Νάσος Βαγενάς, «Τ.Σ. Έλιοτ»
Ο Απρίλης δεν είναι μήνας πιο σκληρός
απ’ τον Ιανουάριο του θανάτου σου,
όταν κι οι πασχαλιές ακόμη μάτωσαν
και κάθε τόπος χλοερός.
Γιατί – καθώς το θέλησαν οι Μούσες
να γίνεις Τειρεσίας (χωρίς Οιδίποδα) –
αρμόζοντας το τίποτε με το τίποτα
κατόρθωσες να πεις ό,τι εννοούσες.
Κι όχι αυτό μόνο, αλλά και να μείνεις
όρθιος (με το κασκόλ σφιχτοδεμένο)
στη βάρκα με τα θλιβερά γερόντια
που τίποτε πια δεν είχαν να περιμένουν,
για να περάσεις στητός στην άλλη όχθη,
εσύ μόνο χωρίς οβολό στα δόντια.
(Από τη συλλογή «Στη νήσο των Μακάρων», εκδ. Κέδρος, 2010. Περιλαμβάνεται και στη συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων του Νάσου Βαγενά «Βιογραφία» [Ποιήματα 1974-2014], εκδ. Κέδρος, 2015.)
Στην επόμενη σελίδα: «Ίσως ακόμα ο Έλιοτ…»