Οι ποιητές για το ξύλινο αλογάκι των παιδικών τους χρόνων

«το παιδί που αφουγκράζεται/ τη φυγόκεντρη δύναμη του χρόνου,/ καθώς πριονίζει το ξύλινο αλογάκι». (Γιάννης Αδαμάκης, «Rocking Horse», 2019).

Γιώργος Λίλλης, «Κατανόηση»

Αναζήτησε τα ίχνη μου. Βρες στα κλειδωμένα
ντουλάπια τα παλιά τετράδια,
εκεί όπου με περιμένει το παιδί που κάποτε υπήρξα,
το παιδί που αφουγκράζεται
τη φυγόκεντρη δύναμη του χρόνου,
καθώς πριονίζει το ξύλινο αλογάκι.
Εδώ η κατανόηση μπορεί και επιβεβαιώνει έναν αγώνα,
μια προσπάθεια. Ώσπου να με περιφρουρήσουν
τα κύματα και οι Νύμφες των νερών.

(Από τη συλλογή «Μικρή διαθήκη», εκδ. Περισπωμένη, 2012)

Στην επόμενη σελίδα: «Πίσω-μπρος, πίσω-μπρος πήγαινε η ζωή σου».

1 2 3 4 5

TAGS :
ποιήματα Ποίηση

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook