Οι ποιητές μας για τον στρατό

«Κατέβαζα το κεφάλι κι έλεγα μέσα μου:/ – Αξιωματικός πάνω στο άλογο, αξιωματικός!…» (Γιάννης Λασηθιωτάκης, «Αξιωματικός», 2013).

Μάρκος Μέσκος, «Αξιωματικός»

Στο σκολειό, πολλές φορές η δασκάλα μάς ρωτούσε:
– Και τι θα γίνετε σα μεγαλώσετε, τι θα γίνετε
όταν σκορπίσετε από δω,
σαν γίνετε άντρες;

Κατέβαζα το κεφάλι κι έλεγα μέσα μου:
– Αξιωματικός πάνω στο άλογο, αξιωματικός!…

Μα τώρα που γνωρίζω τι σημαίνουν τα παράσημα,
τ’ αστέρια πάνω στις επωμίδες, τώρα που γνωρίζω
τι σημαίνουν οι γυαλισμένες μπότες, τι σημαίνουν
τα σπιρούνια και οι ματωμένες σάλπιγγες,
προτιμώ να ’μαι βοσκός με τα γελάδια
όλη μέρα, βρέχει, χιονίζει, στο δάσος…

(Από τη συλλογή «Πριν από τον θάνατο», εκδ. Νέα Πορεία, Θεσσαλονίκη, 1958. Περιλαμβάνεται και στη συγκεντρωτική έκδοση «Μάρκος Μέσκος, Μαύρο δάσος Ι», εκδ. Γαβριηλίδης, 2011)

Στην επόμενη σελίδα: «Για έναν στρατιώτη από τη Θήβα».

1 2 3 4 5

TAGS :
βιβλίο Ποίηση

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook