Το αρχιτεκτονικό γραφείο Bureau de Change, στο οποίο είχαμε κάνει συνέντευξη στο Andro είναι η ενεργητική ιδέα δύο ελλήνων αρχιτεκτόνων (της Κατερίνας Διονυσοπούλου και του Billy Μαυρόπουλου) που έχουν καταφέρει με τη δουλειά τους να συζητιούνται στο Λονδίνο, «ξαναχτυπάνε» με μια άκρως δημιουργική ανακαίνιση και επέκταση μιας βικτοριανής κατοικίας στο Νότιο Λονδίνο.
Μάλιστα, με τον τρόπο που αναδιάταξαν το κτίριο δημιούργησαν μια μη συμβατική αλληλουχία αλληλοσυνδεόμενων γεωμετριών όγκων που αποκαλύπτουν μια ακολουθία συναρπαστικών εσωτερικών χώρων.
Το αποτέλεσμα έλκει το μάτι, καθώς ο όγκος του κτιρίου διασπάται από την κρυσταλλική ανάπτυξη δίνοντας μια αίσθηση ανοιχτότητας. Την ίδια στιγμή, η κατοικία έχει στοιχεία που επεκτείνονται έξω από αυτό και άλλοι που εισδύουν εντός του. Μια ανομοιομορφία που προσφέρει μια τρισδιάστατη όψη.
Η λεπτομέρεια αυτής της δομής στηρίζεται σε μια τεχνικά περίπλοκη κατασκευή από ατσάλινο πλαίσιο που συνδυάζει την ευθραυστότητα και τη σταθερότητα, τη διαφάνεια, αλλά και την ιδιωτικότητα.
Η Κατερίνα Διονυσοπούλου, η μια εκ των δημιουργικών κεφαλών του Bureau de Change εξηγεί: «Αυτοί οι διακριτικά κυβικοί όγκοι γυαλιού αρθρώνονται μέσω της τολμηρής κατασκευής χαλύβδινου σκελετού με έναν τρόπο που δημιουργεί μεταβαλλόμενα μοτίβα φωτός και χώρου, καθώς και μια παράδοξη αίσθηση ελαφρότητας και σταθερότητα καθώς οι όγκοι φέρουν το βάρος του σπιτιού».
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει ο εξωτερικός ρυθμός του κτιρίου που αντηχεί σε όλη την υπόλοιπη κάτοψη του ισογείου, με κυματοειδή επίπεδα που είναι έτσι προσεκτικά σχεδιασμένα ώστε να διευθετούν τις προβολές και να οριοθετούν τους χώρους.
Οπως σημειώνει ο έτερος συνιδρυτής του γραφείου Bureau de Change, Billy Mαυρόπουλος: «Προχωρώντας προς το χώρο της κουζίνας προς το μπροστινό μέρος, η λογική των επεκτάσεων εμφανίζεται μέσα από ένα ταξίδι ανακάλυψης. Δεν θέλαμε να αποκαλύψουμε ολόκληρο το χώρο με μια ματιά, αλλά να επιτρέψουμε την έκπληξη, την οικειότητα και το ξάφνιασμα».
Οι επιλογές υλικών και ο φωτισμός χρησιμεύουν για να τονίσουν αυτό το πέρασμα, μεταβαίνοντας από το πιο σκοτεινό περίβλημα της κουζίνας προς τους φωτεινότερους ανοιχτούς χώρους που οδηγούν στον κήπο.
Τόσο ο εσωτερικός χώρος όσο και ο εξωτερικός έχουν σχεδιαστεί με επίπεδα μετατόπισης που δημιουργούν τόσο χρήσιμες όσο και παιχνιδιάρικες προεξοχές, σκαλοπάτια και περιγράμματα.
Οι επιφάνειες του δαπέδου είναι σε διακριτικά διαφορετικές αποχρώσεις που δίνουν χαρακτήρα σε κάθε χώρο. Έτσι από τους σκούρους τόνους που αφορούν χώρους για το φαγητό και τη διαβίωση των ενοίκων, περνάει κανείς σε πιο ανοιχτούς όπου η πέτρα συναντάει τον κήπο.
Αυτή η λογική και οι υλικές επιλογές συνεχίζονται σε όλο το υπόλοιπο σπίτι: στους δύο επιπλέον ορόφους, συμπεριλαμβανομένης της δημιουργίας ενός νέου μάστερ δωματίου στον πρώτο όροφο και της σουίτας επισκεπτών στον δεύτερο όροφο.
Η αίσθηση που σου αφήνει η νέα μορφή του κτιρίου είναι της παιχνιδιάρικης γεωμετρίας, του ιδιαίτερου χαρακτήρα του και της συνοχής των υλικών που το συνθέτουν. Το μαρμάρινο terrazo που έχει επιλεγεί (σε διαφορετικούς χρωματισμούς) σε πολλά σημεία της οικίας προσδίδει αρχοντιά και φινέτσα.
Φωτογραφίες: Gilbert McCarragher
// ⇒ Για περισσότερα επισκεφθείτε το archisearch.gr.
Διαβάστε ακόμα: Οι λονδρέζικες κρήνες του περίφημου Κύπριου designer Michael Anastassiades.