Aπό σήμερα (10/1) σε όλα τα βιβλιοπωλεία του κόσμου (φωτογραφία: bigrapidsnews.com).

Κυκλοφόρησε σήμερα, αλλά με κάποιο τρόπο φαίνεται όλοι να έχουν διαβάσει κάτι από το memoir του Πρίγκιπα Χάρι χωρίς να έχουν ανοίξει καν την πρώτη σελίδα του. Το Spare ή Ρεζέρβα (όπως είναι ο τίτλος που επιλέχθηκε στην ελληνική έκδοση) έχει γίνει μέρες τώρα… φέιγ βολάν.

Δεν είναι μόνο το λάθος που συνέβη στην ισπανική έκδοση που έσπασε το εμπάργκο και κυκλοφόρησε το βιβλίο μια εβδομάδα πιο νωρίς (καίτοι αποσύρθηκε αμέσως), όσο η εμμονή του Χάρι να περιφέρει τις ιστορίες, τις αντιρρήσεις και τις αιτιάσεις του γύρω από τα εσωτερικά θέματα του Παλατιού από τηλεόραση σε τηλεόραση και από συνέντευξη σε συνέντευξη.

Το συμβόλαιο που υπόγραψε γι’ αυτό το βιβλίο είναι, τω όντι, βασιλικό. Θα του αποφέρει αρκετά εκατομμύρια.

Ναι, το συμβόλαιο που υπόγραψε γι’ αυτό το βιβλίο είναι, τω όντι, βασιλικό. Θα του αποφέρει αρκετά εκατομμύρια στον λογαριασμό του και προφανώς ήταν υποχρεωμένος να κάνει τη γνωστή γύρα που κάνουν όλοι οι συγγραφείς στα ΜΜΕ για να διαφημίσουν το πόνημά τους. Μόνο που εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με έναν επαγγελματία γραφιά, αλλά για έναν στασιαστή και έναν εμπρηστή (!), όπως σημειώνει και ο Independent στη σημερινή του (10/1) κριτική για το βιβλίο:

«Αυτό το βιβλίο δεν σηκώνει τόσο την κουρτίνα της ιδιωτικής βασιλικής ζωής όσο την ξεσκίζει και τινάζει τα κομμάτια στον αέρα. Είναι φυσικά πλούσιο σε λεπτομέρειες και μερικές φορές όμορφα γραμμένο. Αν ο Χάρι πρόκειται να βάλει φωτιά στην οικογένειά του, τουλάχιστον το έχει κάνει με κάποιο στυλ», σημειώνει χαρακτηριστικά το άρθρο της εφημερίδας.

Πατέρας και γιος: σαν μακρινοί -πλέον- συγγενείς (φωτογραφία: people.com).

Eίναι φανερό πως έχει «θέμα» με τον Βασιλιά Κάρολο που δεν τον αποκάλεσε ποτέ με το όνομά του παρά μόνο «αγαπητό μου παιδί», δεν τον είδε να παίζει στην σχολική παράσταση Much Ado About Nothing στο Eton αλλά είπε στη μητέρα του Νταϊάνα ότι ο μικρός ήταν εξαρχής η ρεζέρβα του Ουίλιαμ.

Το πιο συγκινητικό σημείο στο βιβλίο είναι όταν, ως ενήλικας, ο Χάρι ζητά να δει φωτογραφίες του σώματος της μητέρας του στα συντρίμμια του τούνελ του Παρισιού.

«Πάντα έδινε την εντύπωση ότι δεν ήταν έτοιμος για να γίνει πατέρας που σημαίνει ευθύνες, υπομονή, χρόνο», γράφει ο Χάρι και συμπληρώνει πως ήταν ένας πατέρας που «δημιουργούσε προβλήματα, έβαζε εμπόδια». Ο Χάρι δεν αφήνει κανέναν να ξεφύγει από την κριτική του ματιά. Την Καμίλα την ονομάζει «η άλλη γυναίκα», απηχώντας τη γνωστή φράση της Νταϊάνα. Για τη σχέση του με τον αδελφό του κάνει λόγο για μια «ιδιωτική ολυμπιάδα μικροπαραπόνων».

Ως αγόρι, εξέτρεψε όπως γράφει τη θλίψη του για το θάνατο της Νταϊάνα, πείθοντας τον εαυτό του ότι η μητέρα του απλώς… προσποιήθηκε τον θάνατό της και κρύφτηκε. Το πιο συγκινητικό σημείο στο βιβλίο είναι όταν, ως ενήλικας, ζητά να δει φωτογραφίες του σώματός της στα συντρίμμια του τούνελ του Παρισιού και παρατηρεί ένα «υπερφυσικό» φωτοστέφανο που δημιουργείται από την κάμερα που αναβοσβήνει.

Ο Χάρι επικρίνει σφόδρα τον Τύπο για όλες τις φάσεις της ζωής του: Τα ΜΜΕ σκότωσαν τη μητέρα του, κυνήγησαν τον ίδιο όταν ήταν έφηβος, κατέστρεψαν τη στρατιωτική του καριέρα, τρόμαζαν τις κατά καιρούς φίλες του και τώρα βασανίζουν τη γυναίκα του, τη Μέγκαν.

Aντίθετοι δρόμοι για τα δύο αδέλφια.

«Σ’ αυτό το ατελείωτο Truman Show της ζωής μου σχεδόν ποτέ δεν κουβαλούσα χρήματα, ποτέ δεν είχα αυτοκίνητο, ποτέ δεν είχα κλειδί σπιτιού, ποτέ δεν παρήγγειλα τίποτα διαδικτυακά», γράφει ο Χάρι.

Η μοναδική «καθαρή» στιγμή κατευνασμού στο βιβλίο του υπάρχει όταν αναφέρεται στην Μέγκαν, της οποίας η ομορφιά είναι «σαν μια γροθιά στο λαιμό». Δεν είναι απλώς η νέα αγάπη της ζωής του, αλλά η συναισθηματική σχεδία της ζωής του που φοβάται ότι ο Τύπος σκοπεύει να βυθίσει, όπως έκανε στη μητέρα του.

Σε άλλα σημεία σημειώνει πως «ζούσαμε σε έναν ζωολογικό κήπο. Αναγνώρισα το παράλογο, ένας άντρας στα 30 του να είναι αποκομμένος από τον πατέρα του… Αλλά ποτέ δεν ζήτησα να εξαρτώμαι οικονομικά από τον Πατέρα. Υποχρεώθηκα σε αυτή τη σουρεαλιστική κατάσταση, αυτό το ατελείωτο Truman Show, στο οποίο σχεδόν ποτέ δεν κουβαλούσα χρήματα, ποτέ δεν είχα αυτοκίνητο, ποτέ δεν είχα κλειδί σπιτιού, ποτέ δεν παρήγγειλα τίποτα διαδικτυακά, ποτέ δεν έλαβα ούτε ένα κουτί από την Amazon, σχεδόν ποτέ δεν πήρα το μετρό».

Eυτυχισμένος δίπλα στην Μέγκαν (φωτογραφία: people.com).

Ο Guardian γράφει για το βιβλίο του Χάρι: «Προσφέρει συμπόνια, αλλά βγάζει και την απογοήτευσή του. Είναι παράξενα επιτακτικό και παράλογο. Ο Χάρι είναι μυωπικός. Ενώ βρίσκεται στο κέντρο της αλήθειας του, ταυτόχρονα απεχθάνεται και εγκλωβίζεται στα τροπάρια της αφήγησης των ταμπλόιντ, το ύφος της οποίων απηχεί στην αυτοβιογραφία του», σημειώνει χαρακτηριστικά το άρθρο.

Από τη μια θέλει να απογαλακτιστεί κι από την άλλη επιθυμεί ακόμη και τώρα να λαμβάνει τη χάρη (και τα κέρδη) της καταγωγής του.

Από την άλλη, ο Χάρι διατείνεται σε όλους τους τόνους ότι το πρόβλημά του δεν ήταν ποτέ με την έννοια της μοναρχίας. Κι όμως, το λάβαρο της επανάστασης έναντι τίνος το σήκωσε; Από τη μια θέλει να απογαλακτιστεί κι από την άλλη επιθυμεί ακόμη και τώρα να λαμβάνει τη χάρη (και τα κέρδη) της καταγωγής του.

Το πιο τίμιο θα ήταν να κόψει τελείως δεσμούς με το Παλάτι, αφού διαπιστώνει πως δεν τον θέλουν και δεν τους θέλει, να συνεχίσει τη ζωή του με την αγαπημένη του Μέγκαν, να στηρίξει τη ζωή του με τα δικά του, έστω χολιγουντιανά μέσα και να μην «φοράει» το ρόλο του παρείσακτου που χτυπάει την πόρτα να του ανοίξουν κι ύστερα τρέχει μακριά να ξεφύγει.

 

Διαβάστε ακόμα: Σε τι χρησιμεύουν ακόμα οι βασιλιάδες;

 

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top