Αλέξανδρος Πηρούνης: «Το ελληνικό στυλ θα έπρεπε να είναι το Νο1 στον πλανήτη»

«Είμαι γνωστός στο χώρο μου για τις μονοχρωμίες μου. Το μπλε σκούρο ή το γκρι σκούρο είναι τα χρώματά μου».

– Με τι ασχολείστε; 

Με οτιδήποτε ωραίο! Πρακτικά ασχολούμαι χρόνια με την ανδρική μόδα στο εξωτερικό. Στην Ελλάδα δεν έχω δουλέψει. Τώρα, τους τελευταίους μήνες, δραστηριοποιούμαι κι εδώ. Αυτή τη στιγμή έχω δημιουργήσει ένα καινούργιο lifestyle brand. Παρότι δεν μου αρέσει ο όρος lifestyle, είναι ο μόνος για να περιγράψεις κάτι που δεν έχει να κάνει μόνο με ρούχα, αλλά και με αντικείμενα για το σπίτι, αρώματα, κεριά και άλλα πολλά. Το όνομά του είναι The A Club.

– Tι σημαίνει για εσάς στυλ; 

Είναι ένας τρόπος έκφρασης της διάθεσής μας. Είναι η βαλίτσα που κουβαλάμε με τις εμπειρίες της ζωής μας. Είναι ένας συνδυασμός της καθημερινότητάς μας και της ιστορίας μας.

– Πώς υπερασπίζεστε την αισθητική στη ζωή σας και στην κοινωνία μας;

Πρώτα από όλα με τη συμπεριφορά μου, τα λόγια και τις πράξεις μου. Η αισθητική είναι θέμα φιλοσοφίας. Δεν έχει να κάνει ούτε με ρούχα που φοράς ούτε με το ρολόι ούτε με τα αξεσουάρ. Είναι κάτι που πρέπει να ταιριάζει με τη ψυχή σου. Το πιο σημαντικό είναι να μην είναι επιτηδευμένο αυτό που κάνεις. Σήμερα, δυστυχώς, οτιδήποτε κάνουμε οι άντρες είναι επιτηδευμένο. Από το ντύσιμο έως το φέρσιμο. Δεν έχω χειρότερο από έναν άντρα που ονομάζει τον εαυτό του τζέντλεμαν. Είναι κάτι που πρέπει να κάνουν οι άλλοι για σένα.

– Τι είναι ή τι θα έπρεπε να είναι για εσάς το σύγχρονο ελληνικό ύφος;

Πολύ λεπτό θέμα! Εχω απίστευτη λατρεία και σεβασμό για την Ελλάδα και για την ιστορία της. Δεν φταίει ο λαός, αλλά το παγκόσμιο σύστημα με αποτέλεσμα να έχει αντιστρέψει και καταστρέψει αυτό που θα έπρεπε να είναι η Ελλάδα. Το ελληνικό στυλ και ύφος θα έπρεπε να είναι το Νο1 στον πλανήτη, αν εξετάσουμε την παράδοση και την ιστορία μας. Σήμερα δεν υπάρχει κάτι που μπορεί να αποδεικνύει πώς θα μπορούσε να είναι η Ελλάδα βάσει των δυνατοτήτων της.

– Τι είναι κακό γούστο; 

Κακό γούστο είναι το επιτηδευμένο. Αυτό δεν σημαίνει πως είναι κάτι συγκεκριμένο, αλλά κάτι που δεν έχει βάρος και ουσία. Είναι σαν να κάνεις κάτι επιφανειακά και μόνο για τους άλλους. Φυσικά, ό,τι κάνουμε είναι και για τους άλλους, αλλά όχι μόνο γι’ αυτούς. Και το πιο ωραίο κοστούμι να φορέσει ένας άντρας, αν το κάνει με προσποίηση, τότε αυτό είναι κακό γούστο.

– Υπάρχουν κακογουστιές που σας αρέσουν;

Υπάρχει ένα είδος κιτς που μου αρέσει. Η κακογουστιά, όχι, δεν μου αρέσει. Από τη φύση της η λέξη κακογουστιά μου είναι απωθητική. Αντίθετα, δεν με χαλάει καθόλου να μην τηρούνται κάποιοι κανόνες στο στυλ.

– Ποιο είναι το βασικό γνώρισμα του δικού σας στυλ;

Είμαι «γνωστός» στο χώρο μου για τις μονοχρωμίες μου. Το μπλε σκούρο ή το γκρι σκούρο είναι τα χρώματά μου. Είμαι ακόμη «γνωστός» για το γεγονός ότι είμαι 99% κλασικός, αλλά με το 1% που λειτουργεί ως twist, που σπάει το κλασικό. Αυτό μπορεί να είναι ένα πάρα πολύ μικρό ρολόι της μητέρας μου, είτε το μαλλί μου να μην το έχω προσέξει και να βγω όπως ξύπνησα το πρωί. Κάτι που να σπάει το κλασικό.

«Έζησα στη Ρώμη από τα πέντε έως τα δεκαοχτώ μου».

– Τι εκτιμάτε περισσότερο στο στυλ των φίλων σας; 

Δεν έχω πολλούς φίλους που δίνουν μεγάλη σημασία στην εξωτερική τους εμφάνιση και στο στυλ τους. Αν, όμως, πρέπει να κρίνω τη συμπεριφορά τους ή το πώς είναι σαν άνθρωποι, τότε εκτιμώ την αμεσότητα. Να λένε ευθέως αυτό που σκέφτονται κι αυτό που έχουν ως άποψη. Στην Ελλάδα λέμε να είσαι ντόμπρος.

– Ποια εμφανισιακή αρετή ξεχωρίζετε σε έναν άντρα; 

Αυτό έχει να κάνει με τη συμπεριφορά. Όταν καταλαβαίνω ότι ένας άντρας εκτιμάει την εξωτερική του εμφάνιση, αλλά δεν το κάνει επιτηδευμένα. Δεν ξέρω αν έχει να κάνει με την αύρα του ή με τις κινήσεις του. Μου αρέσει να αναγνωρίζω πως ένας άνθρωπος είναι πολύ cool χωρίς να το προσπαθεί.

– Ποια εμφανισιακή αρετή προτιμάτε σε μια γυναίκα; 

Ακριβώς το ίδιο. Όταν μια γυναίκα έχει κομψότητα, αλλά και κάτι πιο άγριο πάνω της. Είναι ένας δύσκολος συνδυασμός. Κάτι πολύ δύσκολο, ομολογουμένως. Ειδικά όταν όλο αυτό γίνεται δίχως καν να το γνωρίζει η εν λόγω γυναίκα. Να της έρχεται φυσικά.

– Ποιο μειονέκτημά σας σαρκάζετε; 

Την ευαισθησία μου.

– Αν δεν ήσασταν ο εαυτός σας ποιος θα θέλατε να είστε;

Αυτός που θα είμαι σε 20 χρόνια.

– Σε ποια άλλη εποχή θα επιθυμούσατε να ζείτε; 

Τη δεκαετία του ’20 στην Ιταλία. Είναι μια εποχή πολύ ιδιαίτερη. Λίγο πριν ευτελιστεί η έννοια της Μαφίας στις ΗΠΑ και στη συνέχεια σε όλο τον πλανήτη. Ήταν μια εποχή της καλαισθησίας.

– Ποια είναι η αγαπημένη σας πόλη του κόσμου και γιατί την έχετε αγαπήσει; 

Αυτό είναι δύσκολο γιατί έχω μείνει σε πολλές πόλεις και την κάθε πόλη την έχω αγαπήσει για διαφορετικούς λόγους. Θα επέλεγα τη Ρώμη. Ξέρουμε όλοι την ομορφιά της, αλλά εγώ την έζησα σε συγκεκριμένη εποχή. Τότε που ήταν κυριολεκτικά και μεταφορικά σκοτεινή. Μιλάμε για τις αρχές της δεκαετίας του ’90. Την έζησα από τα πέντε μου έως τα δεκαοχτώ μου. Τα πιο σημαντικά χρόνια ενός νέου.

«Στυλ είναι η βαλίτσα που κουβαλάμε με τις εμπειρίες της ζωής μας.».

– Ποιο είναι το αγαπημένο σας ελληνικό νησί και πώς περνάτε εκεί όταν είστε χαλαρός και γήινος;

Η Πάτμος επειδή την πρώτη κιόλας στιγμή που την επισκέφθηκα είπα ότι είναι το νησί που θέλω να πεθάνω. Εχω πάει σε όλον τον πλανήτη, χωρίς υπερβολή. Κι όμως, είναι το μόνο μέρος που έχει δεθεί από την πρώτη στιγμή. Είναι ένα μέρος που νιώθω σαν να περνάω σε άλλη διάσταση. Εχω παρατηρήσει πως και όπως είναι εκεί νιώθει το ίδιο. Είναι ένα κοινό συναίσθημα. Χάνεις την αίσθηση του χρόνου στην Πάτμο. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ιωάννης ο Θεολόγος έγραψε εκεί την Αποκάλυψη. Είναι ένα μέρος πολύ σημαντικό, ανεξάρτητα σε ποια θρησκεία πιστεύει κανείς.

– Πώς μοιάζει το σπίτι σας εσωτερικά; 

Το σπίτι μου είναι ιδιαίτερο γιατί βρίσκεται στον πεζόδρομο της Ακρόπολης. Εχει ψηλά παράθυρα και περνάει καθημερινά ο κόσμος, το κοιτάζει και με ρωτούν αν είναι γκαλερί ή αν είναι μαγαζί. Δεν ξέρω πόσοι άνθρωποι θα μπορούσαν να το κάνουν σπίτι τους. Είναι ένας μακρόστενος, ενιαίος χώρος. Εχει την ιδιαιτερότητα της τοποθεσίας γιατί έχω λατρεία με τον βράχο της Ακρόπολης. Εσωτερικά έχει ένα mix πραγμάτων, λογικό καθώς μεγάλωσα μεταξύ Ασίας και Ιταλίας. Υπάρχουν έπιπλα από το Μπαλί από το 1300 μέχρι και πράγματα που αντιπροσωπεύουν την Ιταλία. Εχει ακόμη πολλά βιβλία, πολλά coffee table books του οίκου Taschen ή του οίκου Assouline, πολλούς καθρέφτες. Αυτό το mix πιστεύω δένει ωραία.

– Στα έργα ποιου ζωγράφου αντικατοπτρίζεται η δική σας κομψοαντίληψη; 

Θα έλεγα του Καραβάτζιο. Δεν είναι μόνο το πώς ερμηνεύει τον κόσμο και πώς αντιλαμβάνομαι εγώ αυτή την ερμηνεία. Είναι το πάθος που φαίνεται μέσα από τα έργα του. Φαίνεται πως έχει πονέσει για να ζωγραφίσει. Μου προκαλεί τεράστιο σεβασμό όταν τα βλέπω. Μου υπενθυμίζει πώς θα έπρεπε να ζούμε και να κάνουμε τα πάντα με πολύ πάθος και σεβασμό στον εαυτό μας και στους γύρω μας.

«Φοράω ένα ρολόι που ήταν του προπάππου μου που το έδωσε στον παππού μου κι αυτός στον πατέρα μου».

– Ποιος κινηματογραφικός ήρωας σας έχει επηρεάσει; 

Εχω πολλούς από το παλιό σινεμά που μου αρέσει. Θα επέλεγα δύο τελείως διαφορετικούς μεταξύ τους. Ο ένας είναι ο Ρικ στο Καζαμπλάνκα. Ενας άνθρωπος πληγωμένος ερωτικά και αποστασιοποιημένος από τα συναισθήματά του, αλλά παρόλα αυτά έχει δημιουργήσει ένα φανταστικό κόσμο με το κλαμπ του, στο οποίο θαμώνες είναι άνθρωποι που ετοιμάζονται να φύγουν για Αμερική. Από την άλλη, μου αρέσει και ο Nio στο Matrix, γιατί ουσιαστικά αυτό που ζούμε είναι μια προβολή του εαυτού μας και ενός συστήματος. Ολα είναι ένα Matrix.

– Με ποιες ιστορικές προσωπικότητες νιώθετε πνευματική συγγένεια;

Με τον Μέγα Αλέξανδρο για πολλούς και διάφορους λόγους. Αν και ξέρουμε ένα μικρό ποσοστό της ζωής του. Αυτό ισχύει για όλες τις μεγάλες προσωπικότητες της ιστορίας, αλλά ειδικά για τον Μέγα Αλέξανδρο ξέρουμε ακόμη λιγότερα. Δεν είναι τυχαίο ότι ονομάζεται Μέγας. Αισθάνομαι ακόμη συγγένεια με τον Όμηρο. Πιστεύω πως είναι πολύ παρεξηγημένος. Για μένα δεν ήταν απλώς ένας τυφλός που έγραψε την Οδύσσεια. Ήταν συνδεδεμένος με άλλες διαστάσεις.

– Με ποιο έμφυτο ταλέντο θα θέλατε να είστε προικισμένος; 

Δεν έχω θελήσει να είμαι κάποιος άλλος από αυτός που είμαι. Δίχως να θέλω να φανώ υπερόπτης.

«Δεν έχω θελήσει να είμαι κάποιος άλλος από αυτός που είμαι. Δίχως να θέλω να φανώ υπερόπτης».

– Ποια είναι η φτηνότερη και ποια η ακριβότερη επένδυση που έχετε κάνει στην εμφάνισή σας; 

Φθηνότερη είναι ένα χάλκινο βραχιολάκι που φοράω πάντα από μια αγορά στο Μαρακές. Μου αρέσει ο χαλκός γιατί τον φορούσαν οι Αρχαίοι Έλληνες για να καθαρίζουν την αύρα τους. Επειδή είμαι στο χώρο της μόδας δύσκολα να βρω ακριβή. Εχω να ξοδέψω χρήματα για την ένδυσή μου πολλά χρόνια. Μπορεί και ποτέ να μην έχω ξοδέψει σημαντικά χρήματα λόγω του ότι είμαι μέσα στο χώρο. Επιπλέον, δεν φοράω κάτι που δεν είναι του brand μου.

– Αποκαλύψτε μια από τις μυστικές διευθύνσεις σας από όπου αγοράζετε όμορφα πράγματα. 

Στη Maison Assouline στο Λονδίνο. Εκεί πουλάνε τα βιβλία που μου αρέσουν πολύ, αλλά υπάρχει και ένα φανταστικό καφέ. Καταπληκτικός χώρος.

– Τι φοράτε από τον πατέρα σας ή τον παππού σας; Εχει για εσάς σπάνια συναισθηματική αξία και θέλετε μια μέρα να το κληροδοτήσετε με τη σειρά σας; 

Φοράω ένα ρολόι που ήταν του προπάππου μου που το έδωσε στον παππού μου κι αυτός στον πατέρα μου.

– Πώς θα επιθυμούσατε να ταφείτε; 

Δεν θα με πείραζε να με κάψουν και να σκορπίσουν τη στάχτη μου στα νερά της Πάτμου.

//The A Club, Αποστόλου Παύλου 19, Αθήνα 

Διαβάστε ακόμα, Ανδρέας  Μαζμανίδης: «Στυλ είναι η ισοπαλία με τον εαυτό μας».

TAGS :
Νόημα του Στυλ

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook