Χλόη Κουτσουμπέλη, «Ομφάλιος λώρος»
Όταν από σώμα βγαίνει άλλο σώμα,
μες απ’ την αρχέγονη λάσπη και το αίμα,
η πρώτη χελώνα απ’ το νερό,
το νέο πλάσμα που αποκαλείται γιος
περπατάει στην αρχή στα τέσσερα,
χορεύει με το κεφάλι του στο χώμα,
αναπνέει χωρίς βράγχια,
ολοκληρώνεται στην απουσία του,
πατάει γερά στα πήλινά του πόδια.
Τότε μόνο καταλαβαίνεις
πόσο απαραίτητα είναι τα χειρουργικά εργαλεία
στην αγάπη.
(Από τη συλλογή «Το σημείωμα της οδού Ντεσπερέ», εκδ. Πόλις, 2018).
Στην επόμενη σελίδα: «Μητέρα και κόρη ή Τοπίο σε κίνηση».