Με θέα στον λακωνικό κάμπο: ένα καταφύγιο που φτιάχτηκε με… ήχους

Το Yoik του Ταΰγετου, όπως ονομάστηκε το κτίσμα κουβαλάει τους ήχους των βράχων, των δέντρων και του τρεχούμενου νερού.

Yoik είναι ένα ξεχωριστό μουσικό είδος που απαντάται στον λαπωνικό βορρά. Κάθε yiok είναι ένας ήχος ή ένα τραγούδι που αφιερώνεται σε έναν άνθρωπο, σε ένα μέρος ή σε ένα ζώο. Χρησιμοποιώντας τους ήχους της φύσης, το yiok εκφράζει αυτή την πνευματική ποιότητα της αφιέρωσης.

Τοποθετημένο στην άκρη του φαραγγιού του Ανάκωλου έχει άπλετη θέα στον εντυπωσιακό λακωνικό κάμπο.

Κάπως έτσι, με τους ήχους της λακωνικής φύσης (αυτή τη φορά), το αρχιτεκτονικό γραφείο z-level Architecture δημιούργησε ένα καταφύγιο που βρίσκεται σε έναν βυζαντινό οικισμό, στην ανατολική πλευρά του Ταΰγετου. Τοποθετημένο στην άκρη του φαραγγιού του Ανάκωλου έχει άπλετη θέα στον εντυπωσιακό λακωνικό κάμπο.

Η νυχτερινή όψη του κτίσματος.

Το Yoik του Ταΰγετου, όπως ονομάστηκε το κτίσμα κουβαλάει τους ήχους των βράχων, των δέντρων και του τρεχούμενου νερού. Το χαρακτηριστικό του είναι ότι έχει κατασκευαστεί με φυσικά υλικά και με παραδοσιακή μορφή. Κάτι που επιθυμούσαν οι ιδιοκτήτες, οι οποίοι είναι μουσικοί και ασχολούνται με τα yoik.

Το λιτό, αλλά άκρως λειτουργικό καθιστικό.

Στο συγκεκριμένο οικόπεδο υπήρχε από παλιά ένα λιθόκτιστο κτίσμα που είχε, πλέον, ερειπώσει από το χρόνο, ενώ χρησίμευε για τη φύλαξη των ζώων. Κάπως έτσι προέκυψε το Yoik of Taygetus που έχει τοποθετηθεί σε κατώτερο επίπεδο από τον δρόμο. Η αίσθηση που αποκομίζεις είναι ότι εντάσσεται οργανικά στο περιβάλλον. Στην ουσία δημιουργήθηκε ένα νέο επίπεδο κατοίκησης σε ψηλότερη στάθμη από αυτή του ερειπίου.

Το εσωτερικό του υπνοδωματίου.

Η βασική σκέψη ήταν να δημιουργηθούν τρία ευδιάκριτα τμήματα έτσι που να προσφέρει στους ιδιοκτήτες την απαραίτητη απομόνωση, αλλά και συνάμα την εύκολη ενοποίηση σε περίπτωση που θα υποδέχονταν φίλους. Τα τρία αυτά μέρη είναι το λιακωτό (η είσοδος του σπιτιού), το μακρυνάρι (το κεντρικό σημείο του σπιτιού) και τα δωμάτια που, προφανώς, περιλαμβάνει τα δύο υπνοδωμάτια και τα λουτρά.

Η πρόσβαση γίνεται μέσω μιας εξωτερικής σκάλας, καθώς το κτίριο δεν ενώνεται λειτουργικά με την υπόλοιπη κατοικία.

Να σημειωθεί πως οι αρχιτέκτονες σεβάστηκαν απόλυτα το τοπίο, επομένως δεν θέλησαν να κάνουν δραστικές παρεμβάσεις στο κτίσμα, πλην των απαραίτητων έργων υποστήριξης, στο πνεύμα της αποκατάστασής του.

Η πρόσβαση γίνεται μέσω μιας εξωτερικής σκάλας, καθώς το κτίριο δεν ενώνεται λειτουργικά με την υπόλοιπη κατοικία, υποδηλώνοντας τη διαφορετική ταυτότητα και καταγωγή του. Η ανθεκτική κατασκευή του ισογείου είναι εν μέρει πέτρινη, εν μέρει μπλοκ ytong (αεριωμένο σκυρόδεμα σε κλίβανο) και εν μέρει με μεταλλικό πλαίσιο, που καλύπτεται από πάνελ πολυουρεθάνης που υποστηρίζονται από μεταλλικό σκελετό. Τα δάπεδα είναι αυτοεπιπεδούμενα μονοχρώματα, το εσωτερικό ξύλο είναι κόντρα πλακέ θαλάσσης με καπλαμά οξιάς, ενώ το εξωτερικό είναι επενδυμένο με ξύλο αγριόπευκου.

Η πέτρινη πλευρά του κτίσματος.

Στο εσωτερικό της πέτρινης πλευράς αναπτύσσεται ένα σύστημα που εμπεριέχει τον εξοπλισμό για όλες τις χρήσεις του χώρου: κουζίνα, βιβλιοθήκη, καθιστικό, πατάρι ύπνου. Η κατασκευή επεκτείνεται και στον εξωτερικό χώρο με υπαίθρια κουζίνα, παρέχοντας έτσι την αίσθηση της συνέχειας και της ροής των χώρων. Στη γυάλινη όψη, ο ενιαίος πάγκος μπροστά από τα παράθυρα επεκτείνεται με την αντίστοιχη λογική και δημιουργεί τον υπαίθριο στεγασμένο χώρο φαγητού. Κατεβαίνοντας τρία σκαλιά διαμορφώνεται υπαίθριο καθιστικό, τριγύρω από τη φωτιά, καθώς και χώρος φαγητού κάτω από τη σκιά των δέντρων. Ο κεντρικός αυτός χώρος, μαζί με το λουτρό, απομονώνεται και αποκτά αυτονομία από την υπόλοιπη κατοικία.

Η τζαμαρία αφήνει το φυσικό φως να λούζει το εσωτερικό του κτίσματος.

Για την κατασκευή επιλέχθηκε ένας συνδυασμός παραδοσιακών και σύγχρονων υλικών. Η τοποθέτησή του κτιρίου στο οικόπεδο, σε σχέση με τον προσανατολισμό, και η ανύψωση του δαπέδου με τη δημιουργία κλειστής ζώνης αέρα μεταξύ φυσικού εδάφους και κατοικίας, βελτίωσε σημαντικά τη θερμική του συμπεριφορά.

To κτίσμα μοιάζει να είναι σαν προέκταση του φυσικού τοπίου.

Η κατοικία Yoik of Taygetus κατασκευάστηκε από μικρά τοπικά συνεργεία. Επιπλέον, για το μικρό ενεργειακό αποτύπωμα του κτιρίου, θα πρέπει να σημειωθεί πως χρησιμοποιήθηκαν κατάλληλα υλικά μόνωσης, καθώς και αντλίες θερμότητας, αυτοματισμοί και παθητικά ηλιακά συστήματα. Ο προσανατολισμός του στο οικόπεδο και το υπερυψωμένο επίπεδο του δαπέδου, που δημιουργεί μια κλειστή ζώνη αέρα μεταξύ του φυσικού εδάφους και της κατοικίας, βελτίωσε σημαντικά τα θερμικά χαρακτηριστικά του. Η κατοικία Yoik of Taygetus κατασκευάστηκε από μικρά τοπικά συνεργεία.

Φωτογραφίες: Viceversa, Angela Varveri & George Hatzakos       

//  ⇒ Για περισσότερα επισκεφθείτε το archisearch.gr.

Διαβάστε ακόμα: nCaved – ένα τζεημσμποντικό καταφύγιο στη Σέριφο.

TAGS :
design αρχιτεκτονικό γραφείο καταφύγιο

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook