Clara Cebrián: μια Σακίρα των χρωμάτων στην Κυψέλη

H Clara Cebrián παρουσιάζει την πρώτη της ατομική έκθεση στην Ελλάδα με τίτλο: “Hello Adulthood”.

Στην ολοζώντανη και ακούραστα ανήσυχη γειτονιά της Κυψέλης, είχα το προνόμιο να μπω στο φωτεινό και εκλεκτικό εργαστήριο της Ισπανίδας ζωγράφου Clara Cebrián. Βρεθήκαμε με αφορμή την πρώτη της ατομική έκθεση στην Ελλάδα, “Hello Adulthood”, που θα εγκαινιαστεί στη γκαλερί Ζουμπουλάκη, μαζί με την επιμελήτρια Γεωργία Λιάπη. Το έργο της Clara είχε ήδη κεντρίσει την περιέργειά μου και ανυπομονούσα να εξερευνήσω τον κόσμο της, που μύριζε νέφτι, προσμονή και δημιουργική ενέργεια.

Έφταιγε ο πίνακας που διάλεξαν για την προώθηση της έκθεσης. Ένα τραπέζι με σερβίτσια πάνω σ’ ένα αστικό μπαλκόνι με φυτά, θα μπορούσε να είναι κι ένα πατιό σε διήγημα του Κορτάσαρ, ή απλώς η πίσω αυλή της γιαγιάς μου.

Οι πίνακες αποτυπώνουν φευγαλέες στιγμές και κοινές εμπειρίες που διαμορφώνουν τη συλλογική μας μνήμη.

Καθώς μπήκα στο στούντιο, εντυπωσιάστηκα αμέσως από το πολύχρωμο χάος που με περιέβαλλε. Οι καμβάδες ακουμπούσαν στους τοίχους, καβαλέτα στημένα εδώ κι εκεί, τα σωληνάρια χρωμάτων ήταν διάσπαρτα στα τραπέζια, κουτιά από ντελίβερι – σουβλάκια. Αυτό ήταν το καταφύγιο, όπου τα ευφάνταστα οράματα της Κλάρας ζωντάνευαν. Η υπογραφή της, μια ανάποδη απόδοση του ονόματός της – ένα κλείσιμο του ματιού στη δυσλεξία της, αντανακλά τόσο το παιχνιδιάρικο πνεύμα της, όσο και την αποφασιστικότητά της να ξεπερνά τις προκλήσεις.

Οι πολύπλευρες δημιουργίες της Κλάρας συγχωνεύουν αβίαστα την αφαίρεση, την αναπαράσταση και την υλικότητα.

“Hello Adulthood”, ο τίτλος της έκθεσής της, υπαινίσσεται τη θεματική εξερεύνηση που με περίμενε. Οι πολύπλευρες δημιουργίες της Κλάρας συγχωνεύουν αβίαστα την αφαίρεση, την αναπαράσταση και την υλικότητα, σχηματίζοντας ένα μωσαϊκό εικονογραφικών και αυτοβιογραφικών αναφορών. Στο έργο της, δίνει ζωή στο συνηθισμένο, εμπλουτίζοντας καθημερινά αντικείμενα και καταστάσεις με βαθύ αφηγηματικό περιεχόμενο.

Σε μια εποχή που η καθημερινότητα μεταβάλλεται ακατάπαυστα, είναι εξαιρετικά πολύτιμη η παρατήρηση εκείνων των στιγμών που, τελικά, ορίζουν τον τρόπο ζωής μας.

Στο στούντιο επικρατεί ένα πολύχρωμο χάος.

Κάτι εξαιρετικά ενδιαφέρον που σχετίζεται με το σκανδαλιστικά εφήμερο των έργων της Clara, ήταν η γωνία θέασης. Στην αρχή ντράπηκα να το θίξω, όμως ήταν εκεί. Οι πίνακες της έχουν κάποια ομοιότητα με ορισμένες αναρτήσεις που βλέπει κανείς στο Instagram. Η στιγμή του φτάνουν τα πιάτα σε ένα διάσημο εστιατόριο, μια χαρακτηριστική άποψη του εσωτερικού σε κάποιο must-visit νέο-μανάβικο, η πλώρη από ένα τουριστικό σκάφος. Σκηνές που υπόσχονται εκρήξεις σεροτονίνης.

H Clara μου κλείνει το μάτι, συμφωνεί. Κάθε καμβάς έμοιαζε να προσφέρει μια ματιά στο προσωπικό της σύμπαν, αποτυπώνοντας φευγαλέες στιγμές και κοινές εμπειρίες που διαμορφώνουν τη συλλογική μας μνήμη. Έχεις πάει στο τάδε εστιατόριο; Έφαγες το δείνα πιάτο; Πώς γίνεται να μην έχεις πάει; Ο καιρός περνάει, θα ανοίξει το επόμενο, δεν θα μπορείς να συγκρίνεις, να πάρεις μέρος σε μια συζήτηση. Το προφίλ σου στο Instagram θα μοιάζει άδειο.

Κάθε καμβάς μοιάζει να προσφέρει μια ματιά στο προσωπικό της σύμπαν.

Στιγμές που κοστίζουν. Η Clara παραδέχεται ότι την τάραξε η συνειδητοποίηση πως η ενήλικη ζωή συνδέεται με ένα σωρό καταναλωτικές αποφάσεις, δύσκολα μπορείς να απολαύσεις κάτι χωρίς να πληρώσεις, όταν είσαι πια μεγάλος. Μέσα από τις χαρούμενες και ζωντανές πινελιές της, η Clara μεταδίδει μια ανεμελιά που έκρυβε μια βαθύτερη ενδοσκόπηση. Η τέχνη της μιλάει για την πολυπλοκότητα της ενήλικης ταυτότητας, εξερευνώντας κοινωνικά αποδεκτές συμπεριφορές και δραστηριότητες με μια γενναία δόση ειρωνείας.

Τον τελευταίο μήνα, εξαιτίας της έκθεσης στην Αθήνα, η Κλάρα είχε εγκατασταθεί σε ένα χώρο που κάποτε ήταν κατάστημα νυφικών. Οι άνθρωποι δύσκολα παντρεύονται πια. Τα παιδιά της γειτονιάς είναι άγρια, μεγαλύτερα από την ηλικία τους, της ζητάνε με θράσος και θαυμασμό να κάθονται στα σκαλιά της, τη φωνάζουν Σακίρα.

Στην έκθεση “Hello Adulthood”, η Clara Cebrián μας υπενθυμίζει ότι το να αγκαλιάζουμε τον πραγματικό μας εαυτό, με όλες τις πολυπλοκότητες και τις αντιφάσεις του.

Καθώς την παρακολουθούσα στη δουλειά της, με τη μητέρα και τη θεία της να σπεύδουν γύρω της, δεν μπορούσα να μην θαυμάσω το ρεύμα υποστήριξης στο δωμάτιο. Έδιναν τη βοήθειά τους για την τελειοποίηση των τελευταίων λεπτομερειών της έκθεσής της, όντας και οι ίδιες καλλιτέχνιδες, της έχουν ζητήσει να τις παίρνει μαζί όπου πηγαίνει.

Παραδόξως, αποκαλύπτει, ότι παρότι επαγγέλονται και εκείνες εικαστικοί, έζησαν πολύ διαφορετικά. Στην αρχή τους φαίνονταν παράξενα όσα έκανε, τα residencies, οι μαθητείες, στην Ευρώπη, στην Αμερική, σε όλο τον κόσμο. Τώρα, μάλλον τις έχει συναρπάσει και θέλουν να ευχαριστηθούν κι εκείνες ότι πιθανώς στερήθηκαν.

Η Κλάρα είχε εγκατασταθεί σε ένα χώρο που κάποτε ήταν κατάστημα νυφικών.

Η ίδια η Κλάρα παραδέχτηκε ότι ο ορισμός της ενηλικίωσης ήταν μια ρευστή έννοια για εκείνη. Ωστόσο, μέσα από τους πίνακές της, αγκάλιασε το ταξίδι της αυτογνωσίας, αποτυπώνοντας θραύσματα του εσωτερικού της κόσμου και προσκαλώντας τους θεατές να προβληματιστούν για τη δική τους πορεία.

Στην έκθεση “Hello Adulthood”, η Clara Cebrián μας υπενθυμίζει ότι το να αγκαλιάζουμε τον πραγματικό μας εαυτό, με όλες τις πολυπλοκότητες και τις αντιφάσεις του, είναι η ουσία της εμπειρίας του ενήλικα. Η έκθεση θα έχει ενδιαφέρουσες εκπλήξεις, γι’ αυτό θα είμαι εκεί στα εγκαίνια της την Πέμπτη 1^η Ιουνίου.

Όπως ο μεταδοτικός ενθουσιασμός της Κλάρας γέμισε το στούντιο, έτσι και το έργο της υπόσχεται να παρασύρει όλους εμάς σε ένα ιδιόρρυθμο και προκλητικό ταξίδι, θολώνοντας τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας, σε μια απολαυστική εξερεύνηση των απεριόριστων δυνατοτήτων της ενηλικίωσης.

//Φωτογραφίες: Αλεξάνδρα Μασμανίδη

Διαβάστε ακόμα: Βασιλική Κούκου. «Πρέπει να σκεφτείς γιατί υπάρχεις, πώς θα ήθελες να ζεις τη ζωή σου».

TAGS :
έργα τέχνης ζωγραφική ζωγράφος

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook