Οι ποιητές μας για τα αδέσποτα γατιά

«Τώρα είναι άλλος. Απόμακρος, γαλήνιος,/ μεγαλόπρεπος πάντα, ολύμπιος αλλά/ θεατής». (Guzel Min, «Cat in the shade»).

Νίκος Δήμου, «Ευνούχος»

Δε λέω τ’ όνομά του, γιατί ντρέπομαι.
Ήταν ο πιο λεβέντης γάτος της γειτονιάς,
τον έφθειραν ο πόλεμος κι ο έρωτας.
Μήνες ολόκληρους, χωρίς φαΐ και ύπνο,
γύριζε κουρέλι απ’ τις πληγές.
–Αν δεν τον κόψετε, δε θα ζήσει, είπε ο γιατρός.

Τώρα είναι άλλος. Απόμακρος, γαλήνιος,
μεγαλόπρεπος πάντα, ολύμπιος αλλά
θεατής. Βλέπει να σφάζονται
αδιάφορος. Τρώει, συλλογίζεται, κοιμάται.

Κι εγώ που πήρα, γι’ αυτόν, την απόφαση
δέκα φορές τη μέρα χαίρομαι, και δέκα λυπάμαι.

(Από τη συλλογή «Το βιβλίο των γάτων», εκδ. Νεφέλη, 1981. Έκτη έκδοση, εκδ. Πατάκη, 2017. Περιλαμβάνεται και στη συγκεντρωτική έκδοση «Νίκος Δήμου – Ποιήματα 1950-2005», εκδ. Τυπωθήτω, 2009.)

Στην επόμενη σελίδα: «από σήμερα, θα τα συμπονώ κι εγώ τ’ αδέσποτα γατιά».

1 2 3 4 5

TAGS :
έλληνες ποιητές ποιήματα

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook