Ενα διαμέρισμα 75 τ.μ. με την κατάλληλη διαρρύθμιση μπορεί να φαίνεται μεγαλύτερο.

    Το έργο που ανέλαβε το αρχιτεκτονικό γραφείο Fotis Zapaniotis Associated Architects αφορά την ανακαίνιση διαμερίσματος σε ένα τυπικό κτήριο του Μεσοπολέμου με art deco λεπτομέρειες, στην άκρως αθηναϊκή γειτονιά του Μετς.

    Ο χώρος έχει διατηρήσει την υπάρχουσα οικιστική του χρήση και η πρόταση βασίζεται στις εποχικές ανάγκες κατοικίας του ιδιοκτήτη, ο οποίος μοιράζει τον χρόνο του μεταξύ Αθήνας και Λονδίνου, κάτι που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του τελικού χαρακτήρα του διαμερίσματος.

    O ιδιοκτήτης μοιράζει τον χρόνο του μεταξύ Αθήνας και Λονδίνου.

    O ιδιοκτήτης ζήτησε να μείνει ανέπαφο το μεγαλύτερο μέρος της κάτοψης και να διατηρηθεί, στο μέτρο του δυνατού, τόσο η δομή όσο και τα μορφολογικά στοιχεία του διαμερίσματος. Κατά συνέπεια, ο σχεδιασμός ήταν προσανατολισμένος προς τη βελτίωση και, όπου ενδείκνυται, τον επαναπροσδιορισμό αυτών των χαρακτηριστικών.

    Το υπνοδωμάτιο και ένα μέρος του σαλονιού.

    Διατηρώντας τα όρια του προϋπάρχοντος χώρου και με τις βασικές του λειτουργίες να παραμένουν στις αρχικές τους θέσεις, η τυπολογία του διαμερίσματος χωρίζει την κάτοψη σε πέντε ενότητες, την είσοδο, την κουζίνα, το μπάνιο, την κρεβατοκάμαρα και το σαλόνι.

    Ως ενοποιητικό στοιχείο του διαμερίσματος λειτουργεί το πάνελ από ελληνικό ξύλο καρυδιάς που γίνεται το κέντρο της κάτοψης.

    Η στιβαρότητα τέτοιων συμπαγών, διακριτών χώρων και τα όριά τους παραμένουν ως έχουν, ενώ επιχειρείται μόνο μία τροποποίηση. Με την κατεδάφιση διαχωριστικού τοίχου, οι χώροι της εισόδου και της κουζίνας, που στην προηγούμενη διάταξη παρέμεναν αποκομμένοι από την κύρια όψη του διαμερίσματος, ερμηνεύονται ξανά και αποκτούν πολλαπλή σημασία στη ζωή και τη χρήση του σπιτιού.

    Δημιουργούνται νέοι χωρικοί και λειτουργικοί συσχετισμοί με τον χώρο του σαλονιού, ενώ προκύπτει η δυνατότητα εκτεταμένων εσωτερικών υψώσεων. Ο τοίχος που χώριζε την είσοδο από την κουζίνα αντικαθίσταται τώρα από μια κεντρική ξύλινη κατασκευή, σχηματίζοντας μια συνεχή χειρονομία που ξεκινά από την είσοδο και καταλήγει στην κρεβατοκάμαρα.

    Το χρώμα της καρυδιάς στο πάνελ αποκτάει μια ήρεμη σχέση με το λευκό των τοίχων.

    Ως ενοποιητικό στοιχείο, το πάνελ από ελληνικό ξύλο καρυδιάς γίνεται το κέντρο της κάτοψης, σημείο αναφοράς για το διαμέρισμα που αποκτά λειτουργικό ρόλο: στον εξοπλισμό της κουζίνας, τον χώρο εργασίας, τα ντουλάπια αποθήκευσης.

    Η μεταλλική κατασκευή της εισόδου, με τους κρυφούς αποθηκευτικούς χώρους, τα ράφια και τον τολμηρό αναδιπλούμενο καθρέφτη, συνιστά μια διαφορετική αντίληψη του τοίχου ως ορίου και το διαμέρισμα αποκτά απροσδόκητες «αποδράσεις» και θέα στην πόλη σχεδόν από κάθε σημείο. Ποικιλία υλικού, πολλαπλές χρήσεις και μεταβλητά στοιχεία μετατρέπουν το άλλοτε ανενεργό κέντρο του σπιτιού σε έναν ζωντανό μηχανισμό.

    Αριστερά: ένα μέρος της κουζίνας. Δεξιά: Λεπτομέρεια από το σαλόνι.

    Οι οροφές, οι τοίχοι και οι επιμέρους διακοσμητικές λεπτομέρειες της μεσοπολεμικής εποχής αποδίδονται με το ίδιο χρώμα για να επιτευχθεί ομοιομορφία και πλαστική έκφραση των χαρακτηριστικών της art deco.

    Όλες οι επεμβάσεις στο διαμέρισμα, σε αντίθεση με το ομοιογενές μονόχρωμο περιβάλλον, γίνονται με διακριτά υλικά (κόκκινη ξυλεία ελληνικής καρυδιάς, μαύρες μεταλλικές κατασκευές), δημιουργώντας έναν ήρεμο συσχετισμό δυνάμεων μεταξύ του προϋπάρχοντος κελύφους και των νέων κατασκευών.

     

    Φωτογραφίες: Vasilis Makris .

     

    Διαβάστε ακόμα: Parthenis Café, δίπλα στους ανεμόμυλους για brunch και μόδα.

     

     

     

    x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

    Button to top