Ανεμπόδιστη θέα από το σαλόνι.

    Μια υφιστάμενη κατοικία με άπλετη θέα προς τον Ευβοϊκό Κόλπο, σχεδιασμένη τη δεκαετία του ’70 από τον αρχιτέκτονα Νίκο Χατζημιχάλη, ανακαινίστηκε εκτενώς και επεκτάθηκε από την ομάδα του γραφείου Νeiheiser Argyros.

    Η οικία είναι σχεδιασμένη τη δεκαετία του ’70 από τον αρχιτέκτονα Νίκο Χατζημιχάλη.

    Εμφανές σκυρόδεμα και τούβλο συνδυάζονται με ξύλο, αλουμίνιο, μωσαϊκά δάπεδα και χτιστά έπιπλα, σε ένα μείγμα ακατέργαστων και εκλεπτυσμένων υλικών που συνθέτει το λεξιλόγιο μιας άκρως εξεζητημένης θερινής κατοίκησης.

    Ένα πολυεπίπεδο δίκτυο υπαίθριων καθιστικών ανοίγει τη κατοικία προς την φαντασμαγορική ποικιλομορφία του περιβάλλοντος φυσικού τοπίου.

    Για τραπέζια με φίλους.

    Ένα πολυεπίπεδο δίκτυο υπαίθριων καθιστικών ανοίγει τη κατοικία προς την φαντασμαγορική ποικιλομορφία του περιβάλλοντος φυσικού τοπίου εδραιώνοντας σαφείς συνδέσεις με τη θάλασσα, τα πεύκα, τα ελαιόδεντρα και το γρασίδι.

    Η οικία είναι «λουσμένη» στο πράσινο.

    Το σπίτι σχεδόν χάνεται μέσα στους ελαιώνες και το άγριο πευκοδάσος.

    Σε μια θεαματική τοποθεσία με θέα τον Ευβοϊκό Κόλπο ένα μείγμα από ακατέργαστα και εκλεπτυσμένα υλικά συνδυάζονται για να δημιουργήσουν μια μοναδική καλοκαιρινή κατοικία που ανοίγει στο τοπίο προς όλες τις κατευθύνσεις. Δύο μεγάλα ρηχά τόξα από σκυρόδεμα προσανατολίζουν τους κύριους χώρους διαβίωσης προς τη θάλασσα.

    Η εσωτερική σκάλα παίζει το ρόλο του συνδέσμου ανάμεσα στα δύο επίπεδα της οικίας.

    Διαπερνώντας κάθετα αυτό το βασικό άξονα, μια μονώροφη μπάρα με περισσότερους ιδιωτικούς χώρους υπνοδωματίων εισέρχεται στην υπάρχουσα κλίση του τοπίου. Προσεγγίζοντάς το από τον δρόμο, το σπίτι σχεδόν χάνεται μέσα στους ελαιώνες και το άγριο πευκοδάσος αλλά ανοίγει σε δύο επίπεδα προς την κατεύθυνση της θάλασσας για να εκμεταλλευτεί την θέα.

    Ο χώρος της κουζίνας.

    Το σπίτι είναι εσκεμμένα διφορούμενο στη μεταχείριση του παλιού και του νέου.

    Οι εκτεταμένες βεράντες γύρω από το σπίτι δημιουργούν ένα δίκτυο εξωτερικών σαλονιών πολλαπλών επιπέδων. Μια υφιστάμενη κατοικία στο χώρο, σχεδιασμένη από τον Έλληνα αρχιτέκτονα Νίκο Χατζημιχάλη τη δεκαετία του 1970, ανακαινίστηκε εκτενώς, διαμορφώθηκε και επεκτάθηκε.

    Η βεράντα ενσωματώνεται στο φυσικό τοπίο.

    Ενώ το αρχικό σπίτι ήταν πρωτίστως στραμμένο προς τη θάλασσα, τα νέα ανοίγματα στη δομή του κτιρίου και οι πρόσθετοι εξωτερικοί χώροι επαναπροσδιορίζουν τον προσανατολισμό και αναδεικνύουν την ποικιλομορφία του τοπίου -δάσος, ελαιώνας, γρασίδι, θάλασσα.

    Το σαλόνι τραβάει άπλετο φως.

    Δίπλα στις πρωτότυπες μοντερνιστικές λεπτομέρειες που εκσυγχρονίστηκαν και αναπαράχθηκαν, προστέθηκαν νέες ευφάνταστες εκδοχές. Το σπίτι είναι εσκεμμένα διφορούμενο στη μεταχείριση του παλιού και του νέου, χωρίς να δίνεται βαρύνουσα αξία στην ακεραιότητα του υφιστάμενου κτίσματος: άλλοτε αποκαλύπτονται και αναδεικνύονται τα ίχνη των τομών πάνω στο πρωτότυπο κτίριο, άλλοτε συνδυάζεται το νέο με το παλιό, συγχέοντας παρελθόν και παρόν.

    Ο λιτός αλλά λειτουργικός πάγκος της κουζίνας.

    Το εμφανές σκυρόδεμα των δομικών τοίχων και της οροφής συμπληρώνεται με εμφανή τούβλα, ξύλινα παράθυρα, μωσαϊκά δάπεδα, διάτρητα ντουλάπια από αλουμίνιο και χτιστά έπιπλα στα δύο επίπεδα.

     

      Φωτογραφίες: Lorenzo Zandri
    ⇒ Για περισσότερα επισκεφθείτε το archisearch.gr.

     

    Διαβάστε ακόμα: Μόλις 42τμ. Μια έξυπνη ανακαίνιση σε διαμέρισμα στο Κολωνάκι.

     

     

    x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

    Button to top