Πόσοι άντρες «αναλογούν» σε μια γυναίκα; (milomanara.it)

Απιστία: το πιο διαχρονικό θέμα συζήτησης όταν αρχίζουμε να μιλάμε για σχέσεις και για γάμο. Η ιδέα ότι «θα είναι απαγορευμένο να κάνω sex με άλλο ή άλλη» είναι, κατά την άποψή μου, ο βασικός λόγος για τον οποίο πολλά άτομα φοβούνται ή αποφεύγουν να εμπλακούν σε σχέση.

Όταν γνωρίζεις κάποιον και τον ερωτεύεσαι, θες να είσαι μόνο μαζί του, να σε αγγίζει μόνο αυτός και άλλος κανείς, αφιερώνεσαι οικειοθελώς ψυχή τε και σώματι σε αυτόν και προσδοκάς, συνήθως, την αντίστοιχη ανταπόδοση.

Τι συμβαίνει, λοιπόν, στην πορεία μιας σχέσης και αρχίζει η άλλοτε απολύτως ποθητή μονογαμία του έρωτα να εξελίσσεται σε «δεν μπορώ να κάνω κι αλλιώς»;

 

Και πώς ορίζουμε την πίστη, δηλαδή;

Κρίνω πως, άπαξ και ο σύντροφός μου δεν συμφωνεί με το να έχουμε και άλλους παρτενέρ, αν το κάνω εγώ μονομερώς, θα συνεπάγεται «κεράτωμα». Το «κεράτωμα», δηλαδή το ψέμα και η απόκρυψη, είναι κάτι που αισθητικά δεν μου ταιριάζει. Ούτε μπορώ να διανοηθώ το πρωί να γλείφομαι με έναν ξένο εραστή και το βράδυ να ξαπλώσω πλάι στον άνθρωπό μου στο ίδιο κρεβάτι.

Η μονογαμία είναι κάτι ουτοπικό, κάτι που συμβαίνει εξ αυθορμήτου.

Θα το έκανα, όμως, με χαρά αν κάτι τέτοιο ήταν μεταξύ μας συμφωνημένο. Απιστία θα πει μη τήρηση των κανόνων που έχουν τεθεί από το ζευγάρι. Η απιστία είναι και νομικός όρος, τον θεωρώ, δε, πολύ ευρύ και σύνθετο. Το να λέω ψέματα στον σύντροφό μου ακόμα και για πράγματα άσχετα με το σεξ, το να του αποκρύπτω τα πραγματικά μου γούστα στον έρωτα, το να μην μπορώ να είμαι απολύτως ειλικρινής μαζί του σε όλα δεν βοηθούν στο χτίσιμο μιας υγιούς σχέσης.

Την κοσμοθεωρία μου γύρω από την απιστία, την διαμόρφωσε νομίζω μια σκηνή από την ταινία Frida με την Σάλμα Χάγιεκ, κατά την οποία η Kahlo κουβέντιαζε με τον άντρα της, τον Rivera περί των τάσεων του τελευταίου να απατά, ως ορκισμένος λάτρης των γυναικών. Αυτός της είπε ότι θα είναι αφοσιωμένος για πάντα σε αυτή, ότι αυτό μόνο μπορεί να της υποσχεθεί και να τηρήσει.

Αφοσίωση σε έναν και σεξ με περισσότερους γίνεται; Για μένα, αυτό θα ήταν ένας από τους σπόρους μιας κοινωνίας πραγματικά απελευθερωμένης, αποτελούμενης από πιο ευτυχισμένους ανθρώπους. Ο έρωτας και το σεξ έχουν συνδεθεί με τα νιάτα, το εργενιλίκι και την αλητεία.

Όταν ακούμε ότι δύο άνθρωποι παντρεύονται ή παντρεύτηκαν, δύσκολα μπορούμε να τους φανταστούμε να επιδίδονται σε άγριο σεξ. Η εικόνα του παντρεμένου που κερατώνει ή της παντρεμένης που ξενοκοιτάζει και αλητεύει στην ζούλα είναι πολύ συνηθισμένη. Η συντριπτική πλειοψηφία των γήινων έχει εμπλακεί σε τριγωνική σχέση, ως κάποιο από τα πρόσωπα αυτής.

Η μονογαμία είναι κάτι ουτοπικό, κάτι που συμβαίνει εξ αυθορμήτου στα πρώτα βήματα μιας ερωτικής συνάντησης, όταν τα δύο της μέρη αισθάνονται πως βρίσκονται μόνοι τους στον κόσμο. Όταν η καύλα, η δίψα για το δέρμα του Άλλου, γίνεται Αγάπη (τι ιερό πράγμα αυτός ο μετασχηματισμός, ο γενεσιουργός της οικογένειας και των καινούργιων αιμάτων), τότε η πηγαία ανάγκη για μονογαμία, μετατρέπεται σε κάτι που φαντάζει από παρωχημένο έως επιβεβλημένο.

Να απατήσεις ή να παραμείνεις πιστός; (milomanara.it)

Οι περισσότεροι άντρες που γνωρίζω, και όχι λίγες γυναίκες, θα ήθελαν να μπορούσαν να κάνουν σεξ και με άτομα πέραν του δεσμού τους, αλλά δεν θέλουν ούτε να το συζητήσουν, ούτε να το ξανοίξουν ως δυνατότητα και στο άλλο μέρος. Έτσι, αρκετοί το κάνουν στα κρυφά, άλλοι καθόλου και, εν τω μεταξύ, η γη συνεχίζει τις στροφές της.

 

Η πολυγαμία είναι φύση και ευτυχία

Με τον οργασμό, λαμβάνει χώρα στο σώμα αύξηση της ντοπαμίνης, η οποία συνδέεται με την ρομαντική αγάπη, και έτσι μπορούμε να ερωτευθούμε κάποιον με τον οποίο κάνουμε σεξ. Με τον οργασμό, επίσης, έχουμε μια αύξηση της οξυτοκίνης και της βασοπρεσίνης, οι οποίες μας κάνουν να αισθανόμαστε ένα με αυτόν που μόλις πηδηχτήκαμε. Σύμφωνα με ειδικούς του σεξ και των ανθρώπινων σχέσεων, όμως, αυτά τα τρία εγκεφαλικά συστήματα, η επιθυμία για σεξ, η ρομαντική αγάπη και η προσκόλληση, δεν είναι πάντοτε και απαραίτητα συνδεδεμένα μεταξύ τους. Ναι, σύμφωνα με την επιστήμη, η κατασκευή μας μας “επιτρέπει”, αν όχι επιβάλλει να αγαπάμε και να ποθούμε περισσότερους από έναν ανθρώπους.

Ας πούμε, θα ζήλευα πολύ αν ο σύντροφός μου δήλωνε ερωτευμένος με μία άλλη. Κι όσο με ερεθίζει η σκέψη ότι (μπορεί και να) πηγαίνει με άλλες, σε βαθμό που την χρησιμοποιώ ως υλικό φαντασίωσης στους αυνανισμούς μου, τόσο χάνω το μυαλό μου στην ιδέα ότι αυτός που αγαπώ και με αγαπά, θα αρχίσει να κάνει φιλοσοφικές κουβέντες με κάποια γκόμενα στο μπαρ ή να στέλνει μηνύματα καλημέρας και καληνύχτας.

Καυλώνουμε γιατί η φύση θέλει να κάνουμε παιδιά, θέλει να διαιωνίσουμε το είδος μας, θέλει να υπάρχουμε.

Η κοινωνική επιταγή της πίστης, γιατί περί αυτού πρόκειται, οδηγεί σε οργανωμένες κοινωνίες, που έχουν επιβάλει την μονογαμία πάνω στα φυσιολογικά, ανθρώπινα ένστικτα. Η απορρέουσα από την μονογαμία αρχή της αποκλειστικότητας είναι αυτή που πείθει τον γονέα ότι το παιδί του, ο απόγονός του, είναι πράγματι δικό του. Ο Στρίντμπεργκ έγραψε ολόκληρη εργάρα για το ζήτημα της πατρότητας που είναι πάντοτε αμφιλεγόμενη, μη υπάρχουσας της δυνατότητας dna τεστ.

Καυλώνουμε γιατί η φύση θέλει να κάνουμε παιδιά, θέλει να διαιωνίσουμε το είδος μας, θέλει να υπάρχουμε. Εμείς νομίζουμε ότι καυλώνουμε επειδή δεν μπορούμε να αντισταθούμε σε αυτά τα υπέροχα οπίσθια και τις φαρδιές πλάτες-ακόμα κι αυτά είναι σύμβολα γονιμότητας που έχουν επιδράσει στην διαμόρφωση των γούστων μας.

Θα ήθελα να έχω μια οικογένεια και έναν σύντροφο να του κρατώ το χέρι μέχρι το τέλος, αλλά, ως τότε, θα ήθελα να αφήσω το σώμα μου βορά σε ξένα χάδια, σε υπέροχα, ξένα χάδια που θα δημιουργήσουν οάσεις όμορφων ωρών μέσα στον αχανή χρόνο της υπόλοιπης ζωής μου. Αυτή η επιθυμία, στην περίπτωσή μου, δεν προέρχεται από κακό ή λίγο σεξ με τον σύντροφό μου. Δεν με υποχρεώνει κανείς και τίποτα να έχω σχέση. Θεωρώ ότι υπάρχει ένα καλοστημένο ψέμα που κάνουμε όλοι και όλες ότι πιστεύουμε: δεν υπάρχει λόγος να κάνεις σεξ με κάποιο άλλο άτομο, αν με την σχέση σου είσαι καλά.

Μα γιατί, τότε, δεν τρώμε κάθε μέρα μπεσαμέλ; Γιατί δεν έχουμε έναν μόνο φίλο και γιατί δεν μένουμε για πάντα στην ίδια γειτονιά; Γιατί σε όλες τις υπόλοιπες πτυχές της ζωής μας απλώνουμε την αγάπη και την προτίμησή μας σε περισσότερα από ένα πράγματα και πρόσωπα; Όσο καλά και να λειτουργεί μια σχέση, δεν συνεπάγεται αυτομάτως την απόλυτη κάλυψη όλων των τάσεων και των επιθυμιών. Ό,τι με πονάει περισσότερο είναι η ατάκα σε στιλ “Δες μια μουνάρα που περνάει, α, ρε και να μην ήμουν παντρεμένος!”. Τείνω να σκέφτομαι ότι η τέλεια σχέση, η άψογα λειτουργική είναι αυτή που επιτρέπει και αυτού του είδους την ελευθερία στα δύο της μέρη.

 

Πάψτε να υποκρίνεστε

Αγαπώ τόσο βαθιά τον σύντροφό μου που δεν διανοούμαι να αποτελώ λόγο αποστέρησης της ατομικής του απόλαυσης. Είναι ευτυχία για μένα να με συμπεριλαμβάνει σε αυτήν, αλλά είναι αμαρτία ένας τόσο όμορφος και καλός άντρας να ανήκει μόνο σε εμένα. Ονειρεύομαι να μπορούσε να πει το ίδιο και αυτός από μεριάς του.

Δεν θα πάψω μέχρι να βαρεθώ κι η ίδια να συζητώ μαζί του το πόσο φυσιολογικό είναι να ποθείς και άλλα άτομα. Η ζωή μας, αυτή η παρέλαση σωμάτων, μας καθιστά περιουσία της γης αργά ή γρήγορα. Οι σκώληκες ή οι φλόγες θα φάνε αχόρταγα τα ακριβά μας σώματα και εμείς θα έχουμε στερήσει από αυτά την ηδονή;

Αγαπητοί άνδρες, ούτε που θα μπορούσατε να διανοηθείτε ότι την γυναίκα σας ένας άλλος την κάνει να χύνει καλύτερα.

Γνωρίζω ότι οι ισορροπίες αλλάζουν όταν υπάρχει παιδί και οικογένεια, όμως είμαι βέβαιη ότι και αυτό θα αλλάξει με τα χρόνια. Να προσθέσω ότι σε περιπτώσεις κατά τις οποίες είσαι σε σχέση και θες μονίμως έναν άλλο ή μία άλλη, τότε ,ναι, υπάρχει πρόβλημα, τότε είσαι σε σχέση με ένα άτομο που απλώς θα μπορούσε να είναι φίλος ή συνεργάτης σου.

Όταν όμως αγαπάς τον άνθρωπό σου, όταν δεν μπορείς να φανταστείς την ζωή σου χωρίς εκείνον, και εφόσον είσαι υγιής και έχεις μάτια να βλέπεις και βρακιά να μουσκέψεις, γιατί, γιατί στο διάολο να απαγορεύεται να βουτήξεις λίγο δάχτυλο στο μέλι; Όλοι δε λένε ότι το φλερτ κάνει καλό και ανανεώνει την σχέση; Αυτή η μαλακία που ικανοποιεί τους πάντες, ακόμα και τους  πλέον συντηρητικούς, ως μέση λύση, δεν μου λέει τίποτα.

Ο μόνος λόγος που σταματώ έως το επίπεδο ενός φλερτ είναι τα αισθήματα αυτού που αγαπώ και δεν θέλω να πληγώσω. Ειδάλλως, το τέρμα του δρόμου γράφει ΣΕΞ.

Μια σοβαρή κυρία δεν είναι αυτή η οποία καταπιέζει τον εαυτό της.

Αγαπητοί άνδρες, δεν γουστάρετε αυτές τις συζητήσεις με την γυναίκα σας, γιατί ούτε που θα μπορούσατε να διανοηθείτε ότι την αγγίζει ένας άλλος ή ότι την κάνει να χύνει καλύτερα ένας άλλος. Άλλο εσείς, έτσι; Εσείς είστε άντρες, εσείς σκέφτεστε με το κάτω κεφάλι, εσείς δεν δένεστε…

Αγαπητές γυναίκες, πότε θα τους το πούμε για τα καλά, για να το καταλάβουν; Κι εμείς σκεφτόμαστε με το μουνί μας ώρες ώρες, δεν είναι έτσι; Μια σοβαρή κυρία δεν είναι αυτή η οποία καταπιέζει τον εαυτό της σε μια σχέση εξαναγκαστικής πίστης-αργά ή γρήγορα θα κατρακυλήσει.

Μια σοβαρή κυρία οφείλει να είναι εξοικειωμένη με το κορμί και τις ανάγκες της, οι ανάγκες της οι ερωτικές δεν υπολείπονται σε τίποτα από αυτές ενός άντρα, οφείλουμε ειλικρίνεια σε εαυτό και συντρόφους.

Η πατριαρχία μας επιτρέπει, καίτοι δεσμευμένες, να ερωτοτροπούμε με άλλες κυρίες-τι ωραίο θέαμα για τον κύριό μας, ε;- αλλά όχι να ιππεύσουμε έναν ξένο. Η ίδια αυτή η πατριαρχία ανεβάζει στα μάτια μας τα δραστήρια αρσενικά που ξενοπηδούν και λίγο, αλλά είναι φρουροί για τα σπίτια και τις οικογένειές τους, δημιουργώντας ολόκληρα ψευδοφιλοσοφικά παλάτια κάτω από το γενικόλογο τσιτάτο “άντρας είναι”.

Ας πάρουμε όλοι μέρος στο παιχνίδι της ζωής και της απόλαυσης. Κινδυνεύουμε με μαθηματική ακρίβεια να περιπέσουμε στην αμαρτία της απώλειας του γλυκύτατου απαγορευμένου, που αποτελεί κινητήριο δύναμη για ολόκληρη την βιομηχανία και την βιοχημεία του σεξ. Κινδυνεύουμε ακόμα να πατήσουμε πάνω στις άγνωστες νάρκες των ίδιων μας των συναισθημάτων που, απρόβλεπτα γαρ, είναι πιθανό να πυρπολήσουν τους τρυφερούς μας δεσμούς και την ίδια την δομή της κοινωνίας μας όπως την ξέρουμε έως σήμερα.

Πριν από πενήντα χρόνια, όμως, ήταν ανήκουστο μια γυναίκα με όνομα και επώνυμο, με εργασία, σύντροφο και οικογένεια, να υπογράφει κείμενα σαν αυτό. Κάποιος πάντα πρέπει να βγαίνει μπροστά, σωστά; Και ,όχι, γράφοντας και μιλώντας για το σεξ, δεν παράγουμε επιστημονικό έργο ούτε κάνουμε αγαθοεργία. Σίγουρα, όμως, φιλοδοξούμε να κάνουμε τους ανθρώπους πιο ευτυχισμένους.

Ο έρωτας περνά από το στομάχι και η ευτυχία από τον έρωτα. Ας τολμήσουμε έστω να κουβεντιάσουμε ανοιχτά, προτού ξεκινήσουμε να ζούμε μια ζωή ανοιχτή, κυριολεκτικά και μεταφορικά.

 

Διαβάστε ακόμα: Αυνανισμός, αυτός ο υπέροχος πυροκροτητής.

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top