«Τέτοια είναι η εύνοια που σας τρέφει/ βλέπετε ακόμη ο Ουρανός,/ τόσο αρρυτίδωτον εμπρός μας/ σας ορθώνει/ κι ας είστε εσείς/ τόσο αθεράπευτα νεκρός!».

Κώστας Κουτσουρέλης, «Γράμμα στον Οδυσσέα Ελύτη»

ΝΑ Ι
ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ
ΚΥΡΙΕ
έχετε πια πεθάνει.
Ένας θεός μόνο το ξέρει
πόσα χρόνια –
μ’ ό,τι και να σημαίνει αυτό.

Όχι πως χάσατε και τίποτε
απ’ όσα έγιναν τον τελευταίο καιρό·
κάτι επετείους εντελώς
εορταστικές, δηλώσεις,
γύρω απ’ το έργο σας παχιές
διαπιστώσεις, ειδήσεις τόσες δα
αναψυκτικές.

Όχι πως χάσατε και τίποτε, ασφαλώς!
Κάτι αχαμνά συμβάντα, ρίγη
από του έθνους τις ευτράπελες στιγμές,
ναυάγια τόσα απανωτά
– κι εκείνη ακόμα
η λίγη
πρώτη σας Άνοιξη
τώρα έχει λιώσει πια
κι απόμεινε λειψή.

Αν ζούσατε
μάλλον θα το προσέχατε
πόσο βαδίζουνε χωλοί
στο στρογγυλό μας το ρολόι οι δείχτες.
Είναι σαν να μην τρέχει πια ο καιρός,
σαν να κουτσαίνουν
ώρες
ημέρες
εποχές
είναι σαν να μην παίρνει πια στροφές
η μηχανή του χρόνου καν…
Τέτοια είναι η εύνοια που σας τρέφει
βλέπετε ακόμη ο Ουρανός,
τόσο αρρυτίδωτον εμπρός μας
σας ορθώνει
κι ας είστε εσείς
τόσο αθεράπευτα νεκρός!

Αναρωτιέμαι κάποτε
και ιδρώνω και απορώ –
μην είναι αυτό
που όλοι εμείς
μοιραία
–αν κι οπαδοί του Λόγου σας φανατικοί–
σας καταμαρτυρούμε:

Ότι εσείς
οι νεκροί Ποιητές
είστε τόσο σκληροί
μ’ εμάς που ακόμη ζούμε.

Ότι οι λέξεις οι δικές σας δηλαδή,
με κάποιο τέχνασμα
μυστήριο ίσως
ούτε στιγμή
δεν σταματούν,

μέρα και νύχτα διαρκώς
μας παίρνουνε τ᾿ αυτιά,
γίνονται μάτια ανοιχτά
κι άγρυπνα που κοιτούν
όλα όσα εμείς
οι ζωντανοί
ούτε μπορέσαμε
ούτε θελήσαμε ποτέ
να δούμε.

 

(Απόσπασμα από το ποίημα του Κώστα Κουτσουρέλη «Γράμμα στον Οδυσσέα Ελύτη», εκδ. Περισπωμένη, 2014)

 

Στην επόμενη σελίδα: «Οδυσσέας Ελύτης».

1 2 3 4 5

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top