«Νοσταλγώ τη παιδική μου ηλικία και τα χρόνια που έζησα στα Γιάννενα». Φωτό: Andro.gr.

– Πόσο συχνά νοσταλγείτε ή μετανιώνετε για το παρελθόν;
Πολύ συχνά.

– Πότε; Γιατί;
Νοσταλγώ την παιδική μου ηλικία και τα χρόνια που έζησα στα Γιάννενα. Διότι μου έδωσαν τη δυνατότητα, μέσα από την πάλη για την επιβίωση, να ακολουθήσω τον σωστό κατ’ εμέ δρόμο, και να κάνω τις επιλογές που με καθόρισαν.

– Ανησυχείτε για το αύριο ή κάνετε όνειρα ότι όλα κάποτε στο μέλλον θα είναι καλύτερα;
Πάντα κάνω όνειρα για ένα καλύτερο αύριο.

– Πώς καταφέρνετε να ζείτε στο παρόν χωρίς να τρέχει αλλού ο λογισμός σας;
Δεν το έχω καταφέρει.

– Το προσπαθείτε;
Προσπαθώ να ζω την κάθε στιγμή αλλά το μυαλό μου τρέχει προς το μέλλον, με φαντάζομαι να επιστρέφω εκεί που γεννήθηκα.

– Έχετε νιώσει βαθιά δυστυχής;
Όχι.

– Έχετε νιώσει αληθινά ευτυχής;
Όχι.

«Από μικρό παιδί, πέντε χρονών, ήμουνα τσοπανόπουλο. Δεκαπέντε χρονών, έπιασα δουλειά σε εργοστάσιο μαρμάρων».

– Θυμάστε τι σας παρακινούσε όταν ήσασταν παιδάκι;
Ο αγώνας για την επιβίωση και τη μόρφωση.

– Πείτε μας, πώς μεγαλώσατε στην Ήπειρο;
Από μικρό παιδί, πέντε χρονών, ήμουνα τσοπανόπουλο και έκανα και άλλες αγροτικές δουλειές. Από δεκαπέντε χρονών έπιασα δουλειά σε εργοστάσιο μαρμάρων ενώ πήγαινα στο νυχτερινό γυμνάσιο. Για λίγο δούλεψα και σε ένα βιβλιοπωλείο.

– Θυμάστε τις υποσχέσεις που δώσατε στον εαυτό σας στην εφηβεία;
Ναι.

– Ποιες ήταν;
Η υπόσχεση που έδωσα ήταν ό,τι κάνω στη ζωή, να το κάνω πάντα τίμια και να αποκτήσω μια σωστή οικογένεια. Επειδή το πιο ακριβό πράγμα που έχει ο άνθρωπος είναι η ζωή και ένιωθα ότι έπρεπε να τη ζήσω με τέτοιον τρόπο που να μη ντραπώ για το οποιοδήποτε πρόστυχο, ή τιποτένιο παρελθόν μου.

– Ο κόπος που αφιερώσατε στη δουλειά σας, άξιζε τελικά;
Ναι.

– Γιατί;
Διότι μου έδωσε τη δυνατότητα να κάνω αυτό που αγαπούσα. Χάρη στη δουλειά μου, είχα την χαρά να γνωρίσω σπουδαίους και αξιόλογους ανθρώπους, πράγμα για το οποίο νιώθω περήφανος όπως και για την οικογένειά μου.

– Καταφέρνετε να χαίρεστε με τα απλά πράγματα της ζωής και ποια είναι αυτά για εσάς;
Ναι. Ένα γεύμα με τη γυναίκα μου, ένα καλό θέατρο.

– Έχετε πάθη; Αφήνεστε στα πάθη σας;
Όχι.

– Τελικά ο έρωτας είναι δύναμη δημιουργίας ή μια φενάκη;
Μια φενάκη.

– Νιώθετε εξαρτημένος από τα αντικείμενα που σας περιβάλλουν;
Νιώθω εξαρτημένος από τα βιβλία μου, από μια αγαπημένη μου μπλούζα την οποία έχω 25 χρόνια και από τους πίνακες Ελλήνων ζωγράφων που έχω στο μαγαζί.

– Λέμε συχνά ότι δεν αξίζει να στενοχωριόμαστε αρκεί να έχουμε την υγεία μας. Τι κάνετε για να έχετε υγεία, ευεξία και μακροζωία; Τι κάνετε για τον εαυτό σας;
Τίποτα.

«Συμφιλιώνομαι με τη φθορά αλλά ταυτόχρονα νιώθω και πικρία για πράγματα που ήθελα να πω και δεν είπα».

– Πιστεύετε ότι είστε ένας καλός άνθρωπος;
Ναι, δε μπορώ να κάνω κακό.

– Τι κάνετε για το κοινωνικό σύνολο;
Αγώνα για το περιβάλλον.

– Τι φοβάστε περισσότερο;
Την αχαριστία.

– Καθώς μεγαλώνετε συμφιλιώνεστε με τη φθορά ή νιώθετε πικρία για το χαμένο χρόνο;
Συμφιλιώνομαι με τη φθορά αλλά ταυτόχρονα νιώθω και πικρία για πράγματα που ήθελα να πω και δεν είπα. Και για συναισθήματα που δεν μπόρεσα να εκφράσω στο παρελθόν.

– Σκέφτεστε το θάνατο και με ποιον τρόπο;
Ναι, περπατώντας στη φύση, στο χωριό μου.

– Πιστεύετε στη μετά θάνατον ζωή; Στη μετενσάρκωση; Στην κόλαση και στον παράδεισο;

Όχι.

– Γιατί αισθάνεστε ότι ερχόμαστε στη ζωή; Έχει κάποιο νόημα η ύπαρξη μας; 

Ερχόμαστε για να συμπληρώσουμε την ευτυχία των γονέων μας.

– Για τη ζωή σε άλλους πλανήτες τι ψυχανεμίζεστε; Υπάρχει, και αν ναι θα θέλατε να έρθετε και να έρθουμε ως ανθρωπότητα σε επαφή μαζί της;

Πιστεύω ότι υπάρχει ζωή σε μακρινούς πλανήτες. Μακάρι να μπορούσαμε να έρθουμε σε επαφή.

– Υπάρχει θεός; 

Όχι. Τον θεό τον δημιούργησε ο άνθρωπος.

 

Διαβάστε ακόμα: Γιώργος Κωνσταντίνου – «Έτσι έμαθα από πολύ μικρό παιδί να χαίρομαι με τα απλά της ζωής».

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top