Ένα βουνό από κούτες. Μήπως να το πάρουμε απόφαση ότι θα αργήσουν να μας έρθουν; ( Graeme Robertson/The Guardian).

Πιο γρήγορα θα έρθει ο Γκοντό. Ακόμη πιο γρήγορα θα έρθει το εμβόλιο στο σπίτι σας. Ισως και η Δευτέρα Παρουσία. Για τον courier δεν παίρνουμε όρκο. Είναι, ωστόσο, το θέμα των ημερών. Αποτέλεσμα της καραντίνας και της απόφασης της κυβέρνησης να κλείσει το λιανεμπόριο.

Οι εταιρείες διανομής έχουν φτάσει στα όριά τους. Η μία μετά την άλλη εκδίδουν ανακοινώσεις στις οποίες ζητούν συγγνώμη για τις πολυήμερες καθυστερήσεις αποστολής δεμάτων και ουσιαστικά περιορίζουν τον κύκλο εργασιών τους για να στείλουν άμεσα ό,τι μπορεί να σταλεί.

Προφανώς και η περίοδος των Χριστουγέννων σε συνδυασμό με την λογική αύξηση των πωλήσεων μέσω e-shop έφεραν το σύστημα στα όριά του. Βέβαια, η πρώτη καραντίνα θα έπρεπε να λειτουργήσει ως οδηγός για τους επαγγελματίες του κλάδου και να κάνουν τα κουμάντα τους. Με δεδομένο ότι η πανδημία δεν φεύγει εύκολα και ενδέχεται (απευκταίο σενάριο, αλλά πραγματικό) να υπάρξουν και νέες καραντίνες, οι εταιρείες διανομής θα έπρεπε να προσλάβουν έκτακτο προσωπικό για να καλύψουν τις ανάγκες των πελατών τους. Δεν είναι εύκολο, δεν υπάρχει μαγική λύση που να μην επιφέρει και κάποιο οικονομικό κόστος, όμως, είναι προτιμότερο να λειτουργήσεις ως Προμηθέας.

Ως πρόσφατα ο μέσος έλληνας καταναλωτής σπάνια ενδιαφερόταν να αγοράσει κάτι μέσω ίντερνετ. Με την καραντίνα αυτό άλλαξε.

Το δεδομένο είναι ότι η πανδημία έχει αλλάξει δραστικά και τις καταναλωτικές μας συνήθειες. Ως πρόσφατα ο μέσος έλληνας καταναλωτής σπάνια ενδιαφερόταν να αγοράσει κάτι μέσω ίντερνετ. Ισως μόνο οι ρέκτες των βιβλίων μέσω του Amazon και οι λάτρεις της μόδας που όλο και κάτι ψώνιζαν από ξένα brands που δεν τα έβρισκαν με άλλο τρόπο στα εγχώρια καταστήματα.

Τώρα, όμως, το πράγματα έχει αλλάξει εντελώς. Αν χρειάζεσαι κάτι (από είδος πρώτης ανάγκης έως κάτι σπάνιο) δεν υπάρχει άλλος τρόπος από την προσφυγή στα e-shops. Τα εμπορικά καταστήματα έδειξαν, έστω και με πιεστικό τρόπο, να προσαρμόζονται στις νέες συνθήκες. Αίφνης, κάποιοι καταστηματάρχες που έριχναν μπλαζέ βλέμματα στα e-shops, τώρα τρέχουν να φτιάξουν. Οι developers κάνουν χρυσές δουλειές. Δεν σώζεται η παρτίδα του τζίρου για όλες τις εμπορικές κατηγορίες, αλλά τουλάχιστον σώζονται τα προσχήματα. Οι έμποροι νιώθουν ότι κρατιούνται στο παιχνίδι.

Φανταστείτε τους άμοιρους εργαζόμενους των εταιριών courier κάτω από ποιες συνθήκες πίεσης εργάζονται αυτή τη στιγμή.

Φαίνεται, όμως, πως ένας κρίκος στην αλυσίδα χάνει λάδια. Μεταξύ καταστήματος και καταναλωτή παρεμβάλλεται η εταιρία μεταφοράς. Αν αυτή δεν μεταφέρει έγκαιρα το δέμα, τότε ο αγοραστής τον πρώτο που θα σκεφτεί ως φταίχτη θα είναι το κατάστημα από το οποίο αγόρασε το προϊόν. Αποδεικνύεται όμως πως ο αδύναμος κρίκος είναι άλλος. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλές επιχειρήσεις ή καταστήματα εκδίδουν με τη σειρά τους ανακοινώσεις αναφέροντας πως η ευθύνη των καθυστερήσεων δεν βαραίνει αυτές, αλλά τις εταιρείες διανομής.

Να τους πάρουμε το κεφάλι; Για να το σκεφτούμε λίγο πιο σφαιρικά το ζήτημα. Σκεφτείτε, πρώτα, τους άμοιρους εργαζόμενους των εταιριών courier κάτω από ποιες συνθήκες πίεσης εργάζονται αυτή τη στιγμή. Και δεν αναφερόμαστε μόνο σε εκείνους που επιβαίνουν στα μηχανάκια (προφανές και λογικό να τους σκεφτόμαστε περισσότερο γιατι φτάνουν ως την πόρτα μας), αλλά και στους άλλους που βρίσκονται μέσα στις αποθήκες και ταξινομούν ή στοιβάζουν τα δέματα από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό. Και στους φοτηγατζήδες που μεταφέρουν ολόκληρα κοντέινερ στα κέντρα διαλογής. Πραγματικά, ας τους σκεφτούμε λίγο τι ζόρι τραβούν αυτή την περίοδο. Και, μάλιστα, με τι οικονομικό αντίτιμο αν συνυπολογίσουμε τους μισθούς που παίρνουν.

Το πρόβλημα δεν φαίνεται να ομαλοποιείται άμεσα. Το πλέον σίγουρο είναι ότι τα δέματα τις επόμενες ημέρες -και όσο πλησιάζουμε στα Χριστούγεννα- θα αυξηθούν, και μαζί οι καθυστερήσεις. Πολλοί θα παραλάβουν τα Χριστουγεννιάτικα δώρα τους του Αη-Γιαννιού. Ειδικά αν η κυβέρνηση δεν προκρίνει το άνοιγμα των εμπορικών καταστημάτων. Τουλάχιστον, αυτή η εμπλοκή ας λειτουργήσει αποτρεπτικά για την επόμενη περίοδο που δεν ξέρουμε ποια ακριβώς θα είναι και τι αλλαγές θα επιφέρει στα καταναλωτικά μας ήθη.

 

Διαβάστε ακόμα: Φανταστείτε να μην είχαμε μπει στην -τότε- ΕΟΚ. Πώς θα ήμασταν σήμερα;

 

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top