Οι ποιητές για το ξύλινο αλογάκι των παιδικών τους χρόνων

«Έπειτα ανέβηκες στο μπλε ξύλινο αλογάκι/ για να κλυδωνιστείς/ στις παιδικές μνήμες». (Robert Permain, «The Rocking Horse»).

Έλσα Κορνέτη, «Το μπλε αλογάκι»

Ένα απότομο εκτόπισμα
απ’ το κύμα του ύπνου
σε πέταξε στα βράχια
ενός ακόμη θορυβώδους
πρωινού

Σε μια τυφλή στροφή
που δεν υπολόγισες
μπήκες σ’ ένα σύννεφο φυγής
χάθηκες στον κήπο
με τις ανθισμένες κερασιές
βυθίστηκες στην τρυφερή αγκαλιά
ενός παραμυθά

Έπειτα ανέβηκες στο μπλε ξύλινο αλογάκι
για να κλυδωνιστείς
στις παιδικές μνήμες

Κάποιος σε είδε για τελευταία φορά
να κρατάς μια βαλίτσα όνειρα
και να περιμένεις στωικά
στον σταθμό του πεπρωμένου

(Από τη συλλογή «Αγγελόπτερα», εκδ. Μελάνι, 2016)

Στην επόμενη σελίδα: «εκεί όπου με περιμένει το παιδί που κάποτε υπήρξα».

1 2 3 4 5

TAGS :
ποιήματα Ποίηση

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook