Οδηγήσαμε 4 νέες Ducati: ζόρικες ιταλίδες που σε ωθούν να ταξιδέψεις

Τα 110+ άλογά της Multistrada V2 δεν είναι μόνο αρκετά, είναι τόσα που σε κάνουν να αναρωτιέσαι τι οδηγάς.

Αυτό που συναντάει κανείς συνήθως στις ιταλικές μοτοσυκλέτες είναι το στυλ, η γοητεία που σου ασκεί το εκάστοτε μοντέλο, κι όταν ανέβεις πάνω τους για να τις οδηγήσεις, το πάθος. Αν λοιπόν αυτά διεγείρουν τις αισθήσεις σου τότε σίγουρα θα είσαι από κείνους που ασχολούνται με την Ducati. Κι εγώ είμαι ένας από αυτούς. Σκεφτείτε λοιπόν τι μου συνέβη, σε τι πελάγη ευτυχίας έπλευσα όταν έμαθα ότι μέσα σε τριάντα μέρες θα οδηγούσα τέσσερα νέα μοντέλα της ιστορικής φίρμας. Ας πάρουμε μια μικρή γεύση απ’ το καθένα.

Ducati Multistrada V2 

Πολλοί λένε ότι τα εκατό άλογα είναι η χρυσή τομή για μια μοτοσυκλέτα. Έχεις στο δεξί σου χέρι αρκετή ισχύ έτσι ώστε να σε τρομάζει λίγο αλλά και να μπορείς να τη διαχειριστείς, να παίξεις, να ταξιδέψεις, να ευχαριστηθείς την μηχανή σου. Άλλοι πάλι, κι αυτοί πολλοί πρέπει να ’ναι, λένε ότι το γκάζι δεν είναι ποτέ αρκετό. Υπάρχει μια αλήθεια και σ’ αυτό μα δε μ’ απασχόλησε όταν οδηγούσα την Multistrada V2 αφήνοντας την να πέφτει χωρίς προσπάθεια από τη μια στροφή στην άλλη σαν ένα υπερκυβισμένο μοτάρντ με φαίρνγκ.

Η κόκκινη Ιταλίδα ανταποκρίνεται στα καθήκοντά της χωρίς ψεγάδι.

Αυτό που όντως σκεφτόμουν όταν σταμάτησα για να ξεκουραστώ ήταν πως τα 110+ άλογά της δεν είναι μόνο αρκετά, είναι τόσα που σε κάνουν φορές φορές να αναρωτιέσαι τι οδηγάς. Η καρδιά της είναι ένας κινητήρας desmo 937 κυβικών που όταν ανεβάσει στροφές, όταν μπεις στην καλή περιοχή του, κι αυτή βρίσκεται μεταξύ 4.000 – 9.000 στροφών, γίνεται πανηγύρι και συ παίρνεις μέρος θες δε θες. Απ’ την άλλη η Multistrada θέλει να σου αποδείξει ότι μπορείς να ταξιδεύεις με ηρεμία για όσο τραβάει η ψυχή σου. Ή μάλλον για όσο αντέχουν τα οπίσθιά σου – εδώ θα ήθελα να παρατηρήσω ότι ενώ η σέλα είναι ευρύχωρη, θα την προτιμούσα λίγο πιο μαλακή.

Είχαμε στη διάθεσή μας την βασική έκδοση χωρίς τις ηλεκτρονικά ρυθμιζόμενες αναρτήσεις, την TFT οθόνη, το cruise control, το shifter και … το κόκκινο πλαίσιο. Οι συμβατικές – ρυθμιζόμενες κι αυτές – αναρτήσεις έμειναν ως είχαν. Δεν πείραξα τίποτα γιατί δεν χρειάστηκε. Η κόκκινη Ιταλίδα ανταποκρινόταν στα καθήκοντά της χωρίς ψεγάδι, κουνώντας λίγο το τιμόνι της αν το παράκανα στην έξοδο κάποιας στροφής.

Είναι μια ισορροπημένη και ποιοτική πρόταση με έντονη προσωπικότητα.

Θεωρώ ότι για την κατηγορία των πολυδιάστατων μοτοσυκλετών είναι μια ισορροπημένη και ποιοτική πρόταση με έντονη προσωπικότητα που δεν θα σε προκαλέσει όμως να παίξεις μαζί της στο χώμα. Εξάλλου μια ματιά να της ρίξεις θα καταλάβεις ότι θέλει να την έχεις καθαρή και να γυαλίζει.

Εδώ θα βρούμε 17άρες ζάντες μπρος πίσω, απουσία φαίρινγκ, σχετικά σκυφτή θέση οδήγησης και πλαίσιο που προέρχεται από superbike.

Ducati Monster 

Τον ίδιο κινητήρα με την ίδια ιπποδύναμη συνάντησα και στο νέο Ducati Monster,  μια εντελώς όμως διαφορετική μοτοσυκλέτα με σαφώς σπορ προσανατολισμό, ούσα μηχανή δρόμου. Εδώ θα βρούμε 17άρες ζάντες μπρος πίσω, απουσία φαίρινγκ, σχετικά σκυφτή θέση οδήγησης και πλαίσιο που προέρχεται από superbike. Πάει το χωροδικτύωμα, η Ducati αλλάζει σελίδα σε ένα πολύ δημοφιλές μοντέλο της και όσοι θέλουν ακολουθούν. Η εξέλιξη δεν μπορεί να σταματήσει. Πέρα από την καθαρά στριτάδικη θέση οδήγησης με το ίσιο τιμόνι που βρίσκεις μπροστά σου, αυτό που πιστεύω ότι θα κάνει εντύπωση στον καθένα είναι το βάρος.

Ήδη, όταν το βλέπεις σταματημένο, το Τέρας της Ducati έχει μεγάλη απόσταση απ’ το έδαφος και είναι πολύ λεπτό. Χαρακτηριστική είναι η ατάκα τύπου σε βενζινάδικο την ώρα που γέμιζε το υπέροχα σχεδιασμένο ρεζερβουάρ: «Τι είναι αυτό; Τριάμιση; Πεντέμιση;» Για τον συνειδητοποιημένο ιδιοκτήτη όμως το μικρό βάρος και η λεπτή σιλουέτα αποτελούν πλεονεκτήματα που θα εκτιμήσει ακόμα και στα πρώτα χιλιόμετρα. Στο Monster βολεύεσαι εύκολα, σκύβεις λίγο μπροστά, το φοράς και φεύγεις!

Στο Monster βολεύεσαι εύκολα, σκύβεις λίγο μπροστά, το φοράς και φεύγεις!

Είναι μια μηχανή που σου φωνάζει ότι θέλει να την οδηγήσεις γρήγορα στις αγαπημένες σου διαδρομές, να εθιστείς από τον ήχο που βγάζει ο κινητήρας στις ψιλές στροφές, να νιώσεις ασφάλεια με το διακριτικό traction control να σε επαναφέρει στην τάξη όταν το παρακάνεις και να απολαύσεις το κράτημα σε κάθε είδους στροφή. Το Τέρας στρίβει τόσο καλά που στο πίσω μέρος του μυαλού σου θα σχηματιστεί η επιθυμία να το πας και στην πίστα, να λυσσάξεις χωρίς το άγχος που σου προκαλεί ένας δημόσιος δρόμος.

Είναι μια μηχανή που σου φωνάζει ότι θέλει να την οδηγήσεις γρήγορα στις αγαπημένες σου διαδρομές.

Μειονεκτήματα; Μη ρυθμιζόμενη μπροστινή ανάρτηση για κείνους που το ψάχνουν πολύ, ένας δείκτης βενζίνης που δεν τα πάει καλά με το περιεχόμενο του ρεζερβουάρ και … το ενδεχόμενο απώλειας διπλώματος αφού σε κάθε ευκαιρία θα θέλετε να ζωγραφίζετε την άσφαλτο με τα λάστιχα.

Η μοτοσυκλέτα είναι ιδανική για αστικές και περιαστικές μετακινήσεις.

Ducati Scrambler Urban Motard

Το Scrambler είναι ένα μοντέλο που εξασφάλισε στην Ducati την είσοδό της στην κατηγορία των νέο-ρετρό μοτοσυκλετών που τόσο δημοφιλής έχει γίνει τα τελευταία χρόνια. Η εταιρεία φρόντισε να προικίσει το Scrambler και στην προκειμένη περίπτωση την έκδοση Urban Motard με τον αερόψυκτο κινητήρα των 800 κυβικών, με τον χαρακτηριστικό ήχο, τη μεστή ροπάτη απόδοση και την οικονομία στο καύσιμο. Τα συνδυάζει όλα όντας ένας κινητήρας με έντονη προσωπικότητα που ταιριάζει γάντι στο Scrambler.

Η μοτοσυκλέτα είναι ιδανική για αστικές και περιαστικές μετακινήσεις, κάτι που θα κάνει με στυλ – αδύνατον να μην τραβήξει τα μάτια των περαστικών – και αν το επιθυμήσει ο οδηγός της με σπιρτόζικη οδήγηση. Χαίρεσαι να αλλάζεις ταχύτητες και να μετακινείσαι σβέλτα κάνοντας ακόμα και τις πιο άχαρες διαδρομές σου με ένα χαμόγελο μέσα απ’ το κράνος. Τα μόνα που μ’ ενόχλησαν είναι το ύψος του τιμονιού που το φέρνει στην ίδια περίπου ευθεία με τους καθρέφτες των αυτοκινήτων δυσκολεύοντας τη διήθηση στους μποτιλιαρισμένους δρόμους, η κάπως απότομη επαναφορά του αμορτισέρ απ’ τις λακούβες των ελληνικών δρόμων και η ζέστη του κινητήρα – είπαμε, αερόψυκτος! – το καλοκαίρι.

Η συγκεκριμένη έκδοση – η μόνη με 17άρες ζάντες – τα σπάει σε εμφάνιση!

Όμως το ελάχιστο βάρος του, το εξαιρετικό ζύγισμα και η ελαφρώς επιθετική θέση οδήγησης δε σ’ αφήνουν να ασχοληθείς ιδιαίτερα αφού η απόλαυση είναι δεδομένη. Δε θα το σκεφτόμουν ούτε στιγμή να πεταχτώ μέχρι το περίπτερο να πάρω τσιγάρα – δεν καπνίζω βέβαια, αλλά λέμε τώρα – τόσο εύκολο και εύχρηστο είναι το Urban Motard. Αν πάλι θελήσετε να βολτάρετε έξω απ’ την πόλη, το Scrambler δε θα πει όχι και θα σας ανταμείψει με μια σπορ συμπεριφορά ανάλογη της φήμης που φέρει η ιταλική φίρμα. Κανένα παράπονο απ’ τα φρένα – μονός δίσκος υπεραρκετός – σφιχτή ανάρτηση και πλαίσιο που δεν κάνει κιχ στις στροφές.

Επίσης η συγκεκριμένη έκδοση – η μόνη με 17άρες ζάντες – τα σπάει σε εμφάνιση! Κατ’ εμέ η καλύτερη των Scrambler μέχρι στιγμής.

Αυτό που δύσκολα θα απαρνηθείς είναι η επιθυμία να ανοίγεις το γκάζι και να νιώθεις,  την κτηνώδη δύναμη του V4.

Ducati Multistrada V4s

Και άφησα για το τέλος όχι ένα τέρας αλλά το θηρίο. Πώς αλλιώς θα μπορούσες να χαρακτηρίσεις το Multistrada V4s του οποίου ο κινητήρας αποδίδει 170 άλογα! Μια πολυδιάστατη μοτοσυκλέτα με τονισμένο τον σπορ χαρακτήρα που μπορεί να τα κάνει όλα. Ταξίδι σε άσφαλτο και χώμα, στροφιλίκι, επίσκεψη στην πίστα, βόλτα στην πόλη … Αυτό που δύσκολα θα απαρνηθείς είναι η επιθυμία να ανοίγεις το γκάζι και να νιώθεις,  την κτηνώδη δύναμη του V4. Και η αλήθεια είναι πως τα ηλεκτρονικά της βοηθήματα  δεν αφαιρούν τίποτα από την αίσθηση ότι οδηγάς μια καθαρόαιμη σπορ μοτοσυκλέτα.

Σε βοηθάνε όσο χρειάζεται για να παίξεις μαζί της και να οδηγήσεις γρήγορα. Εντυπωσιακά είναι και τα δυο ραντάρ που διαθέτει. Το adaptive cruise control που υπολογίζει την απόσταση από τα προπορευόμενα οχήματα εξασφαλίζοντας τη σταθερή ταχύτητα που έχεις προεπιλέξει καθώς και το blind spot detector που εντοπίζει τα οχήματα που σε πλησιάζουν από πίσω και στο πλάι, και σε ενημερώνει αναβοσβήνοντας ένα φωτάκι στο κάτω μέρος των καθρεφτών. Ειδικά αυτό το δεύτερο ραντάρ αποδείχτηκε πολύ χρήσιμο μέσα στην πόλη.

Ο V4 μπορεί να γίνει ήπιος και υπάκουος αν εσύ το θελήσεις για να ταξιδέψεις με τη Ducati σου όσο αντέχεις.

Το Multistrada V4s έχει ένα εκτενέστατο μενού με πληθώρα επιλογών σε μια ευανάγνωστη οθόνη TFT μέσα από το οποίο μπορείς να παραμετροποιήσεις την απόδοση και τη συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας. Αυτό που δεν θα θέλεις να ελέγξεις είναι η κατανάλωση καυσίμου το οποίο θα βλέπεις να αδειάζει γρήγορα όσο πιο γρήγορα και βίαια ανοίγεις το γκάζι. Όμως, και εδώ είναι ένα άλλο σημαντικό χαρακτηριστικό αυτής της μοτοσυκλέτας, ο V4 μπορεί να γίνει ήπιος και υπάκουος αν εσύ το θελήσεις για να ταξιδέψεις με τη Ducati σου όσο αντέχεις. Το μόνο που θα ήθελα να έχει και ζήλεψα απ’ τη μικρή της αδελφή είναι μικρότερο βάρος. Η διαφορά τους δεν είναι αμελητέα και μέσα στην πόλη η μεγάλη Multistrada απαιτεί λίγη προσοχή.

//Οι μοτοσυκλέτες παραχωρήθηκαν για δοκιμή από την Ducati Hellas.

Διαβάστε ακόμα: Οδηγώντας την BMW F900XR. Μια Γερμανίδα με μπρίο.

TAGS :
ducati μοτοσικλετα

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook