Οι νεότεροι ποιητές μας για το χιόνι

«πόσο ωραία η γη φιλεί το χιόνι!/ μια λάμψη φευγαλέα, μια μελωδία κι εγώ». (Edward Robert Hughes, «Heart of Snow»).

Σοφία Πόταρη, «Ο χορός»

Αγαπημένε μου

έξω κρουστό απλώνεται το χιόνι
και στροβιλίζονται αλαφρές νιφάδες
όπως το άχυρο λιχνίζεται στ’ αλώνι.

πόσο η ψυχή φλογίζεται, κι ωραία
που με τρυπάει σαν μακρύ βελόνι
της παγωνιάς η αψάδα κι η παρέα!

ο χρόνος μου ολοένα και τελειώνει
όπως τελειώνει των νιφάδων ο χορός
σαν το κεράκι εκείνο που αργολειώνει

τώρα η ψυχή σιγά σιγά σκαλώνει
κι η φλόγα λιγοθυμισμένη τρέμει
της αγωνίας η σκάλα δεν τελειώνει

αγαπημένε μου

κοίτα με στων νιφάδων το χορό
πόσο ωραία η γη φιλεί το χιόνι!
μια λάμψη φευγαλέα, μια μελωδία κι εγώ

(Από τη συλλογή «Ασφόδελοι και Κυπάρισσοι», εκδ. Όστρια, 2018)

Ακούστε: André Rieu – Snow Waltz

Στην επόμενη σελίδα: «Το χιόνι μουδιάζει».

1 2 3 4 5

TAGS :
Ποίηση

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook