Τι λιμάνι της πόλης. Μόλις φτάσατε (Y.Skoulas/visitgreece.gr).

Αν δεν ευλογήσεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει, σκέφτηκα, όταν ένα καλό φιλαράκι απ` τα παλιά, με ρώτησε αν ήταν καλή ιδέα να κάνει με την κοπέλα του τις καλοκαιρινές τους διακοπές στα Χανιά. Καλή σκέψη, απάντησα, υπενθυμίζοντας πως ο νομός Χανίων είναι από τους δημοφιλέστερους προορισμούς εσωτερικού τουρισμού. Μέχρι εδώ καλά.

Άντε τώρα να χαρτογραφήσεις τον χώρο και να τον χωρέσεις στο δεκαπενθήμερο των αυγουστιάτικων διακοπών τους. Ελάτε κάτω και μην σας απασχολεί τίποτα, του λέω στο τηλέφωνο, δεσμευόμενος πως όλα θα τους τα `χω έτοιμα. Όποιος δεν θέλει χτύπους, στο χαλκιδιό δεν πάει. Με το μυαλό να τρέχει αλλού, άντε να φτιάξεις πρόγραμμα.

Άπλωσα λοιπόν τον χάρτη στο τραπέζι, και με μαρκαδόρο άρχισα να σημειώνω, ακολούθως, δια της αφαιρετικής, κατέληξα σ` αυτά με τους κόκκινους και μαύρους κύκλους. Πριν φύγω για διακοπές σε άλλους τόπους, τον ενημέρωσα ότι έχω αφήσει ένα φάκελο στο παραδοσιακό κρεοπωλείο του κουμπάρου μας του Κουρή, στην πλατεία της Σούδας –ψώνισε άφοβα. Μέσα έχει τον χάρτη, ένα κλειδί, κι ένα σημείωμα. Γράφει:

Φίλε, καλώς ορίσατε στους τόπους μας.

Για να με διαβάζεις σημαίνει πως ξημερώματα φτάσατε με το πλοίο στο λιμάνι της Σούδας και πήρες το φάκελο. Έξοχα. Εγώ θα λείπω. Είμαι με την σκηνή κάτω από μια κουκουναριά –πλησμονή. Μη με βλαστημάς, προπέτη, όχι, δεν σε πούλησα, διάβασε και μετά χώσε μου τα.

Να φάτε μπουγάτσα του Ιορδάνη για να στανιάρετε.

Καβαλάτε τη μηχανή και μπαίνετε πόλη, πάτε ντουγρού για μπουγάτσα στου Ιορδάνη και χτυπάτε μια διπλή μερίδα ο καθένας για να στανιάρετε. Το κλειδί που ‘χει ο φάκελος είναι μιας σουίτας στα καταλύματα Ifigenia, στο λιμάνι της παλιάς πόλης. Θα σας περιμένει ο Μιχάλης.

Κάνετε ένα ντουζάκι και μετά πηγαίνετε στην πλατεία της Σπλάντζιας να πιείτε καφέ στου Μπούρμπου, παίρνοντας τις αναπνοές σας στον ίσκιο του πλάτανου. Όλα καλά; Μην λιγοψυχάτε. Πηγαίνετε να ξεκουραστείτε και το απόγευμα βολτάρετε στο ενετικό λιμάνι.

Πιείτε δυο σφηνάκια στην Συναγωγή του Ψηλού. Μετά σταθείτε στα Χάλκινα. Είναι καλά φιλαράκια.

Μια παγωμένη μπύρα στο νεώριο του Μόρο με θέα το πιο ωραίο ηλιοβασίλεμα είναι ό,τι καλύτερο, πριχού χωθείτε από την Ανατολική τάφρο στα στενά σοκάκια της Εβραϊκής. Τη νύχτα ο τόπος μοσχοβολά γιασεμί και νυχτολούλουδο. Αμάλγαμα πολύγλωσσης πολυμορφία. Περπατώντας θα δείτε αρκετά από τα πέτρινα σπίτια να έχουν γίνει ενοικιαζόμενα, όπως, λόγου χάρη, το τρίπατο Stone House, στη Δρακοντοπούλου, τ` αδερφοχτού Φουρναράκη.

Η παραλία στο Ελαφονήσι (Y.Skoulas/visitgreece.gr).

Πιείτε δυο σφηνάκια στην Συναγωγή του Ψηλού. Μετά σταθείτε στα Χάλκινα. Είναι καλά φιλαράκια. Πιείτε και για μένα ένα ρακόμελο με τον Γιάννη, με θέα τον φάρο. Εκεί θα `ναι κι ο Μπάμπης. Αν θέλετε λίγο κι από Ακρωτήρι, πείτε να σας φιλοξενήσει ένα τριήμερο στο κατάλυμα του –Evies Houses, το λένε. Περνάτε τους τάφους των Βενιζέλων, το προσπεράσετε, και φτάνετε στο Σταυρό, στον τόπο, δηλαδή, που ο Κακογιάννης γύρισε τον Ζορμπά του Καζαντζάκη. Στην ταβέρνα του μερακλή συγγενή μας, του Κουλιερογιώργη, σταθείτε και δοκιμάσετε το σφακιανό γιαχνί και την μαδαρίτικη γραβιέρα, θα με θυμηθείτε, παλαιικές συνταγές, Ανωπολίτικες.

Για σφακιακό γιαχνί στην ταβέρνα του Κουλιερογιώργη.

Αν αφαιρέσουμε τη σημερινή συν το τριήμερο στ` Ακρωτήρι, σας μένουν ακόμα έντεκα μέρες –μισή αιωνιότητα, δηλαδή. Τα αξιοθέατα και τα μουσεία εντός κι εκτός πόλης είναι στο χάρτη κυκλωμένα με μαύρο. Σας προτείνω λοιπόν κάποιες εναλλακτικές εκτός πόλης, με κόκκινο, για να πάρετε μια καλή γεύση ενδοχώρας και νότου.

Έχουμε και λέμε:

Από την δυτική πλευρά της πόλης και μέχρι το ακρωτήριο Σπάθα, είκοσι χιλιόμετρα παραλίας, είναι η περιοχή που σηκώνει το μεγαλύτερο βάρος του τουριστικού προϊόντος. Σ` ένα εικοσάλεπτο θα είστε στην παραλία του Μάλεμε. Όποιον και να ρωτήσετε ξέρει που είναι η ψαροταβέρνα του φίλου μας του Ντουνιά –Mythos την λένε. Κάτσετε κάτω από το αλμυρίκι και παραγγείλετε φρέσκο ψαράκι της περιοχής. Όλα τα `χει ο μπαξές. Ήσυχα κι απλά, με δροσερό κρασάκι, αφουγκραστείτε το κύμα που σκάει στο χαλίκι.

Νότια της πόλης και σε απόσταση δεκαέξι χιλιομέτρων, στους πρόποδες των Λευκών Ορέων, είναι το Θέρισο. Για να πας, φιλαράκο, περνάς οδικός μέσα από το πανέμορφο φαράγγι που βγάζει στο χωριό, όπου ο Βενιζέλος κήρυξε την επανάσταση στις 10 Μαρτίου 1905. Τσικουδιά με σταφίδες και στραγάλια θα σας κεράσουν, ώσπου να `ρθει το τσιγαριαστό ή το βραστό ζυγούρι με πιλάφι.

Βραστό ζυγούρι με πιλάφι στο Θέρισο.

Κι αν τύχει και είστε ανήμερα του δεκαπενταύγουστου που γιορτάζουν την Παναγιά, να `στε προσεκτικοί, γιατί εκειά πίνουν το κρασί με τσι κούπες. Στο γυρισμό πάρετε το δρόμο για Ζούρβα, κατεβαίνοντας στα χαμηλά πέφτετε στον έφορο κάμπο των Χανίων με τις ελιές, τις πορτοκαλιές και τ` αβοκάντο. Μην λησμονήσετε να σταθείτε στα Μεσκλά, στο φούρνο του Δημητρουλάκη. Αν είναι εκεί ο φιλιότσος μου ο Κωστής, δώστε του γνώρα, πιείτε μια κι από μένα, και φεύγοντας πάρτε ζεστό ψωμί. Είναι η ίδια συνταγή με του σύντεκνου μου του Βασιλάκη, στη Γεωργούπολη. Κάμετε κι από εκεί μια απογευματινή βόλτα, να σας κεράσει παγωτό δικής του παραγωγής από πρόβιο γάλα του ορεινούς Αποκόρωνα. Αν έχετε χρόνο, κάνε μια παράκαμψη από Κάινα, κάμε χαμπάρι του Σταυρουλομαθιού, κι η συντέκνισσα θα σας κεράσει μια στα όρθια.

Βουτιά στα Φαλάσαρνα; Οπωσδήποτε (Y.Skoulas/visitgreece.gr).

Στο δυτικότερο σημείο του νησιού είναι μια από τις δημοφιλέστερες παραλίες. Ναι, καλά το κατάλαβες, φωστήρα, τα Φαλάσαρνα λέω. Πάρε λοιπόν το κορίτσι, πετσέτα κι αντηλιακό, κάντε μια βουτιά στα καταγάλανα νερά κι αράξτε στην αμμουδιά μέχρι να ξεροψηθείτε. Αν ζοριστείτε σφυρίξτε του Ντακούνη κι έφτασε. Σ` ενημερώνω πως παραδίπλα είναι η παραλία του Κεδρόδασου κι η μοναδική λιμνοθάλασσα του Μπάλου, από κάτω ο κάμπος Σφηνάρι και το Ελαφονήσι με την κατάλευκη άμμο –διαλέξτε και πάρτε.

Δεν γίνεται να μην πάτε στο Φαράγγι της Σαμαριάς (Y.Skoulas/visitgreece.gr).

Μην τυχόν και φύγετε δίχως να πάτε στο φαράγγι της Σαμαριάς. Σηκωθείτε πριν το χάραμα, πάρτε το λεωφορείο για Ομαλό, και σε καμιά ώρα ανήφορο φτάνετε στο Ξυλόσκαλο. Από εκεί ξεκινά η εμπειρία. Ανοιχτή ψυχή και πόδια θέλουν τα δεκαοχτώ χιλιόμετρα του φημισμένου φαραγγιού. Ξαποστάστε στα χαλάσματα της Σαμαριάς, πιείτε νερό, και διαπερνώντας το στένωμα ξετρυπάτε στην Αγιά Ρουμέλη. Κάτσετε στου Τζάτζιμου, φάτε, πιείτε και ροζονάρετε, απολαμβάνοντας την σφακιανή ομορφάδα, μέχρι να έρθει το βαποράκι να σας πάρει. Άγριο το κάλλος του Λιβυκού Πελάγους.

Πάρτε σφακιανά παξιμάδια από του φίλου Οικονομάκη.

Εν πλω, περνάτε ξυστά την πετρώδη ακτή, ανοίξτε τα μάτια και δείτε τον Φοίνικα και τον Λύκος, μετά, το πλοιάριο πέφτει Λουτρό και τέλος δένει στο λιμανάκι της χώρα Σφακιών. Το ίδιο λεωφορείο που σας ανέβασε θα σας πάρει Χανιά. Αν κάμει στάση στην Ίμβρο, κοπιάστε στην ταβέρνα Μέλι & Κανέλα, του σύντεκνου μας του Γλυνιά, και στ` Ασκύφου, πάρτε σφακιανά παξιμάδια από του φίλου Οικονομάκη.

Στην ταβέρνα Μythos στην παραλία του Μάλεμε για κρέας και ψάρι.

Γνωρίζοντας την καψούρα σου για ψαροντούφεκο, θα ήταν παράλειψη να μην σου προτείνω ένα τριήμερο κάμπινγκ στο νοτιότερο σημείο της Ευρώπης. Άλλος κόσμος. Μετρήστε τα κι άμα χωρεί, άντεστε. Κατεβείτε με τη μηχανή στη Σούγια, κάνετε μια βουτιά, και το απόγευμα παίρνετε το βαποράκι για Γαύδο. Μη ξεχάσεις να δώσεις χαιρετισμούς του σύντεκνου, του πρώτου του πλοίου, του καπεταν-Αντρέα του Βαρδουλέ.

Αυτά από μένα. Κουράγιο. Καλή σας διαμονή και καλή διασκέδαση. Κι όταν με το καλό ξανασμίξουμε, μου δίνεις τα ρέστα.

Φιλώ σε, κι αγαπώ σε.

 

Διαβάστε ακόμα: Η Νότια Κρήτη που λατρεύω.

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top