«Από μακριά τότε είδα το άλογο• το άσπρο άλογο/ των παιδικών μου χρόνων και της νοσταλγίας μου/ να έρχεται σιμά μου». (John Atherton, «Rocking Horse»).

Στέλιος Καραγιάννης, «Το αλογάκι της παιδικής ηλικίας»

Από μακριά τότε είδα το άλογο• το άσπρο άλογο
των παιδικών μου χρόνων και της νοσταλγίας μου
να έρχεται σιμά μου. Πρόσεξα πως κρατούσε ένα
τριαντάφυλλο ανάμεσα στα δόντια του και προχω-
ρούσε λάμποντας από χαρά κι αγέρωχο, κάτω απ’
τα δέντρα. Ακόμα και το λιόγερμα που έφευγε ολο-
πόρφυρο εκείνη τη στιγμή, πάνω από τα ευλογημέ-
να στάχυα, σα να εστάθηκε κι αυτό, ίσως για να
θαυμάσει. Το άλογο όταν έφτασε σε κοντινή από-
σταση, πλησίασε σγά-σιγά, απόθεσε το τρυφερό του
τριαντάφυλλο στα χέρια μου κι ύστερα γύρισε
απότομα και χάθηκε σαν αστραπή στον κάμπο.
Έμεινα τότε ν’ απορώ και να κοιτάζω έκθαμβος,
μια το άλογο και μια το τριαντάφυλλο μες στ’
ανοιχτά μου χέρια.
Κι είναι από τότε για μένα πολύ αργά, κι ίσως οδυ-
νηρό για να εννοήσω, πώς χάνουμε έτσι εύκολα την
αθωότητα και την ελπίδα μας, εμείς οι άνθρωποι,
για λίγη έστω τρυφερότητα, κάτω απ’ τ’ αστέρια.

 

(Από τη συλλογή «Η έκπληξη της κάθε μέρας», εκδ. Αστρολάβος / Ευθύνη, 1992)

 

Στην επόμενη σελίδα: «για να κλυδωνιστείς στις παιδικές μνήμες».

1 2 3 4 5

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top