«Αλλάζει ρούχα και φοράει ένα μπλε σακάκι ναπολεονικού αξιωματικού –αυθεντικό, αλλά σκοροφαγωμένο– με ασημένια σιρίτια».
Ακούω τον Κίνσκι να καλαμπουρίζει με τον φωτογράφο της ταινίας και του συστήνομαι. Τα αρπακτικά μάτια του στρέφονται να με κοιτάξουν: «Α, εσύ είσαι που έγραψες το βιβλίο; Μ’ άρεσε. Λυπάμαι που χρειάστηκε να το αλλάξουμε, αλλά μου φαίνεται πως κάνουμε κάτι το πολύ ρυθμικό εδώ πέρα».
Αλλάζει ρούχα και φοράει ένα μπλε σακάκι ναπολεονικού αξιωματικού –αυθεντικό, αλλά σκοροφαγωμένο– με ασημένια σιρίτια.
«Μπορεί το έργο», λέει, γυρίζοντας σε μένα, «να βοηθήσει και το βιβλίο».
«Μπορεί».
Πηγαίνω και κάθομαι κοντά στον υποβολέα.
«Φαίνεται να είναι σε πολύ καλή διάθεση», λέω.
«Ναι, βέβαια… γιατί έχει εξοργίσει όλο τον κόσμο».
Στην επόμενη σελίδα: «Μια από τις βίδες του Κίνσκι».
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
