Η διαφορά που κάνουν τα μαύρα ματ καπό και πορτμπαγκάζ σ’ ένα ομολογουμένως εξαρχής όμορφο roadster είναι εντυπωσιακή. (photo credit Fiat/Abarth)

Αναζητώντας πάντως τις ρίζες του 124 Spider, μπορείς εύκολα να μπερδευτείς και να συμπεράνεις πως πρόκειται απλώς για ένα μπασταρδάκι που προέκυψε από τη συνεύρεση ενός Ιάπωνα μ’ έναν Ιταλό (Ιταλίδα καλύτερα) στο οποίο μετά δόθηκαν υπερτροφές, αν όχι στεροειδή.

Όσοι δε παρακολουθείτε τα αυτοκινητικά, θα γνωρίζετε πως η Fiat, θέλοντας να παρουσιάσει το πρώτο της διθέσιο σπορ αυτοκίνητο μετά τη –βασισμένη στο Punto της εποχής– Barchetta του ’95, συμφώνησε με την ανύπαρκτη πλέον στην Ελλάδα Mazda να χρησιμοποιήσει το πλαίσιο για το σημερινό της MX-5.

Σε αντίθεση με το σχεδιασμένο από τον Pininfarina 124 Spider του ’66, που ήταν βασισμένο στο sedan Fiat 124, το σημερινό Spider είναι ένα ιταλικό Mazda MX-5. (photo credit Fiat/Abarth)

Στη συνέχεια, το έντυσε μ’ ένα διαφορετικό, πιο macho αμάξωμα, με σχεδιαστικές καταβολές από το διαχρονικά όμορφο, σχεδιασμένο από τον Pininfarina, 124 Spider του ’66 (σπορ έκδοση του 4θυρου Fiat 124 που γέννησε και το αιωνόβιο Lada 2101), κι έβαλε κάτω απ’ το καπό τον γνωστό από διάφορα Fiat του συρμού 1.4 MultiAir.

Με αποτέλεσμα ένα σχετικά ανώδυνο ανοιχτό αυτοκίνητο, όπως άλλωστε ήταν και ο πρόγονός του. Enter Abarth, stage left. Η οποία Abarth, για όσους γεννήθηκαν χτες, είναι η φίρμα (διεύθυνση σήμερα της Fiat) η οποία, από τη δεκαετία του ’50, αλλάζει τα φώτα, με την καλή έννοια, ταπεινών Fiat (βλ. Fiat 500 σε διάφορα Abarth 595/695), μετατρέποντάς τα σε βόμβες.

Και τι έκανε λοιπόν η Abarth -που σίγουρα ήθελε να ξαναβάλει στο χέρι ένα μπροστομήχανο πισωκίνητο αυτοκίνητο- στο νορμάλ 124 Spider; Καταρχάς, ανέβασε την ιπποδύναμη του κατά μήκος τοποθετημένου 1400άρη βενζινοκινητήρα στα 170 άλογα (+30) και τη ροπή στα 250 Nm (+15).

Μετά, άλλαξε τη ρύθμιση της ανάρτησης, η οποία, με αμορτισέρ τώρα της Bilstein, είναι αρκετά πιο σφικτή από του Fiat, για να μετριάζει τις κλίσεις και να προσφέρει φυσικά καλύτερο έλεγχο. Του φόρεσε και φρένα της Brembo, με τις trademark κόκκινες δαγκάνες, και πρόσθεσε κι ένα μπλοκέ διαφορικό που είχε πρόχειρο σε κάποιο φωριαμό.

H λογική αύξηση ισχύος στο Abarth Spider, σε συνδυασμό με το μικρό βάρος, έχει ως αποτέλεσμα ένα καθόλα προβλέψιμο, απόλυτα ελέγξιμο και νοσταλγικά απολαυστικό πισωκίνητο σπορ αυτοκίνητο. (photo credit Fiat/Abarth)

Α, και άλλαξε τη νορμάλ εξάτμιση με τη δική της Record Monza -«μεταβαλλόμενης εκτόνωσης» την ονομάζει- που είχαμε απολαύσει και στο 595 Competizione. Η οποία κάνει τον ήχο που αφήνει πίσω του το 124 σαγηνευτικό. Γρυλίζει, σκάει και πέρδεται στις αλλαγές (ένεκα η μεταβαλλόμενη εκτόνωση, υποθέτω), προσθέτοντας ένα εθιστικό συναίσθημα στην όλη διαδικασία.

Το σημαντικότερο πάντως είναι πως η Abarth δεν μπήκε στον πειρασμό να ανεβάσει υπερβολικά την ιπποδύναμη – κάτι που, να ‘στε σίγουροι, θα μπορούσε εύκολα να κάνει. Έτσι, η λογική αύξηση ισχύος, σε συνδυασμό με το μικρό βάρος -μικρό με τα σημερινά δεδομένα τουλάχιστον- που μόλις ξεπερνά τα 1.000 κιλά, έχει ως αποτέλεσμα ένα καθόλα προβλέψιμο, απόλυτα ελέγξιμο και νοσταλγικά απολαυστικό πισωκίνητο σπορ αυτοκίνητο, αντί για έναν υστερικό on/off κυνηγό πλατειών που αφορμή ψάχνει να σε στείλει στην πλησιέστερη χλωρίδα ανάποδα.

Το ηλεκτρικά υποβοηθούμενο τιμόνι είναι και γρήγορο και κόβει και πολύ, κάνοντας το Spider εύχρηστο ακόμη και στην κίνηση.

Το γεγονός δε πως τα περισσότερα απ’ αυτά τα κιλά βρίσκονται ανάμεσα στους δυο άξονες, προσδίδει στο Spider μια πρακτικά 50/50 κατανομή βάρους που σε τσιγκλάει να επιλέξεις το πρόγραμμα Sport, ακόμη και για την πιο μικρή διαδρομή, και να απενεργοποιήσεις και το σύστημα πρόσφυσης, για να απολαύσεις έναν ξεχασμένο τρόπο οδήγησης, με «ελαφρύ» πίσω μέρος και με γραμμικό, εύκολα ελεγχόμενο πέρασμα της ισχύος στο δρόμο.

Ωραίααα… Τι τους ήρθε λοιπόν και το πουλάνε (και) με αυτό το θλιβερό, καλό για την Καλιφόρνια, αυτόματο, 6άρι με τις μακριές σχέσεις που είχε το Abarth της δοκιμής (αυτόματο Abarth; για όνομα!); Το οποίο «Sequenziale Sportivo», τρομάρα του, ακόμη και στη χειροκίνητη λειτουργία με τα paddles στο τιμόνι, φιμώνει ένα καλό αυτοκίνητο, κάνοντάς το μάλιστα ακριβότερο από εκείνο με το επίσης 6άρι manual. Αν ένα αυτοκίνητο φωνάζει για «κοντό» χειροκίνητο κιβώτιο, με μικρές διαδρομές και επιλογέα/διακόπτη, αυτό είναι το Abarth 124 Spider.

Τέλος πάντων, πάμε παρακάτω… Το ηλεκτρικά υποβοηθούμενο τιμόνι είναι και γρήγορο και κόβει και πολύ, κάνοντας το Spider εύχρηστο ακόμη και στην κίνηση, έστω κι αν στην πόλη βλέπεις μπροστά σου μόνο πορτμπαγκάζ, πινακίδες, κοτσαδόρους κι εξατμίσεις.

Κόκκινες πινελιές και κεντρικά τοποθετημένο στροφόμετρο. Τα λεπτά, χαμηλά τοποθετημένα καθίσματα προσφέρουν καλή πλευρική στήριξη. Η οθόνη στο ταμπλό δείχνει παράταιρη. Άξιοι λόγου χώροι για μικροπράγματα απουσιάζουν. Η φωτογραφία είναι από το Spider με το manual 6άρι κιβώτιο. Μείνετε μακριά από το ακριβότερο αυτόματο. (photo credit Fiat/Abarth)

Διότι είναι και χαμηλό το άτιμο, πανάθεμά το. Που, με κλειστή τουλάχιστον οροφή, μετατρέπει το μπες-βγες σε άθλημα. Και όταν μπεις, φρόντισε να μην έχεις γονίδια Βίκινγκ. Διότι τα δικά μου 188 εκατοστά βολεύτηκαν σε άβολη γι’ αυτά θέση – ενώ το άλλο πρωί πήγα και για κούρεμα.

Στο εσωτερικό, το μάτι πέφτει στο a la Porsche κεντρικά τοποθετημένο στροφόμετρο και στις κόκκινες πινελιές παντού. Στη γραμμή στο πάνω μέρος της στεφάνης του τιμονιού -για να ξέρεις πότε οι τροχοί κοιτούν ίσια όταν βγαίνεις από μια στροφή με το πλάι (ιιιι! πιπέρι!)- και στα λεπτά καθίσματα φυσικά που, ειρήσθω εν παρόδω, προσφέρουν και καλή πλευρική στήριξη. Η οποία, όταν μάλιστα είσαι και κομματάκι… ευρύστερνος, επικουρείται από την ενθυλάκωση μεταξύ πόρτας και κεντρικής κονσόλας.

Το σημαντικότερο πάντως είναι πως η Abarth δεν μπήκε στον πειρασμό να ανεβάσει υπερβολικά την ιπποδύναμη – κάτι που, να ‘στε σίγουροι, θα μπορούσε εύκολα να κάνει.

Συνεχίζοντας με το εσωτερικό, όπως (δεν) θα περίμενε κανείς, υπάρχουν ηλεκτρονικός κλιματισμός, ηλεκτρικοί καθρέφτες (κόκκινοι κι αυτοί), ηχοσύστημα με MP3 Player και θύρα USB, Cruise Control(!), συνδεσιμότητα Bluetooth και κεντρικά τοποθετημένη οθόνη η οποία μπορεί να είναι πρακτική, αλλά σ’ ένα εσωτερικό το οποίο οφείλει να δείχνει λιτό και απέριττο, φαντάζει παράταιρη.

Τα €52.240 (€54.780 για το αυτόματο) είναι πάντως λεφτά αντίστοιχων roadster από τον αυτοκινητικό μαγνητικό βορά. Όσο ολοκληρωμένα όμως κι αν είναι εκείνα, κανένα τους δεν ξεπερνά αυτό το Spider σε οδηγική εμπλοκή. Από την άλλη βέβαια, ένα δυνατό, καλο-οδηγημένο μπροστοκίνητο hot-hatch μπορεί να βάλει τα γυαλιά στο Spider, μιας και η πίσω κίνηση απαιτεί τεχνικές πια ξεχασμένες.

Οι παραπομπές στα παλαιότερα Fiat Spider, αγωνιστικά ή μη, είναι προφανείς, σωστά εκτελεσμένες και καλοδεχούμενες. (photo credit Fiat/Abarth)

Αλλά με αυτή την αναλογική οδηγική συμμετοχή, με αυτή την παράδοση, με αυτό το όνομα και με αυτόν τον ήχο, ειδικά με την κουκούλα κάτω, ποιος αλήθεια ενδιαφέρεται;

Τα βασικά

Μοντέλο: Abarth 124 Spider AT
Κινητήρας: 4κύλινδρος 1.368 κ.ε.
Ισχύς: 170 HP @ 5500 rpm
Ροπή: 250 Nm @ 2500 rpm
Μετάδοση/Κιβώτιο: RWD/αυτόματο 6 σχέσεων
Κατανάλωση: 6,6 lt/100 km (επίσημη), 9,1 lt/100 km (πραγματική)
0-100: 6,9”
Τελική ταχύτητα: 229 km/h
Τιμή: από €54.780

 

Διαβάστε ακόμα: Volvo S90 D5 AWD Geartronic

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top