισα από τρίκλωνο βαμβάκι («τρικολίνες») και τα λευκά σταυρωτά κοστούμια που φορούσε ο παππούς μου, Νίκος Μπαρελιέ.

«Ελάχιστα από τα ρούχα που επιλέγουν οι σημερινοί Έλληνες εφαρμόζουν σωστά στο σώμα τους».

– Οι σημερινοί Έλληνες έχουμε περισσότερο στυλ απ’ ότι στο πρόσφατο παρελθόν; Τι μας λέει μια απλή παρατήρηση στο δρόμο;

Σήμερα, υπάρχει στυλ γρήγορης και μαζικής κατανάλωσης μέσω της αντιγραφής. Όμως οι έννοιες «γρήγορο», «μαζικό» και «αντιγραφή» αντιτίθενται εξ ορισμού στην έννοια του στυλ, όπως την αντιλαμβάνομαι προσωπικά. Το στυλ οφείλει να έχει αυθεντικότητα, εσωτερικότητα, «ταμπεραμέντο». Μια απλή παρατήρηση στο δρόμο, μας δείχνει ότι, ελάχιστα από τα ρούχα που επιλέγουν οι σημερινοί Έλληνες εφαρμόζουν σωστά στο σώμα τους. Τα παλαιότερα χρόνια, την εποχή των «φραγκοραφτάδων», τα ρούχα των Ελλήνων ήταν φτιαγμένα αποκλειστικά για τον εκάστοτε σωματότυπο, στοιχείο που από μόνο του, προσέδιδε στο ρούχο μια αισθητική ανωτερότητα – στυλ. Το πρόσφατο παρελθόν χαρακτηρίζεται, θα έλεγα, από μια μίμηση της γενιάς αυτής του χειροποίητου ρούχου, αλλά με κάπως άκομψο – άγαρμπο τρόπο, καθώς άρχισε η μαζική παραγωγή έτοιμων ενδυμάτων, με αποτέλεσμα να γίνονται εμφανή τα προβλήματα στην εφαρμογή.

– Για παράδειγμα;

Το πολύ φαρδύ και, δίχως λόγο, μακρύ, έτοιμο παντελόνι του παρελθόντος, πήγε στο άλλο άκρο και έδωσε τη θέση του στο πολύ στενό και υπέρμετρα κοντό παντελόνι. Θα έλεγα ότι είναι μια κατάσταση του τύπου «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα». Όμως, για να μην ακούγομαι πεσιμιστικός, ευελπιστώ ότι οι σημερινοί Έλληνες μπορούμε, με σωστή καθοδήγηση, να φτάσουμε το στυλ σε νέες, απάτητες κορυφές, αξιοποιώντας όλα τα διαθέσιμα μέσα παραγωγής ενδυμάτων -παλιά και σύγχρονα- και έχοντας ως απαράβατους κανόνες την υψηλή αισθητική και τη λειτουργικότητα.

– Ποιοι είναι για σας οι πιο καλοντυμένοι Έλληνες, και ποιοι κομψοί άνδρες σας εμπνέουν διεθνώς;

Όλοι όσοι προβάλουν στοιχεία του χαρακτήρα τους μέσω των ενδυματολογικών τους επιλογών. Επιμένω σε αυτό. Εάν θα έπρεπε να αναφέρω κάποιο όνομα, μου έρχεται στο μυαλό ο Λάμπρος Κωνσταντάρας. Γενικά όμως δεν αντλώ έμπνευση από συγκεκριμένα πρόσωπα. Οποιοδήποτε ερέθισμα ή χαρακτηριστικό μπορεί να λειτουργήσει ως πηγή έμπνευσής μου, ακόμα και αν προέρχεται από κάποιο άτομο το οποίο δεν θεωρείται, αντικειμενικά, κομψό.

«Οποιαδήποτε γυναίκα όχι μόνο εκτιμά, αλλά κολακεύεται και εντυπωσιάζεται από το αριστοκρατικό και καθωσπρέπει φέρσιμο του άντρα».

«Ήταν βασική προϋπόθεση τα ρούχα να ράβονται στην Ελλάδα, ούτως ώστε να μπορώ να επιβλέπω προσωπικά όλες τις λεπτομέρειες, σε όλα τα στάδια, της παραγωγικής διαδικασίας».

– Κινείστε πάντα ντυμένος «στην τρίχα». Νιώθετε να σας κοιτούν περίεργα στους δρόμους της Αθήνας;

Η αλήθεια είναι ότι όταν κυκλοφορώ στο δρόμο αισθάνομαι συχνά τα βλέμματα στραμμένα πάνω μου. Δέχομαι όμως κολακευτικά σχόλια. Ένα ενδυματολογικό στυλ που έχει ειλικρίνεια, εσωτερικότητα και αυθεντικότητα μπορεί να γίνει αντιληπτό, και κατ’ επέκταση αρεστό, από τον οποιονδήποτε, άσχετα εάν μπορεί να νιώσει ο ίδιος άνετα σε αυτό ή όχι.

– Τότε γιατί ντυνόμαστε «χύμα»;

Είναι σαν να έχουμε αποδεχτεί ως κοινωνία ότι είναι προτιμότερο να είσαι αδιάφορος, ή μέτριος, και ότι η αισθητική δεν είναι τόσο σημαντική στην καθημερινότητά μας. Η υψηλή αισθητική είναι σχεδόν ύποπτη στην εποχή της ήσσονος προσπάθειας. Άποψη, την οποία λόγω ιδιότητας, δεν ενστερνίζομαι ούτε στο ελάχιστο. Αντίθετα, επικροτώ το να έχει κάποιος προσεγμένη εμφάνιση, με όποιο ενδυματολογικό στυλ νιώθει ότι τον εκφράζει, και με όποιο μπάτζετ διαθέτει, καθώς είναι η πρώτη εντύπωση για το άτομό του που θα εκπέμψει στους γύρω του.

«Η SCALA, από την αρχή δημιουργήθηκε με στόχο να γίνει ένα διεθνές, made in Greece, brand».

– Ποια είναι τα σχόλια που λαμβάνετε από τις κυρίες για το κομψό αντρικό ντύσιμο; Θεωρείται «φλώρικο» να είσαι τζέντελμαν τη σήμερον ημέρα;

Όπως είπαμε το πραγματικά καλαίσθητο, το ανώτερο αισθητικά, το αντιλαμβάνονται όλοι, ασχέτως φύλου, ηλικίας, προσωπικού ύφους, βιωμάτων κτλ. Επομένως, τα σχόλια για το κομψό αντρικό ντύσιμο, ειδικά από κυρίες – τις οποίες θεωρώ αρκετά πιο καλαίσθητες από τους άντρες – είναι, συνήθως, κολακευτικά. Αν αφαιρέσουμε από την εξίσωση μόδες, εποχιακές τάσεις, κοινωνικές καταπιέσεις και περιορισμούς, είμαι βέβαιος ότι οποιαδήποτε γυναίκα όχι μόνο εκτιμά, αλλά κολακεύεται και εντυπωσιάζεται από το αριστοκρατικό και καθωσπρέπει φέρσιμο του άντρα, προέκταση του οποίου αποτελεί και το κομψό ντύσιμο. Από την άλλη, μια κομψή εμφάνιση δίχως την ανάλογη συμπεριφορά είναι εντελώς ανούσια.

Σκίτσο του Μπαρελιέ για σακάκι Safari.

– Ποιο είναι το business plan σας; Εξακολουθείτε να κάνετε το χόμπι σας, ή προσδοκάτε αξιόλογα κέρδη;

Ασχολούμαι με κάτι άκρως δημιουργικό, που με γεμίζει χαρά, δίχως να αισθάνομαι ότι δουλεύω ούτε ένα δευτερόλεπτο. Λειτουργεί όπως ο αέρας που αναπνέω, διαδικασία η οποία συμβαίνει ασυναίσθητα και μου δίνει ζωή. Τα κέρδη καλώς να έρθουν, αλλά η συναισθηματική ανταπόδοση που λαμβάνω είναι τόσο μεγάλη, που το οικονομικό όφελος δεν είναι σε καμία περίπτωση αυτοσκοπός.

– Πώς βλέπετε να σταδιοδρομεί το brand σας εκτός Ελλάδας;

Η SCALA, από την αρχή δημιουργήθηκε με στόχο να γίνει ένα διεθνές, made in Greece, brand. Γενικότερα, η χώρα μας και συγκεκριμένα τα προϊόντα της, έχουν ένα αρκετά καλό όνομα στο εξωτερικό, και εκτιμώ ότι μια τέτοια προσπάθεια θα λάβει την ανταπόκριση που της αξίζει.

«Μια κομψή εμφάνιση δίχως την ανάλογη συμπεριφορά είναι εντελώς ανούσια».

– Έχουμε συνηθίσει οι ελληνικές μάρκες να παράγουν στην Ιταλία ή στην Κίνα. Υπάρχουν αρκετοί Έλληνες τεχνίτες – ράφτες που να μπορούν να υπηρετήσουν μια απαιτητική γραμμή κοστουμιού όπως η δική σας;

Ήταν βασική προϋπόθεση τα ρούχα μου να ράβονται στην Ελλάδα, ούτως ώστε να μπορώ να επιβλέπω προσωπικά όλες τις λεπτομέρειες, σε όλα τα στάδια, της παραγωγικής διαδικασίας. Σε αυτό με βοήθησε πολύ η πανδημία, κατά τη διάρκεια της οποίας οι τεχνίτες είχαν όλο τον απαιτούμενο χρόνο να με ακούσουν και να πραγματοποιήσουμε όλες τις απαραίτητες δοκιμές. Επομένως και αρκετοί Έλληνες τεχνίτες υπάρχουν, αλλά και όλα τα απαραίτητα μηχανήματα. Εκείνο, όμως, που θεωρώ ίσως το μεγαλύτερο επίτευγμα του όλου εγχειρήματος, είναι η εμφύσηση της όρεξης και του πάθους μου προς τους συνεργάτες μου, μέσα από σωστή καθοδήγηση σε όλα τα στάδια της διαδρομής. Εκ του αποτελέσματος, πιστεύω ότι οι κόποι μας δικαιώνονται πλήρως.

 

Διαβάστε ακόμα: H Αρχιτεκτονική του χειροποίητου κοστουμιού.

 

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top