Αλέξιος Μάινας: Tα ποιήματα του εγκλεισμού

«Λίγο φύσηξε και μας ξέχασε κι ο δρόμος». (Andrew Wyeth, «Wind From The Sea», 1947).

«Τόπος κρανίου»

Ι. (Ανάμεσα στην Καλαχάρι και το μπάνιο)

Αμμόλοφοι μέχρι τους φεγγίτες.
Σαλόνια
με θαμμένους γείτονες.

ΙΙ. (Μια μουσική ξεπέφτει από το ράδιο)

Απόγευμα στα τζάμια.
Αντανακλάσεις. Τα κεφάλια μας
στο κάδρο του νερού
σαν νούφαρα.

ΙΙΙ. (Δυο δρεπανιές ακόμα ως το βράδυ)

Δες έξω πώς ξεθάρρεψε κι η σκόνη!
Το βήμα μας ξεχάστηκε πνιγμένο στο χαλί.
Λίγο φύσηξε και μας ξέχασε κι ο δρόμος.

IV. (Τα μετά τα φυσικά)

Ω πάθος κι αποθύμηση του περασμένου κόσμου!

Στην επόμενη σελίδα: «Όλα συμβαίνουν μακριά».

1 2 3 4 5

Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Έμπνευση