Οι ποιητές μας για μια γυναίκα που κοιμάται

«γυρίζεις στο πρώτο όνειρο στο άλλο μάγουλο/ και φαίνονται ολόκληρα ερωτικά» (Henri Lebasque, «Reclining Nude», 1900).

Σπύρος Βρεττός, «Το προφίλ ενός προσώπου που κοιμάται»

Μεγαλώνω και μικραίνω,
γρήγορο φύσημα σε φυσαρμόνικα,
σώμα ακορντεόν, για να σε προλάβω
σε όλες σου τις άκρες.

Εσύ φεύγεις με τη λευκή σημαία των σεντονιών,
στα μισοειδωμένα πράγματα αφήνεις το προφίλ
ενός προσώπου που κοιμάται,
γυρίζεις στο πρώτο όνειρο στο άλλο μάγουλο
και φαίνονται ολόκληρα ερωτικά.

Στις πτυχές του σεντονιού
που κόλλησε στο σώμα σα μανδύας
εξελίσσεται ένα ποίημα, στις λέξεις του
κυκλοφορούν μικρά ένστικτα που αγαπάνε.
Τίποτα δεν αρκείται να μείνει στον εαυτό του
εδώ μέσα, όλα δίνονται,
γίνονται ανόμοια έξω στο μπαλκόνι,
πίσω απ’ το καρμπόν της γαλάζιας κουρτίνας
που συστηματικά μας αντιγράφει.

(Από τη συλλογή «Ως Αζτέκοι στις Αζόρες», εκδ. Πλέθρον, 1985)

Στην επόμενη σελίδα: «Ν’ αγγίζεις πάντα τη γυναίκα που κοιμάται».

1 2 3 4 5

TAGS :
Ημέρα της Γυναίκας ποιήματα Ποίηση

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook