Αριστερά: το Cartier Tonneau σε ροζ χρυσό που μπορεί να θωρείται γυναικείο, εντούτοις μπορεί να στολίσει και έναν λεπτό αντρικό καρπό. Δεξιά: το Malte Moon Phase του οίκου Vacheron Constantin, επίσης σε ροζ χρυσό.

    Οι κάσες των ρολογιών, παρότι υπακούουν στην περίφημη αρχιτεκτονική ρετσέτα «Form Follows Fonction», είναι εξίσου δηλωτικές της ταυτότητας ενός μοντέλου της ωρολογοποιίας με το καντράν. Φέρτε στο μυαλό σας τα «οιδήματα» ενός Greubel Forsey, τα νεαρά Urwerk σε σχήμα U ή την εικονοκλαστική κάσα του Hamilton Ventura.

    Ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των ρολογιών χρησιμοποιεί στρογγυλές κάσες, με την τετράγωνη ή παραλληλόγραμμη τυπολογία να καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση, ο διακριτικός αδελφός στην τρίτη ονομάζεται «Tonneau». Σημαίνει «βαρελάκι», αλλά ο όρος, σε αντίθεση με τα άλλα δύο, σηκώνει μεθερμηνείες. Το προφίλ του περιλαμβάνει πολλά πράγματα. Από το κλασικό επίμηκες σχήμα με τις κυρτές πλευρές ώς τις κοντόχοντρες εκδοχές, περνώντας από φόρμες τετράγωνες ή παραλληλεπίπεδες με στρογγυλεμένες γωνίες που σχηματίζουν την υποδιαίρεση «Coussin» (μαξιλαράκι).

    Tο tonneau επινοήθηκε ώστε να επιτευχθεί η πλήρης ρήξη με τα παλιά ρολόγια τσέπης.

    Αυτό που το βαρελάκι και τα παράγωγά του ήρθαν να προσθέσουν στη γλώσσα του ρολογιού ήταν η οπτική χάρη. Διότι σίγουρα δεν άφηναν, λεπτά καθώς ήταν, χώρο για περίπλοκους μηχανισμούς, τουλάχιστον ώς την ώρα που εμφανίστηκε ο Richard Mille. Κατά πάσα πιθανότητα, το tonneau επινοήθηκε ώστε να επιτευχθεί η πλήρης ρήξη με τα παλιά ρολόγια τσέπης. Γιατί γρήγορα ανακάλυψαν ότι τα μεγαλύτερα μεγέθη αγκάλιαζαν καλύτερα τον καρπό όταν κύρτωναν την κάσα. Τα πλέον περιζήτητα ρολόγια της δεκαετίας του ’20 ήταν tonneaux με τονισμένες καμπύλες και τα χρόνια της ακμής τους συμπίπτουν με την λαμπρή περίοδο της Art déco.

    Και σε σπορ εκδοχή: Το βαρελοειδές Richard Mille Tourbillon Rafael Nadal.

    Εξάλλου, η μεγαλύτερη συνεισφορά του Louis Cartier στο σύμπαν της ωρολογοποιίας ήταν η ακλόνητη πεποίθησή του πως αυτό που φοράμε στον καρπό μας δεν χρειάζεται να είναι ντε και καλά στρογγυλό: συνέλαβε το τετράγωνο Santos, το παραλληλόγραμμο Tank και το ανυπέρβλητο Crash σε τήξη. Όμως, το δεύτερο ρολόι χειρός του οίκου του, το Tonneau έγινε ίσως αυτό που άσκησε τη μεγαλύτερη επιρροή. Η φόρμα όλο και συχνότερα υιοθετείται από μάρκες που θέλουν να ξεφύγουν από την πεπατημένη. Έξι χρόνια μετά τον Cartier, το 1912, έρχεται η σειρά της Vacheron Constantin, η οποία επιθυμεί τα ρολόγια της να αντικατοπτρίζουν το πνεύμα μιας προοδευτικής εποχής.

    Στα ‘60s και τα ‘70s τα tonneaux περιέπεσαν σχεδόν σε αχρηστία.

    Ωστόσο, μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τα στρογγυλά και τετράγωνα σχήματα επικρατούν, με αποτέλεσμα στα ‘60s και τα ‘70s τα tonneaux να έχουν περιπέσει σχεδόν σε αχρηστία. Όμως, 20 χρόνια αργότερα, με την αναγέννηση των μηχανικών ρολογιών τα πάντα αλλάζουν: η δημοφιλής και περιζήτητη Casablanca του Franck Muller επαναλανσάρει αναιδώς το σχήμα tonneau, γνωρίζοντας παγκόσμια επιτυχία. Στην αυγή του 21ου αι., ο Richard Mille θα πάρει τη σκυτάλη, κάνοντας το σχήμα εξόχως ποθητό και funky. Παύει να φαντάζει αποκλειστικά αμπιγιέ και βρίσκει θέση στον καρπό του Ραφαέλ Ναδάλ.

    Ας απολαύσουμε 8 έξοχα ρολόγια Tonneau:

     

     

    Tο εν λόγω Cartier του 1906 είναι πιθανότατα το κομψότερο tonneau που βγήκε ποτέ.

    1. Cartier Tonneau, 1906

    Από πολλούς θεωρείται το κομψότερο tonneau ever. Το Cintrée υπήρξε παντοτινό μέλος της οικογένειας έως τις μέρες μας και κλίνεται σε όλα τα πολύτιμα μέταλλα, σε μυριάδες μεγεθών, με ή χωρίς διαμάντια, ακόμα και με διπλό καντράν, όπως το Dual Time. Το τυπικό vintage μοντέλο του 1915, ονόματι Tonneau Cintrée à pattes, είχε μήκος 45 mm και πλάτος 26,2. Πρόσφατα, επανεμφανίστηκε στην Collection Privée με cabochon ρουμπίνι στην κορώνα, σαν το κερασάκι στην τούρτα.


     

    Αν ψάχνετε για tonneaux vintage μην πάτε μακριά. Η Longines παραμένει μακράν η πιο υποτιμημένη μάρκα όλων.

    2. Tonneau Longines « Art Déco », 1920

    Η Longines, από τις πιο γόνιμες φίρμες μεταξύ των μεγάλων οίκων, έχει παρουσιάσει σωρεία ρολογιών tonneau και σε πλήθος μεγεθών. Πολλά απ’ αυτά μάλιστα με καντράν και αριθμούς πιο διακοσμητικά και λιγότερο συντηρητικά. Από τα πιο αξιοπρόσεκτα είναι ένα μοντέλο του 1920, μήκους 50 mm και πλάτους 31 mm, με τελείως art déco χαρακτήρα. Πανέμορφη είναι και η σειρά της Evidenza 2019, η οποία περιλαμβάνει έναν κλασικό χρονογράφο με αυτόματο μηχανισμό, στεγανό στα 30 μ. Αν ψάχνετε για tonneaux vintage μην πάτε μακριά. Η Longines παραμένει μακράν η πιο υποτιμημένη μάρκα όλων.


     

    H Vacheron Constantin δημιουργεί tonneaux επιμήκη αλλά διακριτικά.

    3. Tonneau Courbé Vacheron Constantin, 1920 και 1930

    Όπως η Longines, η Patek Philippe και η Audemars Piguet, η Vacheron Constantin των 260 ετών δίνει το παρόν από την αρχή της ύπαρξης των ρολογιών χειρός και, στο πνεύμα της δεκαετίας του ’20, δημιουργεί tonneaux επιμήκη αλλά διακριτικά. Τα μοντέλα της ήταν λιγότερο υπερβολικά στις αναλογίες και πιο στενά στη μέση. Τα κλασικά μοντέλα είναι περιζήτητα σήμερα, αλλά η μανουφακτούρα δεν εγκατέλειψε ποτέ αυτό το σχήμα. Μπορείτε να αναζητήσετε σύγχρονα tonneaux Vacheron Constantin στη συλλογή της Les Historiques 1912 ή στα διάφορα Malte, με πετράδι του στέμματος το Malte Tourbillon.


     

    To συγκεκριμένο Omega επρόκειτο για μια limited edition σε 1915 μόνον αντίτυπα.

    4. Collection Omega Museum, 2005 (βασισμένο σ’ ένα ρολόι του 1915)

    Θέλοντας να καταδείξει τη διαχρονικότητα του tonneau με μία επανέκδοση, το τέταρτο μοντέλο Omega της σειράς της Museum ήταν μια σύγχρονη εκδοχή εκείνου του 1915. Επρόκειτο για μια limited edition σε 1915 μόνον αντίτυπα, αλλά όπως και άλλα της συλλογής μπορείτε πότε-πότε να το πετύχετε σε δημοπρασίες. Το συγκεκριμένο διαθέτει μια κάσα σε ροζ χρυσό 43 Χ 32 mm, αυτόματο μηχανισμό και ένα κρεμ καντράν με art déco αριθμούς που θυμίζει τα πρώτα κομμάτια της αδελφής μάρκας Longines.


     

    To εν λόγω Franck Muller έγινε η βεντέτα των απανταχού bons vivants.

    5. Franck Muller Original Casablanca, 1992

    Όσοι θυμούνται το «Great Watch Revival» θα σας πουν πως ένας από τους πρωταγωνιστές-κλειδιά ήταν ο Franck Muller. Όταν η μάρκα του λανσαρίστηκε το 1992, δημιουργήθηκε και το concept του “auteur” watchmaker και ένα από τα δημοφιλέστερα μοντέλα του ήταν το Casablanca. Έγινε η βεντέτα των απανταχού bons vivants, από το Μόναχο ώς το Μιλάνο και το Μαϊάμι, κι αυτό χάρη στο υπέροχο χρώμα του καντράν του: το ροζ σομόν. Έκτοτε καθόρισε τον οίκο και την εποχή.


     

    Η Patek Philippe είχε δημιουργήσει ένα έξοχο tonneau ήδη από το 1908.

    6. Patek Philippe Gondolo, 1993

    Με μια τόσο μακρά, πλούσια και σπουδαία ιστορία όσο αυτή της Patek Philippe, μιας μανουφακτούρας με κλίση στις πρωτότυπες φόρμες σαν αυτές των ασύμμετρων μοντέλων της, δεν είναι περίεργο που ο οίκος της Γενεύης είχε δημιουργήσει ένα έξοχο tonneau ήδη από το 1908. Αυτό που καταχωρήθηκε στην 5τομη οριστική μελέτη του μουσείου της εταιρείας είναι το Gondolo του 1915 περίπου. Με κλασικές αναλογίες, το βρίσκεις ακόμα και σήμερα με τον κωδικό Réf. 7099 στη συλλογή της σειράς.


     

    Parmigiani Fleurier έχει βάλει τη δική της πινελιά με κέρατα (cornes) που υπερβαίνουν το ύψος της κάσας.

    7. Parmigiani Fleurier Kalpa, 2001

    Μεταξύ των νέων οίκων –δηλαδή μετά το 1990- η Parmigiani Fleurier είναι ίσως η πλέον προσκολλημένη στην παράδοση, εξαιτίας της εμπειρίας του Michel Parmigiani ως συντηρητή και ιστορικού. Μία από τις εμβληματικές κολεξιόν της μανουφακτούρας είναι η σειρά Kalpa, η οποία περιλαμβάνει όλα τα πολύτιμα μέταλλα, όλα τα μεγέθη και όλες τις complications που κάποιος ονειρεύεται να αποκτήσει, αλλά όλα αυτά μέσα στο φίνο σχήμα του tonneau, με κούρμπες που προκύπτουν από την ακολουθία Fibonacci. Εδώ, η Parmigiani Fleurier έχει βάλει τη δική της πινελιά με κέρατα (cornes) που υπερβαίνουν το ύψος της κάσας, προσθέτοντας μια αίσθηση δύναμης, αλλά δίχως να θυσιάσει τίποτα από την εκλέπτυνση και τη φινέτσα του ρολογιού.


     

    Η Richard Mille πόνταρε στη χρήση καινοτόμων υλικών, τη ρωμαλέα κατασκευή και την απόλυτη μοντερνιτέ.

    8. Richard Mille RM 001 Tourbillon, 2001

    Aν υπάρχει μια σύγχρονη μανουφακτούρα που υιοθέτησε το tonneau ως ζώσα φόρμα και όχι ως ρετρό άσκηση είναι σίγουρα η Richard Mille. Εξαρχής, η μάρκα πόνταρε στη χρήση καινοτόμων υλικών, τη ρωμαλέα κατασκευή και την απόλυτη μοντερνιτέ. Εξέλιξε το σχήμα του tonneau προς κάτι καινούργιο, πραγματικά φουτουριστικό. Χρησιμοποιώντας το σε όλα τα μοντέλα της, έγινε το σήμα κατατεθέν του οίκου, το φετίχ του, αγνοώντας επιδεικτικά τα στρογγυλά και παραλληλόγραμμα αδέλφια του.

     

    Διαβάστε ακόμα: Τι ακριβώς είναι τα λουράκια ΝΑΤΟ στα ρολόγια;

     

     

     

    x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

    Button to top