Q&A

Αν έχεις αποδεχθεί την παραδοσιακή μορφή του γιλέκου, τότε δεν γίνεται να μην δοκιμάσεις και το σταυρωτό.

Ο ΚΑΝΟΝΑΣ

Tο βλέπεις τριγύρω, το συναντάς ολοένα και περισσότερα σε εκδοχές, μάλιστα, που δεν θα περιμένεις. Η επάνοδος του γιλέκου είναι αξιοσημείωτη. Μια vintage νότα που δεν γίνεται να προσπεράσεις. Μια εικόνα που θυμίζει τη θωριά του πατέρα μπρος στον καθρέφτη, την ώρα που ετοιμαζόταν για τη βραδινή του έξοδο μετά της συζύγου.

Τότε, όταν τον έβλεπες να το κουμπώνει κι ύστερα να φοράει από πάνω την πανοπλία του σακακιού, δεν μπορούσες να καταλάβεις γιατί το χρειάζεται. Αν κρύωνε, ας φορούσε ένα πουλόβερ ή γιατί άφηνε το παλτό του στο βάθος της ντουλάπας να κοιμάται; Και πώς μπορεί ένα τέτοιο αξεσουάρ που αφήνει ακάλυπτους τους ώμους και ημίγυμνη την πλάτη να τον ζεστάνει; Όχι, για κάποιο άλλο λόγο θα πρέπει να το φορούσε. Όταν τον ρωτούσες, όμως, σου έλεγε πως όταν μεγαλώσεις θα μάθεις. Λες και τα μυστικά περνούν από γενιά σε γενιά την κατάλληλη στιγμή. Ποτέ πιο νωρίς, ποτέ πιο αργά.

Να φαίνεται η ζώνη ή να μην την φορέσεις καν; Μεταξύ γιλέκου και παντελονιού, η νησίδα του πουκαμίσου πρέπει να εμφανιστεί ή να κρυφτεί με εύσχημο τρόπο;

Θυμάσαι, φυσικά, το σταυρωτό του γιλέκο. Έμοιαζε παράταιρο με τα άλλα που κούμπωναν στην ευθεία. Το θεωρούσες μια στραβοτιμονιά, μια εκκεντρικότητα. Μπορεί κι ένα λάθος του ράφτη του. Βέβαια, πρόσεχες ότι άρχισε να το φοράει τότε που είχε πάρει λίγα κιλά και, ιδού η χρησιμότητα, ολόφωτη μπροστά σου: ένα-ένα κουμπί που έκλεινε, κάλυπτε κάτι παραπανίσιο. Αυτό που πριν προεξείχε, τότε ευθυγραμμιζόταν. Και φυσικά, για λόγους τακτικής και καλού γούστου, άφηνε το τελευταίο κουμπί ορφανό από τη θηλιά του.

Βέβαια, τότε το φορούσε σε συνδυασμό με σταυρωτό σακάκι, αλλά μιλάμε για άλλες εποχές. Ολότελα διαφορετικές από τις δικές μας. Μπορεί οι αναμνήσεις να καθαγιάζουν τα πάντα, αλλά ας μην κρυβόμαστε: ο συνδυασμός σταυρωτό σακάκι-σταυρωτό γιλέκο είναι παλαιικός, μιας άλλης εποχής, θυμίζει ντουλάπα και δεν χρειάζεται να επαναληφθεί.

Επίσης, δεν χρειάζεται να πούμε περισσότερα για το κλασικό και τυποποιημένο σχήμα: του απλού γιλέκο που το κουμπώνεις ορθόδοξα και το συνδυάζεις με μονόπετο σακάκι. Ναι, είναι μια σίγουρη επιλογή, αλλά συνάμα και μια πολυφορεμένη, θα λέγαμε βαρετή.

Άρα, τι είναι αυτό που θα διαφοροποιούσε τις δεδομένες «γραμμές»; Ένας συνδυασμός, ένα πάντρεμα. Τουτέστιν: μονόπετο σακάκι (προσοχή: ξεκούμπωτο) σε αρμονική συνάφεια με την σέξι πανοπλία του σταυρωτού γιλέκου που κυκλώνει και αγκαλιάζει το αντρικό σώμα.  Αυτό κι αν είναι μια εκλεκτή ενδυματολογική ισορροπία.

Και, μάλλον, εκεί ακριβώς βρίσκεται το μικρό μυστικό που μαθαίνεις μεγαλώνοντας: η ισορροπία. Τίποτα δεν πρέπει να καλύπτει το άλλο και τίποτα να μην χαλάει την αρμονία.

ΤΟ ΡΟΛΟΪ

Yπάρχουν ρολόγια που κοιτάς την ώρα κι ύστερα κρύβεις το καντράν κάτω από το πουκάμισο. Έχουν επιτελέσει το σκοπό τους. Υπάρχουν ρολόγια που, καίτοι χάνουν συνεχώς τα λεπτά, συνεχίζεις να τα φοράς διότι είσαι ταυτισμένος μαζί τους, κουβαλούν ένα κάποιο συναισθηματικό φορτίο. Υπάρχουν, όμως, και ρολόγια που συνδυάζουν την πιστότητα, τη λεπτότητα, τη συναισθηματική περιδίνηση, τη φινέτσα και την κομψότητα. Κι αν θεωρήσουμε πως όλα αυτά τα στοιχεία δεν γίνεται να τα φέρει ένα ρολόι, η IWC έρχεται να μας διαψεύσει.

Η εταιρεία με έδρα το Schaffhausen δημιούργησε το 2018 μια λαμπρή σειρά ρολογιών για να νοηματοδοτήσει τα 150 χρόνια λειτουργία της. Κάπως έτσι δημιουργήθηκε η Jubilee Collection. Εν προκειμένω, το ρολόι Portofino της IWC κυκλοφόρησε σε τρεις διαφορετικούς τύπους όπου ο καθένας διατηρεί την προσωπικότητά του, αλλά το ύφος είναι τόσο συγγενικό και συναφές που τα κάνει να ανήκουν στην ίδια οικογένεια.

Το Portofino Automatic Edition «150 years» είναι ένα απόλυτα ισορροπημένο ρολόι.

Το Portofino Automatic Edition «150 years» είναι ένα απόλυτα ισορροπημένο ρολόι. H διάμετρος (40mm) του προσδίδει εξαρχής μια κλασική -έως ιδανική- χάρη. Εμπίπτει στη χρυσή τομή. Αν υπολογίσει κανείς και το λελογισμένο πάχος του, γίνεται μια εξαιρετική επιλογή για άντρες που έχουν κομψούς καρπούς.

Η γραμμικότητα των σχημάτων δίνει τον τόνο μιας εξαίσιας αρμονίας στην τελική μορφή και δημιουργεί την αίσθηση της κομψότητας που δεν κραυγάζει. 

Διά γυμνού οφθαλμού είναι φανερή η ευρυχωρία του καντράν. Οι δύο λατινικοί αριθμοί είναι ευδιάκριτοι – ένας εξ αυτών, δε, δημιουργεί έναν αντικατοπτρισμό στο μάτι. Το 6 (VI) κείται ανάποδα, έτσι που στο μάτι εμφανίζεται ως ελληνοπρεπές (ΙΛ). Μια ΙΛ-ουζιόν που δημιουργεί ευχάριστο παιχνίδισμα!

Πάντως ουδεμία διάθεση φαίνεται υπάρχει στο να μπερδευτεί ο κάτοχός του, καμία περιπλοκή που ενδέχεται να οδηγήσει σε οπτικό χάος. Άρα, αν μιλάμε για τη γεωμετρία του ρολογιού, εδώ φτάνουμε σε ένα απέριττο απόγειο. Η αντίθεση, δε, με το ζεστό μπλε χρώμα του καντράν και τους υπόλευκους δείκτες (και τα λατινικά στοιχεία), δημιουργούν ένα θωπευτικό πάντρεμα.

Η γραμμικότητα των σχημάτων δίνει τον τόνο μιας εξαίσιας αρμονίας στην τελική μορφή και δημιουργεί την αίσθηση της κομψότητας που δεν κραυγάζει. Το μαύρο λουρί είναι από δέρμα αλιγάτορα, το μπιζουδάκι αντέχει σε τρία bar μέσα στο νερό, ενώ έχει 42 ώρες ενεργειακή αυτονομία. Τέλος, είναι ολότελα συλλεκτικό, καθώς κυκλοφόρησε από την εταιρεία σε μόλις 2.000 κομμάτια.

Απέρριτο; Ναι. Αυστηρό; Οχι, με τη στενή έννοια του όρου. Εκλεκτικό; Σίγουρα. Το IWC Portofino Automatic Edition, επειδή ακριβώς φέρει το καθοριστικό σημάδι της λεπτότητας, δεν γίνεται να μην οδηγήσει και σε καθαρές ενδυματολογικές γραμμές. Η φασαρία ας λείπει. Ενα navy σακάκι ή ακόμη γκρι με λευκό ή γαλάζιο πουκάμισο, φτιάχνουν μια ωραιότατη χρωματική παλέτα στο άνω μέρος του σώματος. Δίνουν, δε, την εικόνα της ήρεμης πυγμής και στέλνουν ευδιάκριτα σημάδια στον συνομιλητή σας ότι η σοβαρότητα βρίσκεται στη δική σας όχθη. Εάν πάλι θέλετε κάτι πιο σπορ, ένα λευκό τζην, δερμάτινα sneakers, και ένα στενό μπλε πόλο είναι ο,τι πρέπει για ένα απεριτίφ στο… Πορτοφίνο ή σε κάποια Ελληνική ακτή.

 

//Περισσότερα για το Portofino Automatic Edition «150 years», εδώ.

 

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top