’90s: Σκυτάλη στους jet-setters
Έπειτα από τη δεκαετία του ’80, η οποία στυλιστικά έτρεξε με… σβηστές μηχανές, στα ’90s τον τόνο του στυλ δεν έδωσαν οι οδηγοί, αλλά οι παράγοντες. Λογικό. Η F1 διόγκωσε τα κέρδη, το κύρος και την παγκόσμια προβολή της, κυρίως χάρη στις ενέργειες του αφεντικού της F1, Μπέρνι Έκλεστον. Ο δαιμόνιος Βρετανός, μέσα στο μαύρο παντελόνι, το λευκό πουκάμισο και τα στρογγυλά γυαλιά του, συνόψισε προς το καλύτερο την πιο ποπ άποψη της Μεγάλης Βρετανίας, αποτελώντας όχι μόνο έμβλημα ισχύος και επιτυχίας στο σύμπαν της F1, αλλά και εμβληματική –γουορχολική– φιγούρα της.
Εξίσου πληθωρική περσόνα και ο προερχόμενος από τον πλανήτη της μόδας (την Benetton) Φλάβιο Μπριατόρε. Ο πάντοτε ηλιοκαμένος Ιταλός, από το «επίσημος» προτιμούσε ανέκαθεν το… «επιδεικτικός» – με περίσσιο στυλ, είναι η αλήθεια, κι έναν τόνο πρωτοτυπίας που ξεκινά από μπλε γυαλιά ηλίου και φτάνει έως πουκάμισα με μεγάλους γιακάδες, φανταχτερά σακάκια που στενεύουν στη μέση ή ζώνες από δέρμα σαλαχιού! Στυλ που αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της γοητείας του – την οποία έχουν τεκμηριώσει γυναίκες όπως η Ναόμι Κάμπελ και η Χάιντι Κλουμ.
Ο πιο χαρακτηριστικός εκπρόσωπος του smart casual look, κυρίαρχου ρεύματος της δεκαετίας, ήταν ο Σκοτσέζος Ντέιβιντ Κούλθαρντ. Αγέρωχο look playboy, κοσμοπολίτικη άνεση, στενά τζην παντελόνια, λινά θαλασσί πουκάμισα, σωστό γούστο, απλότητα. Όταν το απαιτούσε η περίσταση, περνούσε αβίαστα στην επικράτεια του black tie, πάντοτε με αίσθηση ανωτερότητας και σιγουριάς.
Στην επόμενη σελίδα: ’00s – Η ώρα του street wear.