Οι ποιητές μας για το χριστουγεννιάτικο δέντρο

«Λάμπει το δέντρο πίσω απ’ το τζάμι,/ αναβοσβήνει πολύ γλυκά». (Kathy Andrews Fincher, «First Look»).

Σωτήρης Κακίσης, «Χριστούγεννα»

Βλέπω ένα δέντρο μέσα στο σπίτι
κι εγώ είμαι έξω στα σκοτεινά.
Λάμπει το δέντρο πίσω απ’ το τζάμι,
αναβοσβήνει πολύ γλυκά.

Έτσι η καρδούλα σου ήθελα να ’ναι,
ν’ αναβοσβήνει και ν’ αγαπά.

Σκέπασες σπρέι όλο το τζάμι,
για να μου παίξεις πάλι κρυφτό,
για να μη βλέπω μέσα στο σπίτι,
να μένω έξω με τον καημό.

Αν σ’ έχουν βάλει σαν αστεράκι
στου δέντρου πάνω την κορυφή,
ή λάμψε αμέσως, γίνε παιδάκι,
ή έλα κάτω, δεν κάνει εκεί.

Στέκομαι απέναντι, δεν το κουνάω,
είναι Χριστούγεννα όπως παλιά.
Μα εσύ μεγάλωσες, κι εγώ παιδάκι
θέλω να μείνω, πεισματικά.

Έτσι η καρδούλα μου μ’ έχει κρατήσει,
έτσι ερωτεύεται, έτσι αγαπά.

(Στίχοι του Σωτήρη Κακίση για το ομώνυμο τραγούδι του Γιάννη Ζουγανέλη)

Στην επόμενη σελίδα: «Άλλοτε στόλιζαν φωτάκια το δέντρο».

1 2 3 4 5

TAGS :
ποιήματα Ποίηση χριστούγεννα

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook